IPPP2/443-37/10-3/MM - Opodatkowanie podatkiem VAT zbycia przez szkołę wyższą nieruchomości rolnej w części, w jakiej stanowi teren zabudowy mieszkaniowej oraz teren zieleni urządzonej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.), uzupełnione odpowiedzią na wezwanie z dnia 12 lutego 2010 r. (data wpływu 17 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

W dniu 25 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT zbycia nieruchomości rolnej. Wniosek zawierał braki formalne (brak uiszczenie dodatkowej opłaty w wysokości 40,00 zł odpowiadającej liczbie stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 8 lutego 2010 r. znak IPPP2/443-37/10-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Dnia 28 lutego 2007 r. została zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a x i x (zwani dalej kupujący) przedwstępna umowa sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości położonej w W w dzielnicy x składającej się z działki ewidencyjnej Nr 3 z obrębu x o obszarze 2.369 m². Z okazanego przez Wnioskodawcę wypisu z rejestru gruntów z dnia 20 grudnia 2006 r. wydanego przez Naczelnika Delegatury Biura Geodezji i Katastru w dzielnicy x Urzędu miasta wynika że działka Nr ew. 3 zapisana jest pod numerem jednostki rejestrowej x i stanowi grunty orne w klasach użytkowych x.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z dnia 26 listopada 2009 r., x nieruchomość stanowią grunty orne, x (0,1477 ha) i x (0.0922 ha).

Do dnia 31 grudnia 2003 r. obowiązywał dla obszaru, na którym jest zlokalizowana działka Nr 3 z obrębu x miejscowy plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta zatwierdzony uchwałą Rady miasta z dnia 28 września 1992 r. Teren tego obszaru oznaczony był symbolem x (strefa możliwości urbanizacyjnych) uchwała Nr x Rady miasta z dnia 10 października 2006 r. przejęła opracowanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (opracowanie wymagane mocą ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) w studium przedmiotowy grunt leży na obszarze ozn. x (funkcja terenu: w przewadze zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o średniej wys. zabudowy wynoszącej 12 m). Dnia 13 lutego 2008 r. Prezydent miasta wydał ogłoszenie o wyłożeniu do publicznego wglądu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy x części wschodniej, obejmującego swym zasięgiem dz. ew. Nr 3 z obrębu x. W projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdzono, iż część zach. działki jest położona odpowiednio na obszarze x, część pł-środkowa na obszarze x, część płd-wsch na obszarze x. Funkcja obszarów x - zieleń urządzona ogólnodostępna, funkcja obszarów x - podstawa: zieleń urządzona, niepubliczna, dopuszczalna zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, ekstensywna (minimalna powierzchnia terenu biologicznie czynna - 70% wskaźnik intensywności zabudowy max. 0,2, maksymalna wysokość zabudowy 9 m, minimalna powierzchnia działki: dla zabudowy wolnostojącej - 2.000 m^2, dla zabudowy bliźniaczej - 1.500 m²) funkcja obszaru x zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna ekstensywna (minimalna powierzchnia terenu biologicznie czynna - 70% wskaźnik intensywności zabudowy max 0,3, maksymalna wysokość zabudowy - 9 m, minimalna powierzchnia działki: dla zabudowy wolnostojącej - 2.000 m^2, dla zabudowy bliźniaczej - 1.500 m²) funkcja zpp obejmuje ok. 70% pow. dz. ew. Nr 3, funkcja x ok. 30%. Do dnia dzisiejszego projekt planu nie został uchwalony. Według studium omawiana działka leży na obszarze ozn. x (funkcja terenu: w przewadze zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna o średniej wys. zabudowy wynoszącej 12 m). W uzupełnieniu ustaleń wynikających ze studium należy dodać, że oprócz wymienionej funkcji x część działki Nr 3 stanowi teren zieleni urządzonej (zp1).

Reasumując, należy stwierdzić, iż dla przedmiotowej nieruchomości brak jest uchwalonego planu zagospodarowania przestrzennego, a z aktualnego wypisu z rejestru gruntów jednoznacznie wynika, że nieruchomość ma charakter gruntów rolnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zbycie opisanej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Podatek Vat jest specyficzny, gdyż nie zawsze czynność wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu faktycznie jest opodatkowana. Aby czynność faktycznie podlegała opodatkowaniu, musi zostać spełnionych kilka warunków, które albo wynikają bezpośrednio z brzmienia innych przepisów ustawy lub dyrektywy, albo interpretacji dyrektywy dokonanej przez ETS.

Przede wszystkim jest to:

Podatnikiem podatku VAT jest natomiast wyłącznie podmiot, który działa w charakterze m.in. handlowca, producenta, usługodawcy, rolnika. Przy obrocie gruntami zakupionymi do majątku prywatnego i na prywatne potrzeby w ogóle nie powstaje obowiązek zapłaty podatku VAT nie jest to bowiem działalność handlowa. Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja sprzedaży nie mieści się w powyższym zakresie. Warunkiem uznania danej czynności za podlegającą opodatkowaniu jest działanie, w odniesieniu do tej czynności opodatkowanej, jako podatnik. Zgodnie z art. 2 Dyrektywy opodatkowaniu VAT podlega:

Przepisy krajowe wprost nie określają takiego wymogu uznania czynności za podlegającą opodatkowaniu. Należy jednak przyjąć, że przepisy dyrektywy są w tym względzie bezpośrednio skuteczne. Nie może być zatem mowy o zaistnieniu czynności opodatkowanej w sytuacji, gdy jest ona wykonywana przez osobę fizyczną, która jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, w sytuacji, gdy czynność taka nie jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Kwestia ta została w sposób jednoznaczny zinterpretowana przez ETS w orzeczeniu w sprawie C-291/92 Armbrecht w przypadku, gdy podatnik zbywa składnik majątku, którego część zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do sprzedaży tej części jako podatnik w rozumieniu art. 2 (1) VI Dyrektywy Rady (77/388/EWG) z 17 maja 1977 r. sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku. Wnioskodawca (wyższa szkoła), nie zajmuje się działalnością gospodarczą w postaci handlu nieruchomościami. Jej główną i jedyną aktywnością jest działalność edukacyjna. Wobec powyższego, przedmiotowa czynność nie jest opodatkowana podatkiem VAT.

Jednakże, nawet zakładając, iż przedmiotowa transakcja mieści się w zakresie działalności handlowej to jest ona zwolniona od podatku VAT.

Jeżeli sprzedaż gruntów rolnych jest przedmiotem działalności handlowej podatnik może skorzystać ze zwolnienia od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolniona od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Pojęcie terenu nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT, należy więc szukać definicji w innych aktach prawnych. O terenach mowa w ustawie z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717). Jak wynika z jej art. 1, określa ona zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Pojęcie terenu obejmuje zarówno tereny objęte prawem własności, jak i tereny objęte użytkowaniem wieczystym. Wynika to wprost z powołanego aktu prawnego, który posługuje się pojęciem obszaru lub terenu nie różnicując ich ze względu na formę prawną władania obszarami i terenami. Zakwalifikowanie gruntu (terenu) tej lub innej kategorii wynika z planów gminy, co do przyszłej zabudowy. Plany te dotyczą terenów, a nie formy władania gruntem.

Zwolnienie od podatku VAT jest warunkowane charakterem danego obszaru (terenu), generalnie wyznacza go plan miejscowy. Jeżeli dla danego obszaru nie uchwalono planu miejscowego, decyduje zakwalifikowanie danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów, chyba że z datą późniejszą została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Decyzje takie wydaje się wyłącznie w braku planu miejscowego (w niniejszej sprawie brak takiej decyzji), przeznaczenie pod zabudowę należy oceniać w dacie zbycia, nie może więc chodzić o przyszłe potencjalne przeznaczenie. Nieliczne orzecznictwo wskazuje, że ani zamiary nabywcy, ani studium zagospodarowania nie mogą definiować przeznaczenia gruntów.

WSA w Warszawie w wyroku z 13 marca 2007 r. (III SA/WA 4147/06) wskazał, że "kryterium wyłączającym ze zwolnienia od podatku jest przeznaczenie terenu pod zabudowę, nie zaś rzeczywisty sposób wykorzystania działki lub rodzaj gruntu wynikający z wypisu z ewidencji gruntów. Nie powinno budzić wątpliwości, iż odpowiedzi na pytanie, jaki teren należy uznawać za przeznaczony pod zabudowę, należy szukać w ustawie, która tę materię reguluje. Zgodnie zaś z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z kolei art. 6 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, iż ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Z przytoczonych przepisów wynika, iż o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony, dla terenów gminy - przez gminę oraz że ustalenia tego planu kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości".

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy nie kształtuje sposobu wykonywania prawa własności nieruchomości. Nie może więc, mieć wpływu na rozliczenia podatkowe. Z art. 9 ust. 6 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika wyraźnie, że studium nie jest aktem prawa miejscowego.

