IPPP2/443-28/14-4/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy-przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 28 lutego 2014 r. znak IPPP2/443-28/14-2/DG o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z zakupem i wykończeniem lokalu mieszkalnego przeznaczonego częściowo do działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 17 marca 2014 r.) na wezwanie z dnia 28 lutego 2014 r. znak IPPP2/443-28/14-2/DG o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku od wydatków związanych z zakupem i wykończeniem lokalu mieszkalnego przeznaczonego częściowo do działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

1. W dniu 11 grudnia 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę zakupu nowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz dwóch stanowisk postojowych w garażu podziemnym, z zamiarem przeznaczenia części powierzchni mieszkania oraz dwóch stanowisk w garażu podziemnym na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Cena za lokal obejmuje część mieszkalną i dwa stanowiska w garażu podziemnym. Garaże stanowią część zakupionej nieruchomości co oznacza, że w umowie strony nie ustaliły odrębnej ceny za garaże. Lokal nabyty został w stanie deweloperskim, co oznacza, że przed rozpoczęciem jego użytkowania konieczne będzie poniesienie nakładów na jego wykończenie i przystosowanie do używania zarówno do celów prywatnych jak i biurowych. Faktury za nieruchomość zostały wystawione w dniu 21 listopada 2013 r. (zaliczkowa) oraz w dniu 11 grudnia 2013 r. (ostateczna) i w tym samym miesiącu Wnioskodawca je otrzymał.

2. Strona prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego na rzecz firm z branży poszukiwawczo-wydobywczej. W celu wykonywania usług Wnioskodawca potrzebuje powierzchni biurowej, w której pracuje nad projektami, prowadzi stosowną korespondencję, rozmowy, przechowuje dokumentację otrzymaną od klienta a także organizuje spotkania z klientem oraz dostawcami usług i pracownikiem.

3. Wnioskodawca dochód do opodatkowania ustala na podstawie książki przychodów i rozchodów. Tak ustalony dochód podlega opodatkowaniu wg skali podatkowej na podstawie art. 27.1 ustawy p.d.o.f. Firma została zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

4. Lokal mieszkalny został nabyty do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego małżonki (współwłasność łączna). Deweloper wystawił fakturę na nazwisko Strony i żony, a nie na firmę. Małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej.

5. Nabyty lokal po jego wykończeniu, które będzie miało miejsce prawdopodobnie w kwietniu 2014 r. będzie wykorzystywany do użytku prywatnego jak i biurowego:

* Część mieszkalna - cztery pokoje, dwie łazienki z WC,

* Część biurowa - dwa pokoje wraz z korytarzem, WC oraz dwa stanowiska parkingowe w garażu podziemnym,

* Część wspólna - kuchnia.

6. Całkowita powierzchnia mieszkalna lokalu wynosi 173,95 m^2. Powierzchnia dwóch stanowisk postojowych w garażu podziemnym: 34,89 m^2. Zatem powierzchnia ogólna lokalu: 208,84 m^2. Zakup tak dużego lokalu był podyktowany w dużym stopniu potrzebą posiadania biura. Strona zamierza przeznaczyć na cele biurowe: 64,50 m² powierzchni mieszkalnej oraz dwa stanowiska postojowe w garażu podziemnym, co stanowi 47,6% powierzchni ogólnej nabytego lokalu. Obliczony tak wskaźnik procentowy nazywany będzie dalej wskaźnikiem procentowym.

7. Dwa miejsca postojowe w garażu będą przeznaczone na potrzeby firmy, ponieważ charakter wykonywanej przeze Wnioskodawcę pracy wymaga używania samochodu terenowego używanego w trudnych warunkach drogowych. Drugie miejsce przeznaczone jest na samochód dla niepełnosprawnego pracownika.

8. Część lokalu przeznaczoną na biuro Wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych w prowadzonej firmie i naliczać odpisy amortyzacyjne.

9. Odpisy amortyzacyjne będą naliczane od wartości początkowej lokalu (obejmującej także wartość stanowisk w garażu podziemnym) w części przeznaczonej na cele biurowe. Podstawa naliczania odpisów amortyzacyjnych ustalona zostanie jako iloczyn wartości początkowej lokalu mieszkalnego i wskaźnika procentowego udziału części mieszkania na cele prowadzonej firmy w całości powierzchni lokalu w wysokości 47,6%.

