IPPP2-443-382/10-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.), uzupełnionego na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 23 lipca 2010 r. (data wpływu 28 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem, ewidencjonowania tych czynności na kasie rejestrującej oraz możliwości wystąpienia do urzędu skarbowego z żądaniem zwrotu wpłaconego podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem, ewidencjonowania tych czynności na kasie rejestrującej oraz możliwości wystąpienia do urzędu skarbowego z żądaniem zwrotu wpłaconego podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest właścicielem centrum handlowo - usługowego funkcjonującego pod nazwą komercyjną "Galeria Handlowa..." i prowadzi działalność polegającą na wynajmie powierzchni handlowej w tej nieruchomości. Nieruchomość ta została wytworzona przez Spółkę w ramach procesu inwestycyjnego i oddana do użytkowania w 2009 r.

W ramach swojej działalności Spółka zapewnia najemcom wynajmującym powierzchnie dla działalności handlowej obsługę administracyjną i marketingową za dodatkową opłatą (po uprzednim wystawieniu faktury). Celem obsługi marketingowej jest między innymi zachęcanie jak największej ilości osób do odwiedzenia Galerii i dokonania zakupów.

W ramach działalności marketingowej Spółka organizowała i organizuje konkursy, w których towary (w tym telewizory, samochody, bilety do kina, art. szkolne) wydawane są osobom fizycznym jako nagrody. Konkursy ogłaszane są w mediach lokalnych (prasa, radio, strona internetowa galerii). Strona za każdym razem przygotowuje regulamin konkursu, który podany jest do publicznej wiadomości.

Spółka posiada dokumentację, potwierdzającą że takie konkursy faktycznie się odbywały i że były organizowane w celach marketingowych, tj. że ich grupą docelową byli potencjalni klienci galerii handlowej. Spółka posiada faktury VAT potwierdzające zakup towarów (nagród: telewizory, samochód,...). Spółka posiada również potwierdzenia otrzymania/odbioru nagród przez klientów. Ponadto, Spółka posiada dokumentację potwierdzającą zwiększoną liczbę wizyt klientów w dniach, kiedy takie konkursy są organizowane. Przekazywane nieodpłatnie towary nie stanowiły prezentów małej wartości ani próbek.

Spółka dokonywała odliczenia VAT związanego z nabyciem tych towarów oraz Spółka odprowadzała VAT należny od takich nieodpłatnych przekazań.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Spółki towary przekazane nieodpłatnie są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Na podstawie polskich przepisów o podatku VAT (ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm.), art. 7 - nieodpłatne przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem podatnika powinny być traktowane jak dostawa towarów podlegająca VAT (pod warunkiem, że podatnik miał prawo do odzyskania VAT naliczonego związanego z nabyciem). Przepisy te obowiązują od 1 czerwca 2005 r.

Skutkiem tego każde nieodpłatne przekazanie towaru związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika (tekst jedn.: takie, które wykonywane jest w celach prowadzenia działalności gospodarczej) powinno być poza zakresem podatku VAT.

Zdaniem Spółki takie nieodpłatne przekazanie towarów poza zakresem podatku VAT powinno obejmować także przekazywanie towarów na rzecz osób fizycznych w związku z konkursami organizowanymi przez galerie handlowe. W konsekwencji takie przekazania towarów należy traktować jako mające związek z działalnością gospodarczą firm będących właścicielami galerii handlowych, jako że dokonuje się ich w celach marketingowych i wspierania sprzedaży, są zatem poza zakresem polskiego podatku VAT. Niezależnie od tego, Spółka ma nadal pełne prawo do potrącania VAT naliczonego od nabywanych towarów. Biorąc pod uwagę powyższe, Strona uważa, że istnieje możliwość domagania się zwrotu VAT należnego odprowadzonego od takiego nieodpłatnego przekazania w przeszłości poprzez wystawienie wewnętrznych faktur korygujących VAT. Ponadto, w opinii Spółki, jako że nieodpłatne przekazanie towarów na cele działalności gospodarczej nie podlega podatkowi VAT, nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży w kasach fiskalnych (gdyż w tym przypadku nie istnieje obrót i VAT należny podlegające ewidencjonowaniu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazywania towarów na cele związane z przedsiębiorstwem, ewidencjonowania tych czynności na kasie rejestrującej oraz możliwości wystąpienia do urzędu skarbowego z żądaniem zwrotu wpłaconego podatku uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Czynnością zrównaną z dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Za dostawę towarów nie uznaje się natomiast - zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług generalnie podlega zatem odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie językową budzi pewne wątpliwości, zatem nie można opierać się tylko na niej. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgniecie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek - niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle nie związane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Nie byłoby bowiem racjonalne wyłączenie z opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają.

Mając na uwadze treść przytoczonych wyżej przepisów, stwierdzić należy, że nieodpłatne przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel stanowi dostawę towarów, a zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niezależnie od celu przekazania, o ile nie znajdują zastosowania przepisy art. 7 ust. 3-7 ustawy, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu przekazywanych nieodpłatnie towarów.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Spółka jest właścicielem galerii handlowej i wynajmuje powierzchnie handlowe w niej się znajdujące. Ponadto, Strona zapewnia najemcom obsługę administracyjną i marketingową, za dodatkową opłatą. W ramach prowadzonej działalności marketingowej Spółka organizowała i organizuje konkursy, w których wydaje osobom fizycznym nagrody (w tym telewizory, samochody, bilety do kina, art. szkolne). Strona posiada faktury VAT potwierdzające dokonanie zakupów towarów, które są przedmiotem nagród i na ich podstawie dokonywała odliczenia podatku VAT związanego z ich nabyciem. Spółka posiada również dokumentację potwierdzającą otrzymanie/odebranie nagród przez klientów. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przekazywane nieodpłatnie towary nie stanowiły prezentów o małej wartości ani próbek.

Zdaniem Spółki przekazywane nieodpłatnie towary są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W złożonym wniosku Strona wyraźnie wskazała, iż w dniach, w których konkursy te się odbywają następuje wzrost liczby nie tylko klientów odwiedzających galerie, ale także klientów dokonujących zakupu u podmiotów, na rzecz których Strona świadczy usługi marketingowe.

Z analizy tak przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż konkursy, podczas których wydawane są klientom nagrody, organizowane są w ramach odpłatnej usługi marketingowej. Tym samym nieodpłatne wydania towaru nie stanowią dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, lecz stanowią element usługi marketingowej świadczonej przez Spółkę na rzecz podmiotów wynajmujących od Niej powierzchnie użytkowe dla potrzeb prowadzonej działalności handlowej. Z uwagi na to, iż czynność nieodpłatnego wydania towarów stanowi element usługi marketingowej opodatkowaniu winna podlegać tylko ta usługa, a nie jednostkowo przekazywane towary, w ramach jej realizacji.

W świetle powyższego zgodzić należy się z Wnioskodawcą, iż nieodpłatne wydanie towarów nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ustawy, nie można zgodzić się jednak z oceną prawną dokonaną przez Spółkę, stąd też stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przepisu tego wynika, iż do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących obowiązani są wyłącznie podatnicy dokonujący sprzedaży towarów i usług na rzecz kręgu podmiotów w tym przepisie wyraźnie wymienionych.

Z uwagi na to, iż Strona dokonuje nieodpłatnych wydań towarów (nagrody), w ramach świadczonej usługi marketingowej, na rzecz podmiotów wynajmujących powierzchnie dla potrzeb działalności handlowej, powołany wyżej przepis art. 111 ustawy nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie.

Co do zasady, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do zapisu art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla dokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona odprowadzała podatek należy z tytułu nieodpłatnych wydań towarów, gdyż uznawała je za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. (...).

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania, podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl ust. 3 § 14 rozporządzenia faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Powyżej powołane przepisy uwzględnić należy także w przypadku wystawienia faktur korygujących.

Z przepisu § 14 rozporządzenia wynika zatem, iż w sytuacji gdy Spółka wystawiła faktury wewnętrzne, w których nienależnie wykazała podatek należny od nieodpłatnych wydań towarów to winna wystawić wewnętrzne faktury korygujące.

Mając na uwadze przywołane wyżej regulacje tj. art. 29 ust. 4a i 4b ustawy o VAT oraz § 14 rozporządzenia należy przyjąć, że podstawa opodatkowania oraz podatek należny VAT wykazany na fakturach wewnętrznych mogą zostać zmniejszone wyłącznie poprzez wystawienie faktur wewnętrznych korygujących. W związku z tym, że w przypadku faktur korygujących wystawca faktur korygujących jest jednocześnie ich odbiorcą (nabywcą) należy przyjąć, że moment otrzymania potwierdzenia wewnętrznej faktury korygującej jest tożsamy z jej wystawieniem. Tym samym, zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy, prawo do zmniejszenia obrotu oraz obniżenia podatku należnego w przypadku faktur wewnętrznych korygujących następuje w miesiącu ich wystawienia.

Zatem w świetle powyższego Wnioskodawca nie jest uprawniony do wystąpienia do urzędu skarbowego z żądaniem zwrotu wpłaconego podatku od opodatkowania nieodpłatnych przekazań towarów, gdyż dokonuje zmniejszenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres, w którym wystawił wewnętrzne faktury korygujące.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedmiotowego wniosku uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.