IPPP2/443-256/13-4/MM - Prawo funduszu inwestycyjnego zamkniętego do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości stanowiących formę lokaty dla funduszu oraz określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaży tych nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2013 r. (data wpływu 9 maja 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP2/443-256/13-2/MM o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości stanowiącej formę lokaty, opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przez Fundusz nieruchomości, zastosowania właściwej stawki podatku na fakturze wystawionej na rzecz Funduszu, określenia właściwych zasad dotyczących refakturowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu refakturowanych na Fundusz kosztów (pyt. nr 1-5)- jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości stanowiącej formę lokaty, opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży przez Fundusz nieruchomości, zastosowania właściwej stawki podatku na fakturze wystawionej na rzecz Funduszu, określenia właściwych zasad dotyczących refakturowania, prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu refakturowanych na Fundusz kosztów. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 29 kwietnia 2013 r. znak IPPP2/443-256/13-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zamkniętym funduszem inwestycyjnym. Zgodnie z przepisami, fundusz inwestycyjny zamknięty może nabywać bezpośrednio do swojego portfela inwestycyjnego nieruchomości, jako formę lokaty. Często są to nieruchomości, których dostawa nie podlega zwolnieniu od podatku, a zatem transakcja jest obciążona podatkiem VAT należnym. Fundusz do tej pory nie zarejestrował się jako podatnik VAT, nie prowadzi także ewidencji dla potrzeb rozliczania podatku VAT. W konsekwencji, podatek naliczony od zakupów nie jest wykazywany i odzyskiwany. Dotyczy to także znacznego kwotowo podatku związanego z nabywaniem nieruchomości, które są później sprzedawane przez Fundusz w ramach zarządzania portfelem.

W związku ze swoją działalnością, Fundusz ponosi także różne koszty innego rodzaju, w tym administracyjne. Wiele z nich, powstaje w ramach rozliczeń między Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych TFI, a samym Funduszem, w zakresie "refakturowania" kosztów i pobierania opłaty za zarządzanie. TFI wystawia Funduszowi na opłaty za zarządzanie funduszem faktury VAT ze stawką "zw". W przypadku ponoszenia innych kosztów na rzecz usługodawców (koszty audytów, prowadzenia ewidencji aktywów), są one w pierwszej kolejności fakturowane na TFI i płacone przez TFI, a następnie przez TFI odpowiednio "refakturowane" na Fundusz (w tym z naliczonym podatkiem VAT, jeżeli ten występuje na fakturze pierwotnej).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1.

Samo złożenie przez niego zgłoszenia rejestracyjnego VAT i zarejestrowanie go jako podatnika VAT, ale wykonującego czynności zwolnione przedmiotowo od VAT, nie będzie automatycznie miało tego skutku, że możliwe będzie odliczanie czy uzyskanie zwrotu podatku VAT, naliczonego na fakturach zakupowych otrzymanych przez Fundusz. Podstawową bowiem zasadą podatku VAT jest to, że odliczyć lub odzyskać można podatek naliczony związany z działalnością opodatkowaną (taką, przy której wystąpi podatek należny). Gdy występuje zatem tylko działalność zwolniona - podatku naliczonego nie można odliczyć. Gdy część działalności jest opodatkowana - odliczyć ("odzyskać") można tylko podatek naliczony związany z tą częścią działalności.

Tylko zatem prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności opodatkowanej, pozwoli na odliczanie podatku naliczonego związanego z tą działalnością, po zarejestrowaniu się przez Fundusz jako podatnik VAT czynny. Przy czym możliwe będzie także "odzyskanie" podatku naliczonego sprzed rejestracji, poprzez złożenie deklaracji za poprzednie okresy z wykazanym podatkiem naliczonym, jeżeli zasadne będzie stwierdzenie, że Fundusz dokonując określonych zakupów działał już jak podatnik VAT czynny. Odliczeniu będzie podlegał podatek naliczony związany stricte z działalnością opodatkowaną Funduszu, jak i związany z innymi zakupami, służącymi całej działalności Funduszu, ale w proporcji, w jakiej sprzedaż opodatkowana będzie pozostawała do całej sprzedaży Funduszu, stanowiącej czynności objęte ustawą VAT.

Ad 2.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i lit. b ustawy VAT, zwolnione od podatku VAT jest zarządzanie funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych oraz usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych lub ich częścią. W art. 43 ust. 8 ustawy VAT ustawodawca wskazał zaś, iż przez zarządzanie, rozumie się tutaj zarządzanie aktywami, dystrybucję tytułów uczestnictwa, tworzenie rejestrów uczestników i administrowanie nimi, prowadzenie rachunków i rejestrów aktywów, przechowywanie aktywów. Ponadto, w myśl art. 43 ust. 15 ustawy VAT, zwolnienia nie mają zastosowania do czynności ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa oraz usług w zakresie leasingu.

Fundusz inwestycyjny to forma wspólnego inwestowania polegająca na zbiorowym lokowaniu środków pieniężnych wpłaconych przez uczestników funduszu. Fundusz dąży do realizacji celu inwestycyjnego, stosując określoną politykę, wytyczoną najczęściej w statucie. Dopuszczalne cele inwestycyjne funduszu otwartego lub specjalistycznego otwartego określa ustawa. Mogą to być:

* ochrona realnej wartości aktywów funduszu,

* osiąganie przychodów z lokat netto funduszu oraz

* wzrost wartości aktywów w wyniku wzrostu wartości lokat.

Cele inwestycyjne funduszy zamkniętych mogą być określone dowolnie. Przy czym w portfelu inwestycyjnym funduszu zamkniętego mogą być zbywalne m.in.:

* papiery wartościowe (akcje, obligacje, inne),

* wierzytelności (ale nie wobec osób fizycznych z wyjątkami wskazanymi w ustawie),

* waluty,

* instrumenty pochodne.

Ponadto dopuszczalne - wśród przedmiotów inwestowania przez fundusz zamknięty - są:

* depozyty bankowe,

* tytuły uczestnictwa funduszy (inwestycji wspólnego inwestowania),

* lokaty we własność / współwłasność nieruchomości gruntowych, budynków i lokali, statków morskich, użytkowanie wieczyste.

Samo funkcjonowanie funduszu jako takie, czy jego powołanie, trudno uznać za zdarzenia, objęte ustawą VAT. Jeżeli natomiast zostaną wykonane jakieś działania, związane z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy o funduszach inwestycyjnych, z działaniem na rzecz uczestników funduszu, które co do zasady mogą zostać uznane za odpłatną dostawę towarów lub wykonanie usługi, to takie działania należy co do zasady uznać za zarządzenie portfelami inwestycyjnymi lub zarządzanie samym funduszem. A takowe podlegają zwolnieniu od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, za formę zarządzania aktywami, nie można jednak uznać obrotu nieruchomościami z portfela Funduszu. Obrót nieruchomościami, w szczególności zabudowanymi, budowlanymi i przeznaczonymi pod zabudowę, jest co do zasady działalnością opodatkowaną VAT, ustawa VAT zawiera regulacje odnoszące się wprost do nieruchomości, dotyczące zwolnień ich dostaw czy stawek opodatkowania, nie różnicując podmiotów, które dokonują ich dostawy. Ustawa nie przewiduje wprost zwolnień dla dostaw nieruchomości czy innych inwestycji portfelowych funduszu. W konsekwencji zasadne jest twierdzenie, że wszystkie podmioty, o ile ustawa VAT nie stanowi wprost inaczej, które "obracają" nieruchomościami jako podatnicy, powinny być opodatkowane co do zasady identycznie. W takim ujęciu, dostawa nieruchomości przez Fundusz byłaby samoistną dostawą na gruncie ustawy VAT, oderwaną od zwolnionych czynności "właścicielskich" i co najmniej w tym zakresie, Fundusz działałby jako podatnik VAT czynny.

W konsekwencji, prowadzenie przez Fundusz działalności opodatkowanej VAT w zakresie nabywania i sprzedaży nieruchomości, i dokonanie rejestracji jako podatnik VAT czynny, pozwoli mu na odliczenie lub zwrot podatku naliczonego związanego z nabywaniem nieruchomości.

Jak bowiem stanowią przepisy art. 86 ust. 1 i art. 87 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gdy zaś w danym okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego podlegającego co do zasady odliczeniu, jest wyższa od kwoty podatku należnego podatnika, podatnik ma prawo obniżyć o tę różnicę kwotę podatku należnego za kolejne okresy rozliczeniowe albo ma prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wniosek z powyższych regulacji jest jasny: podatnik, który nie wykonuje czynności opodatkowanych (a contrario, wykonuje wyłącznie czynności zwolnione lub poza VAT), nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego. Podatnik zaś, który wykonuje takie czynności, ma prawo do odliczenia lub "odzyskania" całości lub części podatku naliczonego związanego z jego działalnością. Dodać należy, że podatek naliczony od zakupów dokonanych przed rejestracją nie przepada. Zgodnie bowiem z akceptowaną linią orzeczniczą, także podatek naliczony sprzed rejestracji podlega odliczeniu, jeżeli "służył" działalności opodatkowanej podmiotu, który dokonał rejestracji z opóźnieniem. Możliwe będzie także odliczanie podatku naliczonego związanego z funkcjonowaniem Funduszu jako takiego, w proporcji, w jakiej sprzedaż opodatkowana pozostawać będzie w całej sprzedaży Funduszu (chodzi o podatek naliczony, którego nie można ściśle przypisać albo do działalności opodatkowanej albo do działalności zwolnionej).

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla stawki na fakturze, na której Fundusz figuruje jako nabywca, nie ma znaczenia jego status jako podatnika VAT. Ani sam fakt rejestracji jako podatnik VAT. Brak rejestracji nie jest co do zasady przeszkodą dla otrzymywania faktur VAT. Jeżeli zatem usługodawca Funduszu, którym w opisanych okolicznościach jest także TFI, prowadzi działalność zwolnioną od podatku VAT, to nie może wystawić na swoich klientów, w tym w zakresie opłat za zarządzanie, faktur innych, niż ze stawką "zw". To, czy nabywca jest zarejestrowany jako podatnik VAT, czy prowadzi działalność opodatkowaną czy zwolnioną od VAT, jest w takim aspekcie bez znaczenia.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on akceptować refaktury wystawiane na niego przez TFI z różnymi stawkami VAT. Co do zasady bowiem, na refakturze TFI powinno zastosować takie same stawki, jakie wystąpiły na fakturze pierwotnej, co oznacza, że jeżeli zostało obciążone kosztami usługi z VAT, to tak je zrefakturuje na Fundusz, jeśli bez VAT, to refakturuje je ze stawką "zw". Skoro bowiem to Fundusz faktycznie skorzysta z usługi, której oficjalnym nabywcą było TFI, to TFI odsprzedając ją funduszowi zachowuje się tak, jakby samo nabyło, a następnie sprzedało tą usługę. Niezależnie od swojego statusu w zakresie własnej działalności zwolnionej przedmiotowo. Nie ma zaś znaczenia dla stawki stosowanej na "refakturze" przez TFI, jaką działalność, zwolnioną czy opodatkowaną, prowadzi podmiot na który koszty są "refakturowane" (tutaj Fundusz).

Ad 5.

