IPPP2/443-244/10-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 28 kwietnia 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 10 czerwca 2010 r. (data wpływu 14 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji na kasie fiskalnej sprzedaży wysłodek - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencji na kasie fiskalnej sprzedaży wysłodek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja cukru. Podstawowym surowcem wykorzystywanym do produkcji cukru są buraki cukrowe. Zawierane przez Spółkę umowy dostawy buraków cukrowych są umowami rocznymi. Umowa kontraktacji buraków cukrowych z roku 2010/2011 jest nowym wzorem umowy, nie stosowanym ani w roku 2009 ani w poprzednich latach. Spółka podpisała w 2010 r. umowy dostawy buraków cukrowych, na podstawie których realizować będzie zakup surowca tj. buraków cukrowych w ramach tzw. kampanii cukrowniczych, w okresie od września do grudnia. Spółka ma zamiar zawierać umowy dostawy buraków cukrowych w latach następnych na podobnych zasadach jak określone w umowie na 2010 rok.

Na podstawie zawartych umów kontraktacyjnych, każdy z plantatorów ma prawo do nieodpłatnego otrzymania od każdej dostarczonej tony buraków cukrowych 0,5 tony wysłodków, nazywanych "należnymi". Podczas produkcji cukru w wyniku procesów produkcyjnych z buraków cukrowych otrzymuje się cukier. Po zakończeniu wstępnych etapów obróbki buraków cukrowych powstaje pocięta i mokra masa buraczana pozbawiona cukru zwana wysłodkami. Plantator w trakcie przerobu buraków cukrowych pozostaje właścicielem wysłodków w ilości określonej w umowie kontraktacyjnej. Obowiązek wydania wysłodków wynika z Rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (Dz. Urz. UE L 2007, Nr 299, str. 1, z późn. zm.) oraz Rozporządzenia Komisji (WE) nr 707/2008 z dnia 24 lipca 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 952/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do zarządzania rynkiem wewnętrznym cukru oraz systemu kwot (Dz. Urz. UE L 2008, Nr 197, str. 4). Ponadto, może być on wywiedziony z Kodeksu cywilnego (art. 615 w zw. z art. 613 k.c.). Wydanie wysłodków należnych stanowi zwrot rolnikowi pozostałości po buraku cukrowym.

Wysłodki wydawane są zarówno na rzecz plantatorów będących rolnikami ryczałtowymi jaki i rolników będących czynnymi podatnikami podatku VAT.

W oparciu o obowiązujące interpretacje przepisów podatku od towarów i usług wydawane nieodpłatnie plantatorom wysłodki należne (0,5 tony wysłodków od tony dostarczonych buraków cukrowych) są poza podatkiem od towarów i usług, co potwierdził np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 19 listopada 2004 r., sygn. PP-077/SIP/912/04.

Zdarzają się kampanie cukrownicze, podczas których w ramach prowadzonego procesu przerobu buraków cukrowych osiągany jest uzysk nieznacznie wyższy aniżeli 0,5 tony wysłodów z jednej tony przerobionych buraków. W związku z tym, że plantatorowi wydawane jest nieodpłatnie 0,5 tony wysłodków, reszta pozostaje u Producenta Cukru jako nadwyżka wysłodków, która jest następnie sprzedawana.

W oparciu o obowiązujące interpretacje przepisów podatku od towarów i usług wydawane nieodpłatnie plantatorom wysłodki należne (0,5 tony wysłodków od tony dostarczonych buraków cukrowych) są poza podatkiem od towarów i usług, co potwierdził Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w interpretacji z dnia 27 grudnia 2004 r., sygn. III MUS/k.k.-WV/443/342/2004/KN.

Plantator ma prawo pobrać wysłodki należne w każdym etapie kampanii cukrowniczej, zarówno przed dostawą buraków jak i po ich dostarczeniu. Wysłodki należne wydawane będą na podstawie dokumentu wydania na zewnątrz WZ.

Problem powstaje w momencie, gdy Plantator najpierw pobiera wysłodki a dopiero po pewnym czasie dostarcza buraki cukrowe.

Producent Cukru dopiero po zakończeniu dostawy buraków cukrowych przez danego rolnika uzyskuje wiedzę, ile należy się Plantatorowi wysłodków należnych, gdyż dopiero wtedy zna całkowitą masę dostarczonego surowca.

Przykład nr 1:

W dniu 18 września 2010 r. Plantator otrzyma 10 ton wysłodków należnych na podstawie dokumentu WZ. W podobny sposób, w dniu 8 października 2010 r. oraz w dniu 28 października 2010 r. Plantator pobierze odpowiednio po 10 ton wysłodków należnych. Natomiast Plantator w dniach od 26.10 2010 r. do 12 listopada 2010 r. dostarczy buraki cukrowe i oświadczy, że zakończył dostawę buraków w ogólnej ilości 50 ton w dniu 12 listopada 2010 r. W terminie 7 dni od dnia 12 listopada 2010 r. Spółka ustali ilość należnych Plantatorowi wysłodków. W tym przykładzie z wydanych wcześniej wysłodków w ilości 30 ton Plantator otrzyma 25 ton należnych darmowych wysłodków (50% od 50 ton buraków) oraz za 5 ton pobranych wysłodków winien zapłacić. W terminie 7 dni od zakończenia dostawy zostanie zarejestrowana sprzedaż na kasie fiskalnej i wystawiona faktura VAT.

Przykład nr 2:

W dniu 19 września 2010 r. Plantator pobierze 10 ton wysłodków należnych na podstawie dokumentu WZ. Dalej w podobny sposób, w dniu 10 października 2010 r. Plantator pobierze 5 ton wysłodków należnych. Natomiast w dniu 2 listopada 2010 r. Plantator otrzyma 10 ton wysłodków należnych na podstawie dokumentu WZ. Plantator w dniach od 21 października 2010 r. do 22 listopada 2010 r. dostarczy buraki cukrowe i oświadczy, że zakończył dostawę buraków w ogólnej ilości 50 ton w dniu 22 listopada 2010 r. W terminie 7 dni od dnia 22 listopada 2010 r. Spółka ustali ilość należnych Plantatorowi wysłodków. W tym przykładzie z wydanych wcześniej wysłodków w ilości 25 ton Plantator otrzyma 25 ton należnych darmowych wysłodków (50% od 50 ton buraków) i nie ma żadnych wysłodków nadebranych czyli do sprzedaży wysłodków nie doszło. Wobec powyższego, po zakończenia dostawy sprzedaż wysłodków nie zostanie zarejestrowana na kasie fiskalnej.

Jednocześnie, Spółka pragnie nadmienić, iż Naczelnik w R wydał w dniu 2 maja 2007 r., na wniosek Spółki, postanowieniem w sprawie pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie.

We wniosku o wydanie przedmiotowej interpretacji Spółka przedstawiła zaistniały stan faktyczny: Spółka przedstawiła pytanie o ocenę umów, które wówczas zawarte były z plantatorami. W myśl postanowień tychże umów plantatorowi, który dostarczył buraki cukrowe do przerobu Spółka zobowiązana była zwrócić za każdą dostarczoną tonę buraków 0,5 t. wysłodków należnych (suchych lub mokrych). W ramach działalności Spółka dokonywała również sprzedaży wysłodków. Mając na względzie powyższe, Spółka zadała pytanie:

"W świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Spółka wnosi o potwierdzenie, że ma prawo do dokonania korekty ewidencji sprzedaży wykazanej przy użyciu kas rejestrujących oraz korekty (obniżenia) podatku VAT należnego po zakończeniu kampanii cukrowniczej, tj. w rozliczeniu za miesiąc, w którym Spółka uzyskała szczegółowe i kompletne informacje dotyczące ilości zakupionych buraków cukrowych oraz ilości wysłodków wydanych na rzecz poszczególnych plantatorów (w tym wysłodków należnych i sprzedanych)".

Spółka pragnie podkreślić, iż przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie posiada tożsamego zakresu z powyższą interpretacją.

Po pierwsze, inny jest przedmiot obu zapytań oraz instytucje prawne (i tworzące je przepisy) w ich ramach analizowane.

Zapytanie z 2007 r. dotyczyło instytucji korekty ewidencji sprzedaży, a zatem czynności dokonywanej wobec ewidencji sprzedaży już dokonanej. Tymczasem przedmiotowy wniosek dotyczy dokumentowania sprzedaży opodatkowanej - sprzedaży, która dopiero ma być dokonana.

Dalej, niniejszy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, tj. okoliczności hipotetycznych, które nie miały jeszcze miejsca. Dodatkowo, analiza przepisów Ordynacji podatkowej wskazuje, że pojęcia "zaistniałego stanu faktycznego" oraz "zdarzenia przyszłego" są względem siebie rozłączne i stanowią dychotomiczny podział zbioru zdarzeń i zachowań, które podlegają ocenie w drodze interpretacji.

Po wtóre, zapytanie Spółki dotyczy umów, które dopiero zostaną zawarte, gdy tymczasem poprzednie zapytanie miało za przedmiot umowy wówczas obowiązujące. Tym samym, zmianie uległ najistotniejszy element opisanej sytuacji. Umowy przyszłe to zupełnie nowe stosunki obligacyjne. Zawarcie każdej nowej umowy jest odrębnym zdarzeniem, które każdorazowo podlega ocenie prawnej, w tym i podatkowej.

Spółka pragnie podkreślić, iż możliwe jest zapytanie Organu nie tylko o konkretną umowę, lecz także o ich zbiór (np. umowy zawarte w zakreślonym okresie czasu lub też umowy tego samego rodzaju).

Tym niemniej, to od wnioskodawcy zależy, jak szeroko zakreśli ramy zapytania. Przepisy Ordynacji podatkowej wskazują, że przedmiotem interpretacji jest "indywidualna sprawa" zainteresowanego. W świetle powyższych wywodów nie ulega wątpliwości, że indywidualną sprawą w przypadku Spółki jest już pojedyncza umowa (zawarta albo mająca być zawarta). W konsekwencji, rozszerzenie indywidualnej sprawy na więcej niż jedną umowę potraktować należy jako wyjątek od zasady - podatnik z zasady pyta o indywidualną sprawę, którą jest jedno zdarzenie/zachowanie, ale prawem podatnika jest sformułować pytanie ogólniej. Pamiętać jednak należy, iż wyjątek nie może być interpretowany rozszerzająco a intencje wnioskodawcy nie mogą zostać dorozumiane. Przeciwnie, podejście wnioskodawcy należy rozumieć dosłownie i wprost.

Ponadto, zmienił się stan prawny w stosunku do zapytania z 2007 r. - zarówno w zakresie prawa podatkowego, jak i wspólnotowych przepisów dotyczących organizacji rynku cukrownictwa, które regulują działalność Spółki w tym zakresie (są zatem elementem stanu faktycznego).

W dacie interpretacji z 2007 r. kwestię własności wysłodków regulowało Rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz. Urz. UE L 2006, Nr 58, str. 1, z późn. zm.). Obecnie, przedmiotową materię regulują przywołane powyżej rozporządzenia.

W zakresie przepisów prawa podatkowego, wskazać należy, że interpretacja z 2007 r. dotyczyła: przepisów Ustawy VAT oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. z 2002, Nr 108, poz. 948, z późn. zm.). Niniejszy wniosek dotyczy jedynie wykładni przepisów Ustawy VAT - dotyczy zatem innych przepisów prawa podatkowego.

Reasumując, wszystkie powyższe elementy powinny być brane pod uwagę przy ocenie, czy zachodzi tożsamość elementów stanu faktycznego (w rozumieniu art. 14b Ordynacji podatkowej). Zdaniem Spółki, interpretacja z 2007 r. nie posiada z wnioskiem obecnych tożsamych elementów stanu faktycznego. Przeciwnie, oba wnioski dotyczyły: różnych kwestii merytorycznych, innego stanu prawnego, odmiennej postaci indywidualnej sprawy zainteresowanego (zdarzenie przyszłe a zaistniały stan faktyczny). Ponadto, pozostałe z przywołanych okoliczności świadczą o rozłączności zakresowej obu wniosków.

Tym samym, Spółka uprawniona jest do złożenia niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do dokonywania fiskalizacji wysłodków nadebranych (ponadnormatywnych) jako sprzedaż w momencie ustalenia wielkości nadebranych wysłodków.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 111 ust. 1 Ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obrotem zaś zgodnie z art. 29 ust. 1 wyżej powołanej ustawy jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 Ustawy VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W związku z faktem, iż przekazanie wysłodków plantatorom nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, obrotem dla Spółki jest kwota, jaką są zobowiązani zapłacić plantatorzy za ponadnormatywną ilość wydanych im wysłodków.

Jednakże do momentu, gdy rolnik nie zakończy dostarczania buraków do producenta cukru, Spółka nie jest w stanie określić kwoty należnej z tytułu sprzedaży ponadnormatywnej ilości wysłodków, ani też ustalić momentu, od którego powinna rozpocząć ewidencjonowanie tegoż obrotu przy pomocy kasy fiskalnej. Spółka dopiero po zakończeniu dostawy buraków cukrowych przez plantatora uzyskuje wiedzę, ile danemu plantatorowi należy się nieodpłatnych wysłodków, gdyż dopiero wtedy zna całkowitą masę dostarczanego surowca.

Zatem, skoro ewidencjonowaniu na kasie fiskalnej podlega obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży na rzecz określonych podmiotów, a Spółka w trakcie trwania kampanii cukrowniczej nie wie czy do sprzedaży w ogóle dojdzie, to Spółka uważa, że wysłodki, które pobiera Plantator przed dostarczeniem surowca, czyli buraka cukrowego, winna wszystkie wydawać na podstawie dokumentu WZ jako należne. Następnie, gdy Plantator dostarczy buraki i złoży oświadczenie, że zakończył już dostawę, wówczas należy ustalić w oparciu o dostarczone buraki, ile Plantatorowi należy się nieodpłatnych wysłodków. Jeżeli na podstawie dokumentów WZ wydano mu więcej wysłodków nieodpłatnie, niż miał do nich prawo, to wówczas ponadnormatywną ilość wysłodków Spółka winna zafiskalizować na kasie fiskalnej i wystawić stosowną fakturę VAT.

Ustalenie ilości należnych i nadebranych wysłodków powinno odbyć się w terminie 7 dni od zakończenia dostawy buraków, w terminie tym wystawiona powinna być również faktura za dostarczone buraki cukrowe.

Spółka pragnie podkreślić, że jedynie takie podejście umożliwi wypełnienie ustawowego obowiązku ewidencjonowania i opodatkowywania dostawy wysłodków ponadnormatywnych.

Zarówno art. 111 jak i art. 106 Ustawy VAT nakazują ewidencjonować sprzedaż dokonaną przez podatnika oraz m.in. podstawę opodatkowania. Sprzedażą jest m.in. odpłatna dostawa towarów. Podstawą opodatkowania jest obrót, tj. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego.

Zestawienie powyższych przepisów wskazuje, że podatnik ma obowiązek ewidencjonowania tylko takich kwot, które obiektywnie i rzeczywiście stanowią obrót oraz wartość sprzedaży. Nie ulega wątpliwości, że taki obowiązek pociąga za sobą zakaz wykazywania wartości innych, zarówno mniejszych, jak i większych.

Powyższe wynika także z ogólnego założenia konstrukcyjnego instytucji podatku - podatek powinien być płatny w wysokości ściśle określonej, wyliczonej na podstawie przepisów prawa. Zawyżanie bądź zaniżanie jego wysokości jest działaniem wbrew przepisom prawa podatkowego i jako takie jest niedopuszczalne.

Tym samym należy przyjąć, że skoro ustawodawca nakłada na podatnika obowiązek ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w wysokości rzetelnej, to obowiązek ten aktualizuje się dopiero w momencie, w którym wyliczenie takich wartości jest obiektywnie i matematycznie możliwe. Działania obiektywnie niemożliwe do wykonania nie mogą być bowiem przedmiotem obowiązku.

Powyższe rozważania korespondują z zapisami ustawy z dnia 10 września 1999 r. - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007, Nr 111, poz. 765, z późn. zm., dalej: "k.k.s."). Art. 61 § 1 k.k.s. zawiera również wskazówkę w zakresie prowadzenia m.in. ewidencji podatku VAT oraz ewidencji prowadzonej za pomocą kasy fiskalnej powinny one być prowadzone w sposób rzetelny, tj. zgodnie ze stanem rzeczywistym. Naruszenie powyższej zasady może zaś w niektórych wypadkach prowadzić nawet do odpowiedzialności karnej skarbowej. Racjonalny ustawodawca nie może nakazywać podatnikom (a zatem i Spółce) takich działań, które mogą w niektórych przypadkach narażać na odpowiedzialność. W rezultacie, powyższe przepisy również potwierdzają prawidłowość stanowiska Spółki.

Reasumując, prawidłowy jest pogląd, że Spółka ma prawo do dokonywania fiskalizacji wysłodków nadebranych (ponadnormatywnych) jako sprzedaż w momencie ustalenia wielkości nadebranych wysłodków.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podkreślić należy, iż w myśl art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasadą jest zatem dokumentowanie sprzedaży wystawianiem faktur VAT. W przypadku natomiast gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1338) zwane dalej rozporządzeniem.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Przepisy ustawy oraz przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy nakazują zatem podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym prowadzić ewidencję sprzedaży za pomocą kas rejestrujących. Jednocześnie przepisy te nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą.

W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT postanowiono, że ewidencja prowadzona dla potrzeb podatku od towarów i usług powinna zawierać: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności cyt. wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami, czyli objęta wyjątkiem od zasady, że podatnik podatku VAT zobowiązany jest do wystawienia faktur wynikającym z art. 106 ust. 4 ustawy.

W sytuacji, kiedy dana czynność zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (rolnika ryczałtowego), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej w kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy "podpiąć" oryginał paragonu fiskalnego. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy (§ 7 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja cukru. Na podstawie zawartych umów kontraktacyjnych, każdy z plantatorów ma prawo do nieodpłatnego otrzymania od każdej dostarczonej tony buraków cukrowych 0,5 tony wysłodków, nazywanych "należnymi". Wydanie wysłodków, nazywanych "należnymi" jest czynnością poza podatkiem od towarów i usług. Zdarza się, że podczas prowadzonego procesu przerobu buraków cukrowych osiągany jest uzysk nieznacznie wyższy aniżeli 0,5 tony wysłodów z jednej tony przerobionych buraków. W związku z tym, że plantatorowi wydawane jest nieodpłatnie 0,5 tony wysłodków, reszta pozostaje u Producenta Cukru jako nadwyżka wysłodków, która jest następnie sprzedawana. Plantator ma prawo pobrać wysłodki należne w każdym etapie kampanii cukrowniczej, zarówno przed dostawą buraków jak i po ich dostarczeniu. Wysłodki należne wydawane będą na podstawie dokumentu wydania na zewnątrz WZ. Problem dla Wnioskodawcy powstaje w momencie, gdy Plantator najpierw pobiera wysłodki a dopiero po pewnym czasie dostarcza buraki cukrowe. Producent Cukru dopiero po zakończeniu dostawy buraków cukrowych przez danego rolnika uzyskuje wiedzę, ile należy się Plantatorowi wysłodków należnych, gdyż dopiero wtedy zna całkowitą masę dostarczonego surowca.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ustosunkowując się do powyższych przepisów prawnych zauważyć należy, że ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym dopiero po zakończeniu dostawy buraków cukrowych, kiedy to następuje ustalenie ilości należnych i nadebranych wysłodków dochodzi do określenia kwoty należnej z tytułu dokonanej sprzedaży, gdyż dopiero po zakończeniu dostawy buraków cukrowych przez danego rolnika Producent uzyskuje wiedzę, ile należy się Plantatorowi wysłodków należnych, bo dopiero wtedy zna całkowitą masę dostarczonego surowca.

Biorąc powyższe pod uwagę przyjąć należy, że w przedstawionej sytuacji Spółka ma prawo do dokonywania fiskalizacji wysłodków nadebranych (ponadnormatywnych) jako sprzedaż w momencie ustalenia wielkości nadebranych wysłodków, kiedy to dochodzi do określenia kwoty należnej z tego tytułu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.