IPPP2-443-387/11-2/IZ - Opodatkowanie podatkiem VAT usługi polegającej na poszukiwaniu potencjalnych klientów domu inwestycyjnego.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-387/11-2/IZ Opodatkowanie podatkiem VAT usługi polegającej na poszukiwaniu potencjalnych klientów domu inwestycyjnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi polegającej na poszukiwaniu potencjalnych klientów domu inwestycyjnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla usługi polegającej na poszukiwania potencjalnych klientów domu inwestycyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzący działalność w ramach usługi pośrednictwa, zaklasyfikowaną pod numerem PKD 64.99 Z oraz 66.19 Z planuje zaoferować świadczone przez siebie usługi w ramach umowy o współpracę na rzecz firmy inwestycyjnej, jaką jest Dom Maklerski, których przedmiotem będzie poszukiwanie potencjalnych Inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych oferowanych przez firmę inwestycyjną lub Emitentów zainteresowanych zleceniem przeprowadzenia przez tenże Dom Maklerski oferty instrumentów finansowych Emitenta. Czynność ta w ocenie Wnioskodawcy stanowi element usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe, jako pośrednictwa w tym zakresie. Wnioskodawca bowiem zamierza świadczyć usługi firmie inwestycyjnej prowadzącej działalność w zakresie oferowania instrumentów finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U.2004.54.535 z późn. zm.) podmiot świadczący na rzecz firmy inwestycyjnej usługi polegające na poszukiwaniu inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych lub podmiotów zainteresowanych zaoferowaniem własnych instrumentów finansowych celem realizacji umowy oferowania instrumentów finansowych stanowi usługę zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U.2004.54.535 z późn. zm.; dalej zwana: ustawą o VAT) przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji oraz świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przed wprowadzoną nowelizacją ustawy o VAT, tj. przed 1 stycznia 2011 r., ustawodawca uregulował kwestię dotyczącą zwolnień, poprzez umieszczenie w rozdziale 2 ustawy w art. 43 ust. 1 pkt 1 odwołania do załącznika nr 4 ustawy, gdzie wskazał część usług zwolnionych z VAT. Wśród usług zwolnionych ustawodawca wskazał, oznaczone pod Sekcją J ex (65-67), usługi pośrednictwa finansowego z wyłączeniem:

1.

działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2.

usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3.

usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4.

usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, - 00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5.

usług ściągania długów oraz faktoringu,

6.

usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7.

usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

8.

transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9.

transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości

W związku z powyższym usługi objęte niniejszym zapytaniem, mieściły się w poprzednio obowiązującej kategorii zwolnień. Nowelizacja poprzedniego rozwiązania motywowana była potrzebą uregulowania pewnych nieścisłości w zakresie wykładni przepisów, o czym świadczą liczne interpretacje indywidualne organów skarbowych, w tym m.in. interpretacja z dnia 19 lutego 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPPI/443-1118/08-3/KG oraz z dnia 19 lutego 2009 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPP1 /443-1119/08-6/AK.

Nowelizacja ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U.2010.226.1476) dokonała zmiany w zakresie przedmiotowym zwolnień likwidując poprzednio obowiązujący załącznik nr 4 do ustawy poprzez wprowadzenie równocześnie zakresu zwolnień do znowelizowanego art. 43 ustawy o VAT. Ustawodawca tym samym wyodrębnił z poprzednio obowiązującej kategorii pośrednictwa finansowego poszczególne klasy zwolnień, w tym pkt 43 obejmujący usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Dodatkowo na mocy art. 43 ust. 13 ustawy o VAT poszerzono zakres wskazanych zwolnień o świadczenie usług stanowiących element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 41, które same stanowią odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej, jednak usługi te nie mogą mieć takiego charakteru w stosunku do usługi pośrednictwa.

Ustawodawca ponadto w uzasadnieniu rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (druk sejmowy nr 3205) wskazał, iż zwolnienie, na które powołuje się Wnioskodawca, odnosi się do instrumentów finansowych wymienionych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538, z późn. zm.), a podlegać mu będą czynności związane z emisją i obrotem instrumentami finansowymi oraz pośrednictwo w tych transakcjach.

