IPPP2/443-285/10-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 11 maja 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 7 czerwca 2010 r. (data wpływu 10 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku o grach hazardowych oraz Ordynacji Podatkowej w zakresie poprawności w zaklasyfikowaniu Wnioskodawcy jako płatnika w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja Podatkowa - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku o grach hazardowych oraz Ordynacji Podatkowej w zakresie poprawności w zaklasyfikowaniu Wnioskodawcy jako płatnika w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja Podatkowa. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 28 maja 2010 r. znak IPPP2/443-285/10-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W rozdziale 9 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 - zwanej dalej "ugh") uregulowana została kwestia dopłat. Przepisy te określają podstawę poboru dopłaty (jest nią stawka, cena losu lub innego dowodu w grze), stawkę, według której ustala się kwotę dopłaty (25% w grach liczbowych, 10% w loteriach pieniężnych i grze telebingo), właściwość organów w sprawie dopłat (są nimi organy podatkowe: naczelnicy urzędów celnych i dyrektorzy izb celnych właściwi w sprawie podatku od gier). W ww. przepisach uregulowane zostały precyzyjnie obowiązki spoczywające na podmiotach urządzających gry odnośnie dopłat. Jak wynika z art. 82 ugh na podmioty te nałożono obowiązek:

* obliczenia,

* poboru,

* wpłacenia

dopłat, a także składania informacji o dopłatach, której wzór ustalają przepisy wykonawcze do ustawy. Dopłaty są wnoszone za okresy i w terminach przewidzianych dla dokonywania wpłat podatku od gier.

Na podstawie odesłania zawartego w art. 85 ugh do dopłat mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. - zwana dalej Ordynacją podatkową).

Ww. przepisy mają zastosowanie do Spółki jako do podmiotu urządzającego gry liczbowe i loterie pieniężne na terytorium kraju. Spółka stosując przywołane regulacje oblicza pobiera i wpłaca dopłaty na konto właściwej izby celnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1

W opinii Spółki działa ona w charakterze płatnika w związku z realizacją obowiązków nałożonych na nią w art. 82 ugh. Świadczą za tym następujące argumenty:

Na mocy art. 82 pkt 2 ugh Spółka jest obowiązana do obliczania poboru oraz wpłacania dopłat na rachunek właściwej izby celnej. Zestawiając ww. obowiązki z czynnościami wykonywanymi przez płatników - art. 8 Ordynacji podatkowej - sprowadzających się do obliczenia, pobrania od podatnika podatku, wpłacenia go we właściwym terminie, że zachodzi tutaj tożsamość pomiędzy czynnościami jakie wykonuje płatnik na mocy Ordynacji podatkowej, a czynnościami wykonywanymi przez urządzającego grę na podstawie art. 82 pkt 2 ugh.

Ustalenie czy Spółka przekazując dopłaty działa w charakterze płatnika wymaga dodatkowo rozstrzygnięcia czy dopłata może być traktowana jako podatek, zaś uczestnik gry jako podatnik w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej.

Wynika to stąd, że zgodnie z definicją płatnika jest nim m.in. osoba prawna obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Dopłata jako podatek. Zgodnie z definicją ustawową z art. 6 Ordynacji podatkowej podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy wynikające z ustawy podatkowej.

Nie można mieć wątpliwości, że dopłata spełnia cechy świadczenia pieniężnego publicznoprawnego (wynika z przepisów ustawy nakładającej obowiązek jej ponoszenia), nieodpłatnego (w zamian za dopłatę nie jest wykonywane ze strony Państwa żadne świadczenie) przymusowego (nie ma dowolności w jej ponoszeniu) i bezzwrotnego (nie podlega zwrotowi).

Dopłata jest też świadczeniem pieniężnym ponoszonym na rzecz Skarbu Państwa o czym świadczą następujące przesłanki. Dopłaty stanowią przychód państwowych funduszy celowych (PFC) wprost wskazanych w art. 86-88 ugh PFC należą do jednostek sektora finansów publicznych, przy czym omawiane konkretnie PFC nie posiadają osobowości prawnej i działają na zasadzie wyodrębnionego rachunku bankowego, którego dysponentem jest odpowiedni minister.

PFC służą do realizacji przez państwo określonych zadań publicznych. Od razu należy podkreślić, że pojęcia Skarbu Państwa (podmiot posiadający osobowość prawną) i budżetu (plan, prognoza finansowa dla państwa) nie pokrywają się ze sobą. Dopłaty trafiają finalnie do pewnej wyodrębnionej funkcjonalnie i formalnie jednostki, która nie posiada jednak osobowości prawnej i służy do realizacji wyodrębnionych zadań państwowych (ich finansowania): Środki pochodzące z dopłat wpływają do PFC, jednak nie stanowią jego własności (PFC nie ma osobowości prawnej, nie może więc stać się właścicielem), także minister dysponujący faktycznie środkami funduszu jest tylko dysponentem tych środków, a nie ich właścicielem.

Skoro więc PFC nie działają samodzielnie jako osoby prawne, zaś przekazywane im dopłaty są przeznaczane na realizację zadań publicznych, to dopłatę zakwalifikować należy jako świadczenie na rzecz Skarbu Państwa. Jednym bowiem z możliwych sposobów działań Skarbu Państwa jest podejmowanie się finansowania zadań publicznych za pośrednictwem specyficznej jednostki sektora finansów publicznych, jaką jest pozbawiony osobowości prawnej PFC. W tym kontekście należy przyjąć, że źródłem finansowania działalności Skarbu Państwa nie jest budżet, ale jest nim PFC. Bez wątpienia Skarb Państwa może finansować różne cele w różny sposób tylko za pomocą środków własnych, tj. Skarbu Państwa

Świadczenie wynikające z ustawy podatkowej. Drugim czynnikiem warunkującym kwalifikację danego świadczenia jako podatku jest to, żeby wynikało ono z ustawy podatkowej. Na mocy definicji ustawowej - art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej - pod pojęciem ustaw podatkowych rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Z rozdziału 9 ugh wynikają zasady wyliczania wysokości dopłat, ich poboru i terminów ich wpłat. Ustawa ta spełnia w tym zakresie przesłanki, żeby móc zakwalifikować ją do kategorii ustaw podatkowych, tym bardziej, że dodatkowo zawiera regulacje odnoszące się do podatku od gier. Także odesłanie do stosowania odpowiedniego Ordynacji podatkowej do dopłat przemawia za możliwością zaliczenia ugh do grona ustaw podatkowych.

Nabywca losu loterii pieniężnej, zakładu w grze liczbowej jako podatnik. Przyjęcie, że dopłata może zostać uznana za podatek jest równoznaczne z uznaniem za podatników nabywców losów, zakładów organizowanych przez Spółkę gier liczbowych i loterii pieniężnych. To na nich spoczywa ekonomiczny ciężar ponoszenia dopłat, które pobiera od nich Spółka.

W kontekście prezentowania własnego stanowiska w sprawie należy także zwrócić uwagę na art. 85 ugh. Przepis ten dopuszcza możliwość odpowiedniego stosowania Ordynacji podatkowej w kwestii dopłat. Art. 85 ugh stanowi podstawę umożliwiającą zastosowanie przepisów dotyczących płatników do podmiotów obliczających, pobierających i wpłacających dopłaty.

Wszystkie ww. argumenty przemawiają - zdaniem Spółki - za tym, że należy ją traktować jako płatnika w związku z realizacją przez nią obowiązków dotyczących dopłat. Tylko w takim wypadku można będzie uznać, że status prawny podmiotu urządzającego gry i obowiązanego do wnoszenia dopłat będzie jasno określony i nie będzie budził żadnych wątpliwości, czy też niewiadomych. Osadzenie Spółki w roli płatnika w rozumieniu art. 8 Ordynacji podatkowej usuwa wszelkie wątpliwości co do zakresu obowiązków, odpowiedzialności i ewentualnych uprawnień Spółki z tym związanych.

W przypadku odpowiedzi negatywnej na stawiane przez Spółkę pytanie powstaje szereg wątpliwości i dalszych pytań co do zakresu praw i obowiązków podmiotów urządzających gry. Np. czy i na jakich zasadach odpowiada taki podmiot, gdyby np. w ogóle nie pobrał i nie wykazał w składanej informacji dopłaty lub pobrał ją w zaniżonej wysokości. Przykład ten unaocznia, że zastosowanie w tym wypadku instytucji płatnika pozwala spójnie i precyzyjnie określić zakres obowiązków i uprawnień Spółki jako podmiotu urządzającego gry, na który nałożone zostały obowiązki związane z obliczeniem, poborem i wpłatą dopłat do izby celnej.

Ad. 2

W przypadku przyjęcia przez Ministra Finansów, że Spółka nie działa jako płatnik przy realizacji obowiązków nałożonych na nią przepisami rozdziału 9 ugh, Spółka uważa, że brak jest jakiegoś szczególnego/ogólnego trybu do występowania przez nią o zwrot nienależnie wniesionej dopłaty (abstrahując od drogi cywilnoprawnej).

Wskazać należy, że tryb zwrotu nienależnie wpłaconych podatków określają przepisy działu III rozdziału 9 Ordynacji podatkowej dotyczące nadpłat. Mają one jednak zastosowanie do podatników i płatników, co siłą rzeczy wyklucza inne podmioty, które nie mieszczą się w tej grupie.

Ad. 3

W przypadku przyjęcia przez Ministra Finansów, że Spółka nie działa jako płatnik przy realizacji obowiązków nałożonych na nią przepisami rozdziału 9 ugh, Spółka uważa, że w razie ich naruszenia nie będzie można czynić jej zarzutów na podstawie przepisów mających zastosowanie do płatników. Stąd też wykluczone byłoby określanie zasad odpowiedzialności Spółki na podstawie przepisu art. 30 Ordynacji podatkowej, gdyż ten stosuje się de iure tylko wobec płatników i inkasentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), zwanej dalej "ustawą o grach", w grach objętych monopolem państwa ustanawia się dopłaty w wysokości:

Zgodnie z art. 82 ustawy o grach podmioty urządzające gry, o których mowa w art. 80 ust. 1, są obowiązane do:

Zgodnie art. 85 ustawy o grach do dopłat stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

W myśl art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005, poz. 8, nr 60 z późn. zm.) podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Zgodnie z art. 7 ustawy - Ordynacja podatkowa podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Z kolei art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem urządzającym gry liczbowe i loterie pieniężne na terytorium kraju. W myśl odpowiednich przepisów ustawy o grach jest obowiązany do składania właściwego organowi podatkowemu informacji o dopłatach, a także jest obowiązany do obliczenia, poboru oraz wpłacenia dopłat na rachunek właściwej izby celnej za okresy i w terminach przewidzianych dla dokonywania wpłat podatku od gier. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do tego czy wypełniając obowiązki określone w rozdziale 9 ugh (tekst jedn. m in. obliczenie, pobór, wpłacenie dopłaty) działa w charakterze płatnika w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 82 ust. 2 oraz art. 85 ustawy o grach w związku z art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa. Pomiędzy tymi przepisami zachodzi korelacja o charakterze przedmiotowo - podmiotowym. Korelacja o charakterze przedmiotowym odnosi się do pojęcia dopłaty w rozumieniu przepisów ustawy o grach do pojęcia podatek uregulowanego w przepisach ustawy - Ordynacja podatkowa. Należałoby zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż dopłata posiada cechy podatku, tzn. jest świadczeniem pieniężnym publicznoprawnym (wynika z przepisów ustawy nakładającej obowiązek jej ponoszenia), nieodpłatnego (w zamian za dopłatę nie jest wykonywane ze strony Państwa żadne świadczenie) przymusowego (nie ma dowolności w jej ponoszeniu) i bezzwrotnego (nie podlega zwrotowi). Z kolei korelacja o charakterze podmiotowym odnosi się do nabywcy losu loterii pieniężnej, zakładu w grze liczbowej jako podatnika. To na nich spoczywa ekonomiczny ciężar ponoszenia dopłat, które pobiera od nich Wnioskodawca.

W świetle powyższego należałoby zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż wypełniając obowiązek składania właściwego organowi podatkowemu informacji o dopłatach, a także do obliczenia, poboru oraz wpłacenia ich na rachunek właściwej izby celnej za okresy i w terminach przewidzianych dla dokonywania wpłat podatku od gier, Zainteresowany w tym momencie działa w charakterze płatnika w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, bowiem istnieją w tym zakresie elementy tożsame w konstrukcji pojęcia podmiotu urządzającego gry wypełniającego obowiązki z art. 82 ustawy o grach z pojęciem płatnika uregulowanego w przepisach ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca wypełniając obowiązki określone w art. 82 ustawy o grach działa jako płatnik w rozumieniu przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa, odpowiedź na pytanie nr 2 i nr 3 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.