IPPP2/443-40/14-2/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-40/14-2/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wynajmu lokalu niemieszkalnego za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu lokalu będącego przedmiotem najmu (Pyt. 1 i 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wynajmu lokalu niemieszkalnego za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu lokalu będącego przedmiotem najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem i osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje nabyć nieruchomość niemieszkalną (lokal użytkowy) w celu jej wynajmowania na cele niemieszkaniowe. Jednocześnie Wnioskodawca będzie zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, jednak nie będzie zarejestrowany jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą. Taka jest praktyka rynkowa poparta interpretacjami Izb Skarbowych w innych przypadkach.

Zakup lokalu będzie zdarzeniem jednorazowym. Wnioskodawca w przeszłości wynajmował jedno mieszkanie na cele mieszkaniowe i nie posiadał/nie wynajmował lokalu na cele niemieszkaniowe.

Przychody z tej działalności nie będą przekraczały równowartości 150 000 euro rocznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 2):

1. Czy Wnioskodawca może prowadzić działalność polegającą na wynajmie jednego lokalu, nie prowadząc pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz nie posiadając wpisu w ewidencji działalności gospodarczej, a jednocześnie będąc zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług w związku z wynajmowaniem lokalu.

2. Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca (nie prowadząc działalności pozarolniczej gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) może odliczyć podatek VAT naliczony przy nabyciu towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, w tym w szczególności podatek naliczony przy nabyciu lokalu będącego przedmiotem najmu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1) Wnioskodawca może być zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług nie prowadząc pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ definicja działalności gospodarczej zawarta w tej ustawie różni się od definicji odpłatnego świadczenia usług w ustawie o podatku od towarów i usług, przy czym wynajem lokalu spełnia definicję odpłatnego świadczenia usług, nie wymagając jednocześnie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż działania związane z zakupem i wynajmem lokalu nie są prowadzone w sposób ciągły i są zdarzeniem jednorazowym. Taka jest praktyka rynkowa poparta interpretacjami Izb Skarbowych w innych przypadkach.

Ad.2) Wnioskodawcy (podatnikowi) przysługiwało będzie prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania wynajmu lokali, ponieważ w myśl art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Pogląd ten jest zgodny między innymi z interpretacją indywidualną wydaną przez Urząd Skarbowy w Lublinie numer PP/443/186/04, indywidualną interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. IPPP2-443-839/11-2/AK, interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. ILPP2-443-1533/09-2/MR oraz interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 października 2010 r. sygn. IBPP1-443-979/10/AZb. Taka jest praktyka rynkowa poparta interpretacjami Izb Skarbowych w innych przypadkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie Pyt. nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym między świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć lokal użytkowy, który będzie wynajmował na cele niemieszkalne. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadząca pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie natomiast zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT. Wnioskodawca w przeszłości wynajmował jedno mieszkanie na cele mieszkaniowe, natomiast nigdy nie wynajmował lokalu na cele niemieszkaniowe.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z uwagi na powyższe przepisy, świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, najem nieruchomości (w tym wypadku lokalu użytkowego) stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. W rozpatrywanej sprawie najem nieruchomości odbywać się będzie na podstawie umowy podpisanej przez Wnioskodawcę, co oznacza, że Wnioskodawcę będzie należało traktować jako podatnika podatku od towarów i usług, gdyż na swój własny rachunek będzie wykonywał czynność opodatkowaną podatkiem VAT, tj. najem lokalu użytkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pyt. nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu lokalu będącego przedmiotem najmu zauważyć należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Powyższe regulacje wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje zakupić lokal użytkowy, który będzie przedmiotem wynajmu na cele użytkowe i z tytułu tej działalności Wnioskodawca będzie zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT oraz będzie rozliczał podatek VAT. W związku z tym chciałby odliczyć podatek naliczony od zakupu tego lokalu użytkowego.

Z uwagi na powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowy lokal użytkowy będzie wykorzystywany przez niego wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie odpłatnego najmu lokalu, to Wnioskodawcy, który zamierza być czynnym podatnikiem podatku VAT, będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie lokalu użytkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie Pyt. nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie możliwości odprowadzania podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (pyt. 3), zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl