IPPP2-443-374/10-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2010 r. (data wpływu 7 czerwca 2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 22 lipca 2010 r. (data wpływu 26 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku udzielanej nieodpłatnej pożyczki - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku udzielanej nieodpłatnej pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Firma zamierza udzielać ze środków obrotowych swoim pracownikom nieoprocentowanej pożyczki. Zasady i warunki udzielania pożyczek zostaną przedstawione pracownikom w formie pisemnej, w formie regulaminu udzielania pożyczek, w którym będą określone zasady i warunki otrzymania pożyczki. Zasady udzielania pożyczek będą jednolite dla wszystkich pracowników. Udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki - wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS oraz nie jest wymienione w umowie Spółki. Spółka ocenia, że w ciągu roku udzielonych zostanie maksymalnie do 5 pożyczek. Spółka jest podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie nieodpłatnej (nieoprocentowanej) pożyczki korzysta ze zwolnienia z podatku VAT.

Zwolnienie z podatku VAT.

Spółka klasyfikuje udzielanie pożyczek pod symbolem PKWiU 65.22.1 jako "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym". Udzielanie pożyczek nie stanowi w chwili obecnej statutowej działalności Spółki - wykracza poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w KRS oraz nie jest wymienione w umowie Spółki. Udzielenie pożyczek jest usługą zaliczoną do usług pośrednictwa finansowego i podlega ustawie o VAT. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ww. ustawy, gdzie w poz. 3 zostały wymienione usługi pośrednictwa finansowego. Zatem usługa polegająca na udzieleniu pożyczek korzysta ze zwolnienia od VAT, natomiast obrotem, w tym przypadku jest jedynie wartość odsetek. W tym przypadku obrót wyniesie zero. Zdaniem Wnioskodawcy, czynności polegające na udzielaniu pożyczek na rzecz innego podmiotu, w tym przypadku pracownika, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jako usługi pośrednictwa finansowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przepisu art. 8 ust. 3 ustawy wynika, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Istota umowy pożyczki została wskazana w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do ich zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku usług polegających na udzielaniu pożyczek obrotem, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, są odsetki od udzielonej pożyczki.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Spółka zamierza udzielać nieoprocentowanych pożyczek swoim pracownikom. Strona klasyfikuje udzielanie pożyczek pod symbolem PKWiU 65.22.1 - "usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym".

Z uwagi na to, iż Spółka udziela swoim pracownikom pożyczek nieoprocentownych, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi z tytułu ich udzielania obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1, a zatem w tym zakresie zgodzić należy się z Wnioskodawcą.

Skoro więc Wnioskodawca udziela swoim pracownikom nieoprocentowanych pożyczek uznać należy, iż świadczy te usługi nieodpłatnie.

Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem - nie podlegają opodatkowaniu. Jednak tak jak w przypadku dostawy towarów (art. 7 ust. 2 ustawy), również w przypadku świadczenia usług określono wyjątki od tej zasady, zgodnie z którymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Stosownie do art. 8 ust. 2 powołanej ustawy - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z analizy powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 2 ustawy wynika, iż aby nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników uznane było za usługę podlegająca opodatkowaniu muszą zostać łącznie następujące warunki

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z analizy treści wniosku wynika, iż Spółka udziela przedmiotowych pożyczek ze swoich środków obrotowych, a zatem Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z nieodpłatnie świadczonymi usługami udzielania pożyczek swoim pracownikom.

Tym samym uznać należy, iż niespełniona jest jedna z przesłanek zawartych w wyżej powołanym art. 8 ust. 2 ustawy warunkujących uznanie nieodpłatnie świadczonej usługi za usługę odpłatną podlegającą opodatkowaniu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż udzielanie przez Spółkę swoim pracownikom nieoprocentowanych pożyczek, pochodzących z własnych środków obrotowych, nie wypełnia dyspozycji zawartej w art. 8 ust. 2 ustawy, a zatem stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dla czynności udzielania swoim pracownikom nieoprocentowanych pożyczek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.