Przy ustalania zakresu wskazanego zwolnienia należy uwzględnić definicję instrumentów finansowych, stanowiących przedmiot zwolnionej usługi. Zgodnie zatem z art. 2 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 183, poz. 1538 z późn. zm. dalej zwana: ustawą o obrocie) instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

1.

papiery wartościowe;

2.

nie będące papierami wartościowymi:

a.

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

b.

instrumenty rynku pieniężnego,

c.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową; inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,

d.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,

e.

opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,

f.

niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

g.

instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,

h.

kontrakty na różnicę,

i.

opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Mając zatem powyższe na uwadze, należy rozważyć, jakie kategorie działań mieszczą się w ramach definicji wprowadzonej przez ustawodawcę, mianowicie świadczenia usług, której przedmiotem są instrumenty finansowe. Przy próbie zakwalifikowania usług, które stanowią przedmiot zwolnienia należałoby posłużyć się definicją zawartą w art. 69 ustawy o obrocie, wyjaśniającą zakres wchodzący w skład czynności działalności maklerskiej. Zgodnie z art. 69 ust. 2 działalność maklerska, z zastrzeżeniem wyłączeń ustawowych, obejmuje wykonywanie czynności polegających na:

1.

przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych;

2.

wykonywaniu zleceń, o których mowa w pkt 1, na rachunek dającego zlecenie;

3.

nabywaniu lub zbywaniu na własny rachunek instrumentów finansowych;

4.

zarządzaniu portfelami, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych;

5.

doradztwie inwestycyjnym;

6.

oferowaniu instrumentów finansowych;

7.

świadczeniu usług w wykonaniu zawartych umów o subemisje inwestycyjne i usługowe lub zawieraniu i wykonywaniu innych umów o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem są instrumenty finansowe;

8.

organizowaniu alternatywnego systemu obrotu.

Ponadto w katalogu czynności ujęte zostały działania wykonywane przez firmę inwestycyjną polegające na:

1.

przechowywaniu lub rejestrowaniu instrumentów finansowych, w tym prowadzeniu rachunków papierów wartościowych oraz prowadzeniu rachunków pieniężnych;

2.

udzielaniu pożyczek pieniężnych w celu dokonania transakcji, której przedmiotem jest jeden lub większa liczba instrumentów finansowych, jeżeli transakcja ma być dokonana za pośrednictwem firmy inwestycyjnej udzielającej pożyczki;

3.

doradztwie dla przedsiębiorstw w zakresie struktury kapitałowej, strategii przedsiębiorstwa lub innych zagadnień związanych z taką strukturą lub strategią

4.

doradztwie i innych usługach w zakresie łączenia, podziału oraz przejmowania przedsiębiorstw;

5.

wymianie walutowej, w przypadku gdy jest to związane z działalnością maklerską w zakresie wskazanym powyżej;

6.

sporządzaniu analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych;

7.

świadczeniu usług dodatkowych związanych z subemisją usługową lub inwestycyjną

8.

wykonywaniu czynności określonych w pkt 1-7 oraz w ust. 2, których przedmiotem są instrumenty bazowe instrumentów pochodnych, wskazanych w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d-f) oraz i ustawy, jeżeli czynności te pozostają w związku z działalnością maklerską.

Wnioskodawca, zamierza świadczyć usługi pośrednictwa na rzecz firmy inwestycyjnej, której działalność skupia się na realizacji usług oferowania instrumentów finansowych, mieszczących się w ramach prowadzenia działalności maklerskiej, zgodnie z art. 69 ust. 2 pkt 6 ustawy o obrocie. W zakresie umów o oferowanie instrumentów finansowych, zgodnie z art. 72 tejże ustawy, sklasyfikowano następujący zakres działań firmy inwestycyjnej:

1.

proponowanie przez emitenta nabycia papierów wartościowych nowej emisji lub w zbywaniu tych papierów,

2.

proponowanie przez podmiot wystawiający instrumenty finansowe nie będące papierami wartościowymi nabycia tych instrumentów lub w ich zbywaniu w wyniku tej propozycji,

3.

proponowanie przez wprowadzającego nabycia papierów wartościowych lub w ich zbywaniu w wyniku tej propozycji, lub

4.

proponowanie nabycia instrumentów finansowych nie będących papierami wartościowymi przez podmiot wprowadzający te instrumenty do obrotu na rynku regulowanym lub do alternatywnego systemu obrotu lub w ich zbywaniu w wyniku tej propozycji.

Na realizację wskazanych elementów składa się szereg czynności obejmujący m.in. doradztwo przy przygotowywaniu Spółki do przeprowadzenia oferty prywatnej akcji Spółki, przeprowadzenie szkoleń osób wyznaczonych przez Spółkę z zakresu przeprowadzania oferty prywatnej akcji i przeprowadzania spotkań z inwestorami oraz prezentacji Spółki, opracowanie harmonogramu oferty prywatnej, przeprowadzenie wspólnie z Emitentem działań mających na celu zapoznanie inwestorów z ofertą prywatną i Emitentem, podjęcia działań mających na celu ustalenie ceny emisyjnej akcji, przeprowadzenie oferty prywatnej, w tym przyjmowanie od inwestorów zapisów, dyspozycji deponowania papierów wartościowych oraz wpłat, rekomendowanie przydziału akcji, przedziału cenowego oraz ceny emisyjnej akcji.

Cały jednak powyżej proces związany jest także ze znalezieniem inwestorów zainteresowanych prowadzoną przez firmę inwestycyjną ofertą oraz pozyskaniem podmiotów, zdecydowanych zaoferowaniem, a także ewentualnym wprowadzeniem własnych instrumentów finansowych do obrotu zarówno na rynku regulowanym jak i do alternatywnego systemu obrotu.

Działalność firmy inwestycyjnej jak najbardziej wypełnia zatem zakres zwolnienia wskazanego przez ustawodawcę. W związku z czym Wnioskodawca jako podmiot oferujący usługi objęte zapytaniem, pośredniczyłby zatem w realizacji usług, których przedmiotem będą instrumenty finansowe.

Przy interpretacji podatkowej przedstawionego stanu faktycznego należy także odwołać się do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Nr L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.; zwana dalej: Dyrektywą 2006/112/WF), do której nawiązał ustawodawca wprowadzając obecną modyfikację ustawy o VAT. Art. 135 ust. 1 lit. f) Dyrektywy 2006/112/WE reguluje w sposób analogiczny analizowaną kwestię ustanawiając zwolnienie dla transakcji, łącznie z pośrednictwem, jednakże z wyłączeniem przechowywania i zarządzania, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe, z wyłączeniem dokumentów ustanawiających tytuł prawny do towarów, oraz praw lub papierów wartościowych".

Dyrektywa ta uchyliła, przenosząc w tym zakresie poprzednią regulację, zawartą w VI Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - powszechny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (ze zm.) (77/386/EEC). W związku z czym orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej zwany: ETS) oparte na podstawie obu ww. Dyrektyw w tym zakresie należałoby uznać za jak najbardziej aktualne.

W związku z faktem, iż wprowadzona do naszego systemu regulacja jest stosunkowo "świeża", za jak najbardziej adekwatne należałoby uznać odwołanie do wypracowanego na bazie wskazanych powyżej Dyrektyw, stanowiska orzecznictwa ETS, biorąc pod uwagę zarówno zamiar harmonizacji prawa podatkowego jaki i brzmienie aktualnej treści ustawy o VAT, odzwierciedlające treść Dyrektywy 2006/1 12/WE.

Żadna jednak z powyższych Dyrektyw nie zdefiniowała pojęcia transakcji ani pojęcia pośrednictwo, którymi posłużyło się prawodawstwo wspólnotowe.

W oparciu o powyższe Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-2/95 SDC uznał, iż "transakcja" w rozumieniu Dyrektywy to czynność mająca na celu taki obrót papierami wartościowymi, który zmierza do zmiany sytuacji prawnej bądź finansowej pomiędzy stronami, co oznacza, że mogą powodować zmianę, powstanie lub wygaśnięcie praw i obowiązków stron w stosunku do papierów wartościowych będących ich przedmiotem. W kolejnym zaś wyroku C-235/00 CSC Financial Seryices Ltd ETS podjął się sprecyzowania pojęcia pośrednictwo" na bazie podmiotu świadczącego usługi pomocnicze w zakresie działalności call center. W ocenie rozpoznawanego stanu faktycznego ETS przyjął, iż pojęcie pośrednictwa należy także rozumieć w połączeniu z pojęciem negocjacji, zgodnie z innymi wersjami językowymi Dyrektywy. ETS przyjął zatem, iż nie chodzi tu o rolę pośrednika, który jest stroną transakcji. Jego czynności mają zatem na celu przykładowo wskazanie możliwości zawarcia umowy, kontakt z drugą stroną, negocjowanie warunków umowy, ustalenie warunków płatności. Konkludując jako cel wskazanych czynności uznano wszystkie czynności mające na celu zawarcie przez strony umowy, przy jednoczesnym braku zaangażowania negocjatora w warunkach umowy. Ponadto na ocenę świadczenia usług w zakresie negocjacji czy pośrednictwa nie wpływa fakt czy umowa stosunku głównego została pomiędzy stronami faktycznie zawarta.

ETS uznał także, iż usługi mające charakter pośrednictwa mają stanowić element otrzymanej usługi finansowej. Ponadto wszelkie czynności zmierzające do wykonania usługi, nawet jeżeli mają charakter odrębny, jednak są specyficzne i niezbędne dla realizacji danej usługi również winny być zakwalifikowane jako zwolnione od podatku VAT.

Warto zwrócić także uwagę na interpretację indywidualną Ministra Finansów (Dyrektora Izby w Warszawie) z dnia 30 kwietnia 2009 r., nr IPPP2/443-63/09-2/AS, gdzie wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy usługa towarzysząca usłudze pośrednictwa finansowego również jest zwolniona z podatku VAT. Organ udzielił w tej kwestii pozytywnej odpowiedzi uznając przy tym, iż "w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych czynności jest więcej a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną."

Ponadto należy dodać, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa finansowego, uregulowaną obecnie pod numerami PKD 64.99 Z i 66.19 Z, wskazanymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). Obecnie podklasa 64.99.Z - "Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych" obejmuje: pozostałe pośrednictwo finansowe związane głównie z dystrybucją środków finansowych, w inny sposób niż udzielanie pożyczek, m.in.: faktoring, wystawianie swapów, dokonywanie opcji oraz zawieranie transakcji zabezpieczających, działalność inwestycyjną na własny rachunek dokonywaną poprzez lokatę kapitału za pośrednictwem przedsiębiorstw wysokiego ryzyka, klubów inwestycyjnych. Stanowi ona odpowiednik poprzedniego 65.23 Z Pośrednictwa finansowego pozostałego, gdzie indziej niesklasyfikowanego".

Kolejna podklasa 66.19.Z "Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych" obejmuje m.in.: przetwarzanie i rozliczanie transakcji finansowych, włączając obsługę transakcji dokonywanych za pomocą kart płatniczych, doradztwo dotyczące inwestycji, doradztwo i pośrednictwo dotyczące kredytów hipotecznych, powiernictwo i nadzór wykonywane na zlecenie. Podlasa ta stanowi odpowiednik poprzedniej pozycji 67.13. Z - Działalność pomocnicza finansowa, gdzie indziej niesklasyfikowana".

W związku z powyższym, w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca, świadcząc wskazane usługi na rzecz firmy inwestycyjnej, pośredniczyłby w zakresie czynności mających za przedmiot instrumenty finansowe. Na proces oferowania składa się bowiem szereg czynności prawnych i faktycznych mających na celu zawarcie transakcji sprzedaży akcji Emitenta. Konkludując nieodzownym elementem realizacji oferty jest znalezienie podmiotu zainteresowanego przeprowadzeniem oferty własnych instrumentów finansowych, jak i zainteresowanych niniejszą ofertą Inwestorów, którym firma inwestycyjna w imieniu Emitenta oferuje instrumenty finansowe. W tym celu dla firmy inwestycyjnej niezbędnym elementem jest wyszukanie obu Stron umowy objęcia oferowanych akcji.

Świadczone zatem przez Wnioskodawcę usługi polegające na poszukiwaniu potencjalnych Inwestorów oraz potencjalnych Emitentów, stanowią w ocenie Wnioskodawcy nieodzowny element usługi oferowania. Dla klienta bowiem usługa oferowania ma charakter całości, a głównym jej elementem jest zawarcie umów objęcia akcji, nie skupia się ona zatem na czynnościach składowych, tylko na efekcie końcowym, jakim jest realizacja oferty.

Wskazując na powyższe należy uznać interpretację przedstawioną przez Wnioskodawcę za prawidłową iż w ww. sytuacji faktycznej, czynności wskazane przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku czynności wymienione w pkt 38-41:

pkt 38 - usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę;

pkt 39 - usługi w zakresie udzielania poręczeń, gwarancji i wszelkich innych zabezpieczeń transakcji finansowych i ubezpieczeniowych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a także zarządzanie gwarancjami kredytowymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę;

pkt 40 - usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług;

pkt 41 - usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2011 r.).

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 112.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach usługi pośrednictwa, zaklasyfikowaną pod numerem PKD 64.99 Z oraz 66.19 Z. Planuje zaoferować świadczone przez siebie usługi w ramach umowy o współpracę na rzecz firmy inwestycyjnej, jaką jest Dom Maklerski, których przedmiotem będzie poszukiwanie potencjalnych Inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych oferowanych przez firmę inwestycyjną lub Emitentów zainteresowanych zleceniem przeprowadzenia przez tenże Dom Maklerski oferty instrumentów finansowych Emitenta.

W ocenie Wnioskodawcy ww. czynność stanowi element usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe, jako pośrednictwa w tym zakresie. Wnioskodawca bowiem zamierza świadczyć usługi firmie inwestycyjnej prowadzącej działalność w zakresie oferowania instrumentów finansowych. Z takim poglądem tut. Organ podatkowy nie może się zgodzić.

Ustawa o podatku od towarów i usług, ani akty wykonawcze wydane na jej podstawie nie precyzują pojęcia pośrednictwa.

W tym celu odwołać należy się do słownikowego pojęcia pośrednictwa.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, iż bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema osobami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polegające na wyszukiwaniu potencjalnych klientów domu maklerskiego nie można uznać za usługę pośrednictwa w świadczeniu usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe.

Nie można bowiem uznać, iż wyłącznie wyszukanie potencjalnych klientów domu inwestycyjnego jest czynnością zmierzającą do zawarcia umowy, której przedmiotem są instrumenty finansowe.

Odnosząc się do powołanego przez Stronę wyroku TSUE w sprawie C-235/00, zgodzić należy się z Wnioskodawca, Iz Trybunał przyjął, że pojęcie pośrednictwa należy także rozumieć w połączeniu z pojęciem negocjacji. W wyroku tym wskazano. iż znaczenia słowa "negocjacje", w kontekście art. 13B (d) (5), "odnosi się ono do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.

Z drugiej strony, nie stanowi negocjacji sytuacja, w której jedna ze stron powierza podwykonawcy część formalności administracyjnych związanych z umową, takich jak udzielanie informacji drugiej stronie oraz przyjmowanie i przetwarzanie wniosków, zapisów na papiery wartościowe, będące przedmiotem umowy. W takim przypadku, podwykonawca zajmuje tę samą pozycję, jak strona sprzedająca produkt finansowy i nie jest zatem pośrednictwem."

Z powyższego wynika, że nie stanowi pośrednictwa w przedmiotowym zakresie gdy zaistnieją następujące przesłanki:

* podmiot "pośredniczący" przyjmuje rolę którejkolwiek ze stron umowy,

* działalność "pośrednika" polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy dotyczącej produktu finansowego,

* działalność "pośrednika" polega na świadczeniu usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów.

Ponadto, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z niżej wymienionych czynności:

* wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy,

* uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę,

* prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji,

* nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie, w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.

Powyższe oczywiście nie oznacza, iż pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest aby wywoływały lub miały na celu wywołania skutku dla wszystkich stron transakcji innymi słowy konieczne jest aby skutek tych czynności odnalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył również wyrok TSUE w sprawie C-2/95, w którym Trybunał uznał, iż "transakcja" w rozumieniu Dyrektywy to czynność mająca na celu taki obrót papierami wartościowymi, który zmierza do zmiany sytuacji prawnej bądź finansowej pomiędzy stronami, co oznacza, że mogą powodować zmianę, powstanie lub wygaśnięcie praw i obowiązków stron w stosunku do papierów wartościowych będących ich przedmiotem. Należy jednak podkreślić, Iz w wyroku tym Trybunał wskazał, że "zwolnienie przewidziane w art. 13B (d) pkt. 3-5nie jest ograniczone warunkiem, by usługa była świadczona przez instytucję, którą wiąże stosunek prawny z klientem końcowym. Fakt, że transakcja objęta tymi przepisami jest wykonywana przez osobę trzecią, lecz jawi się klientowi jako usługa świadczona przez bank, nie wyklucza zwolnienia z opodatkowania tej transakcji. (...) aby można je było scharakteryzować jako transakcje zwolnione dla celów art. 13B (d) pkt. 3-5(...).

Dokonując analizy opisu zdarzenia przyszłego w kontekście wyżej powołanych orzeczeń stwierdzić należy, iż rozstrzygnięcie zapadłe niniejsze sprawie nie pozostaje z nimi w sprzeczności. Świadczonej przez Stronie usłudze nie można bowiem przypisać przymiotu negocjacji, gdyż ogranicza się ona jedynie do wyszukania potencjalnych Inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych oferowanych przez firmę inwestycyjną lub Emitentów zainteresowanych zleceniem przeprowadzenia przez tenże Dom Maklerski oferty instrumentów finansowych Emitenta. Na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego trudno również uznać, iż przedmiotowe usługi są postrzegane przez klientów Strony jako element usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe.

Tym samym stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi, jako nieobjęte dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy nie korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Ponadto zwrócić należy uwagę, iż z analizy wyżej powołanego art. 43 ust. 13 ustawy, wynika, iż zastosowanie zwolnienia z podatku możliwe jest także w odniesieniu do usług stanowiących element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 pod warunkiem, iż

* stanowią one odrębną całość

* są właściwe oraz

* niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej.

Należy przy tym podkreślić, iż aby dana czynność mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku musi posiadać łącznie wszystkie cechy przewidziane w ww. przepisie.

Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Z uwagi na powyższe, w przedmiotowej sprawie usług polegających na poszukiwaniu potencjalnych inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych oferowanych przez firmę inwestycyjną lub Emitentów zainteresowanych zleceniem przeprowadzenia przez firmę inwestycyjną oferty instrumentów finansowych nie można uznać za usługi właściwe, gdyż pomimo iż stanowią, obok usługi której przedmiotem są instrumenty finansowe, odrębną całość, jednakże nie obejmują one funkcji charakterystycznych tej usługi zwolnionej. Czynności te nie są również usługami niezbędnymi do świadczenia usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe. gdyż mają na celu jedynie wyszukanie potencjalnych klientów Domu maklerskiego.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż usługi polegające na poszukiwaniu potencjalnych Inwestorów zainteresowanych nabyciem instrumentów finansowych oferowanych przez firmę inwestycyjną lub Emitentów zainteresowanych zleceniem przeprowadzenia przez tenże Dom Maklerski oferty instrumentów finansowych, jako nie spełniające warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy jak również art. 43 ust. 13 ustawy opodatkowane będą w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. stawką podatku w wysokości 23%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl