IPPP2/443-324/13-2/IZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-324/13-2/IZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów stanowiących prezenty o małej wartości w celu ich nieodpłatnego przekazania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów stanowiących prezenty o małej wartości w celu ich nieodpłatnego przekazania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Bank prowadzi na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług finansowych. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT"). Specyfika działalności Banku powoduje, iż Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i zwolnione od podatku VAT.

Bank, nabywając towary i usługi związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonuje przyporządkowania tych towarów i usług do poszczególnych typów sprzedaży, tj.:

* sprzedaży zwolnionej od VAT,w takim przypadku Bank nie dokonuje w ogóle odliczenia podatku naliczonego;

* sprzedaży "mieszanej" (tekst jedn.: gdy nabywane przez Bank towary służą do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje) - w takim przypadku Bank dokonuje częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w oparciu o współczynnik wyliczony zgodnie z przepisami art. 90 ustawy o VAT;

* sprzedaży opodatkowanej - w takim przypadku Bank dokonuje odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług.

W ramach działań z zakresu reklamy, marketingu, promocji usług oraz marki Banku, jak i budowania lojalności obecnych oraz przyszłych klientów Banku, Bank zamierza dokonywać nieodpłatnych wydań uprzednio nabytych przez siebie w tym celu towarów. Bank już w momencie zakupu tych towarów będzie działać z intencją ich późniejszego, nieodpłatnego przekazania (charakter tych towarów umożliwi Bankowi określenie ich przeznaczenia na cele nieodpłatnych wydań już w momencie zakupu). Wśród tych towarów będą również te, które będą spełniać definicję prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT). Przedmiotami tymi mogą być np. kalendarze, długopisy, smycze itp.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), opodatkowaniu VAT podlega m.in. nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało (w całości lub w części) prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Bank będzie traktować nieodpłatnie przekazywane towary jako jedną z kategorii czynności opodatkowanych wykonywanych przez Bank.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest zdarzenie przyszłe i stan prawny po dniu 1 kwietnia 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, Bank będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów spełniających definicję prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT), w celu ich dalszego nieodpłatnego przekazania, które Bank opodatkuje.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT Bank będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów spełniających definicję prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT), w celu ich dalszego nieodpłatnego przekazania, które Bank opodatkuje. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego).

Na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Przy czym, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne darowizny,

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jednocześnie jednak ustawa o VAT daje podatnikom w art. 7 ust. 3 (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.), możliwość nieopodatkowania wartości przekazywanych prezentów o malej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

* o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,

* których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Biorąc pod uwagę treść art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT, należy wskazać, iż Bankowi co do zasady przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z związku z przekazywaniem prezentów o małej wartości na cele związane z działalnością gospodarczą Banku.

Jednocześnie, zdaniem Banku, jeżeli Bank zdecyduje się na opodatkowywanie podatkiem VAT przedmiotowych przekazań towarów spełniających definicję prezentów o małej wartości, to będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów.

Zdaniem Banku wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT należy w tym przypadku uznać za przywilej podatnika, który co do zasady powinien służyć ograniczeniu obciążeń podatkowych. Jednak w ocenie Banku podatnik ma prawo nie skorzystać z przywileju, którego przyjęcie może być dla podatnika mniej korzystne, prowadząc do ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Bank pragnie podkreślić, iż już na etapie zakupu towarów, które w późniejszym okresie mają być przedmiotem nieodpłatnego przekazania, jest w stanie powiązać dany zakup z czynnością opodatkowaną w postaci nieodpłatnego przekazania tego towaru.

W opinii Banku, powyższe przesądza o bezpośrednim i bezspornym związku pomiędzy nabyciem towarów z zamiarem ich nieodpłatnego przekazania a wykonywaną czynnością opodatkowaną

Wobec powyższego, w ocenie Banku uzasadnione jest stanowisko, zgodnie z którym nabycie towarów spełniających definicję prezentów o małej wartości z intencją ich wykorzystania do wykonywania czynności opodatkowanych VAT daje Bankowi prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego związanego z zakupem przedmiotowych towarów.

Mając na uwadze powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie prawidłowości prezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1.

z tytułu nabycia towarów i usług,

2.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

3.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Powyższe regulacje oznaczają, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Zaznacza się, iż w świetle art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Ustawa przewiduje szczególny przypadek, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy, w którym podatnikowi przyznano prawo do odliczenia, mimo że prawo to nie przysługiwałoby mu na zasadach ogólnych. Dotyczy on sytuacji przekazania próbek oraz prezentów o małej wartości. Taka czynność bowiem nie podlega opodatkowaniu, tak więc podatek związany z wykonywaniem tych czynności nie podlega odliczeniu na zasadach ogólnych.

Należy jednak zauważyć, że czynność przekazania próbek czy też prezentów o małej wartości zazwyczaj podejmowana jest w związku lub z myślą o sprzedaży opodatkowanej. Są to bowiem czynności o charakterze reprezentacyjnym, reklamowym, promocyjnym i jako takie służą sprzedaży opodatkowanej przynajmniej w pewnym zakresie.

Jednak w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 - art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i zwolnione od podatku VAT.

Bank, nabywając towary i usługi związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, dokonuje przyporządkowania tych towarów i usług do poszczególnych typów sprzedaży, tj.:

* sprzedaży zwolnionej od VAT,w takim przypadku Bank nie dokonuje w ogóle odliczenia podatku naliczonego;

* sprzedaży "mieszanej" (tekst jedn.: gdy nabywane przez Bank towary służą do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jaki czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje) - w takim przypadku Bank dokonuje częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w oparciu o współczynnik wyliczony zgodnie z przepisami art. 90 ustawy o VAT;

* sprzedaży opodatkowanej - w takim przypadku Bank dokonuje odliczenia całości podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług.

Jak wskazał Wnioskodawca, w ramach działań z zakresu reklamy, marketingu, promocji usług oraz marki Banku, jak i budowania lojalności obecnych oraz przyszłych klientów, zamierza dokonywać nieodpłatnych wydań uprzednio nabytych przez siebie w tym celu towarów. Bank już w momencie zakupu tych towarów będzie działać z intencją ich późniejszego, nieodpłatnego przekazania (charakter tych towarów umożliwi Bankowi określenie ich przeznaczenia na cele nieodpłatnych wydań już w momencie zakupu). Towary te będą spełniać definicję prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.). Przedmiotami tymi mogą być np. kalendarze, długopisy, smycze, itp.

Z analizy przedstawionego opisu sprawy wynika zatem, iż przedmiotowe wydania nastąpią na cele związane z działalności gospodarczą Wnioskodawcy, w ramach której wykonuje On zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku.

Skoro zatem Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT i zwolnioną z podatku, a brak jest możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot podatku od zakupów służących wyłącznie działalności opodatkowanej, Wnioskodawcy przysługuje częściowe prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów (prezentów o małej wartości), będących następnie przedmiotem nieodpłatnych wydań, które to wydania nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 7 ust. 3 ustawy.

W takiej sytuacji Wnioskodawca obniża kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w przepisie art. 90 ust. 3 ustawy, uwzględniając stosunek sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT do sprzedaży ogółem, tj. opodatkowanej i zwolnionej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości odliczenia pełnej podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów spełniających definicje prezentów o małej wartości w celu ich nieodpłatnego przekazania uznać należy za nieprawidłowe.

Za nieprawidłowe uznać należy również stwierdzenie Wnioskodawcy, że ma On prawo do opodatkowania nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

* przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

* wszelkie inne darowizny,

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosowanie do zapisu art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W ust. 4 art. 7 ustawodawca wskazał co. należy rozumieć pod pojęciem prezentu o małej wartości.

Zgodnie z tym przepisem przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w trakcie roku podatkowego kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencje pozwalająca na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie nabycia towaru, nie przekroczą 10 zł.

W wyżej powołanym art. 5 ust. 1 ustawy ustawodawca wymienił katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Art. 7 i art. 8 ustawy wskazują natomiast co należy rozumieć pod pojęciami odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług.

Wolą ustawodawcy za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a zatem za czynność wymienioną w zapisie art. 5 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT objęte są nie tylko transakcje, które charakteryzują się odpłatnością, lecz również czynności nieodpłatne wymienione w art. 7 ust. 2 ustawy. Z analizy przepisu art. 7 ust. 3 ustawy wynika jednak, że czynność nieodpłatnego przekazania próbek i prezentów o małej wartości, mimo że ich wydanie powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, ustawodawca nie uznaje za odpłatną dostawę towarów, a zatem za czynność podlegającą regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej to art. 5 ustawy i dopełniające go przepisy art. 7 i 8 określają zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, a więc wskazują wyraźnie jakie transakcje objęte są opodatkowaniem tym podatkiem. Żaden przepis ustawy nie przewiduje, że to podatnik w zależności od potencjalnych korzyści podatkowych bądź możliwości skorzystania z przysługujących mu praw uprawniony jest do podejmowania decyzji czy jego transakcja objęta jest zakresem ustawy o podatku od towarów i usług czy też nie. Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości oznaczałoby, że sam Wnioskodawca uznał tę czynność za czynność objętą zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług. Do określania zakresu obowiązywania ustawy, a zatem do określenia jakiego rodzaju transakcje rodzą zobowiązania w podatku od towarów i usług uprawniony jest wyłącznie ustawodawca, który jednoznacznie określił ten zakres w art. 5 ustawy.

W świetle powyższego Wnioskodawca nie może opodatkować nieodpłatnego przekazania prezentów o małej wartości na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Tym samy stanowisko Wnioskodawcy dotyczące możliwości opodatkowania nieodpłatnych wydań prezentów o małej wartości uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl