IPPP2/443-323/14-2/AO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-323/14-2/AO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług w dowolnym miesiącu 2014 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług w dowolnym miesiącu 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Uzyskiwane dochody z tytułu najmu za rok 2012 opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23% wyniosły łącznie netto 60 000,00 zł. W roku 2013 w związku z rozwiązaniem umowy najmu Wnioskodawczyni uzyskała przychody w łącznej kwocie 30 000, 00 zł netto w stawce 23% VAT. Ostatni czynsz, w tym też przychód, Wnioskodawczyni uzyskała w czerwcu 2013 r. Od tamtej pory Wnioskodawczyni nie znalazła najemcy, nie ma umowy i nie uzyskuje z tego tytułu przychodu. Wnioskodawczyni chciałaby zrezygnować z opodatkowania podatkiem VAT w ciągu roku 2014, ponieważ uzyskane przez nią jako podatnika VAT przychody nie przekroczyły w dwóch kolejnych latach podatkowych 150.000,00 zł. W art. 113 ustęp 11 ustawy o VAT jest mowa o tym, że prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia przysługuje "nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku", a nie - jak stwierdzono w Urzędzie Skarbowym po ustnej konsultacji, że przysługuje ono "po upływie roku, i rezygnację na druku VAT-R należy złożyć w styczniu roku kolejnego. Zdaniem Wnioskodawczyni jako podatnik może zrezygnować z opodatkowania VAT także w kolejnych miesiącach roku 2014. Wnioskodawczyni prosi o wydanie interpretacji, na podstawie której będzie podejmować dalsze kroki w tej sprawie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisaną sytuacją Wnioskodawczyni może zrezygnować z opodatkowania VAT i składania deklaracji podatkowych VAT-7 w dowolnym miesiącu roku 2014.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jako podatnik może zrezygnować z opodatkowania VAT także w kolejnych miesiącach roku 2014.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 11a ww. ustawy przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5.

Na podstawie art. 113 ust. 13 ww. ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższych przepisów, co do zasady, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od końca roku, w którym nastąpiła utrata prawa do zwolnienia od podatku lub rezygnacja z tego zwolnienia, musi upłynąć co najmniej rok,

* wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Uzyskiwane dochody z tytułu najmu za rok 2012 opodatkowane podatkiem VAT w stawce 23% wyniosły łącznie netto 60 000 zł. W roku 2013, w związku z rozwiązaniem umowy najmu, Wnioskodawczyni uzyskała przychody w łącznej kwocie 30 000 zł netto w stawce 23% VAT. Ostatni czynsz, w tym też przychód, Wnioskodawczyni uzyskała w czerwcu 2013 r. Od tamtej pory Wnioskodawczyni nie znalazła najemcy, nie ma umowy i nie uzyskuje z tego tytułu przychodu. Wnioskodawczyni chciałaby zrezygnować z opodatkowania podatkiem VAT w ciągu roku 2014, ponieważ uzyskane przez nią jako podatnika VAT przychody nie przekroczyły w dwóch kolejnych latach podatkowych 150.000 zł.

Jak wynika z powyższych przepisów, podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ma swój początek od dnia 1 stycznia danego roku. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Podstawowym kryterium zaistnienia tego zwolnienia jest wartość sprzedaży netto z roku poprzedniego. Nieprzekroczenie wyznaczonego limitu sprzedaży w roku poprzednim oznacza zwolnienie z opodatkowania w roku następnym. Zwolnienie to dotyczy całego roku następującego po tym, w którym wartość sprzedaży nie przekroczyła ustawowego limitu, czyli rozpoczyna się z początkiem roku. Oznacza to, że powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, możliwy jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia. Tak więc podatnik nie może skorzystać ze zwolnienia od początku innego miesiąca w tym roku. O wyborze zwolnienia podatnik powinien poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarując zmianę w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R, zgodnie z przepisem art. 96 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym, należy zauważyć, że w przepisie art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca wyznacza początkowy moment powrotu do zwolnienia. Zasada wynikająca z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług oznacza, że okres roku liczony od końca roku, w który podatnik utracił zwolnienie lub z niego zrezygnował musi upłynąć i nie może być krótszy.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni nie może dokonać wyboru zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od dowolnego miesiąca 2014 r. Skorzystanie ze zwolnienia na podstawie tego przepisu możliwe jest wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, pod warunkiem spełnienia przez Wnioskodawczynię wszystkich warunków wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów. Wobec wypełnienia przez Wnioskodawczynię przesłanek dotyczących zwolnienia od podatku VAT dokonywanej sprzedaży Wnioskodawczyni w dniu 1 stycznia 2014 r. posiadała formalnie prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT. W związku z nieskorzystaniem z tego prawa Wnioskodawczyni będzie mogła wybrać zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od 1 stycznia 2015 r.

W konsekwencji, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że może zrezygnować z opodatkowania VAT także w kolejnych miesiącach 2014 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl