IPPP2/443-360/13-5/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działalności prowadzonej w ramach konsorcjum - jest prawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działalności prowadzonej w ramach konsorcjum. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 lipca 2013 r. (data wpływu 12 lipca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej "Wnioskodawca" lub "Spółka"), wraz z trzema innymi podmiotami będącymi spółkami kapitałowymi z siedzibą w Polsce (dalej "P1", "P2" oraz "P3" łącznie jako "Uczestnicy konsorcjum") zawarły umowę konsorcjum w celu realizacji projektu w zakresie wykonania modernizacji linii kolejowej na określonym odcinku (dalej "Umowa konsorcjum"). Zamawiającym była X S.A. (dalej "Zamawiający").

Zgodnie z zapisami Umowy konsorcjum, Uczestnicy konsorcjum ponoszą solidarną odpowiedzialność za wykonanie projektu, jednak partnerem wiodącym konsorcjum jest P2. P2 zawarła ze Spółką oraz odrębnie z P1 i P3 umowy, które określają między innymi zakres prac, które powinny zostać zrealizowane przez Spółkę, P1 i P3 (dalej "Umowy wykonawcze"). Za realizację prac, które nie zostały objęte Umowami wykonawczymi odpowiedzialna jest P2.

Zgodnie z Umową konsorcjum oraz Umowami wykonawczymi, Uczestnicy konsorcjum samodzielnie ponoszą wydatki związane z realizacją przypadających im do wykonania prac (koszty wynagrodzenia podwykonawców, materiałów, pensji pracowników, amortyzacja sprzętu, itp.). Wnioskodawca, P1 i P3 obciążają P2 uzgodnionym w Umowach wykonawczych wynagrodzeniem należnym im za wykonanie określonego etapu prac (Wnioskodawca, P1 i P3 obciążają P2 wynagrodzeniem za prace wykonane przez siebie). Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy, P1 i P3 jest dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na P2. Natomiast P2 obciąża Zamawiającego wynagrodzeniem należnym Uczestnikom konsorcjum za prace wykonane przez wszystkich Uczestników konsorcjum (Wnioskodawca, P1, P2, P3). Wynagrodzenie, za prace wykonane przez Spółkę, które wykazuje w fakturze wystawionej Zamawiającemu P2, jest wyższe od wynagrodzenia, które wykazuje Spółka w fakturze wystawionej P2 (różnica wynosi np. 1% wartości prac).

W trakcie realizacji projektu, P2 zostało postawione w stan upadłości z możliwością zawarcia układu i może nie być w stanie realizować zadań powierzonych mu na podstawie Umowy konsorcjum. W związku z tym, Wnioskodawca, P1, P2 i P3 oraz Zamawiający zawarli aneks do umowy zawartej z Zamawiającym na realizację projektu (dalej "Aneks"). Na podstawie Aneksu, nastąpiła zmiana partnera wiodącego konsorcjum z P2 na P1.

Najważniejsze zasady rozliczeń między Wnioskodawcą i P1 z tytułu prac powierzonych Spółce na podstawie Umowy konsorcjum oraz Umów wykonawczych nie ulegną zmianie z punktu widzenia Spółki. Spółka będzie nadal we własnym zakresie ponosić wydatki na realizację prac, a należne jej wynagrodzenie będzie dokumentować fakturami VAT wystawianymi na P1 (nowy lider Konsorcjum). Podobnie jak dotychczas, wynagrodzenie należne Spółce może być niższe od wynagrodzenia należnego od Zamawiającego za prace wykonane przez Spółkę o określony procent. Natomiast P1 będzie obciążać Zamawiającego wynagrodzeniem za prace wykonane łącznie przez P1, P2, P3 i Wnioskodawcę (na podstawie faktur VAT wystawianych na Zamawiającego). Każdy z partnerów samodzielnie będzie ponosił osiągane wyniki (zyski/straty) na realizacji prac pierwotnie mu przypisanych. W szczególności, strony nie określiły jakiegokolwiek modelu podziału osiąganych wyników, wyrównania strat, itp. w związku z zakresem prac pierwotnie przydzielonych stronom.

Ryzyko ekonomiczne przedsięwzięcia ponoszą indywidualnie wszyscy uczestnicy realizujący kontrakt. Umowa konsorcjum oraz umowy wykonawcze przewidują podział prac pomiędzy uczestników konsorcjum oraz określają należne za wykonanie danego zakresu prac wynagrodzenie. Kwestia kosztów ponoszonych przez lidera i poszczególnych partnerów nie jest określona ani w Umowie konsorcjum, ani w Umowach wykonawczych (za wyjątkiem kosztów dotyczących wszystkich uczestników konsorcjum ponoszonych przez lidera, którymi obciąża partnerów). Zarówno lider, jak i partnerzy ponoszą we własnym zakresie koszty związane z wykonaniem przydzielonego im zakresu prac. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług obcych nabytych przez lidera lub partnerów w celu realizacji przydzielonego danemu podmiotowi zakresu prac wystawiane są przez dostawców towarów i usługodawców na te podmioty, które wykonują dany zakres prac. Poziom całkowitych kosztów poniesionych przez poszczególnych uczestników realizujących kontrakt znany jest tylko i wyłącznie tym podmiotom. Dlatego też każdy z uczestników konsorcjum może osiągnąć i w praktyce osiąga z danego kontraktu wynik finansowy zupełnie inny niż pozostali uczestnicy konsorcjum. Poszczególni uczestnicy konsorcjum ponoszą zatem własne przypisane tylko im ryzyko gospodarcze. Rentowność danego kontraktu będzie dla każdego partnera i lidera inna. Może nawet wystąpić przypadek poniesienia przez jednego z partnerów lub przez lidera straty na danym kontrakcie podczas gdy inni uczestnicy konsorcjum osiągną zyski z danego kontraktu.

Dotychczas (przed zmianą lidera), Zamawiający dokonywał płatności na podstawie otrzymanych faktur na rachunek bankowy lidera konsorcjum (P2). Lider Konsorcjum (P2) natomiast dokonywał wypłaty należnego wynagrodzenia pozostałym Uczestnikom konsorcjum.

Po zmianie lidera konsorcjum (na P1) płatności są dokonywane w inny sposób. Zgodnie z Aneksem do umowy z Zamawiającym, który został zawarty:

* Zamawiający dokonuje płatności wynagrodzenia wynikającego z faktury wystawionej przez P1 w części równej wynagrodzeniu należnemu Spółce (udokumentowanemu fakturą wystawioną przez Spółkę na P1) bezpośrednio na rachunek Spółki.

* Analogicznie, wynagrodzenia wynikające z faktury wystawionej przez P1 w części równej wynagrodzeniu należnemu P2 i P3 (inni uczestnicy konsorcjum) będą wypłacane przez Zamawiającego bezpośrednio na rachunki bankowe P2 i P3.

* Pozostałe wynagrodzenie będzie wypłacane przez Zamawiającego bezpośrednio na rachunek Pl.

* Każdorazowo, do faktury wystawianej przez P1 na Zamawiającego zostanie dołączona informacja zawierająca podział wynagrodzenia wykazanego w fakturze na poszczególnych Uczestników konsorcjum, mogą być również dołączane kopie faktur wystawionych przez Uczestników konsorcjum na lidera konsorcjum.

Wprowadzenie powyższych zasad nie ma na celu zasadniczej zmiany sposobu wykonywania prac w ramach konsorcjum czy ustalania wynagrodzenia Uczestników konsorcjum. Podobnie, intencją Uczestników konsorcjum jest, by Uczestników konsorcjum reprezentował wobec Zamawiającego lider konsorcjum. Celem tych nowych zasad jest zabezpieczenie płatności należnych Uczestnikom konsorcjum na wypadek ewentualnej niewypłacalności lidera konsorcjum (P1).

Rolą lidera (zarówno przed jak i po zmianie lidera) jest m.in. koordynacja wszystkich prac prowadzonych w ramach danego Kontraktu oraz przygotowanie i przekazanie Zamawiającemu dokumentów niezbędnych do dokonania rozliczenia finansowego. Rolą Lidera jest reprezentowanie wszystkich uczestników konsorcjum wobec Zamawiającego.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca wykonuje przydzielone mu prace zarówno samodzielnie, przy wykorzystaniu własnych zasobów (pracownicy, sprzęt, itp.), jak również przy udziale podwykonawców, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy o wykonanie określonych prac.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Na wstępie należy zauważyć, iż umowa konsorcjum nie występuje ani w prawie cywilnym, ani podatkowym. Zawieranie takich porozumień jest jednak dopuszczalne (w ramach swobody umów). Stosownie do art. 353 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej "k.c."), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy jednoczesnej solidarnej odpowiedzialności wykonawców (konsorcjantów) za wykonanie umowy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm.; dalej: Pzp) wykonawcy mogą wspólnie ubiegać się o udzielenie zamówienia. W takim przypadku wykonawcy ustanawiają pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu o udzielenie zamówienia albo reprezentowania w postępowaniu i zawarcia umowy w sprawie zamówienia publicznego, co zostało określone wprost w art. 23 ust. 2 Pzp.

Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że jego uczestnicy są związani ustaleniami umownymi. Ustalenia te mogą dotyczyć różnych kwestii, zgodnie z zasadą swobody umów, np. zasad reprezentacji, sposobu rozliczeń danego przedsięwzięcia, podziału robót, udziału w zyskach i stratach, itp. Jak wskazano celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa konsorcjum wiąże podmioty na czas określony najczęściej oznaczony osiągnięciem celu, do którego zostało powołane. Podmioty tworzące konsorcjum zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową, zaś w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę objętą porozumieniem. Umowy konsorcjum zawierane przez Spółkę nie prowadzą do zawarcia między podmiotami zawierającymi umowę konsorcjum spółki cywilnej, spółki jawnej, co jest, w celu wyeliminowania jakichkolwiek wątpliwości, zapisane wprost w Umowie konsorcjum.

Zawarcie umowy konsorcjum nie ma na celu powstania nowego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi jedynie porozumienie stron takiej umowy dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Utworzone konsorcjum nie posiada osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane. Wspólne przedsięwzięcie nie ma odrębnej, własnej siedziby, nie posiada własnego majątku. Strony umowy konsorcjum nadają wspólnemu przedsięwzięciu nazwę, jednakże nie ma to wpływu na fakt, że umowa konsorcjum nie tworzy odrębnej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Zawarcie Umowy konsorcjum nie prowadzi więc do utworzenia jakiejkolwiek jednostki organizacyjnej, która mogłaby być odrębnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Przedstawiony powyżej pogląd znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 lutego 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1223/10 stwierdził: "Odnosząc się do spornej w sprawie kwestii należy poczynić uwagę, że zasady działania konsorcjum nie są w polskich przepisach odrębnie uregulowane. Dopuszczalność zawierania tego typu umów wynika z obowiązującej w prawie cywilnym swobody zawierania umów. Stąd samo konsorcjum przyjmować może różnorodne formy. Konsorcjum to organizacja zrzeszająca kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, przekracza możliwości jednego podmiotu (np. budowa autostrady, lotniska, itp.). Utworzenie konsorcjum ma najczęściej charakter tymczasowy, czyli po osiągnięciu celu do którego zostało powołane (wybudowanie autostrady, lotniska,) jest rozwiązywane. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy, ani siedziby i nie zawsze stanowi odrębny od składających się na nie podmiotów byt organizacyjny. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach nie związanych z konsorcjum, a w działaniach związanych z konsorcjum realizują zazwyczaj wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, który z podmiotów lub osób będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być jeden podmiot, kilka, lub osoba trzecia). Najczęściej jest sporządzana dodatkowa umowa między uczestnikami konsorcjum, a osobą lub podmiotem mającym je reprezentować. Konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum. W praktyce gospodarczej wykształciło się kilka charakterystycznych typów konsorcjów".

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż konsorcjum nie jest podatnikiem podatku VAT, gdyż nie spełnia ustawowej definicji podatnika zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W szczególności należy mieć na uwadze to, że przepisy ww. ustawy, definiując pojęcie podatnika nie przewidują uznania za jednego podatnika większej liczby przedsiębiorców pozostających w bliskich związkach, np. o charakterze ekonomicznym. Należy podkreślić, że umowa konsorcjum nie tworzy podmiotu posiadającego osobowość prawną, nie tworzy również odrębnej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Konsorcjum nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej. Samodzielną działalność gospodarczą wykonują strony umowy konsorcjum, tj. Uczestnicy konsorcjum (tekst jedn.: lider oraz pozostali Uczestnicy). Podatnikami VAT w zakresie czynności opodatkowanych tym podatkiem, wykonywanych na podstawie umowy konsorcjum, będą więc poszczególni wykonawcy wchodzący w skład konsorcjum - w zakresie takim, jaki wynika z zawartej między nimi umowy.

Pełne potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje się w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r. sygn. IPPP3/443-179/11-3/JF, w której stwierdzono: "Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - umowy konsorcjum nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Odnośnie rozliczenia podatku VAT przez uczestników konsorcjum, stwierdzić należy iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że z punktu widzenia VAT każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem. Podatnikiem nie jest i nie może być natomiast samo konsorcjum. Dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń oraz do rozliczeń z podmiotem, na rzecz którego konsorcjum świadczy usługę stosować ogólne zasady w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności". Potwierdzenie powyższego stanowiska można znaleźć w szeregu interpretacji organów podatkowych m.in.:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. sygn. IPPP1/443-117/12-4/IGo;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r. sygn. IPPP3/443-179/11-3/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. IPPP1/443-1 31 6/09-5/AW;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2010 r. sygn. IPPP3-443-295/10-2/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. IPPP2/443-1861/08-4/PW;

* nterpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r. sygn. IP-PP2-443-330/08-2/PW.

Zdaniem Spółki, Uczestnicy konsorcjum nie działają samodzielnie w relacjach z Zamawiającym. Prace Uczestników konsorcjum mają charakter wspólnych działań mających na celu realizację wspólnego, jednego przedsięwzięcia, którego nie mogliby zrealizować bez współpracy pozostałych uczestników. Podkreślenia wymaga fakt, iż Zamawiający nabywa od konsorcjum jedną kompleksową usługę a nie poszczególne jej elementy. Za tę usługę została określona jedna kwota wynagrodzenia.

Z punktu widzenia podatku VAT należy stwierdzić, że lider konsorcjum pełni w analizowanym modelu rolę pośrednika w świadczeniu usług pomiędzy uczestnikami konsorcjum a Zamawiającym. W efekcie należy uznać, że rozliczenie pomiędzy uczestnikami konsorcjum a liderem konsorcjum oraz pomiędzy liderem a Zamawiającym powinno przyjąć formę identyczną jak rozliczenie podmiotu pełniącego funkcję głównego wykonawcy z podwykonawcami oraz pomiędzy głównym wykonawcą a zamawiającym wykonanie danej usługi. Należy podkreślić, że relacje pomiędzy liderem a Uczestnikami zbliżone są do relacji główny wykonawca - podwykonawcy, choć oczywiście nie są identyczne. To lider odpowiedzialny jest za kontakty z Zamawiającym. Lider uzyskuje za wykonany przez Uczestnika zakres prac wynagrodzenie wyższe od wynagrodzenia, które przekazuje Uczestnikowi.

Powyższe zasady rozliczeń lidera konsorcjum są potwierdzane w licznych interpretacjach organów podatkowych m.in.:

* w inetrpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. sygn. IPPP2/443-800/12-2/BH;

* w inetrpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. sygn. IPPP1/443-117/12-4/IGo;

* w inetrpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r. sygn. IPPP3/443-179/11-3/JF;

* w inetrpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. IPPP1/443-1316/09-5/AW;

* w inetrpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2010 r. sygn. IPPP3-443-295/10-2/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2009 r. sygn. IPPP2/443-1861/08-4/PW;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 maja 2008 r. sygn. IP-PP2-443-330/08-2/PW.

Zdaniem Spółki, powyższe zasady ujmowania w podatku VAT rozliczeń lidera konsorcjum wyznaczają sposób rozliczeń uczestników konsorcjum (w tym: Spółki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawa towarów została zdefiniowana w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "świadczenia", jednak zdaniem Spółki należy przyjąć, że świadczeniem jest w szczególności każda czynność, której można wprost przypisać wynagrodzenie i w stosunku do której można wskazać podmiot osiągający korzyść z tej czynności.

Podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest z zasady obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT).

Zdaniem Spółki, przed zmianą lidera konsorcjum (tekst jedn.: w okresie, kiedy liderem konsorcjum jest P2) prace przypisane do wykonania przez Spółkę i przez nią wykonywane należy uznać za usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Zdaniem Spółki, usługi te nabywa lider konsorcjum, tj. P2, czyli podmiot, który "pośredniczy" między Spółką a Zamawiającym (w szczególności reprezentuje Spółkę przed Zamawiającym) oraz od którego Spółka otrzymuje wynagrodzenie i który z kolei otrzymuje wynagrodzenie za usługi (prace) wykonane przez Spółkę od Zamawiającego. W konsekwencji, Spółka powinna wynagrodzenie jej należne za powyższe prace ujmować w fakturach wystawianych na P2.

Potwierdzenie powyższego stanowiska (że Spółka świadczy usługę w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz lidera konsorcjum) można znaleźć w szeregu interpretacji organów podatkowych m.in.:

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2012 r. sygn. IPPP2/443-800/12-2/BH;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2012 r. sygn. IPPP1/443-137/12-2/AW;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r. sygn. IPPP3/443-179/11-3/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r. sygn. IPPP3/443-179/11-2/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 czerwca 2010 r. sygn. IPPP1/443-296/10-6/MP;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 maja 2010 r. sygn. IPPP3-443-295/10-2/JF;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2010 r. sygn. IPPP3/443-181/10-2/k.c.;

* w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 lutego 2011 r. sygn. ILPP2/443- 1915/10-2/EWW.

Analogicznie, w okresie po zmianie lidera konsorcjum (na P1), gdy Spółka będzie otrzymywała zapłatę za wykonane prace bezpośrednio od Zamawiającego, również należy uznać, że prace przypisane do wykonania przez Spółkę i przez nią wykonywane należy uznać za usługi w rozumieniu ustawy o VAT. Również te usługi będą nabywane przez lidera konsorcjum (P1).

Zdaniem Spółki, na powyższe nie ma wpływu fakt, że po zmianie lidera konsorcjum, Spółka będzie otrzymywała zapłatę wynagrodzenia bezpośrednio od Zamawiającego. Zdaniem bowiem Spółki, uregulowanie przez strony sposobu zapłaty, jako jedynie techniczny element transakcji, nie może wpłynąć na całokształt transakcji i jej tak ważne elementy jak podmiot nabywcy. Również po zmianie lidera na P1, lider konsorcjum (P1) wykonuje czynności identyczne jak poprzedni lider konsorcjum (P2) - reprezentuje Spółkę przed Zamawiającym, gromadzi dokumentację obejmującą m.in. prace wykonane przez Spółkę i przedstawia ją Zamawiającemu.

Dokonanie płatności bezpośrednio przez Zamawiającego nie powinno mieć wpływu na zasady dokonywania rozliczeń pomiędzy podmiotami realizującymi roboty budowlane. Potwierdzeniem powyższego jest wynikający wprost z art. 647 (1) § 5 k.c. obowiązek zapłaty przez zamawiającego na rzecz podwykonawcy, z którym umowę zawarł wykonawca realizujący na rzecz zamawiającego roboty budowlane, wynagrodzenia należnego podwykonawcy od wykonawcy. Istnieje zatem prawna możliwość (a w niektórych przypadkach nawet obowiązek) bezpośredniej zapłaty przez zamawiającego na rzecz podwykonawcy. Fakt dokonania takiej zapłaty nie zmienia w żaden sposób faktu, że podwykonawca świadczy usługi w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz wykonawcy, który wynika z zasad rozliczeń podatkowych zarówno wykonawcy, jak i podwykonawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, zasady rozliczeń między podwykonawcą, wykonawcą oraz zamawiającym można odnieść, w zakresie rozliczeń podatku VAT, do rozliczeń między Uczestnikiem konsorcjum (Wnioskodawca, którego sytuacja na gruncie podatku VAT odpowiada sytuacji podwykonawcy), lidera konsorcjum (P1 lub P2, którego sytuacja na gruncie podatku VAT odpowiada sytuacji wykonawcy) oraz Zamawiającego.

Potwierdzeniem powyższego jest również art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Na postawie tego przepisu można stwierdzić, że lider konsorcjum otrzymuje usługi od Spółki i świadczy usługi na rzecz Zamawiającego. Przy tym, powołany przepis odwołuje się jedynie do faktu "udziału w świadczeniu usług" a nie do sposobu przeprowadzania rozliczeń finansowych. Zapłata więc bezpośrednio przez Zamawiającego na rzecz Spółki nie uniemożliwia więc stosowania tego przepisu.

Dodatkowo, powyższe potwierdza fakt, że z punktu widzenia Zamawiającego, Zamawiający nabywa jedną usługę od całego konsorcjum - jest zainteresowany całokształtem prac wykonanych przez wszystkich Uczestników konsorcjum, a nie poszczególnymi częściami prac wykonywanymi przez poszczególnych Uczestników konsorcjum. Nie można więc uznać, że Spółka świadczy odrębną usługę na rzecz Zamawiającego - byłoby to wbrew ekonomicznej treści transakcji oraz wbrew ustaleniom Uczestników konsorcjum oraz Zamawiającego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.