IPPP2/443-400/14-2/KBr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 30 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 30 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka Przejmująca) jest podmiotem prowadzącym działalność przesyłową na rynku energii elektrycznej. Spółka Przejmująca planuje połączenie (dalej: Połączenie) z zależnymi spółkami obszarowymi z Grupy Kapitałowej (dalej: Spółki Przejmowane). Planowane jest, że połączenie nastąpi w dniu 30 czerwca 2014 r., nie można jednak wykluczyć, że Połączenie nie zostanie zarejestrowane w tym terminie.

Spółka Przejmująca jest 100% akcjonariuszem Spółek Przejmowanych. Działalność Spółek Przejmowanych polega w szczególności na świadczeniu na rzecz Spółki Przejmującej usług związanych z utrzymaniem sieci przesyłowej. Spółki Przejmowane są podmiotami prawa polskiego, zarejestrowanymi dla potrzeb podatkowych w Polsce.

Spółka Przejmująca oraz Spółki Przejmowane są czynnymi podatnikami VAT zarejestrowanymi w Polsce. Całość działalności prowadzonej przez Spółki Przejmowane oraz Spółkę Przejmującą podlega opodatkowaniu VAT. Zarówno Spółka Przejmująca, jak i Spółki Przejmowane posiadają pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Planowane połączenie Spółki Przejmującej oraz Spółek Przejmowanych nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks Spółek Handlowych (dalej: k.s.h.) poprzez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę Przejmującą (połączenie przez przejęcie).

W wyniku połączenia, z dniem wpisania połączenia do rejestru przedsiębiorców właściwego według siedziby Spółki Przejmującej, Spółki Przejmowane zostaną wykreślone z rejestru, a ich działalność będzie kontynuowana przez Spółkę Przejmującą. Zgodnie z regulacjami k.s.h., w przypadku połączenia przez przejęcie za dzień połączenia uznaje się dzień wpisu połączenia do właściwego rejestru. Jednocześnie, w wyniku Połączenia, Spółki Przejmowane zostaną rozwiązane bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na podstawie art. 493 § 1 k.s.h., z dniem ich wykreślenia z odpowiednich rejestrów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółki Przejmowane oraz Wnioskodawca dokonują między sobą transakcji w zakresie nabywania i sprzedaży usług. W konsekwencji, na moment połączenia pomiędzy Spółką Przejmującą a Spółkami Przejmowanymi mogą istnieć nieuregulowane zobowiązania z tytułu powyższych transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

1. Czy Spółka Przejmująca, jako następca prawny Spółek Przejmowanych, będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego przez te Spółki, w rozumieniu art. 89b ustawy o VAT, z faktur wystawionych przez Spółkę Przejmującą w wypadku ich nieuregulowania przez Spółki Przejmowane przed dniem Połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty dla Spółek Przejmowanych upłynie po dniu Połączenia i zobowiązanie ulegnie konfuzji w wyniku Połączenia.

2. Czy Spółka Przejmująca będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego przez Spółkę Przejmującą, w rozumieniu art. 89b ustawy o VAT, z faktur wystawionych przez Spółki Przejmowane w wypadku ich nieuregulowania przez Spółkę Przejmującą przed dniem Połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty dla Spółki Przejmującej upłynie po dniu Połączenia i zobowiązanie ulegnie konfuzji w wyniku Połączenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że w wyniku Połączenia dojdzie do konfuzji zobowiązań wzajemnych istniejących pomiędzy Spółką Przejmującą a Spółkami Przejmowanymi, Spółka Przejmująca nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę Przejmującą/Spółki Przejmowane przed dniem Połączenia, zarówno w imieniu własnym, jak i jako następca prawny Spółek Przejmowanych, w wypadku nieuregulowania tych zobowiązań, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty upłynie po dniu Połączenia.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się m.in. osób prawnych (w tym kapitałowych spółek handlowych) wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób. Z kolei, w myśl art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Jednocześnie, przepisy art. 93e Ordynacji Podatkowej wskazują, że powyższe zasady wprowadzone art. 93 Ordynacji Podatkowej stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje co do zasady prawo do obniżenia, kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane cło czynności opodatkowanych.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego jest zatem fundamentalnym prawem podatnika i wyrazem zasady neutralności podatku VAT, wynikającej z regulacji unijnych oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy wskazać, że podstawą odliczenia jest faktura VAT (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie regulacje ustawy o VAT nie uzależniają prawa do odliczenia podatku naliczonego od uregulowania zapłaty za nabyty towar czy usługę.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, może zaistnieć sytuacja, w której w momencie połączenia Spółka Przejmująca i Spółki Przejmowane będą miały wobec siebie nieuregulowane zobowiązania. Z dniem Połączenia, Spółka Przejmująca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Spółek Przejmowanych i jednocześnie w odniesieniu do transakcji zawartych przed dniem połączenia ze Spółkami Przejmowanymi, stanie się dłużnikiem i wierzycielem dla samego siebie (konfuzja). W związku z tym dojdzie do wygaśnięcia zobowiązań istniejących pomiędzy Spółką Przejmującą/Spółkami Przejmowanymi z mocy prawa, przed dniem ich uregulowania.

Zgodnie z art. 89b ustawy o VAT, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Powołany przepis nakłada zatem obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonym terminie.

Zdaniem Spółki Przejmującej, w niniejszym przypadku art. 89b ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania. W świetle powołanych regulacji prawnych oraz opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Spółka Przejmująca/Spółki Przejmowane nie uregulują do dnia Połączenia zobowiązań wzajemnych, to z dniem Połączenia zobowiązania te wygasną z mocy prawa.

Wobec powyższego, Spółka Przejmująca stoi na stanowisku, że w wyniku Połączenia, po stronie Wnioskodawcy nie zaistnieją przesłanki do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 89b ustawy o VAT, ponieważ nie dojdzie do nieuregulowania należności pomiędzy Wnioskodawcą/Spółkami Przejmującymi, a do ich wygaśnięcia poprzez konfuzję.

Konsekwencją powyższego będzie brak obowiązku korygowania przez Spółkę Przejmującą podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółki Przejmowane w wypadku nieuregulowania zobowiązań należnych Spółkom Przejmowanym od Wnioskodawcy powstałych przed dniem Połączenia w sytuacji, gdy termin do dokonania korekty upłynie po dniu Połączenia, jak również brak obowiązku dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę Przejmującą na Spółki Przejmowane w wypadku nieuregulowania zobowiązań należnych Wnioskodawcy od Spółek Przejmowanych powstałych przed dniem Połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty (dla Spółek Przejmowanych) upłynie po dniu Połączenia.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że podobne stanowisko zostało ostatnio zaprezentowane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, np.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. IBPB3/423-741/13-2/GJ,

* Dyrektor izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 25 marca 2013 r., sygn. IPTPP1/443-32/13-2/MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 491 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Według art. 493 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru.

Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 (art. 493 § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Na mocy art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w rozdziale 14 Działu III-go ustawy - Ordynacja podatkowa. W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

Z powyższych przepisów wynika, że Ordynacja podatkowa przewiduje możliwość przeniesienia praw i obowiązków m.in. w odniesieniu do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje połączenie z zależnymi spółkami obszarowymi z Grupy Kapitałowej. Wnioskodawca jest 100% akcjonariuszem Spółek Przejmowanych. Działalność Spółek Przejmowanych polega w szczególności na świadczeniu na rzecz Spółki Przejmującej usług związanych z utrzymaniem sieci przesyłowej. Spółka Przejmująca oraz Spółki Przejmowane są czynnymi podatnikami VAT zarejestrowanymi w Polsce. Całość działalności prowadzonej przez Spółki Przejmowane oraz Spółkę Przejmującą podlega opodatkowaniu VAT. Zarówno Spółka Przejmująca, jak i Spółki Przejmowane posiadają pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Planowane połączenie Spółki Przejmującej oraz Spółek Przejmowanych nastąpi w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy - Kodeks Spółek Handlowych poprzez przeniesienie całego majątku Spółek Przejmowanych na Spółkę Przejmującą. Zatem w wyniku połączenia, z dniem wpisania połączenia do rejestru przedsiębiorców właściwego według siedziby Spółki Przejmującej, Spółki Przejmowane zostaną wykreślone z rejestru, a ich działalność będzie kontynuowana przez Spółkę Przejmującą.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółki Przejmowane oraz Wnioskodawca dokonują między sobą transakcji w zakresie nabywania i sprzedaży usług. W konsekwencji, na moment połączenia pomiędzy Spółką Przejmującą a Spółkami Przejmowanymi mogą istnieć nieuregulowane zobowiązania z tytułu powyższych transakcji.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w przypadku nieuregulowania części zobowiązań przez Wnioskodawcę wobec Spółek Przejmowanych, jak również przez Spółki Przejmowane wobec Wnioskodawcy, zastosowanie będzie miał art. 89b ustawy o VAT zobowiązujący Wnioskodawcę do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku VAT, gdy termin dokonania korekty upłynie po dniu połączenia.

Zasady rozliczenia podatku należnego i naliczonego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowane zostały przez ustawodawcę w art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności, o czym stanowi art. 89b ust. 1a.

Jak wynika z zapisu art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części (art. 89b ust. 4 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że zarówno Wnioskodawca, jak Spółki Przejmowane są podatnikami podatku VAT, wykonującymi czynności objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca oraz Spółki Przejmowane dokonują między sobą transakcji w zakresie kupna i sprzedaży usług. Na moment połączenia, pomiędzy Wnioskodawcą i Spółkami Przejmowanymi mogą istnieć nieuregulowane zobowiązania wynikające z powyższych transakcji.

Zatem, w sytuacji przejęcia przez Spółkę Przejmującą Spółek Przejmowanych, będziemy mieć do czynienia z konfuzją zobowiązań Wnioskodawcy wobec tych Spółek i zobowiązań Spółek wobec Wnioskodawcy. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie odnoszą się wprost instytucji konfuzji.

Należy zwrócić uwagę, że zobowiązanie jest rodzajem stosunku cywilnoprawnego, zatem wszelkie rozważania na temat stosunków cywilnoprawnych odnoszą się też do stosunków zobowiązaniowych. Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), zobowiązanie jest stosunkiem prawnym, w którym jedna osoba (wierzyciel) może żądać od drugiej (dłużnik) świadczenia, a ta ostatnia powinna to świadczenie spełnić. Na treść każdego stosunku zobowiązaniowego składa się istnienie uprawnienia po stronie wierzyciela i skorelowanego z nim obowiązku oznaczonego działania lub zaniechania po stronie dłużnika. Nie może więc zasadniczo istnieć ani wierzytelność bez odpowiadającego jej długu, ani też dług bez wierzytelności, gdyż nikt nie może być swoim własnym dłużnikiem i wierzycielem. Warunkiem koniecznym trwania zobowiązania jest istnienie dwóch stron - wierzyciela i dłużnika, a w przypadku zaniku jednej z nich, zobowiązanie wygasa. Nikt bowiem nie może sam od siebie żądać spełnienia świadczenia, a także go egzekwować.

W przypadku konfuzji wierzytelności i zobowiązania nie mamy do czynienia z jakąkolwiek formą uregulowania zobowiązania przez dłużnika. Należy podkreślić, że w takim przypadku wygaśnięcie stosunku prawnego (powodujące jednoczesne ustanie wierzytelności i zobowiązania) nie jest następstwem zapłaty lub innego rodzaju uregulowania zobowiązania, lecz specyficznej sytuacji prawnej powodującej, że na skutek połączenia wierzytelności i zobowiązania w jednym podmiocie stosunek prawny nie może dalej istnieć (z uwagi na brak drugiej strony tego stosunku jest on bezprzedmiotowy).

Należy wskazać, że zjawisko konfuzji nie mieści się w pojęciu "zapłaty" oraz "uregulowania". Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje co należy rozumieć pod wyżej wskazanymi pojęciami. Według Słownika Języka Polskiego PWN, zapłata jest uiszczeniem należności "za coś lub odpłacenie komuś za coś". Natomiast pojęcie "uregulować" znaczy m.in. "uiścić jakąś należność". Z kolei, "uiścić - uiszczać" oznacza "uregulować należność za coś". Natomiast "uiszczać się" zgodnie z powyższym słownikiem, oznacza "wywiązać się jakiegoś zobowiązania finansowego". W konsekwencji, należy uznać, że "uregulować", zgodnie z literalnym brzmieniem oznacza spełnienie świadczenia skutkujące wywiązaniem się z zobowiązania finansowego, a w konsekwencji - wygaśnięcie zobowiązania.

Zatem, w przypadku konfuzji, której zasadniczą cechą jest brak zaspokojenia interesu wierzyciela, nie dochodzi do uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie. "Uregulowanie" obejmuje co prawda niepieniężne formy rozliczenia, w tym w formie potrącenia. Niemniej jednak, aby doszło do uregulowania zobowiązań, konieczne jest spełnienie świadczenia zaspokajającego interes wierzyciela. Natomiast jak zostało wyżej wyjaśnione, w momencie przejęcia Spółek zależnych (Przejmowanych) przez Wnioskodawcę, zobowiązania wygasną z mocy prawa, na skutek połączenia wierzytelności i odpowiadającego jej długu w jednym podmiocie. Nie może być więc mowy o jakimkolwiek uregulowaniu należności lub spełnieniu świadczenia przez dłużnika.

W niniejszym przypadku art. 89b ustawy nie będzie miał zastosowania. Powołany przepis nakłada obowiązek skorygowania podatku naliczonego w przypadku nieuregulowania należności przez dłużnika w określonej sytuacji. W analizowanym przypadku taka sytuacja nie wystąpi, ponieważ, jak wskazano wyżej, w związku z połączeniem spółek dojdzie do wygaśnięcia wzajemnych zobowiązań, zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego.

Odpowiadając zatem na pytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Spółka Przejmująca nie będzie zobowiązana do korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółki Przejmowane w wypadku nieuregulowania przed dniem połączenia zobowiązań należnych Spółkom Przejmowanym od Wnioskodawcy, powstałych przed dniem połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty upłynąłby po dniu połączenia i zobowiązanie ulegnie konfuzji.

Ponadto, Spółka Przejmująca, jako następca prawny Spółek Przejmowanych, nie będzie zobowiązana do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółek Przejmowanych w wypadku nieuregulowania przed dniem połączenia zobowiązań należnych Spółce Przejmującej od Spółek Przejmowanych, powstałych przed dniem połączenia, w sytuacji gdy termin do dokonania korekty dla Spółek Przejmowanych upłynąłby po dniu połączenia i zobowiązanie ulegnie konfuzji.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.