IPPP2/443-351/14-3/AO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-351/14-3/AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy #8209; przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych do pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz pojazdów specjalnych (pkt 2 stanu faktycznego) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych od pojazdów samochodowych, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz pojazdów specjalnych (pkt 2 stanu faktycznego).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozliczając się z organem podatkowym za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka posiada różnego typu pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, które wykorzystuje do działalności gospodarczej.

Spółka posiada m.in. pojazdy samochodowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz pojazdy specjalne. Do tych pojazdów nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 9 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT); T. posiada stosowne zaświadczenia z okręgowych stacji kontroli pojazdów i odpowiednią adnotację w dowodach rejestracyjnych, a dla pojazdów specjalnych dokumenty zgodne z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy nie są zgłoszone do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

Spółka posiada regulamin wewnętrzny dotyczący użytkowania samochodów osobowych oraz innych pojazdów dla potrzeb działalności gospodarczej.

Od 1 kwietnia 2014 r. Spółka odlicza podatek VAT w przypadku ponoszenia wydatków eksploatacyjnych związanych z pojazdami samochodowymi, w tym zakup paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do tych pojazdów, w następujący sposób:

a. do pojazdów samochodowych określonych w punkcie 2 wniosku (Pojazdy wymienione w art. 86a ust. 4 ustawy VAT) - Spółka korzysta z pełnego prawa odliczenia podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postępuje prawidłowo stosując od dnia 1 kwietnia 2014 r. odliczenie podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych, w tym paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu, do pojazdów samochodowych T. określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, z odpowiednią konstrukcją, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów - pełne odliczenie podatku (punkt 2 stanu faktycznego).

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 2 pkt 34 ustawy VAT przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

W myśl art. 86a ust. 1 i 2 ustawy VAT Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej nabycie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Zasada ta nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki - art. 86 ust. 3 i 4 ustawy VAT.

Natomiast przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 13 marca 2014 r., poz. 312) mówi, że obniżenia kwoty podatku lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Ustęp 2 art. 12 ww. ustawy stanowi, że zakaz dotyczący odliczenia VAT od zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu, nie ma zastosowania do pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie do działalności gospodarczej.

Dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa powyżej są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Zatem w świetle przepisów ustawy VAT przez samochód z homologacją N1 rozumie się:

pojazdy samochodowe, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg,

a ta dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), określona jest na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

W świetle powyższych przepisów, zdaniem Spółki, T. ma prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków, w tym dotyczących zakupu paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu, związanych z należącymi do T. pojazdami samochodowymi określonymi w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, z odpowiednią konstrukcją, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów i nie są zgłaszane do urzędu skarbowego na druku VAT-26 - pełne odliczenie podatku (punkt 2 stanu faktycznego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie Organ informuje, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotyczy pojazdów określonych w punkcie 2 niniejszego wniosku.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ww. ustawy przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz odliczaniem paliwa do ich napędu regulują przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1.

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2.

należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4.

wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Na mocy art. 86a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 4 ww. ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Stosownie do art. 86a ust. 9 ww. ustawy do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z art. 86a ust. 10 ww. ustawy spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak wynika z art. 86a ust. 11 ww. ustawy w przypadku gdy w pojeździe samochodowym, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2, uznaje się, że pojazd nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej:

1.

od dnia wprowadzenia zmian,

2.

jeżeli nie można określić dnia wprowadzenia zmian:

a.

od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem samochodowym, z zastrzeżeniem lit. b,

b.

od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał wymagania, o których mowa w ust. 9 pkt 1 lub 2

- chyba że zachodzi przypadek, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ww. ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Jak wynika z przywołanych przepisów od 1 kwietnia 2014 r. zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko w działalności gospodarczej, lecz również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Na zasadzie wyjątku od zasady ogólnej pełne odliczenie podatku VAT przysługuje m.in. w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej. Fakt wykorzystywania pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej rozpatrywany powinien być, co do zasady, wyłącznie w kategoriach obiektywnych, tj. powinna być badana możliwość użytku danego pojazdu do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (przede wszystkim prywatnych) - jeżeli taka możliwość istnieje pojazd co do zasady nie będzie mógł być uznany za wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej.

Podatek VAT podlega odliczeniu w całości - bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - od wydatków na pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z tą działalnością jest nieistotne. Wyłączenie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku VAT dotyczy m.in. niektórych pojazdów samochodowych, dla których niezbędne jest posiadanie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów. Do pojazdów tych zalicza się pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków a także pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Stwierdzenie spełnienia wymagań technicznych dla tych pojazdów po przeprowadzonych dodatkowych badaniach technicznych przez okręgową stację kontroli pojazdów potwierdzone powinno być wydanym przez nią zaświadczeniem. Konieczne jest także uzyskanie właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu ustawowych wymagań.

W tym miejscu należy wskazać, że zaświadczenia wydane przed dniem 1 kwietnia 2014 r. dla pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, zachowują swoją ważność dla potrzeb stosowania nowych przepisów, o ile w pojazdach tych nie zostały wprowadzone zmiany skutkujące niespełnieniem warunków technicznych uprawniających do pełnego odliczenia podatku VAT. Dla pozostałych pojazdów w celu zachowania pełnego prawa do odliczenia podatku VAT konieczne jest przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego.

Badanie to powinno powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy (czyli przed 1 lipca 2014 r.).

Druga kategoria pojazdów, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne to pojazdy specjalne. Prawo do odliczenia całego VAT dotyczy jednak tylko pojazdów specjalnych wprost wskazanych w ustawie tj. pojazdów dla następujących przeznaczeń:

* agregat elektryczny/spawalniczy,

* do prac wiertniczych,

* koparka, koparko-spycharka,

* ładowarka,

* podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

* żuraw samochodowy.

