IPPP2-443-247/11-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-247/11-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2011 r. (data wpływu 25 lutego 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wynajmu lokalu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wynajmu lokalu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-247/11-2/AK z dnia 20 maja 2011 r. (data doręczenia 1 czerwca 2011)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2008 i w grudniu 2009 Wnioskodawca otrzymał rachunki dotyczące usług najmu nieruchomości. Dokonał zapłaty za wynajmowane pomieszczenia. Rachunki wystawione były przez osobę która nie wykonywała działalności gospodarczej i korzystała ze zwolnienia z podatku VAT. W wyniku przeprowadzonej kontroli u wynajmującej stwierdzono przekroczenie obrotów uprawniające do zwolnienia VAT począwszy od miesiąca września 2008 r. W grudniu 2010 wynajmujący dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT. Obecnie wynajmujący planuje anulowanie wystawionych rachunków oraz wystawienie faktur VAT za wynajem dokonany w 2008 i 2009 r.

W piśmie z dnia 3 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane usługi najmu związane są z wykonywaniem czynności w całości podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku należnego wynikającego z faktur dokumentujących wynajem pomieszczeń w 2008 i 2009 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zasadą rozliczeń VAT, istnieje prawo nabywcy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro nie udokumentowano sprzedaży podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT fakturami zawierającymi kwoty podatku VAT, uzasadnione jest umożliwienie wystawienia prawidłowych dokumentów w momencie, gdy wystawca posiada status podatnika prawidłowo zarejestrowanego dla rozliczeń VAT. Ze względu na fakt, że faktura i rachunek to dwa różne dokumenty księgowe, uzasadnione byłoby, w ocenie Wnioskodawcy, wystawienie najpierw rachunków korygujących a potem nowych faktur.

Przy wystawieniu faktur wartość z podatkiem byłaby wartością z rachunku z roku 2008 lub z 2009 kwota podatku obliczona byłaby mnożąc wartość z podatkiem przez 22 i dzieląc przez 122, zaokrąglając do dwóch miejsc po przecinku.

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT otrzymanych od kontrahenta, dokumentujących usługi najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jak stanowi art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast jak wynika z art. 86 ust. 13 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawo do obniżenia podatku należnego może być realizowane przez podatnika pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, tj. istnienia związku między zakupami i prowadzoną działalnością. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż w grudniu 2008 i w grudniu 2009 otrzymał rachunki dotyczące usług najmu nieruchomości. W wyniku przeprowadzonej kontroli u osoby wynajmującej stwierdzono przekroczenie obrotów uprawniające do zwolnienia VAT począwszy od miesiąca września 2008 r. W grudniu 2010 wynajmujący dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT. Obecnie wynajmujący planuje anulowanie wystawionych rachunków oraz wystawienie faktur VAT za wynajem dokonany w 2008 i 2009 r.

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane usługi najmu związane są z wykonywaniem czynności w całości podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług - a przede wszystkim wskazany wyżej art. 88 ust. cyt. ustawy - nie przewidują ograniczenia prawa podatników do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu nabywania usług najmu.

W oparciu zatem o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy wynajmowany lokal był wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a powyższe usługi zostaną udokumentowane przez Wynajmującego fakturami VAT, Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z ww. faktur VAT, w terminach wynikających z cyt. art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem niezaistnienia pozostałych przesłanek zawartych w art. 88 cyt. ustawy.

Końcowo wyjaśnić należy, iż kwestia prawa do wystawiania przez wynajmującego faktur VAT nie mogła być przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż zagadnienie to mogłoby zostać rozstrzygnięte wyłącznie na wniosek Zainteresowanego czyli w tym przypadku wynajmującego, po przedstawieniu przez niego wszystkich okoliczności mających wpływ na wdanie Interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl