IPPP2/443-30/11-2/KG - Opodatkowanie podatkiem VAT czynności otrzymania pożyczki.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 marca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-30/11-2/KG Opodatkowanie podatkiem VAT czynności otrzymania pożyczki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2011 r. (data wpływu 13 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności otrzymania pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności otrzymania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, Wnioskodawca otrzymał pożyczkę od spółki kapitałowej, w której posiada 51% udziałów. Zainteresowany jest podatnikiem VAT, a spółka również posiada status czynnego podatnika VAT. Spółka zgodnie z zapisami umowy i wpisami do rejestru przedsiębiorców nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek. Spółka w oparciu o umowę pożyczyła Wnioskodawcy określoną sumę pieniędzy za wynagrodzeniem w postaci oprocentowania, a Strona, będąc pożyczkobiorcą zobowiązała się do zwrotu tych środków w ustalonym terminie wraz z odsetkami. Transakcja jest dla spółki czynnością sporadyczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wskazana pożyczka jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona czynność jest pożyczką w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego i jednocześnie jest usługą udzielania pożyczek świadczonych poza systemem bankowym sklasyfikowaną wg PKWiU pod numerem 65.22 wg rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 obowiązującą do 31 grudnia 2010 r., czyli w okresie w którym była udzielona pożyczka. Czynność ta powinna być zakwalifikowana jako usługa w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT.

Usługi co do zasady są opodatkowane zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1. Nie ma znaczenia częstotliwość wykonywania tej czynności, Spółka jako osoba prawna nie może działać "prywatnie", tj. nie może udzielać pożyczki poza prowadzoną działalnością gospodarczą (wszystkie posiadane środki finansowe przez osoby prawne są bowiem środkami finansowymi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą).

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że spółka udzielając pożyczki w każdym przypadku ma status usługodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, nawet wówczas gdy udziela pożyczek sporadycznie. Nie ma przy tym wpływu okoliczność, czy świadczenie usług pośrednictwa finansowego jest wpisane w umowie spółki jako przedmiot działalności.

Zatem czynność ta podlega opodatkowaniu VAT i jako usługa pośrednictwa finansowego jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 jako wymieniona z wyłączenia w poz. 4 załącznika nr 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 tej ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została wskazana w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który stanowi, iż przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do ich zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy.

Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zauważyć jednak należy, iż dla niektórych czynności ustawodawca przewidział jednak możliwość zastosowania zwolnień od podatku od towarów i usług.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3 ww. załącznika wymieniono usługi pośrednictwa finansowego (sekcja J ex 65-67), z wyłączeniem:

1.

działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2.

usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3.

usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4.

usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5.

usług ściągania długów oraz faktoringu,

6.

usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7.

usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

8.

transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9.

transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W objaśnieniach do ww. załącznika ustawodawca wskazał ponadto, że "ex" dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą otrzymał pożyczkę od spółki kapitałowej, w której posiada 51% udziałów. Zainteresowany jest podatnikiem VAT, spółka również posiada status czynnego podatnika VAT. Spółka zgodnie z zapisami umowy i wpisami do rejestru przedsiębiorców nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie udzielania pożyczek. Spółka w oparciu o umowę pożyczyła Wnioskodawcy określoną sumę pieniędzy za wynagrodzeniem w postaci oprocentowania, a Strona będąc pożyczkobiorcą zobowiązała się do zwrotu tych środków w ustalonym terminie wraz z odsetkami. Transakcja jest dla spółki czynnością sporadyczną. Przedmiotowa usługa została sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 65.22.

Wśród usług pośrednictwa finansowego, o których mowa w wyżej powołanej poz. 3 załącznika nr 4, w dziale 65 PKWiU mieszczą się opisane przez Wnioskodawcę usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że udzielenie na rzecz Wnioskodawcy pożyczki mieści się w grupowaniu PKWiU 65.22. "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym", a więc stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 cytowanej ustawy, przy czym korzysta ona ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Rozstrzygnięcie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie ujęte w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl