IPPP2/443-368/14-2/KBr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia niezabudowanych nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia niezabudowanych nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Nieruchomości objęte w GL1A o łącznej powierzchni 1986 m^2, działka nr: 1916/27, 1917/27, 1572/28 Wnioskodawca:

* uzbroił w sieć wodno-kanalizacyjną i energetyczną,

* prowadzi na terenie tejże nieruchomości budowę pięciu szeregowców i garaży,

* budowa jest podzielona na II etapy i jeden z szeregowców przeznacza na użytek własny.

Nieruchomości objęte w GL1S o łącznej pow. 8.098 m^2, działka nr: 1292/49, 1293/49, 1294/49, 1295/49, 1296/49, 1297/49, 1298/49, 1299/49, 1300/49, 1301/49:

* nie są w dniu składania wniosku zabudowane,

* nie są w dniu składania wniosku uzbrojone,

* nie są w dniu składania wniosku ogrodzone,

* drogi dojazdowe do działek nie są w dniu składania wniosku urządzone.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy nieruchomości objętych w GL1S.

W dniu 28 lipca 2004 r. na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego o dział spadku i zniesienie współwłasności po babci Wnioskodawcy, Wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości, w skład których wchodziły:

Podjęte działania i zaszłe zmiany odnośnie nieruchomości objętych w GL1S:

Pierwotnie nieruchomość składała się z dwóch działek mianowicie:

W 2010 r., po złożeniu odpowiednich wniosków i negocjacjach z Urzędem Miejskim, Wnioskodawca otrzymał na podstawie notarialnej "odpłatnej umowy ustanowienia służebności gruntowej" dostęp do drogi publicznej.

W 2011 r. Wnioskodawca zlecił firmie geodezyjnej przeprowadzenie podziału nieruchomości na 9 mniejszych działek i 1 działki jako drogi dojazdowej wewnętrznej, w sumie 10 działek. Po pozytywnych opiniach, została wydana w dniu 21 marca 2013 r. decyzja o podziale nieruchomości: zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Na podstawie ww. decyzji nieruchomość objęta w GL1S została podzielona na działki:

* 1292/49 o powierzchni 995 m² - działka drogi wewnętrznej,

* 1293/49 o powierzchni 956 m² - działka gruntu nadająca się pod zabudowę MM2,

* 1294/49 o powierzchni 814 m² - działka gruntu nadająca się pod zabudowę MM2,

* 1295/49 o powierzchni 801 m² - działka gruntu nadająca się pod zabudowę MM2,

* 1296/49 o powierzchni 763 m² - działka gruntu nadająca się pod zabudowę MM2,

* 1297/49 o powierzchni 749 m² - działka gruntu nadająca się pod zabudowę MM2,

* 1298/49 o powierzchni 737 m² - działka gruntu nadająca się tylko częściowo pod zabudowę MM2/ZN1,

* 1299/49 o powierzchni 723 m² - działka gruntu nienadająca się pod zabudowę ZN1,

* 1300/49 o powierzchni 717 m² - działka gruntu nienadająca się pod zabudowę ZN1,

* 1301/49 o powierzchni 843 m² - działka gruntu nienadająca się pod zabudowę ZN1.

W trakcie podziału doszło do zmiany powierzchni. Ubytek z powierzchni 8.407 m² na 8.098 m².

W 2013 r. Wnioskodawca podpisał umowę z biurem nieruchomości i wystawił za pośrednictwem tego biura 5 działek nadających się pod zabudowę na sprzedaż.

Wnioskodawca sprzedał na podstawie notarialnej umowy sprzedaży 3 działki: 1295/49, 1296/49, 1297/49 i 3/9 części działki 1292/49, mianowicie:

Dnia 15 października 2013 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość objętą w GL1S - działkę nr 1295/49 o powierzchni 801 m² za cenę 70.000,00 zł, oraz 1/9 części działki objętej w GL1S - działkę nr 1292/49 za cenę 5.000,00 zł.

