IPPP2/443-292/09-2/PW - Dostawa własnych towarów z Polski do magazynu typu call of stock zlokalizowanego na terytorium innego kraju członkowskiego UE.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2009 r. (data wpływu 18 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy własnych towarów z Polski do magazynu typu call off stock zlokalizowanego na terytorium kraju członkowskiego UE innym niż Polska oraz ich późniejszej dostawy do kontrahenta posiadającego siedzibę w tym innym kraju członkowskim UE, w którym zlokalizowany jest ten magazyn - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy własnych towarów z Polski do magazynu typu call off stock zlokalizowanego na terytorium kraju członkowskiego UE innym niż Polska oraz ich późniejszej dostawy do kontrahenta posiadającego siedzibę w tym innym kraju członkowskim UE, w którym zlokalizowany jest ten magazyn.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka nasza zamierza dostarczać do odbiorcy na terenie Wielkiej Brytanii towary handlowe do magazynów które odbiorca brytyjski wskazuje jako swój magazyn. Jednakże koszty usług logistycznych tj. przygotowywania towarów dla odbiorcy brytyjskiego ponosić będzie nasza Spółka na podstawie odrębnej umowy. Zgodnie ze schematem transakcji, towary nasze będą pobierane z opisanego wyżej magazynu przez odbiorcę brytyjskiego, stosownie do bieżących potrzeb handlowych. Do momentu pobrania towarów z magazynu przez odbiorcę brytyjskiego prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przysługuje Spółce i przechodzi na jej kontrahenta w momencie pobrania towarów z magazynu.

Przemieszczenie towarów z Polski do magazynu położonego w Wielkiej Brytanii będzie dokumentowane przez Spółkę za pomocą dokumentów faktur pro-forma oraz za pomocą dokumentów przewozowych (przykładowo listu przewozowego CMR). Pobór towarów z magazynu przez Odbiorcę brytyjskiego dokumentowany będzie za pomocą raportów poboru. Na podstawie tych raportów Spółka wystawiać będzie na rzecz kontrahenta faktury handlowe, dokumentujące dostawę towarów do tego podmiotu. W momencie wysyłki towarów z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii, w którym zlokalizowany jest magazyn jest wiadomo, że towary zostaną sprzedane z magazynu wyłącznie na rzecz kontrahenta Spółki, który jest wyłącznym nabywcą towarów po tym, jak znajdą się one w magazynie odpowiedniego kraju członkowskiego UE. Dodatkowo, jedynym przeznaczeniem towarów dostarczanych z magazynu jest ich sprzedaż tylko w sklepach danego kontrahenta. W szczególności, po przemieszczeniu do magazynu towary nie są przedmiotem eksportu ani dostawy wewnątrzwspólnotowej z terytorium kraju UE zlokalizowania danego magazynu. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów VAT w Wielkiej Brytanii. Ponadto Spółka nie posiada w tym kraju stałego miejsca prowadzenia działalności. Zgodnie z informacją przekazaną przez odbiorcę brytyjskiego na gruncie przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii gdzie będą realizowane dostawy będące przedmiotem niniejszego wniosku, możliwe jest zastosowanie do dostaw transgranicznych realizowanych z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uproszczenia zwanego call off wiążącego się z brakiem konieczności rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu w celu wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ("WNT") z tytułu przemieszczenia własnych towarów do magazynu znajdujących się na terenie tych krajów. Spółka uznaje, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów "WDT" następuje w momencie pobrania towaru z magazynu przez kontrahenta. W konsekwencji, Spółka rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu WDT w dacie wystawienia faktury VAT na rzecz nabywcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż przemieszczenie własnych towarów handlowych z Polski do magazynu zlokalizowanego na terytorium kraju członkowskiego UE oraz ich późniejsza dostawa dokonywana do kontrahenta posiadającego siedzibę w innym kraju członkowskim UE, w którym zlokalizowany jest ten magazyn, dokonywana w ramach uproszczenia zwanego calI-off, przewidzianego w regulacjach VAT obowiązujących w kraju UE położenia magazynu - stanowi jedną transakcję, stanowiącą w świetle ustawy o VAT wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w rozumieniu art. 20a ustawy o VAT, dokonaną przez Spółkę na rzecz takiego kontrahenta...

Jednocześnie Spółka wnosi o potwierdzenie, że w jej przypadku znajduje zastosowanie art. 20a Ustawy o VAT oraz, że obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstaje z chwilą wystawienia przez Spółkę faktury VAT, dokumentującej pobranie towaru z magazynu przez kontrahenta, jednakże nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy rozumianej jako pobranie towarów z magazynu przez kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju członkowskim UE położenia magazynu.

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 20a ustawy o VAT obowiązek podatkowy z tytułu WDT powstaje z chwilą wystawienia przez Spółkę faktury VAT, dokumentującej pobranie towaru z magazynu przez kontrahenta, jednakże nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania dostawy rozumianej jako pobranie towarów z magazynu przez kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju członkowskim UE położenia magazynu. Spełnione bowiem zostaną przesłanki uprawniające do skorzystania z procedury uproszczonej. Dostawy realizowane będą do magazynów Odbiorcy Brytyjskiego, własność towarów przejdzie na kontrahenta z datą pobrania z magazynu, a nie z datą dostawy do magazynu. Dostawy do magazynu będą dotyczyły tylko jednego kontrahenta. Umowa z odbiorcą brytyjskim będzie zawierała zapisy potwierdzające, że magazyn do którego będą realizowane dostawy jest magazynem cali off stosownie do postanowień prawa miejsca prowadzenia magazynu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, lecz na podstawie innych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Procedura sprzedaży z wykorzystaniem składów konsygnacyjnych oraz tzw. magazynów call-off stock, jest rodzajem uproszczenia i udogodnienia w prowadzeniu działalności gospodarczej. W przypadku magazynu call-off stock jest jeden odbiorca towarów znany już zwykle w momencie transportu lub wysyłki towarów. Odmienną konstrukcją są składy konsygnacyjne, w przypadku których zagraniczny dostawca towarów nie zna zwykle odbiorcy towarów w chwili ich sprowadzenia do innego kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja dostawy towaru, zawarta w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, w sposób celowy oderwana została od pojęcia przeniesienia własności w cywilistycznym tego słowa znaczeniu. Pojęcie "dostawa towarów" jako przeniesienia prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel należy rozumieć szeroko, analizując przy klasyfikacji danego zdarzenia gospodarczego ekonomiczną istotę transakcji, a nie jej charakter prawny. W powyższym znaczeniu dostawa towarów obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Stosownie do art. 13 ust. 2 ww. ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Jednocześnie art. 13 ust. 3 za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w celu dokonania transakcji ze skonkretyzowanym nabywcą zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów po stronie sprzedawcy, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Dla właściwej identyfikacji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest bez znaczenia, jak wewnątrzwspólnotowa transakcja traktowana jest w państwie członkowskim, na terytorium którego towar jest wysyłany. Jeżeli państwo członkowskie - Wielka Brytania - stosuje w swojej legislacji podatkowej specjalne uproszczenia, polegające na zwolnieniu podmiotu dokonującego sprzedaży towarów przez magazyn z obowiązku rejestracji i rozliczenia VAT zarówno z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak i późniejszej dostawy towarów do nabywcy, wówczas u Wnioskodawcy wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na podstawie zapisu art. 13 ust. 1 ustawy. W piśmie z dnia 11 listopada 2004 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów przez Komisję Europejską stwierdzono: "W odniesieniu do umów call-off stock i consignment stock niektóre Państwa członkowskie rzeczywiście stosują konkretne uproszczenia w stosunku do istniejących zasad, regulujących omawiane transakcje w ramach prawa wspólnotowego. Uproszczenia te nie mają podstawy prawnej w VI Dyrektywie. Stosowane uproszczenia różnią się w zależności od poszczególnych Państw członkowskich i są często związane z zasadą wzajemności zainteresowanych dwóch państw.

Niektóre państwa członkowskie traktują natomiast wysyłanie towarów w ramach umowy call-off stock jako wewnątrzwspólnotowa dostawę towarów na rzecz klienta w innym państwie członkowskim, a nie za wydanie dobra, co oznacza, że na tym etapie nie zmienia się własność towarów. Taka zasadę można stosować jedynie jeżeli Państwo członkowskie, w którym klient posiada siedzibę również zgadza się, aby dostawca nie musiał być zarejestrowany na VAT na jego terytorium jako, że staje się właścicielem towarów w tym państwie i następnie dostarcza je swojemu klientowi w tym państwie. Oznacza to, że jedynie jeżeli oba zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą zgodę na to, aby traktować przekazanie rzeczy na mocy umowy call-off stock jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przez dostawcę oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez klienta można zastosować rozwiązanie upraszczające".

Zauważyć należy, iż regulacje dotyczące wykorzystywania magazynów call-off stock na terytorium Polski zostały wprowadzone do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 grudnia 2008 r., z tym jednakże zastrzeżeniem, iż w ww. ustawie nie używa się pojęcia "magazyn call-off stock" lecz pojęcia "magazyn konsygnacyjny".

Z wniosku wynika, że Spółka zamierza dokonywać dostaw towarów z Polski do magazynów kontrahenta położonych w Wielkiej Brytanii, skąd kontrahent ten będzie je pobierał. Prawo do dysponowania towarami jak właściciel przechodzi na Kontrahenta z momentem pobrania towaru z magazynu. Zatem przemieszczanie towarów z terytorium Polski do magazynu call-off stock mieszczącego się na terytorium innego kraju Unii Europejskiej (Wielka Brytania) przez Spółkę na rzecz z góry ustalonego nabywcy oraz uzyskanie przez Odbiorcę brytyjskiego prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel stanowi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Są bowiem spełnione łącznie dwa warunki, zawarte w ww. przepisie, pozwalające na uznanie danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, tj. przemieszczenie towarów na terytorium innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednakże w sytuacji, w której zgodnie z prawem brytyjskim, po stronie Spółki powstałby obowiązek dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium Wielkiej Brytanii i wykazania przedmiotowej dostawy najpierw jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a następnie jako dostawę na terytorium Wielkiej Brytanii dokonywaną na rzecz Kontrahenta, Spółka nie dokonuje na terytorium Polski WDT w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz WDT w rozumieniu przepisu art. 13 ust. 3 ww. ustawy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Spółka posiada informacje przekazane przez Odbiorcę brytyjskiego, iż na gruncie przepisów obowiązujących w Wielkiej Brytanii gdzie będą realizowane dostawy będące przedmiotem niniejszego wniosku, możliwe jest zastosowanie do dostaw transgranicznych realizowanych z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej uproszczenia zwanego call off wiążącego się z brakiem konieczności rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu w celu wykazania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ("WNT") z tytułu przemieszczenia własnych towarów do magazynu znajdujących się na terenie tych krajów.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie Spółka dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku VAT, obowiązek podatkowy w transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a w przypadku gdy przed upływem tego terminu, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dostawa towaru dokonywana będzie z chwilą pobrania towaru przez Odbiorcę z magazynu. Nakłada to na Spółkę obowiązek wystawienia faktury dokumentującej dostawę, w terminie 7 dni od wydania towaru z magazynu, zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Spółka wystawiać będzie faktury na podstawie raportów poboru sporządzanych przez Odbiorcę. Dlatego też w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury, jednakże nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów (pobrania towarów). Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe, jednakże nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania przepis art. 20a ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten bowiem reguluje zasady powstawania obowiązku podatkowego przy przemieszczaniu towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, które w sytuacji opisanej we wniosku nie występuje. Bowiem Spółka, jak podaje we wniosku, ma zamiar skorzystać z uproszczenia zwanego call off stock wiążącego się z brakiem konieczności rejestracji dostawcy w państwie położenia magazynu. Dlatego też w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy art. 13 ust. 1 i 2 odnośnie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz art. 20 ust. 1 i 2 odnośnie obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo, mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego z którego wynika, iż Spółka wywożąc towar do magazynów typu call off stock w kraju członkowskim (Wielka Brytania) wystawia fakturę pro-forma, wyjaśnić należy, że polskie przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie przewidują takiego dokumentu jak "faktura pro-forma".

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, iż powyższa interpretacja ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy dochodzi do dostawy towarów pomiędzy podatnikiem podatku VAT i podatnikiem podatku od wartości dodanej, a na moment wywozu towarów do zlokalizowanego na terenie kraju członkowskiego innego niż terytorium kraju magazynu typu call off stock znany jest odbiorca przemieszczanych towarów (odbiorca jest skonkretyzowany).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.