10. Wartość początkowa lokalu biurowego ustalona zostanie jako suma obejmująca wartość:

* nabytego lokalu - wykazana na fakturze od dewelopera,

* nakładów poniesionych na wykończenie lokalu,

* koszty aktu notarialnego nabycia,

* koszty pośrednika nieruchomości.

Ponadto wartość początkowa lokalu obejmować będzie tylko takie wydatki które są konieczne do wykończenie lokalu i obejmować będzie oprócz kosztu prac budowlano-montażowych, instalacyjnych i innych o podobnym charakterze, a w szczególności:

* klimatyzację do wspólnego użytku dla części mieszkalnej i biurowej,

* sieć komputerową do wspólnego użytku dla części mieszkalnej i biurowej.

11. W związku z przeznaczeniem części lokalu na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca będzie ponosił różne koszty, które zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania swojej firmy w części wynikającej z przemnożenia kosztów udokumentowanych fakturami wystawianymi przez dostawców usług przez wskaźnik procentowy w wysokości 47,6%.Taki sposób rozliczania kosztów będzie dotyczył następujących kosztów:

* ochrony budynku

* sprzątania części wspólnych budynku,

* media, w tym woda, co, ścieki, energia elektryczna, gaz itp.

* opłaty śmieciowe,

* podatek od nieruchomości.

12. Podatek naliczony na fakturach zakupu będzie wykazywany do odliczenia na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług w części wynikającej z zastosowania wskaźnika procentowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może odliczyć VAT naliczony na fakturach wystawionych przez dewelopera "w proporcji wynikającej z zastosowania wskaźnika procentowego" z faktur wystawionych na nazwisko Strony i małżonki (pytanie wniosku nr 2).

2. Czy Wnioskodawca może odliczyć VAT naliczony na fakturach wystawionych przez dostawców towarów i usług, w tym usług budowlano-montażowych, instalacyjnych dotyczących wykończenia lokalu oraz bieżącego utrzymania lokalu, które będą nabywane dla celów firmy Strony i celów prywatnych, przy zastosowaniu "wskaźnika procentowego". Jeżeli tak to czy faktury wystawiane przez dostawców muszą być wystawiane na firmę Wnioskodawcy, czy też mogą być wystawione na nazwisko Strony bez wskazania nazwy firmy i numeru NIP (pytanie wniosku nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Pytanie dotyczy częściowo stanu faktycznego. Zgodnie z art. 86 ust. 1ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Sumę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towarów i usług (art. 86 ust. 2 ustawy VAT).

Akt notarialny i faktura otrzymana od developera wystawione są na nazwisko Wnioskodawcy i Jego małżonki. Strona uważa, że będąc czynnym podatnikiem VAT ma prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego wg faktur za zakup nieruchomości, faktury za usługi budowlano-montażowe dotyczące wykończenia lokalu do celów mieszkalnych i biurowych w części wynikającej z przemnożenia podatku naliczonego z tych faktur przez wskaźnik 47,6%. Wnioskodawca stwierdza, że ma prawo do odliczenia części podatku VAT naliczonego od podatku należnego z tytułu opodatkowanej sprzedaży usług dokonywanej w firmie. Prawo to przysługuje w przypadku gdy faktura wystawiona jest na podatnika czynnego VAT, a taki właśnie stan zaistniał. Odliczenia Wnioskodawca zamierza dokonać w miesiącu otrzymania faktury od dewelopera.

Ad 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, czynny podatnik nabywając towary i usługi na potrzeby prowadzonej przez siebie sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nabywa prawo do odliczenia podatku od podatku należnego pod warunkiem, że spełnione są warunki określone w art. 86 ustawy VAT. W związku z wykończeniem lokalu Wnioskodawca będzie otrzymywał faktury za usługi budowlano-montażowe, instalacyjne itp. od firm, które będą wykonywały te prace oraz na zakup różnego rodzaju materiałów potrzebnych do przystosowania nabytego lokalu do potrzeb biurowych. Faktury te będą wystawiane na firmę Strony. Ponieważ zakupy te będą dotyczyły zarówno części mieszkalnej jak i biurowej, to Strona przyjmuje, że ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tych fakturach w części tj. 47,6%, niezależnie od tego czy faktura będzie wystawiona na firmę, czy też na Wnioskodawcę bez podania nazwy Jego firmy i numeru NIP. Zgodnie z art. 86 ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika. Oznacza to zatem, że skoro faktura wystawiona jest na nazwisko Strony, i jest On podatnikiem, to ma prawo odliczyć część podatku naliczonego, która dotyczy lokalu biurowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Ponadto należy wskazać, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Cytowany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy, reguluje sposób obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z działalnością, jak i na inne cele, w tym cele prywatne podatnika bądź jego pracowników, czyli cele niezwiązane z czynnościami opodatkowanymi.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Przy czym należy wskazać, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż to on zna najlepiej specyfikę prowadzonej działalności.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 86 ust. 10 pkt 1 stanowił, że prawo do tego obniżenia powstaje, co do zasady, w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast stosownie do treści art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.).

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie zmiany w przepisach ustawy obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. powodują, że z odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

Ponadto jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy, to na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy będzie mógł dokonać tego odliczenia, gdzie termin "dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych" do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Dodatkowo należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. - przez art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), zwanej dalej ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - został uchylony art. 106 ustawy, który regulował wystawianie faktur przez podatników VAT.

Niemniej jednak zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - dodanym z dniem 1 stycznia 2014 r. przez art. 1 pkt 50 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy faktura powinna zawierać:

W myśl art. 106k ust. 1 ustawy nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Faktura ta według art. 106k ust. 2 ustawy, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Według art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

Zatem z przytoczonych uregulowań wynika, że noty korygujące mogą zostać wystawione przez nabywcę towaru lub usługi, w przypadku gdy otrzymał on fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem jednak pomyłek w pozycjach faktury określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy (tzn. pomyłek dotyczących: miary i ilości dostarczanych towarów lub zakresu wykonanych usług, ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwot podatku, kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku oraz kwoty należności ogółem).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 11 grudnia 2013 r. zawarł umowę zakupu nowego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oraz dwóch stanowisk postojowych w garażu podziemnym, z zamiarem przeznaczenia części powierzchni mieszkania oraz dwóch stanowisk w garażu podziemnym na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Cena za lokal obejmuje część mieszkalną i dwa stanowiska w garażu podziemnym. Garaże stanowią część zakupionej nieruchomości, co oznacza, że w umowie strony nie ustaliły odrębnej ceny za garaże. Lokal nabyty został w stanie deweloperskim, co oznacza, że przed rozpoczęciem jego użytkowania konieczne będzie poniesienie nakładów na jego wykończenie i przystosowanie do używania zarówno do celów prywatnych jak i biurowych. Faktury za nieruchomość zostały wystawione w dniu 21 listopada 2013 r. (zaliczkowa) oraz w dniu 11 grudnia 2013 r. (ostateczna) i w tym samym miesiącu Wnioskodawca je otrzymał.

Strona prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego na rzecz firm z branży poszukiwawczo-wydobywczej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W celu wykonywania usług podlegających opodatkowaniu Wnioskodawca potrzebuje powierzchni biurowej, w której pracuje nad projektami, prowadzi rozmowy, przechowuje dokumentację a także organizuje spotkania z klientami oraz dostawcami usług i pracownikiem.

Lokal mieszkalny został nabyty do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego małżonki (współwłasność łączna). Deweloper wystawił fakturę na nazwisko Strony i żony, a nie na firmę. Małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej.

Nabyty lokal będzie wykorzystywany do użytku prywatnego jak i biurowego. Część mieszkalna obejmuje cztery pokoje, dwie łazienki z WC. Część biurowa - dwa pokoje wraz z korytarzem, WC oraz dwa stanowiska parkingowe w garażu podziemnym. Część wspólna - kuchnia.

Całkowita powierzchnia mieszkalna lokalu wynosi 173,95 m^2. Powierzchnia dwóch stanowisk postojowych w garażu podziemnym: 34,89 m^2. Zatem powierzchnia ogólna lokalu: 208,84 m^2. Strona zamierza przeznaczyć na cele biurowe: 64,50 m² powierzchni mieszkalnej oraz dwa stanowiska postojowe w garażu podziemnym, co stanowi 47,6% powierzchni ogólnej nabytego lokalu.

Dwa miejsca postojowe w garażu będą przeznaczone na potrzeby firmy, jedno dla samochodu Wnioskodawcy a drugie dla samochodu niepełnosprawnego pracownika.

Podatek naliczony na fakturach zakupu będzie wykazywany do odliczenia na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług w części wynikającej z zastosowania wskaźnika procentowego.

Ad. 1

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących nabycia opisanego wyżej lokalu należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy prawo do odliczenia w części, w jakiej przeznaczył nabywany lokal na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i niekorzystającą ze zwolnienia od VAT. Zatem spełniony jest podstawowy warunek uprawniający Stronę do dokonania odliczenia podatku naliczonego z ww. tytułu. Nie stanowi przeszkody w dokonaniu odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wskazanego wskaźnika wystawienie faktur dokumentujących nabycie tego lokalu na nazwisko Wnioskodawcy i Jego małżonki, z uwagi na to, że nabywany lokal w części ma służyć potrzebom mieszkaniowym (prywatnym) Wnioskodawcy i Jego rodziny, a w części ma być przeznaczony do prowadzonej działalności gospodarczej Strony. Wnioskodawca dokonał zakupu opisanego lokalu w 2013 r. Faktury dokumentujące ten zakup wystawiono dnia 21 listopada 2013 r. (zaliczkowa) oraz w dniu 11 grudnia 2013 r. (ostateczna). Wnioskodawca otrzymał je w 2013 r., a zatem Strona ma prawo uwzględnić je w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym je otrzymała lub w następnych dwóch okresach rozliczeniowych zgodnie z art. 86 ust. 10 i 11 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.

Analogicznie na podstawie art. 86 ust. 7b ustawy Stronie będzie przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonego wskaźnika z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług dotyczących wydatków poniesionych w związku z wykończeniem zakupionego lokalu. W odniesieniu do faktur z ww. tytułu otrzymanych przez Stronę a dokumentujących zakupy towarów i nabycie usług wykonanych w 2013 r., Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzymał te faktury lub za dwa następne okresy rozliczeniowe.

Ad 2

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z wykończeniem lokalu będzie ponosił do kwietnia 2014 r. i w związku z tym będzie nabywał towary i usługi. Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy podatnikom przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów służących do czynności opodatkowanych w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, a ponadto podatnik otrzymał fakturę i doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług. Zatem w celu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego nie wystarczy samo otrzymanie faktury dokumentującej nabycie towaru lub usługi, lecz także u kontrahenta dokonującego dostawy lub świadczącego daną usługę musi powstać z tego tytułu obowiązek podatkowy. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego ustalonym wskaźnikiem w myśl art. 86 ust. 7b ustawy dopiero w rozliczeniu za miesiąc, w którym z tego tytułu powstał obowiązek podatkowy u kontrahenta oraz Wnioskodawca będzie w posiadaniu faktury dokumentującej faktyczne nabycie danego towaru lub usługi.

Jak wskazano wyżej wystawiona faktura na rzecz podatnika podatku VAT powinna zawierać imię i nazwisko nabywcy towarów lub usług oraz jego adres, a także numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku VAT.

Należy zauważyć, że błąd w oznaczeniu nabywcy jest wadą techniczną, niewyłączającą możliwości zweryfikowania dokonania zdarzenia gospodarczego i prawidłowego określenia nabywcy towaru, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Jak już zaznaczono, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Wskazany art. 88 ustawy nie przewiduje braku prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zawierającej błędne oznaczenie nabywcy, czy brak numeru NIP nabywcy (oczywiście w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze). Nie mniej, w przypadku udokumentowania zakupu fakturą zawierającą imię i nazwisko Wnioskodawcy bez danych firmowych, lub braku numeru NIP nabywcy, Stronie przysługuje prawo do dokonania odliczenia podatku naliczonego na zasadach i w terminach wskazanych przepisami prawa. Co do zasady ww. błędy należy skorygować, jednakże w przepisie art. 88 nie wskazano, że takie nieprawidłowości stanowią o braku prawa do odliczenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.