Mając na uwadze dotychczasowe wywody, Wnioskodawca może odliczać podatek naliczony wynikający z wystawionych na niego refaktur, jako że w zakresie nabywania i zbywania nieruchomości portfelowych będzie prowadził działalność opodatkowaną. Przenoszone bowiem przez TFI na Fundusz jako ostatecznego nabywcę koszty, dotyczyć będą jego funkcjonowania jako takiego (jako podatnik VAT), a zatem w proporcji, w jakiej sprzedaż opodatkowana pozostawać będzie do sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, Fundusz będzie odliczał podatek naliczony dotyczący tzw. kosztów ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów nieruchomość spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, iż dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy organem funduszu inwestycyjnego jest towarzystwo, utworzone zgodnie z przepisami ustawy. Fundusz nie jest podmiotem zależnym od towarzystwa, spółki zarządzającej ani od osoby posiadającej bezpośrednio lub pośrednio większość głosów w radzie inwestorów, zgromadzeniu inwestorów lub zgromadzeniu uczestników (art. 4 ust. 4 ustawy).

Z przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych wynika, iż fundusz posiada osobowość prawną, zatem w świetle przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT może zostać uznany za podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy o VAT).

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych wskazanych powyżej, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a także niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Według art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabywa bezpośrednio do swojego portfela inwestycyjnego nieruchomości, jako formę lokaty. Często są to nieruchomości, których dostawa nie podlega zwolnieniu od podatku, a zatem transakcja jest obciążona podatkiem VAT należnym. Fundusz do tej pory nie zarejestrował się jako podatnik VAT, nie prowadzi także ewidencji dla potrzeb rozliczania podatku VAT. W konsekwencji, podatek naliczony od zakupów nie jest wykazywany i odzyskiwany. Dotyczy to także znacznego kwotowo podatku związanego z nabywaniem nieruchomości, które są później sprzedawane przez Fundusz w ramach zarządzania portfelem.

Odpowiadając na pierwsze z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, że Wnioskodawcy po zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości stanowiących formę lokaty kapitału, bowiem nabywanie i sprzedaż nieruchomości przez Fundusz jest działalnością opodatkowaną (o czym szerzej niżej), tzn. że w tym zakresie Fundusz działa jak zwykły podatnik, obracający nieruchomościami, a nie jak podatnik tylko zarządzający swoim portfelem inwestycyjnym. W przedmiotowej sprawie nie zachodzą również żadne przesłanki negatywne uniemożliwiające odliczanie podatku naliczonego, w szczególności z treści wniosku nie wynika, że nabywane nieruchomości są zwolnione przedmiotowo z podatku VAT.

Jednakże należy zaznaczyć, że w przypadku, gdy Wnioskodawca nie może przyporządkować kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem nieruchomości jedynie do czynności opodatkowanych, wówczas ma prawo do odliczenia podatku naliczonego proporcją, w myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, tj. w takim stosunku w jakim sprzedaż opodatkowana pozostaje do czynności opodatkowanej i zwolnionej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odpowiadając na drugie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnione. I tak w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych oraz portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, (...) lub ich częścią.

W przedmiotowej sprawie należy rozważyć, czy za formę zarządzania aktywami, należy w szczególności uznać sposób inwestowania przez fundusz środków pieniężnych uczestników, np. w zakup nieruchomości, a następnie sprzedaż takiej nieruchomości będącej formą lokaty i odzyskanie w ten sposób zainwestowanych środków z zyskiem, a następnie np. przeznaczenie ich na kolejną lokatę. Można postawić tezę, że sprzedaż przez Fundusz nieruchomości w takich okolicznościach, jako związana z zarządzaniem portfelem, korzystałaby z przedmiotowego zwolnienia od podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i lit. b ustawy o VAT, tj. byłaby usługą zarządzania częścią portfela funduszu inwestycyjnego.

Z drugiej jednak strony stwierdzić należy, że obrót nieruchomościami, w szczególności zabudowanymi i przeznaczonymi pod zabudowę, jest co do zasady działalnością opodatkowaną VAT, ustawa VAT zawiera regulacje odnoszące się wprost do nieruchomości, dotyczących ich zwolnień czy stawek opodatkowania, nie różnicując podmiotów, które dokonują ich dostawy. Ustawa nie przewiduje wprost zwolnień dla dostaw nieruchomości czy innych inwestycji portfelowych funduszu.

Zatem w ocenie tut. Organu podatkowego należy się zgodzić z Wnioskodawcą co do tego, że obrót nieruchomościami z portfela Funduszu jest na gruncie ustawy o VAT traktowany jako dostawa towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która to czynność jest opodatkowana podatkiem VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Odpowiadając na trzecie z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 106 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z treści stanu faktycznego wynika, że Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych wystawia na rzecz Wnioskodawcy faktury za świadczone usługi zarządzania ze stawką zwolnioną.

Żaden przepis ustawy o podatku od towarów i usług nie różnicuje statusu nabywcy dla zastosowania przez sprzedawcę na fakturze prawidłowej stawki podatku VAT. Zatem w ocenie tut. Organu podatkowego fakt, że Wnioskodawca pozostaje czynnym zarejestrowanym podatkiem podatku VAT (lub nie posiada takiego statusu) jest bez znaczenia dla zastosowania właściwej stawki podatku VAT przez sprzedawcę usługi, w tym przypadku przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Odpowiadając na czwarte i piąte z zadanych pytań tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Z treści stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności ponosi różnego rodzaju koszty, w tym administracyjne. Wiele z nich, powstaje w ramach rozliczeń między Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych a samym Funduszem, w zakresie "refakturowania" kosztów i pobierania opłaty za zarządzanie. TFI wystawia Funduszowi na opłaty za zarządzanie funduszem faktury VAT ze stawką "zw". W przypadku ponoszenia innych kosztów na rzecz usługodawców, są one w pierwszej kolejności fakturowane na TFI i płacone przez TFI, a następnie przez TFI odpowiednio "refakturowane" na Fundusz.

Biorąc pod uwagę konstrukcję i tryb świadczenia usługi we własnym imieniu lecz na rzecz osoby trzeciej określonej w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT stwierdzić należy, że zarejestrowanie się Zainteresowanego jako podatnika VAT czynnego nie spowoduje tego, że nie można będzie na niego "refakturować" kosztów ze stawką "zw". Zależnie od tego, z jaką stawką TFI nabędzie usługi "refakturowane" następnie w całości lub w części na Wnioskodawcę, z taką samą stawką przeniesie je na Zainteresowanego. Status TFI jako podatnika VAT czy rodzaj wykonywanej przez niego działalności własnej, pozostaje kwestią drugorzędną. TFI "refakturując" usługi opodatkowane, co do zasady powinno być w tym zakresie uznane za podatnika opodatkowanego VAT (tak jakby samo nabyło i wyświadczyło te usługi), co będzie miało ten skutek, że podatek naliczony będzie u niego podlegał odliczeniu w odniesieniu do sprzedaży "refakturowanej".

Jak zostało wskazane powyżej, zgodnie z ogólną zasadą podatnik VAT czynny ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim nabyte towary i usługi służą mu do wykonywania czynności opodatkowanych. Z treści stanu faktycznego wynika, że TFI "refakturuje" na Wnioskodawcę różnego rodzaju koszty audytorskie, prowadzenia ewidencji aktywów itp., które są obciążone należnym podatkiem VAT.

W takiej sytuacji Wnioskodawcy jako czynnemu podatnikowi VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wystawionych na niego "refaktur" jako, że koszty te służą Zainteresowanemu wykonywaniu czynności opodatkowanych związanych z obrotem nieruchomościami. W przypadku, gdy Wnioskodawca nie może przyporządkować kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem różnego rodzaju kosztów jedynie do czynności opodatkowanych, wówczas ma prawo do odliczenia podatku naliczonego proporcją, w myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, tj. w takim stosunku w jakim sprzedaż opodatkowana pozostaje do czynności opodatkowanej i zwolnionej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 4 i 5 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.