Fakt, że pojazd jest pojazdem specjalnym należy ustalić na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.

Należy zauważyć, że w ustawowym katalogu pojazdów specjalnych nie ma bankowozów. Jednak pomimo to zaliczenie takich pojazdów do pojazdów specjalnych jest możliwe na podstawie rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (Dz. U. z 2014 r. poz. 407) określa inne, niż wymienione w ustawie o VAT pojazdy, które - ze względów na swoją konstrukcję - mogą być uznane za wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Za takie pojazdy są uznawane pojazdy samochodowe będące pojazdami specjalnymi o przeznaczeniu:

1.

pogrzebowym,

2.

bankowóz - wyłącznie typu A i B

- jeżeli mają jeden rząd siedzeń albo ich dopuszczalna masa całkowita jest większa niż 3 tony. Pojazdy te powinny spełniać wymagania techniczne i sanitarne określone w odrębnych przepisach. Pozwoli to na uznanie, że ich konstrukcja wyklucza użycie do celów prywatnych lub powoduje, że ewentualny użytek do celów prywatnych jest nieistotny. Przy czym, zaznaczyć należy, że w powyższym katalogu pojazdów specjalnych nie ma bankowozów typu C.

Ustawodawca wprowadził również przepisy, które mają na celu przeciwdziałanie nadużyciom wynikającym z dokonywania przez podatnika zakupu pojazdów, które z uwagi na konstrukcję pozwalają na pełne odliczenie VAT, a następnie (po dokonaniu odliczenia) pojazd taki poddawany będzie "przeróbce", po której nie będzie spełniał już ustawowych wymagań. Jak wynika z art. 86a ust. 11 ustawy o VAT, gdy w pojeździe, dla którego przeprowadzono dodatkowe badanie techniczne, będą wprowadzone zmiany, wskutek czego utraci on swoje specyficzne określone ustawą wymagania, od dnia wprowadzenia tych zmian należy uznać, że pojazd ten nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej. W konsekwencji, od wydatków na taki pojazd należy stosować ograniczenie w odliczaniu VAT. Należy podkreślić, że jeżeli nie będzie można ustalić dnia wprowadzenia zmian w pojeździe, powyższe ograniczenie będzie należało stosować od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem samochodowym, lub od okresu rozliczeniowego następującego po okresie rozliczeniowym, dla którego podatnik wykaże, że pojazd samochodowy spełniał ustawowe wymagania.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozliczając się z organem podatkowym za okresy miesięczne (deklaracja VAT-7) korzysta z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Spółka posiada różnego typu pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, które wykorzystuje do działalności gospodarczej. Przy spełnieniu określonych warunków w świetle znowelizowanej z dniem 1 kwietnia 2014 r. ustawy VAT, wśród pojazdów tych Spółka może wyróżnić pojazdy samochodowe wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz pojazdy specjalne. Do tych pojazdów nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdu (art. 86a ust. 9 w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT). T. posiada stosowne zaświadczenia z okręgowych stacji kontroli pojazdów i odpowiednią adnotację w dowodach rejestracyjnych, a dla pojazdów specjalnych dokumenty zgodne z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy nie są zgłoszone do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26. Od 1 kwietnia 2014 r. Spółka odlicza podatek VAT w przypadku ponoszenia wydatków eksploatacyjnych związanych z tymi pojazdami samochodowymi, w tym zakup paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu wykorzystywanego do tych pojazdów korzystając z pełnego prawa odliczenia podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawidłowości dokonywanego odliczenia podatku VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych, w tym paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu do pojazdów samochodowych T. określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, z odpowiednią konstrukcją, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów (punkt 2 stanu faktycznego).

W tym miejscu należy zauważyć, że jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Stosownie do art. 12 ust. 2 tej ustawy przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W świetle przedstawionych okoliczności i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych (w tym paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu) związanych z pojazdami samochodowymi określonymi w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy VAT, z odpowiednią konstrukcją, wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu pojazdów i które to pojazdy nie są zgłaszane do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26. Jak wynika z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT podatek od towarów i usług podlega odliczeniu w całości - bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu - od wydatków na pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z tą działalnością jest nieistotne. Pełne odliczenie podatku VAT dotyczy pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków oraz pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu. Warunkiem pełnego odliczenia podatku VAT jest poddanie tych pojazdów dodatkowemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez okręgową stację kontroli pojazdów. Przeprowadzenie takiego badania powinno być potwierdzone wydanym przez tę stację zaświadczeniem. Konieczne jest także uzyskanie właściwej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu ustawowych wymagań.

W konsekwencji, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych (w tym paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu) skoro Wnioskodawca wykorzystuje wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością i Wnioskodawca posiada, po spełnieniu warunków w świetle znowelizowanej z dniem 1 kwietnia 2014 r. ustawy o podatku od towarów i usług, stosowne zaświadczenia z okręgowych stacji kontroli pojazdów i odpowiednią adnotację w dowodach rejestracyjnych, a dla pojazdów specjalnych dokumenty zgodne z przepisami prawa o ruchu drogowym. Przy czym, należy zauważyć, że Wnioskodawca w odniesieniu do pojazdów których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą (pojazdów określonych w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług - punkt 2 stanu faktycznego) nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów i zgłoszenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacji VAT - 26. Ewidencja przebiegu pojazdów jest prowadzona dla pojazdów, których konstrukcja nie wyklucza użycia tych pojazdów do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Natomiast obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach dotyczy pojazdów samochodowych dla których podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Organ informuje, że w zakresie pojazdów określonych w punkcie 1, 3 i 4 niniejszego wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl