IPPP2/443-268/13-2/KOM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 26 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przez spółkę cywilną, odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wystawionych jeszcze na podmiot przekształcony (osobę fizyczną) oraz konieczności skorygowania danych na tych fakturach - jest prawidłowe.

W dniu 26 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym przez spółkę cywilną, odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wystawionych jeszcze na podmiot przekształcony (osobę fizyczną) oraz konieczności skorygowania danych na tych fakturach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Cywilna, jest spółką rodzinną, która rozpoczęła działalność z dniem 6 listopada 2012 r. W okresie od 6 listopada 2012 r. do 3 grudnia 2012 r. w spółce cywilnej nie wystąpiła żadna sprzedaż. W dniu 3 grudnia 2012 r. nastąpiło wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej (dalej: "Firma") do nowo powstałej spółki cywilnej. Wspólnik w dniu 3 grudnia 2012 r. wniósł swoje przedsiębiorstwo aportem do spółki cywilnej na podstawie aktu notarialnego na pokrycie udziałów w tej spółce i od 4 grudnia 2012 r. prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie w formie spółki cywilnej.

Firma, która została wniesiona aportem do spółki osobowej dokonywała sprzedaży mieszanej i wskaźnik proporcji ustalonej wstępnie na rok 2012 wynosi 89%.

Sprzedaż zwolniona dotyczyła usług rehabilitacyjnych w ramach kontraktu z NFZ.

Zakres działalności Spółki Cywilnej jest taki sam, jak Firmy. Nowo powstała spółka cywilna kontynuuje działalność przedsiębiorstwa wniesionego aportem i w związku z tym w spółce cywilnej wystąpi również sprzedaż mieszana (kontrakt z NFZ dot. usług rehabilitacyjnych).

Firma składała deklaracje VAT-7K za okresy kwartalne.

S.C. również składa deklaracje VAT-7K za okresy kwartalne.

Z dniem 4 grudnia 2012 r. po wniesieniu aportem przedsiębiorstwa do spółki cywilnej, Firma zaprzestała wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i zlikwidowała działalność prowadzoną indywidualnie. Ostatnia deklaracja podatkowa Firmy została złożona do Urzędu Skarbowego w dniu 25 stycznia 2013 r. Deklaracja dotyczyła IV kwartału 2012 r. W deklaracji tej została wykazana nadwyżka podatku naliczonego nad należnym na kwotę 31.301 zł. Firma nadwyżkę podatku w kwocie 31.301 zł wykazała jako kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Jednocześnie po dniu 4 grudnia 2012 r., tj. po zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT i likwidacji działalności prowadzonej indywidualnie Firma otrzymała jeszcze faktury dot. zakupów, które nie wpłynęły przed likwidacją działalności gospodarczej. Faktury dotyczą rozliczenia wcześniej dokonanych zaliczek na zakupy środków trwałych, tzn. faktury końcowe, faktury za media, których termin płatności jeszcze nie upłynął oraz inne faktury, których osoba wnosząca aport nie otrzymała przed likwidacją działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy

Przy wniesieniu całego przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej nabywca przedsiębiorstwa staje się następcą prawnym wnoszącego aport. Wstępuje zatem we wszystkie prawa i obowiązki zbywcy (art. 93a § 2 pkt 2 ustawy - Ordynacja Podatkowa). W takiej sytuacji dochodzi do sukcesji prawnopodatkowej.

Nabywca przedsiębiorstwa osoby fizycznej, tj. Spółka Cywilna staje się następcą prawnym zbywcy, tj. Firmy.

Ponadto, jak wskazano w art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji Podatkowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 749) do spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, stosuje się odpowiednio przepis art. 93a § 1 tej ustawy. Zatem spółka cywilna wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby. Oznacza to, że wszystkie prawa, jakie na gruncie przepisów o VAT przysługiwały danemu podatnikowi (osobie fizycznej), przejdą na spółkę do której zostało wniesione przedsiębiorstwo.

Jeżeli wnoszący aport, tj. Firma prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, w ostatniej deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2012 r. wykazała nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym na sumę 31.301 zł jako kwotę do rozliczenia w następnych okresach rozliczeniowych, to Spółka Cywilna - jako następca prawny - będzie mogła tę nadwyżkę rozliczyć w deklaracji VAT-7K za I kwartał roku 2013.

W przypadku prawa do odliczenia VAT z faktur wystawionych na podatnika wnoszącego aport, jeżeli podatnik wnoszący aport, tj. Firma nie odliczyła VAT z niektórych faktur zakupu, Spółka Cywilna, do której wniesiono aport - jako następca prawny - będzie mogła skorzystać z odliczenia VAT z tych faktur (oczywiście jeżeli będzie istniał związek wydatku z czynnościami opodatkowanymi), bez konieczności występowania o skorygowanie danych nabywcy. Może to dotyczyć faktur, których wnoszący aport nie otrzymał przed likwidacją działalności, albo faktur za media, w których termin płatności jeszcze nie upłynął (w przypadku mediów moment odliczenia VAT związany jest z upływem terminu płatności) - jeżeli faktura zawiera informacje, jakiego okresu dotyczy, jak również faktur końcowych rozliczających wcześniej zapłacone zaliczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego, a więc wniesienie aportem przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa do spółki osobowej nieposiadającej osobowości prawnej powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie.

Prawa i obowiązki podmiotów przekształconych zostały wymienione w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.).

I tak zgodnie z art. 93a § 1 ww. ustawy osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

- wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki.

W myśl art. 93a § 2 pkt 2 przepis § 1 stosuje się odpowiednio do spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

Zauważyć należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nowopowstała spółka cywilna stała się następcą prawnym osoby fizycznej w rozumieniu art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, która wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach podatkowych prawa i obowiązki przekształcanej osoby.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę (spółkę cywilną) wynika bowiem, iż istnieje ona od 6 listopada 2012 r. W dniu 3 grudnia 2012 r. osoba fizyczna prowadząca własną działalność gospodarczą, wniosła do spółki cywilnej aportem swoje przedsiębiorstwo. Nowo powstała spółka cywilna (Wnioskodawca) od dnia 4 grudnia 2012 r. kontynuuje działalność dotychczasowego przedsiębiorstwa osoby fizycznej, prowadząc nadal sprzedaż mieszaną w zakresie usług spa wellness i uzdrowiskowych. Ostatnia deklaracja podatkowa VAT-7K osoby fizycznej została złożona do Urzędu Skarbowego w dniu 25 stycznia 2013 r. Deklaracja dotyczyła IV kwartału 2012 r. W deklaracji tej została wykazana nadwyżka podatku naliczonego nad należnym na kwotę 31.301 zł. Osoba fizyczna nadwyżkę podatku w kwocie 31.301 zł wykazała jako kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Wniesienie prowadzonego przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa w charakterze wkładu na pokrycie udziałów spółki osobowej stanowi przesłankę do uznania spółki za następcę prawnego w zakresie podatku od towarów i usług. Warunkiem uznania spółki za następcę prawnego jest jej istnienie w chwili wniesienia wkładu w postaci przedsiębiorstwa. Na gruncie regulacji ustawy o VAT nabycie wszelkich praw i obowiązków w drodze sukcesji nie wywołuje żadnych ujemnych skutków dla następcy prawnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy Ordynacji podatkowej, w okolicznościach wskazanych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż w związku z wniesieniem przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ k.c. do spółki cywilnej, można mówić o sukcesji praw i obowiązków, zgodnie z art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, polegającej na tym, że spółka niemająca osobowości prawnej wstąpiła we wszelkie przewidziane przepisami prawa podatkowego obowiązki i prawa przedsiębiorstwa, które otrzymała w formie wkładu rzeczowego. Tym samym spółka cywilna jako następca prawny, na podstawie art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej wstąpiła we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki (w tym wynikające z ustawy o VAT i jej przepisów wykonawczych).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 87 ust. 2 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że następcy przysługują wszelkie prawa i obowiązki wynikające z przepisów ustawy o VAT, w tym uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia towarów i usług dokonanego przez poprzednika, a także uprawnienie do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego wynikającej z ostatniej deklaracji rozliczeniowej składanej przez osobę fizyczną w ramach prowadzonego, a wniesionego do spółki przedsiębiorstwa. Tak więc, w przypadku wykazania w ostatniej deklaracji VAT złożonej przez osobę fizyczną nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, jeżeli przed dniem otrzymania tego zwrotu nastąpi wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej do spółki cywilnej, spółka będzie uprawniona do rozliczenia i otrzymania zwrotu takiej nadwyżki.

Reasumując, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że jeżeli wnoszący aport, tj. osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, w ostatniej deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2012 r. wykazała nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym na sumę 31.301 zł jako kwotę do rozliczenia w następnych okresach rozliczeniowych, to spółka cywilna - jako następca prawny - będzie mogła tę nadwyżkę rozliczyć w deklaracji VAT-7K za I kwartał roku 2013.

Wnioskodawca na skutek przejęcia przedsiębiorstwa osoby fizycznej wniesionego aportem, jako następca prawny przejął wszelkie prawa i obowiązki tegoż przedsiębiorstwa, tak więc sukcesja ta obejmuje także prawo określone w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przysługiwało osobie fizycznej, na podstawie faktur VAT wystawionych na przedsiębiorstwo osoby fizycznej, a otrzymanych przez Wnioskodawcę już po dniu aportu, w terminach określonych w art. 86 ust. 10,11 i 13, oczywiście pod warunkiem, że zakupy udokumentowane tymi fakturami były związane z wykonywanymi przez przedsiębiorstwo osoby fizycznej czynnościami opodatkowanymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy, będącego spółką przejmującą, wiążą się także z tym, czy w przypadku, gdy będzie ona mogła odliczyć VAT naliczony, wykazany w fakturach zakupu wystawionych dla przedsiębiorstwa osoby fizycznej, które zostało wniesione aportem, to czy będzie konieczność wystąpienia o skorygowanie danych nabywcy.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe przepisy dotyczące wystawiania faktur zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. W praktyce w obrocie gospodarczym zdarzają się sytuacje, w których należy skorygować uprzednio wystawiony i wprowadzony do obrotu prawnego dokument. W związku z tym, ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

W myśl § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r.), nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą; przy czym zwrot: "jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą", oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym, itp. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmienić podmiotu umowy sprzedaży.

Nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA" (§ 15 ust. 2 i ust. 5 ww. rozporządzenia).

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że po dniu 4 grudnia 2012 r., tj. po zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT i likwidacji działalności prowadzonej indywidualnie osoba fizyczna, tj. osoba która wniosła aport otrzymała jeszcze faktury dot. zakupów, które nie wpłynęły przed likwidacją działalności gospodarczej. Faktury dotyczą rozliczenia wcześniej dokonanych zaliczek na zakupy środków trwałych, tzn. faktury końcowe, faktury za media, których termin płatności jeszcze nie upłynął oraz inne faktury, których osoba wnosząca aport nie otrzymała przed likwidacją działalności gospodarczej.

Zatem powyższe faktury dokumentujące nabycie towarów i usług wystawione są na rzecz osoby fizycznej, która w wyniku dokonanego przekształcenia przestała być podmiotem praw i obowiązków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy pamiętać, że faktura jest jedynie dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. Jednakże określenie w fakturze jako nabywcy przedsiębiorstwa osoby fizycznej, nie wyłącza praw Wnioskodawcy (przejmującego) do odliczenia podatku naliczanego z takiej faktury, bowiem decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data przekształcenia prawnego podmiotu umowy sprzedaży.

Ponadto należy podkreślić, że powołane powyżej przepisy ustawy o VAT uzależniają prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o naliczony od obowiązku posiadania faktury dokumentującej nabycie towarów lub usługi wykorzystywanej następnie do wykonywania czynności opodatkowanych. Żaden z przepisów nie uzależnia tego prawa od obowiązku - a jedynie prawa, do skorygowania pomyłek dotyczących jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą za wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 8-15 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawcy jako spółce przejmującej przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT wystawionych na osobę fizyczną przejmowaną, które wpłynęły po dacie wniesienia aportem przedsiębiorstwa osoby fizycznej, bez konieczności występowania o skorygowanie danych nabywcy usługi bądź towaru.

Jednakże podkreślić należy, że w sytuacji, gdyby faktury zostały wystawione po dniu połączenia, Strona otrzymująca faktury (Wnioskodawca) powinna wystawić noty korygujące i przesłać wystawcy faktury w celu ich akceptacji.

Stanowisko Wnioskodawcy w całym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku (art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). W złożonym wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 26 marca 2013 r.) wskazano liczbę zdarzeń przyszłych: 8. Jednakże z analizy sprawy wynika, iż w przedmiotowym wniosku występują 3 zdarzenia przyszłe. Podatnik dokonał w dniu 22 marca 2013 r. wpłaty w wysokości 320 zł za wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem kwota w wysokości 200 zł, w myśl art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej, zostanie zwrócona zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy, przekazem pocztowym na adres wskazany w części B.3 wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.