Przydatny może tu być pogląd wyrażony przez NSA (w odniesieniu do poprzednio obowiązującej ustawy): Zgodnie z art. 6 ust. 7 ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym studium nie jest przepisem gminnym i nie stanowi podstawy do wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu". Studium nie może stanowić również podstawy prawnej dla wydania innego rodzaju decyzji administracyjnych. Ponadto, zgodnie z art. 21 prawa geodezyjnego i kartograficznego podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Z dość bogatego orzecznictwa wynika, że ten pogląd jest powszechnie akceptowany przez składy orzekające. Przykładem tej linii orzeczniczej jest wyrok WSA w Olsztynie z 11 grudnia 2008 r. (I SA/Ol 486/05). W sporze organ uznał, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, rozstrzygać powinno przeznaczenie terenu określone w studium. Dopiero wtedy, gdy nie uchwalono studium - przeznaczenie terenu może wynikać z ewidencji gruntów i budynków. WSA nie zgodził się z tym poglądem i wskazał, że miejscowy plan jest aktem prawa miejscowego, stąd zawiera ustalenia powszechnie wiążące na obszarze, na którym obowiązuje. Jedynie plan ustala przeznaczenie terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określa sposoby zagospodarowania i warunki zabudowy terenu. W przypadku braku miejscowego planu określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. WSA wskazał, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest jedynie aktem wewnętrznie obowiązującym organy Gminy, nie jest aktem prawa miejscowego o mocy powszechnie obowiązującej. Sąd podkreślił że nie wprowadzono żadnych sankcji w przypadku odstępstwa od studium przez organy Gminy, (...). "studium nie ma więc mocy aktu powszechnie obowiązującego. Określa - jako akt planistyczny - jedynie politykę przestrzenną Gminy i wiąże wewnętrznie organy gminy w ich planach przy sporządzaniu projektów planów miejscowych. (...) Studium stanowi więc jeden z etapów poprzedzających uchwalanie planu i nie może tym samym w żadnym przypadku stanowić podstawy do wydania decyzji. W konsekwencji powyższego, w przypadku gdy dla danego terenu nie jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie można na podstawie studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego Gminy określać czy przedmiotowy teren jest terenem budowlanym lub przeznaczonym pod zabudowę. W takim przypadku posłużyć należy się zapisami w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne, tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 140, poz. 2027 z późn. zm.), dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych".

Przytoczony wyżej wyrok, jako jeden z kilku o podobnej treści, wskazuje zakres zwolnienia od podatku VAT w przypadku sprzedaży gruntów rolnych. Jeżeli dla danego obszaru nie uchwalono planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decydują zapisy w ewidencji gruntów budynków. Jeżeli wynika z niej, że grunty nie są przeznaczone pod jakąkolwiek zabudowę - ich dostawa jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU.

Ponieważ tak właśnie wygląda stan faktyczny w niniejszej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Za dostawę towarów - na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Odnosząc przedstawione powyżej konkluzje do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie jest osobą fizyczną, która dokonywałaby odsprzedaży swojego prywatnego majątku. Wnioskodawca jest podmiotem - osobą prawną (Szkołą wyższą), który jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie usług edukacyjnych. Zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości z uwagi na wypełnienie przesłanek podmiotowych (czynny podatnik VAT) oraz przesłanek przedmiotowych (sprzedaż w zakresie działalności gospodarczej) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo wykonywaniem czynności związanych z obrotem nieruchomościami.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22% (...). Zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, objęta jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją, sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ww. ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (...). Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Na mocy art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), dane z ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo gdyż nie zawierają danych o "przeznaczeniu" danego gruntu, a jedynie obejmują dane - w przypadku gruntów - dotyczące ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych (...).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług edukacyjnych. W lutym 2007 r. zawarł przedwstępną umowę sprzedaży prawa własności nieruchomości położonej w W w dzielnicy x składającej się z działki ewidencyjnej o obszarze 2.369 m². Dla przedmiotowej nieruchomości brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy wynika, że przedmiotowa nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o średniej wysokości zabudowy wynoszącej 12 m. Ponadto, co istotne w przedmiotowej sprawie a co wynika ze studium, to fakt, iż część działki stanowi teren zieleni urządzonej. Natomiast z aktualnego wypisu z ewidencji gruntów i budynków wynika, iż nieruchomość ta ma charakter gruntów rolnych. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy zbycie tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości (zgodnie z tym, co zostało ustalone we wcześniejszej części uzasadnienia) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Powyższe wynika z faktu, iż ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, korzysta dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Skutkiem powyższego, sprzedaż posiadanej przez Wnioskodawcę działki w części w jakiej przeznaczona jest - stosownie do zapisów studium zagospodarowania przestrzennego - pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o średniej wysokości zabudowy wynoszącej 12 m, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i jest opodatkowana 22% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Przy czym należy dodać, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości w części w jakiej dotyczy terenów zieleni urządzonej będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT z uwagi na fakt, iż mieści się w dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT - jest terenem niezabudowanym i innym niż teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż orzecznictwo sadowe w przedmiotowej sprawie nie jest jednolite, zatem nie sposób się zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, popartym powołanymi przez niego wyrokami WSA, iż sprzedaż gruntu figurującego w ewidencji gruntów i budynków jako nieruchomość o charakterze rolnym jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Konkludując należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości rolnej w części w jakiej przeznaczona jest - stosownie do zapisów studium zagospodarowania przestrzennego - pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną o średniej wysokości zabudowy wynoszącej 12 m, nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i jest opodatkowana 22% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast w części w jakiej stanowi teren zieleni urządzonej podlega zwolnieniu z podatku VAT stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.