Akt notarialny: łączna cena 75.000,00 zł.

Dla ww. nieruchomości została założona nowa księga wieczysta.

Dnia 7 marca 2014 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość objętą w GL1S - działkę nr 1297/49 o powierzchni 749 m² za cenę 68.000,00 zł, oraz 1/9 części działki objętej w GL1S - działka nr 1292/49 za cenę 6.000,00 zł.

Akt notarialny: Repertorium A, łączna cena 74.000,00 zł.

Dla ww. nieruchomości została założona nowa księga wieczysta.

Dnia 15 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość objętą w GL1S - działkę nr 1296/49 o powierzchni 763 m² za cenę 69.000,00 zł, oraz 1/9 części działki objętej w GL1S - działka nr 1292/49 za cenę 6.000,00 zł.

Akt notarialny: łączna cena 75.000,00 zł.

Dla ww. nieruchomości zostanie założona nowa księga wieczysta.

Jak już powyżej Wnioskodawca wspominał, wystawił na sprzedaż pięć działek, trzy zostały sprzedane, a dwie z nich są jeszcze na sprzedaż, mianowicie działka nr 1293/49 i 1294/49. Obydwie objęte w GL1S do tego oczywiście każdorazowo 1/9 części z działki 1292/49 czyli drogi dojazdowej wewnętrznej objętej w GL1S. Ponieważ dojazd do wszystkich działek, o których mowa jest bardzo utrudniony, w tym także do działek które już zostały sprzedane, Wnioskodawca zobowiązał się pisemnie w stosunku do kupujących już sprzedanych działek, że wyrówna drogi dojazdowe i je utwardzi.

Był to warunek ze strony kupujących, przy spełnieniu którego działki kupili.

Ponieważ Wnioskodawca chce się z tego zobowiązania wywiązać, w momencie sprzedaży pozostałych dwóch działek tzn. 1293/49 i 1294/49, drogi dojazdowe będą wyrównane i utwardzone jednakże jeszcze nie ostatecznie urządzone.

Działka objęta w GL1S nr 1298/49 o pow. 737 m² nadaje się częściowo do zabudowania i w chwili obecnej nie jest wystawiona na sprzedaż. Jeżeli sytuacja finansowa Wnioskodawcy do tego go zmusi (inwestycja na terenie nieruchomości GL1S) wystawi także tę działkę do sprzedaży.

Działki objęte w GL1S które nie mogą być zabudowane (ZN1) są to działki o numerach 1299/49, 1300/49, 1301/49, Wnioskodawca zamierza notarialnym aktem darowizny podarować dzieciom. Tych działek Wnioskodawca nie ma zamiaru sprzedawać.

Wnioskodawca wskazał powyżej, złożył już wniosek o przekształcenie tychże działek na budowlane, co jest zgodne z założeniami studium wydanego przez Urząd Miasta. Opinia urzędu jest pozytywna jednakże sprawa jeszcze nie jest załatwiona i jest nadal w toku.

Wnioskodawca wskazuje, że odnośnie nieruchomości objętych w GL1S, zgodnie z zawiadomieniem Prezydenta Miasta z dnia 5 sierpnia 2013 r. wszczęto z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału. Wysokość tej opłaty jest na dzień dzisiejszy jeszcze nieznana.

Wnioskodawcy znana jest jedynie stawka tej opłaty która wynosi 20% różnicy między wartością przed i po podziale nieruchomości.

Środki finansowe uzyskane z dotychczasowej sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczył na częściową spłatę zadłużenia związanego z inwestycją na terenie nieruchomości GL1S, a środki finansowe uzyskane z przyszłej sprzedaży zainwestuje w całości w tą inwestycję.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od już sprzedanych działek objętych w GL1S działka nr 1295/49, 1296/49, 1297/49 oraz 3/9 części drogi dojazdowej działki nr 1292/49 nieruchomości objętej w GL1S.

2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od sprzedanych działek nr 1295/49, 1296/49, 1297/49 po przekroczeniu kwoty 150.000 zł.

3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT przy sprzedaży działki nr 1293/49 i 1294/49 objętych w GL1S oraz 2/9 części drogi dojazdowej działki nr 1292/49 objętej w GL1S po wyrównaniu i utwardzeniu dróg dojazdowych do wszystkich działek.

4. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT, w przypadku sprzedaży działki nr 1298/49 objętej w GL1S, która w chwili obecnej może być tylko częściowo przeznaczona pod zabudowę ZN1 - MM2, jeżeli sprzedaż nastąpi po przekształceniu całej działki na tereny budowlane MM2.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Celowo i świadomie Wnioskodawca odłączył od wniosku kwestie i sugestie dotyczące nieruchomości objętej w GL1S (działki, które Wnioskodawca uzbroił i na których jest kontynuowana inwestycja), ponieważ uważa że w tym wypadku jego działania wskazują na wyraźny kierunek podwyższenia wartości.

Dlatego Wnioskodawca sądzi, że kwestia podatku VAT w wypadku ewentualnej sprzedaży tej nieruchomości jest bezsporna i w pełni jasna. W wypadku ewentualnej sprzedaży Zainteresowany musi zapłacić podatek VAT.

W odniesieniu do pytania numer 1 i 2.

Duże znaczenie ma w tym wypadku zdaniem Wnioskodawcy sposób nabycia nieruchomości.

Wnioskodawca nie nabył tej nieruchomości celem podwyższenia jej wartości i dalszej sprzedaży.

Zainteresowany nabył tą nieruchomość w drodze spadku.

Działania takie jak podział na mniejsze działki, dostęp do drogi publicznej, umieszczenie ogłoszeń o sprzedaży poprzez biuro nieruchomości, związane są ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie mogą przesądzać o uznaniu właściciela za prowadzącego działalności gospodarczą. Kryterium takim nie jest także częstotliwość oraz liczba transakcji.

Wnioskodawca nie podjął działań wskazujących na wyraźne zamiary podwyższenia wartości.

Zainteresowany wskazuje na fakt, że działki nie są uzbrojone i ogrodzone, to samo dotyczy dróg dojazdowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi on płacić podatku VAT.

W odniesieniu do pytania numer 3.

Stanowisko Wnioskodawcy jest takie samo jak w odniesieniu do pytania nr 1. Fakt, że Wnioskodawca będzie w najbliższym czasie wyrównywał i utwardzał kruszywem drogi dojazdowe nie ma znaczenia. Zainteresowany podejmuje te kroki, bo podjąć je musi.

Wnioskodawca nie buduje nowych dróg, jedynie stara się nowym właścicielom umożliwić dojazd do ich własności, gdyż do tego mają prawo.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi on płacić podatku VAT.

W odniesieniu do pytania numer 4.

Przekształcenie działki z terenów zielonych ZN1 na tereny budowlane MM2 podnosi w znacznym stopniu wartość działki.

Dlatego Wnioskodawca uważa, że w wypadku sprzedaży po przekształceniu całej działki na tereny MM2 musi zapłacić podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Według art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy zatem przyjąć, że w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L 347 s. 1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Z treści art. 15 ust. 1 tej ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest zatem ustalenie, czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego oraz związanego z nim zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży niezabudowanych nieruchomości, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też zbycie to nastąpi w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

Należy także zauważyć, że Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalności gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału, okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 1d ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników terenów budowlanych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 28 lipca 2004 r. na podstawie działu spadku stał się właścicielem dwóch nieruchomości. W stosunku do jednej z nich, której nie dotyczy złożony wniosek, Zainteresowany podjął inwestycję zmierzającą do jej zabudowania i sprzedaży.

W odniesieniu do drugiej części nieruchomości, której dotyczy wniosek, Wnioskodawca dokonał podziału geodezyjnego, w wyniku którego powstało:

* pięć działek gruntu, przeznaczonych zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę (nr 1293/49, 1294/49, 1295/49, 1296/49 oraz 1297/49),

* jedna działka stanowiąca drogę dojazdową (nr 1292/49),

* jedna działka częściowo przeznaczona pod zabudowę (nr 1298/49),

* trzy działki nienadające się pod zabudowę (nr 1299/49, 1300/49, 1301/49).

W sumie w wyniku podziału powstało 10 działek. Jeszcze przed dokonaniem podziału, Wnioskodawca złożył wniosek o przekształcenie terenów tych na budowlane, do chwili obecnej tereny te nie zostały przekształcone. W chwili obecnej, Wnioskodawca korzystając z usług biura nieruchomości sprzedał trzy z posiadanych działek (nr 1295/49, 1296/49 oraz 1297/49) wraz z odpowiadającym im udziałem w działce nr 1292/49 stanowiącej drogę wewnętrzną. Do sprzedaży przeznaczone są jeszcze dwie działki budowlane (nr 1293/49, 1294/49) oraz rozważana jest sprzedaż nieruchomości nr 1298/49, po przekształceniu jej na działkę budowlaną. Natomiast nieruchomości nr 1299/49, 1300/49, 1301/49 mają być w przyszłości, po ich przekształceniu na działki budowlane, przekazane w drodze darowizny dzieciom Wnioskodawcy.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego oraz związanego z nim zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zwrócił się z pytaniami zmierzającymi do ustalenia, czy z tytułu zarówno dokonanej, jak i planowanej sprzedaży będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Należy podkreślić, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jednocześnie należy stwierdzić, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Dotyczy to jednakże tylko takiego majątku, który w żadnym zakresie nie jest związany z prowadzoną przez tego podatnika działalnością gospodarczą, ani też nie był wykorzystywany w celu osiągnięcia korzyści majątkowych.

W świetle przedstawionych w złożonym wniosku okoliczności należy uznać, że Wnioskodawca planujący sprzedaż majątku osobistego, niewykorzystywanego do celów zarobkowych nie może zostać uznany za podatnika podatku VAT.

Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, żeby Wnioskodawca podjął jakiekolwiek kroki w kierunku uatrakcyjnienia posiadanego majątku lub podniesienia jego wartości. Wykonywane czynności w postaci np. podziału nieruchomości, wytyczenia drogi dojazdowej oraz skorzystanie z usług biura nieruchomości nie mogą zostać uznane za czynności wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Działaniom Wnioskodawcy w tym zakresie nie można także przypisać cech charakteryzujących działalność osób zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami.

Zatem, Wnioskodawca sprzedając nieruchomości niezabudowane nr 1295/49, 1296/49 oraz 1297/49 oraz udział w drodze dojazdowej, nie działał w charakterze podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skoro Wnioskodawcy nie uznano za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości, przepisy art. 113 dotyczące zwolnienia podmiotowego od podatku VAT nie będą mieć zastosowania. Statusu tego też nie będzie można Wnioskodawcy przypisać w sytuacji gdy będzie sprzedawać działki nr 1293/49, 1294/49.

Z odmienną sytuacją będziemy mieć do czynienia w sytuacji, gdy Wnioskodawca po uzyskaniu decyzji o przekształceniu działki gruntu nr 1298/49 w całości na działkę budowlaną, będzie dokonywał transakcji jej zbycia. Jak słusznie zauważa Wnioskodawca, jego działania zmierzające do przekształcenia tej nieruchomości w całości na działkę budowlaną mają na celu podwyższenie jej wartości. Takie aktywne zaangażowanie środków wykracza poza zwykły zarząd prywatnym majątkiem, w związku z czym w zakresie tej sprzedaży, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT. Tym samym planowana sprzedaż tej części majątku (działki gruntu nr 1298/49) będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności zbycia niezabudowanych nieruchomości. W zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży nieruchomości przez dzieci Wnioskodawcy - zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.