IPPP2/443-342/10-2/KOM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-342/10-2/KOM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2010 r. (data wpływu 27 maja 2010 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2010 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w latach 1953-1982 pracował w instytucjach państwowych, a następnie na własnej działce rolnej o powierzchni 2 ha zajął się ogrodnictwem. W 2001 r. przeszedł na emeryturę i dalej, aż do dzisiaj, prowadzi gospodarstwo z działem specjalnym.

Wnioskodawca nie ma następców prawnych, więc zdecydował się na likwidację gospodarstwa. Rozpoczął starania o podział ziemi, która ma status terenów budowlanych, na 5 działek o powierzchni 1.800 m2 każda. Na pozostałej ziemi, z domem mieszkalnym, zamieszkiwał będzie dożywotnio Wnioskodawca. Urząd Skarbowy poinformował Wnioskodawcę, że przy sprzedaży pierwszej działki nie zapłaci podatku VAT, przy sprzedaży drugiej i trzeciej może być, ale nie musi, zwolniony z płacenia podatku VAT. Sprzedaż każdej następnej działki (czwartej i piątej) będzie już opodatkowana podatkiem VAT. Po uzyskaniu takich informacji Wnioskodawca zaprzestał zamiaru podziału ziemi na działki i ich sprzedaży. Wnioskodawca nigdy nie był i nie będzie płatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi on płacić podatku VAT od sprzedaży przedmiotowych działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie przepisów ustawy o VAT, tj. od dnia 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług. Zwolniona od podatku - jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy - jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Na potrzeby podatku od towarów i usług pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza" zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy te wskazują, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów.

Istotnym więc elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności sprzedaży działek jest fakt, że na przedmiotowych gruntach, (własnej działce rolnej) Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo ogrodnicze z działem specjalnym produkcji rolnej. Ponadto, Wnioskodawca podkreśla w opisie zdarzenia przyszłego, iż kontynuuje wyżej opisaną działalność.

Wprawdzie ustawa o podatku od towarów i usług nie posługuje się pojęciem działów specjalnych produkcji rolnej, to jednak w art. 2 pkt 15 tej ustawy zdefiniowano działalność rolniczą. Pojęcie działalności rolniczej w ustawie o podatku od towarów i usług jest szersze niż w ustawie o podatku dochodowym i obejmuje zarówno działalność rolniczą, jak i produkcję rolną zaliczaną do działów specjalnych, wymienione odpowiednio w art. 2 ust. 1 i art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W efekcie dokonaną przez Wnioskodawcę dostawę przedmiotowych działek rolnych, które były wykorzystywane w działalności rolniczej należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Dlatego też nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że sprzedaż przedmiotowych gruntów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ziemia, którą zamierza podzielić na działki Wnioskodawca ma status terenów budowlanych.

W przepisach podatkowych brak jest jednak definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę oraz wytycznych, jakimi należy się kierować przy ocenie danego gruntu. W związku z powyższym charakter gruntu ustalić należy w oparciu o przepisy prawa miejscowego, tj. lokalne przepisy zagospodarowania przestrzennego. Są to zapisy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu, decyzje o warunkach zabudowy danej nieruchomości. O charakterze gruntów decyduje ich przeznaczenie zawarte w lokalnej polityce przestrzennej jednostki samorządowej, bez względu na charakter ich aktualnego wykorzystania.

Ponadto należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca, dokonując planowanej sprzedaży 5 działek budowlanych w okolicznościach takich jak opisane we wniosku, z tytułu tej sprzedaży będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług, gdyż przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, w ramach której mieści się działalność rolnicza, w tym również w zakresie produkcji z działów specjalnych. W rezultacie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl