IPPP2/443-303/11-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 9 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług i zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie zgłoszenia rachunku bankowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 marca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług i zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie zgłoszenia rachunku bankowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką świadczącą usługi transportowe, będącą w Polsce zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Z tytułu wykonywanych usług Wnioskodawca ponosi wydatki w innych krajach Wspólnoty Europejskiej, w których nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej. Wydatki te zawierają podatek od wartości dodanej, który Wnioskodawca chciałby odzyskiwać, do czego jest uprawniony.

Odzyskiwanie naliczonego podatku od wartości dodanej (VAT) wynikającego z wydatków poniesionych w innych krajach Wspólnoty Europejskiej Wnioskodawca powierza pełnomocnikowi, który w jego imieniu składa wniosek do właściwego organu podatkowego (VAT-REF). Wniosek ten jest składany na podstawie art. 89 ust. 1h na formularzu określonym na podstawie delegacji określonej w art. 89 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Szczegółowe informacje dotyczące wniosku zostały uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wniosków o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej.

Na wniosku o zwrot podatku VAT podatnik ma obowiązek podania rachunku bankowego do zwrotu, na który zostanie skierowany przelew środków w kwocie wnioskowanego zwrotu podatku VAT. Istotne jest przy tym to, że podatnik w umowie z podmiotem występującym w jego imieniu o zwrot, upoważnia ten podmiot (pełnomocnika) do przyjęcia w jego imieniu płatności. Upoważnienie do odebrania środków pieniężnych w imieniu Wnioskodawcy wynika również z pełnomocnictwa, które jest dołączane do wniosku o zwrot.

Pełnomocnik Wnioskodawcy (występujący w jego imieniu o zwrot) posiada natomiast zawartą z bankiem umowę o bankowości masowej, która pozwala mu na otwieranie dla każdego swojego klienta wirtualnego rachunku bankowego, który ma unikalny numer jednakże w systemie bankowym występuje pod nazwą firmy pełnomocnika. Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej z pełnomocnikiem, otrzyma taki wirtualny rachunek bankowy, o unikalnym numerze, który będzie zarezerwowany tylko i wyłącznie dla operacji finansowych, których jest podmiotem i tylko i wyłącznie do celów zagranicznych zwrotów podatku VAT, o które występuje pełnomocnik (dalej "Rachunek bankowy"). Na rachunek taki nie będą mogły zaś przychodzić inne przelewy, a Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać z niego swobodnie, za wyjątkiem dokonywania wypłat zwrotu podatku VAT. Przy tym zaznaczyć należy, że Wnioskodawca nie będzie na przedmiotowym rachunku bankowym gromadził i przechowywał środków pieniężnych, które natychmiast po otrzymaniu zwrotu będą przelewane na inny rachunek Wnioskodawcy związany z jego działalnością gospodarczą.

Występując o zwrot podatku VAT pełnomocnik działający w imieniu Wnioskodawcy zamierza podawać we wniosku unikalny numer rachunku bankowego, który został udostępniony Wnioskodawcy dla celów zwrotu podatku VAT. Jednocześnie w polu 47 pełnomocnik w imieniu Wnioskodawcy będzie zaznaczał pole, informujące, iż właścicielem rachunku bankowego jest Wnioskodawca, co wynika z faktu, że Wnioskodawca będzie miał prawo dysponowania tym rachunkiem, mimo że będzie on wyodrębniony w ramach systemu bankowości masowej obsługiwanego przez pełnomocnika Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym będzie on mógł zaznaczyć pole z informacją, zgodnie z którą wskazany rachunek bankowy jest przypisany do Wnioskodawcy.

Wynika to z faktu, że na podstawie umowy zawartej między Wnioskodawcą a jej pełnomocnikiem (występującym o zwrot), Wnioskodawca zostanie upoważniony do korzystania z wyodrębnionego specjalnie dla niego unikalnego numeru rachunku bankowego, dzięki któremu płatności wpływające na takie konto będą automatycznie przypisane do Wnioskodawcy. Nie można więc powiedzieć, że będzie to rachunek bankowy reprezentanta. Byłoby tak bowiem w sytuacji, gdyby reprezentant (pełnomocnik) podał we wniosku o zwrot swój własny indywidualny numer rachunku bankowego i sytuacji takiej nie normowałaby umowa między Wnioskodawcą a pełnomocnikiem. W przedstawionym natomiast stanie przyszłym Wnioskodawca zamierza zawrzeć z pełnomocnikiem umowę udostępniającą jej unikalny numer rachunku bankowego w ramach bankowości masowej pełnomocnika, natomiast środki bankowe wpływające na ten rachunek bankowy będą automatycznie identyfikowane jako należne Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rachunków bankowych trudno jest mówić o posiadaniu statusu właściciela. Własność jest bowiem prawem rzeczowym zapewniającym nieograniczone władztwo nad określoną rzeczą. Nie jest natomiast właścicielem osoba, która jedynie rzecz posiada i może na określonych zasadach użytkować. Jest ona bowiem jedynie posiadaczem tej rzeczy. Podobnie nie można powiedzieć, że osoba podpisująca umowę rachunku bankowego z bankiem staje się właścicielem tego rachunku. Zgodnie bowiem z przepisami art. 725 ustawy - Kodeks cywilny oraz art. 49-52 ustawy - Prawo bankowe strona umowy rachunku bankowego użytkująca ten rachunek jest tylko jego posiadaczem. W szczególności określa to art. 725 Kodeksu cywilnego.

A zatem można wnioskować, że w rzeczywistości pole wniosku VAT-REF informujące o tym, kto jest właścicielem rachunku oznacza to, do kogo ten rachunek jest przypisany, a nie kto jest jego prawnym właścicielem. Biorąc więc pod uwagę porozumienie między Wnioskodawcą a jego pełnomocnikiem można stwierdzić, że unikalny rachunek bankowy będzie, co prawda istniał w ramach bankowości masowej pełnomocnika, jednakże będzie przypisany wyłącznie do Wnioskodawcy. Na wniosku należy więc wskazać, że to Wnioskodawca jest jego właścicielem.

Wnioskodawca uważa jednocześnie, że zgodnie z ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w odniesieniu do tego rodzaju udostępnionego jemu rachunku bankowego, nie będzie on zobowiązany do dokonania zgłoszenia aktualizacyjnego i podania go na druku NIP-2. Z druku wynika bowiem, że Wnioskodawca jest zobowiązany do zgłaszania rachunków związanych z działalnością gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawcy wymóg ten nie dotyczy rachunku, który będzie jemu udostępniony przez pełnomocnika jedynie w celu otrzymywania zwrotów podatku VAT. Będzie to co prawda rachunek pośrednio związany z działalnością gospodarczą, jednakże nie będzie on mógł być z przyczyn opisanych w stanie faktycznym wykorzystywany przez Wnioskodawcę do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zauważyć przy tym należy, że przedmiotowy rachunek bankowy nie będzie także rachunkiem do zwrotów podatku VAT podlegającym zgłoszeniu na druku NIP-2. Na druku tym zgłasza się bowiem rachunki bankowe związane ze zwrotami polskiego podatku VAT, natomiast przedmiotowy Rachunek bankowy przeznaczony będzie tylko i wyłącznie do zwrotów podatku zagranicznego. Zatem obowiązek aktualizacyjny rachunku tego nie będzie dotyczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady zwrotu podatku VAT podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim, ale mającym siedzibę w innym państwie członkowskim określa Dyrektywa 2008/9/WE Rady z dnia 12 lutego 2008 r. (Dz. Urz. UE L nr 44/23). Ww. Dyrektywa wymusiła wprowadzenie odpowiednich regulacji w zakresie zwrotu podatku do ustawodawstwa krajowego. W przepisach krajowych zasady dokonywania zwrotu podatku zapłaconego w innym kraju Unii reguluje:

* art. 89 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą",

* rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wniosków o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. Nr 224, poz. 1800 z późn. zm.), zwane dalej "rozporządzeniem".

Zgodnie z art. 89 ust. 1h ustawy podatnik, o którym mowa w art. 15, ubiegający się o zwrot podatku od wartości dodanej w odniesieniu do nabytych przez niego towarów i usług lub w odniesieniu do zaimportowanych przez niego towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju, składa wniosek za pomocą środków komunikacji elektronicznej o dokonanie takiego zwrotu za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego do właściwego państwa członkowskiego.

Wniosek o dokonanie zwrotu, o którym mowa powyżej, nie jest przekazywany do właściwego państwa członkowskiego w przypadku gdy w okresie, do którego odnosi się wniosek, podatnik:

W celu ubiegania się o zwrot podatku zapłaconego w innym państwie członkowskim niezbędne jest złożenie wniosku VAT-REF do właściwego państwa członkowskiego.

Wzór wniosku o zwrot podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego w innym państwie członkowskim (VAT-REF) znajduje się na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem www.e-deklaracje.pl.

Rozporządzenie określa informacje, jakie powinien zawierać wniosek podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, ubiegającego się o zwrot podatku od wartości dodanej w odniesieniu do nabytych przez niego towarów i usług lub w odniesieniu do zaimportowanych przez niego towarów wykorzystywanych do wykonywania czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na terytorium kraju oraz sposób opisu niektórych informacji, warunki i termin składania wniosków.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia wniosek o zwrot składany jest za pomocą środków komunikacji elektronicznej, za pośrednictwem właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 30 września roku następującego po roku podatkowym, którego wniosek dotyczy.

§ 2 ust. 2. rozporządzenia stanowi, iż informacje, jakie powinien zawierać wniosek o zwrot podatku od wartości dodanej, oraz sposób opisu niektórych informacji określa załącznik do rozporządzenia.

W pkt 5 ww. załącznika wymieniono dane jakie winny być ujęte w złożonym wniosku odnośnie podatnika (wnioskodawcy):

W pkt 6 załącznika do rozporządzenia wymieniono dane jakie winny być ujęte w złożonym wniosku odnośnie osoby reprezentującej podatnika:

Podatnik może ubiegać się zatem o zwrot podatku od wartości dodanej (VAT) naliczonego za pośrednictwem pełnomocnika (reprezentanta). Pełnomocnictwo należy złożyć w tym samym urzędzie skarbowym, w którym składany jest wniosek o zwrot. Należy przy tym zaznaczyć, że nie ma tutaj zastosowania pełnomocnictwo do podpisywania deklaracji składanych za pomocą środków komunikacji elektronicznej (UPL-1).

W zakresie szczegółów dotyczących rachunku bankowego, na który ma być dokonany zwrot podatku, zostały one wymienione w pkt 10 załącznika do rozporządzenia, a są to:

Ponadto dodano przy ww. punkcie, iż w przypadku gdy podatnik ustanowił pełnomocnika - możliwa jest opcja wskazania osoby reprezentującej podatnika.

Blok C wniosku VAT-REF dotyczy danych identyfikacyjnych osoby reprezentującej podatnika, blok D część 2 wniosku dotyczy szczegółów rachunku bankowego, na który zwrot ma zostać dokonany.

W poz. 46 bloku części 2 wniosku należy wpisać "nazwę właściciela rachunku", w poz. 47 "rodzaj właściciela rachunku". Ponadto w poz. 48 "Nr IBAN", w poz. 49 "kod BIC" i w poz. 50 "kod waluty rachunku".

W przypadku, gdy wniosek jest składany przez pełnomocnika - osobę reprezentującą podatnika, w poz. 46 może być wpisany nr rachunku bankowego pełnomocnika, wówczas w poz. 47 wniosku należy wybrać (jest to pole wyboru: wnioskodawca lub reprezentant) jako rodzaj właściciela rachunku "reprezentanta".

Możliwe jest wpisanie w poz. 46 wniosku nr rachunku bankowego wnioskodawcy (podatnika), wówczas w poz. 47 wniosku należy wybrać jako rodzaj właściciela rachunku - "wnioskodawcę".

W poz. 46 i 47 wniosku winni być wskazani właściciele rachunku bankowego, tzn. osoby którym przypisany jest dany rachunek bankowy.

Szczegółowe informacje na temat wypełniania wniosku VAT-REF znajdują się na stronie internetowej Ministerstwa Finansów www.mf.gov.pl.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką świadczącą usługi transportowe, będącą w Polsce zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Z tytułu wykonywanych usług Wnioskodawca ponosi wydatki w innych krajach Wspólnoty Europejskiej, w których nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej. Wydatki te zawierają podatek od wartości dodanej, który Wnioskodawca chciałby odzyskiwać, do czego jest uprawniony. Odzyskiwanie naliczonego podatku od wartości dodanej Wnioskodawca powierza pełnomocnikowi, który w jego imieniu składa wniosek do właściwego organu podatkowego (VAT-REF). Na wniosku o zwrot podatku VAT podatnik ma obowiązek podania rachunku bankowego do zwrotu, na który zostanie skierowany przelew środków w kwocie wnioskowanego zwrotu podatku VAT. Wnioskodawca zaznacza, że w umowie z podmiotem występującym w jego imieniu o zwrot, upoważnia go do przyjęcia w jego imieniu płatności. Upoważnienie do odebrania środków pieniężnych w imieniu Wnioskodawcy wynika również z pełnomocnictwa, które jest dołączane do wniosku o zwrot.

Pełnomocnik Wnioskodawcy posiada natomiast zawartą z bankiem umowę o bankowości masowej, która pozwala mu na otwieranie dla każdego swojego klienta wirtualnego rachunku bankowego, który ma unikalny numer, jednakże w systemie bankowym występuje pod nazwą firmy pełnomocnika. Wnioskodawca na podstawie umowy zawartej z pełnomocnikiem, otrzyma taki wirtualny rachunek bankowy, o unikalnym numerze, który będzie zarezerwowany tylko i wyłącznie dla operacji finansowych, których jest podmiotem i tylko i wyłącznie do celów zagranicznych zwrotów podatku VAT, o które występuje pełnomocnik (dalej "Rachunek bankowy"). Na rachunek taki nie będą mogły zaś przychodzić inne przelewy, a Wnioskodawca nie będzie mógł korzystać z niego swobodnie, za wyjątkiem dokonywania wypłat zwrotu podatku VAT. Przy tym zaznaczyć należy, że Wnioskodawca nie będzie na przedmiotowym rachunku bankowym gromadził i przechowywał środków pieniężnych, które natychmiast po otrzymaniu zwrotu będą przelewane na inny rachunek Wnioskodawcy związany z jego działalnością gospodarczą.

Występując o zwrot podatku VAT pełnomocnik działający w imieniu Wnioskodawcy zamierza podawać we wniosku unikalny numer rachunku bankowego, który został udostępniony Wnioskodawcy dla celów zwrotu podatku VAT. Jednocześnie w polu 47 pełnomocnik w imieniu Wnioskodawcy będzie zaznaczał pole, informujące, iż właścicielem rachunku bankowego jest Wnioskodawca, co wynika z faktu, że Wnioskodawca będzie miał prawo dysponowania tym rachunkiem, mimo że będzie on wyodrębniony w ramach systemu bankowości masowej obsługiwanego przez pełnomocnika Wnioskodawcy.

W przypadku rachunków bankowych można mówić o ich posiadaniu przez osoby prowadzące działalność gospodarczą zawierające umowy z bankiem o ich otwarcie.

Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr. 140 poz. 939 z późn. zm.) banki prowadzą rachunki bankowe dla osób fizycznych i osób prawnych oraz dla jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, o ile posiadają zdolność prawną. W myśl art. 54 ust. 1 ww. ustawy otwarcie rachunku bankowego następuje przez zawarcie z bankiem umowy na piśmie.

Zgodnie z art. 725 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeśli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), podatnicy obowiązani są do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego; zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 4 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników zgłoszenie identyfikacyjne podatników wykonujących działalność gospodarczą zawiera również informacje dotyczące tej działalności. W myśl art. 5 ust. 5 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników Minister właściwy do spraw finansów publicznych, biorąc pod uwagę kompletność przekazywanych danych, określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych, z wyjątkiem zgłoszeń osób fizycznych będących przedsiębiorcami.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 5 ust. 5 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników Minister Finansów dnia 29 września 2009 r. wydał rozporządzenie w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych. (Dz. U. Nr 161, poz. 1282 z późn. zm.).

W § 1 pkt 1 ww. rozporządzenia określono wzór formularza zgłoszenia identyfikacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (NIP-2), stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia. W bloku B w części 9 zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 wskazać należy rachunki bankowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W przypadku większej ilości rachunków bankowych należy wypełnić formularz NIP-B.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca nie może we wniosku VAT-REF wskazać siebie jako właściciela rachunku, gdyż rachunek ten należy do pełnomocnika. Przedmiotowy rachunek bankowy jest otworzony przez pełnomocnika na podstawie umowy z bankiem w ramach bankowości masowej i tylko udostępniony Wnioskodawcy przez pełnomocnika do wspólnych rozliczeń na podstawie wzajemnie zawartej umowy. Udostępniony przez pełnomocnika rachunek widnieje w systemie bankowym jako należący do pełnomocnika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące 1 pytania należy uznać za nieprawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że w przypadku wyznaczenia pełnomocnika do wystąpienia w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o zwrot podatku VAT naliczonego w innym państwie członkowskim, we wniosku VAT-REF w bloku D w części 2 mogą zostać wskazane dane pełnomocnika, jego rachunek bankowy np. rachunek otworzony w ramach bankowości masowej o unikalnym numerze przeznaczonym do rozliczeń z danym kontrahentem, a w poz. 47 wniosku wybrana opcja "reprezentant".

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca nie dokonuje rejestracji przedmiotowego rachunku bankowego w myśl przepisów ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, rachunek ten nie należy do Wnioskodawcy, nie jest on jego posiadaczem. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca miał zawartą umowę z bankiem o otwarcie takiego rachunku bankowego. Natomiast sam Wnioskodawca zaznacza, że rachunek jest Mu udostępniony przez pełnomocnika i to pełnomocnik ma zawartą umowę z bankiem i w ramach tej umowy może mieć otwarte dla swoich kontrahentów wirtualne rachunki bankowe, mające unikalne numery. Jednakże jak sam zaznacza Wnioskodawca unikalny numer rachunku w systemie bankowym występuje pod nazwą firmy pełnomocnika. Pomimo zajęcia przez Wnioskodawcę negatywnego stanowiska odnośnie kwestii 2, stanowisko to uznaje się za nieprawidłowe. Wnioskodawca uważa, że nie musi dokonywać zgłoszenia aktualizacyjnego odnośnie przedmiotowego rachunku bankowego na dokumencie NIP-2, gdyż udostępniany Wnioskodawcy przez pełnomocnika rachunek będzie tylko pośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej, będzie służył jedynie do otrzymywania zwrotów podatku VAT. Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe, gdyż Wnioskodawca nie jest jego posiadaczem, rachunek jest otwarty i widnieje w systemie bankowym pod nazwą firmy pełnomocnika. Na druku NIP-2 zgłaszane są jedynie rachunki bankowe ich posiadaczy wykorzystywane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Tutejszy Organ zaznacza, iż na formularzu NIP-2 w bloku B części 9.1. należy wpisać posiadany rachunek bankowy do zwrotów podatku, nie jest wskazane czy dotyczyć ma zwrotu podatku VAT naliczonego tylko w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.