IPPP2/443-353/13-2/JW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2013 r. (data wpływu 19 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur inwestycyjnych w drodze korekty - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur inwestycyjnych w drodze korekty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem Markiem B. prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostaje we wspólnocie małżeńskiej ustawowej. Od dnia 1 marca 2009 r. rejestracji do podatku VAT dokonał małżonek Wnioskodawczyni - Marek B. W roku 2006 i 2007 małżonkowie prowadzili rozbudowę budynku inwentarskiego - chlewni oraz budowę zbiornika na gnojówkę. Pozwolenie na budowę i faktury inwestycyjne były wystawiane na imię i nazwisko Wnioskodawczyni. Potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy przez PINB nastąpiło w dniu 15 stycznia 2007 r. W miesiącu grudniu 2012 r. mąż Wnioskodawczyni - Marek B. wystąpił do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT z faktur inwestycyjnych na zasadzie korekty 1/10 podatku naliczonego, do których były dołączone noty korygujące zmieniające dane nabywcy z Joanny B. - Wnioskodawczyni na Marka i Joannę B. i z NIP- em Marka B. W dniu 11 stycznia 2013 r. Urząd Skarbowy odmówił zwrotu podatku VAT, uzasadniając odmowę twierdzeniem, że notą korygującą nie można zmienić nabywcy. W związku z tym Wnioskodawczyni wspólnie z mężem, rozważa możliwość zmiany osoby będącej podatnikiem VAT, poprzez dokonanie wyrejestrowaniu z podatku VAT męża - Marka B., a zarejestrowania do podatku VAT Wnioskodawczyni, gdyż zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy VAT zgłoszenia rejestracyjnego może dokonać tylko jedna z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie i która będzie wystawiała faktury przy sprzedaży produktów rolnych. Izby Skarbowe w Łodzi i Bydgoszczy w interpretacjach indywidualnych nr ITPP1/443-956/I2/KM z dnia 31 października 2012 r. i IPTPP4/443-493/12-4/BM z dnia 19 października 2012 r. dopuszczają możliwość zmiany osoby "reprezentującej" gospodarstwo rolne z jednego małżonka na drugiego małżonka. Wnioskodawczyni będąc zarejestrowana jako podatnik VAT chciałaby skorzystać z odliczenia podatku naliczonego VAT na zasadzie korekty 1/10 z faktur inwestycyjnych wystawionych w roku 2006.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć podatek naliczony z faktur inwestycyjnych wystawionych na Nią w roku 2006 na zasadzie korekty 1/10 podatku naliczonego za lata 2013-2016 w miesiącu styczniu lub I kwartale roku następnego, zgodnie z art. 90 i 91 ustawy VAT, jeżeli dokona rejestracji do podatku VAT w roku 2013 w miejsce męża Marka B....

Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie Ona mogła się zarejestrować do podatku VAT w miejsce męża Marka B. w roku 2013 i odliczyć podatek naliczony z faktur inwestycyjnych wystawionych na Wnioskodawczynię w roku 2006 na zasadzie korekty 1/10 w latach 2014-2017 za lata 2013-2016, ponieważ od roku 2009 nastąpiła zmiana przeznaczenia oddanego do użytku w dniu 15 stycznia 2007 r. budynku chlewni ze zbiornikiem na gnojówkę z działalności zwolnionej (rolnik ryczałtowy) do działalności opodatkowanej (rolnik - VAT na zasadach ogólnych). Możliwość taką dają Wnioskodawczyni przepisy ustawy o podatku VAT, szczególnie art. 96 ust. 2, jak i art. 90 i 91.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zaznacza, iż przedmiotowej interpretacji przepisów prawa podatkowego dokonał w odniesieniu do sytuacji prawno-podatkowej dotyczącej Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez działalność gospodarczą, w myśl ust. 2 ww. artykułu, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o gospodarstwie rolnym - rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (art. 2 pkt 16 ustawy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Przez rolnika ryczałtowego - według definicji zawartej w cyt. art. 2 pkt 19 ustawy - rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż prowadzenie działalności rolniczej stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę definicję działalności rolniczej, zawartą w art. 2 pkt 15 ustawy, uznać należy, że rolnicy, prowadzący taką działalność, z wyjątkiem tych, którzy dobrowolnie dokonali rejestracji w zakresie VAT jako podatnicy VAT czynni oraz takich, którzy na podstawie odrębnych przepisów są obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych, z mocy ustawy są rolnikami ryczałtowymi w zakresie działalności rolniczej, tj. zarówno sprzedaży produktów rolnych pochodzących z tej działalności, jak również świadczenia usług rolniczych, ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi dla podatników posiadających status rolnika ryczałtowego.

Ponadto zauważyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Za podatnika w takim przypadku jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego skutkuje tym, że faktury dotyczące tego gospodarstwa będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Powyższe wynika z treści art. 15 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Według regulacji ust. 2 tego artykułu, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wspólnie z mężem prowadzi gospodarstwo rolne. Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostaje we wspólnocie małżeńskiej ustawowej. Od dnia 1 marca 2009 r. rejestracji do podatku VAT dokonał małżonek Wnioskodawczyni. W roku 2006 i 2007 małżonkowie prowadzili rozbudowę budynku inwentarskiego - chlewni oraz budowę zbiornika na gnojówkę. Pozwolenie na budowę i faktury inwestycyjne były wystawiane na Wnioskodawczynię. Potwierdzenie przyjęcia zawiadomienia o zakończeniu budowy nastąpiło w dniu 15 stycznia 2007 r. W miesiącu grudniu 2012 r. mąż Wnioskodawczyni wystąpił do Urzędu Skarbowego o zwrot podatku VAT z faktur inwestycyjnych na zasadzie korekty 1/10 podatku naliczonego, do których były dołączone noty korygujące zmieniające dane nabywcy z Wnioskodawczyni na małżonka Wnioskodawczyni i Wnioskodawczynię z numerem NIP małżonka. W dniu 11 stycznia 2013 r. Urząd Skarbowy odmówił zwrotu podatku VAT, uzasadniając odmowę twierdzeniem, że notą korygującą nie można zmienić nabywcy.

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do kwestii czy Wnioskodawczyni będzie mogła odliczyć podatek naliczony z faktur inwestycyjnych wystawionych na Nią w roku 2006 na zasadzie korekty 1/10 podatku naliczonego za lata 2013-2016 w miesiącu styczniu lub I kwartale roku następnego, zgodnie z art. 90 i 91 ustawy VAT, jeżeli dokona rejestracji do podatku VAT w roku 2013 w miejsce męża.

W tym miejscu należy zauważyć, iż ani przytoczone powyżej przepisy, ani inne regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług nie wykluczają możliwości dokonania zmiany osoby uważanej za podatnika na inną osobę, która prowadzi wspólne gospodarstwo rolne. Należy jednak mieć na uwadze, jak już wspomniano wyżej, iż zgodnie z art. 96 ust. 2 ustawy w przypadku osób fizycznych prowadzących wspólnie gospodarstwo rolne, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na którą będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług, i która będzie wystawiała faktury przy sprzedaży produktów rolnych, bądź świadcząc usługi rolnicze. Brak jest zatem przeszkód do zmiany osoby reprezentującej wspólne gospodarstwo rolne małżonków dla potrzeb podatku VAT. Wnioskodawczyni - nowy "reprezentant" winna - złożyć odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy i zostać zarejestrowana a naczelnik urzędu skarbowego potwierdzi zarejestrowanie Jej jako podatnika VAT czynnego, a mąż Wnioskodawczyni obecny "reprezentant" - zostanie wykreślony z tego rejestru.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto wskazać należy, iż ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Stosownie do art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie do art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Według regulacji art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Odnosząc się zatem do przedstawionych okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, iż skoro prowadzone gospodarstwo rolne jest własnością wspólną, którego reprezentantem jest mąż - nie będzie Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z rozbudową budynku inwentarskiego oraz budową zbiornika na gnojówkę, gdyż nie będą spełnione podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym, a więc i zakupy związane z rozbudową budynku inwentarskiego i budową zbiornika na gnojówkę nie będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawczynię czynności opodatkowanych.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawczyni i mąż dokona zmiany osoby uważanej za podatnika w związku z prowadzonym gospodarstwem na inną osobę, czyli to Wnioskodawczyni zarejestruje się jako podatnik w zakresie prowadzonego wraz z mężem gospodarstwa rolnego poprzez złożenie odpowiedniego zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, to będzie Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami związanymi z rozbudową budynku inwentarskiego - chlewni ze zbiornikiem na gnojówkę. Wnioskodawczyni będzie również wystawiała faktury VAT dotyczące sprzedaży płodów rolnych.

Wobec powyższego, mając na względzie to, iż Wnioskodawczyni zarejestruje się jako podatnik podatku VAT w 2013 r., będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na względzie okoliczności przedstawione we wniosku oraz przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro Wnioskodawczyni zarejestruje się jako czynny podatnik podatku VAT w 2013 r. a budynek będzie służył działalności opodatkowanej w prowadzonym gospodarstwie rolnym to będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w drodze korekty, zgodnie z art. 91 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług. Wybudowany budynek (inwentarski - chlewnia) od marca 2009 r. zmienił przeznaczenie - służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. Mąż Wnioskodawczyni nie dokonał jednak odliczenia podatku VAT, bowiem faktury VAT były wstawione na Wnioskodawczynię.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni pierwszej korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 7a ustawy, powinna dokonać za rok 2013 w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następnego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, czyli jeżeli Wnioskodawczyni będzie rozliczała się miesięcznie to za miesiąc styczeń 2014 r., jeżeli kwartalnie to za I kwartał 2014 r. Wobec tego Wnioskodawczyni powinna dokonać korekty rocznej począwszy od stycznia 2014 r., bądź od I kwartału 2014 r. za rok 2013 jednej dziesiątej z kwoty podatku VAT stanowiącej wydatki związane z rozbudową budynku inwentarskiego - chlewni. Cały pozostały okres korekty w sytuacji przedstawionej we wniosku wynosi 4 lat począwszy od stycznia 2014 r., bądź od I kwartału 2014 r., okres korekty zakończy się w styczniu 2017 r., bądź w I kwartale 2017 r. (za rok 2016), o ile nie zmieni się ponownie przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości (budynku inwentarskiego - chlewni ze zbiornikiem na gnojówkę) w okresie korekty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.