IPPP2-443-239/11-2/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 24 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2-443-239/11-2/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 24 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla robót polegających na kompleksowej przebudowie linii kolejowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla robót polegających na kompleksowej przebudowie linii kolejowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność między innymi w zakresie robót budowlanych. W ramach prowadzonej działalności, Spółka realizuje, częściowo samodzielnie, a częściowo przy pomocy innych podmiotów (dalej: Podwykonawców) kompleksową przebudowę linii kolejowych na odcinkach od kilku do kilkudziesięciu kilometrów. Spółka wykonuje wskazane powyżej prace przy wykorzystaniu własnego sprzętu technicznego lub sprzętu technicznego posiadanego na podstawie umowy leasingu, najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze. Spółka wykonuje wskazane powyżej prace wykorzystując nabyte bezpośrednio u producentów lub innych podmiotów materiały. Współpracujący ze Spółką Podwykonawcy wykonują swój zakres prac wykorzystując nabyte materiały, mogą jednak wystąpić przypadki, gdy Podwykonawca będzie producentem materiałów lub urządzeń, które będzie wykorzystywał w wykonywanych przez siebie pracach. K. S.A. (dalej Zamawiający) ogłasza w trybie przepisów ustawy - Prawo zamówień publicznych z dnia 29 stycznia 2004 r. (dalej PZP) przetargi na wykonanie wielobranżowych robót budowlanych w zakresie kompleksowej przebudowy linii kolejowych. W ogłoszeniach o przetargu Zamawiający zgodnie z wymaganiami PZP określa, że zamówienie dotyczy wykonania robót budowlanych (w odróżnieniu od występujących w PZP wykonania usług bądź realizacji dostaw). W ramach umów zawartych z Zamawiającym Spółka zobowiązuje się do wykonania określonego zakresu prac w oparciu o dokumentację projektową dostarczoną przez Zamawiającego. Po stronie Zamawiającego leży również uzyskanie niezbędnych pozwoleń i decyzji umożliwiających realizację robót budowlanych, w tym w szczególności ostatecznych decyzji o pozwoleniu na budowę i zgłoszeń Umowy z Zamawiającym opierają się na tzw. warunkach kontraktu FIDIC - buduj (WARUNKI KONTRAKTU NA BUDOWĘ DLA ROBÓT BUDOWLANYCH I INŻYNIERYJNYCH PROJEKTOWANYCH PRZEZ ZAMAWIAJĄCEGO, Tłumaczenie wydania FIDIC Warunki Ogólne wyd. 1999 wraz z uzupełnieniami zawartymi w wydaniu z 2000 r.) Kontrakt ma charakter kosztorysowy, co oznacza, że wynagrodzenie należne wykonawcom obliczane jest w oparciu o faktycznie wykonane ilości robót potwierdzone w książce obmiarów przy uwzględnieniu stawek jednostkowych zaoferowanych przez wykonawców w ofercie złożonej Zamawiającemu (wypełnione przedmiary robót). Określony w umowach zakres robót podzielony jest na kilka lub kilkanaście grup robót. Do najważniejszych grup robót należą:

* roboty torowe polegające na przebudowie lub modernizacji torowisk, w ramach których następuje wymiana szyn, zabudowa rozjazdów, wzmocnienie nasypów pod torami, ułożenie nawierzchni z płyt przejazdowych na przejazdach kolejowych oraz likwidacje przejazdów,

* roboty odwodnieniowe polegające na wykonaniu instalacji odprowadzania wód powierzchniowych i wód z warstw ochronnych, tj. budowie spadków torowisk, systemów drenaży kolektorów, rowów otwartych lub umocnionych betonowymi korytkami,

* roboty drogowe polegające na modernizacji nawierzchni odcinków dojazdowych do przejazdów, przebudowę dróg dojazdowych do przejazdów i budowę dróg równoległych,

* roboty budowlane związane z obiektami inżynieryjnymi polegające na budowie, przebudowie lub remoncie mostów, przepustów, wiaduktów i przejść podziemnych dla pieszych,

* roboty związane z budową systemów zasilania sieci trakcyjnej i odbiorów nietrakcyjnych energii elektrycznej obejmujące budowę lub przebudowę zasilaczy kablowych i kabli powrotnych, słupowych stacji transformatorowych oraz usuwanie kolizji energetycznych linii kablowych z projektowanym układem torowym linii kolejowych i/lub obiektami inżynieryjnymi i przebudowywaną infrastrukturą,

* roboty związane z budową sieci trakcyjnej, obejmujące demontaż istniejącej sieci oraz konstrukcji wsporczych (słupów trakcyjnych wraz z fundamentami) służących do prowadzenia przewodów sieci trakcyjnej, budowę nowych konstrukcji wsporczych, budowę nowych sieci jezdnych oraz systemów ochrony przeciwporażeniowej sieci trakcyjnej,

* roboty związane z obiektami elektroenergetycznymi polegające na a) budowie linii kablowych zasilających sieć trakcyjną, szaf rozdzielczych zasilania i ogrzewania rozjazdów b) budowie oświetlenia sieci torów, tuneli i wejść na perony, układaniu kabli sterowniczych do sterowania odłącznikami sieci trakcyjnej oraz c) pracach demontażowych w odniesieniu do infrastruktury elektroenergetycznej,

* rozbiórki polegające na wyburzeniach kolidujących z linią kolejową budynków i budowli posadowionych w pasie budowanej lub modernizowanej linii kolejowej,

* roboty polegające na budowie budynków obsługi technicznej linii kolejowej wraz z instalacjami (c.o., gazowa, wodno-kanalizacyjna, klimatyzacja, energia elektryczna),

* roboty polegające na budowie peronów, obejmujące rozbiórki istniejących peronów, budowę nowych peronów z elementów prefabrykowanych, nawierzchni peronów z płyt i kostki brukowej, wraz z pochylniami (wejściami) na perony oraz wyposażeniem w rodzaju ławek, wiat, koszy na śmieci, tablic informacyjnych i ogrodzeń,

* prace polegające na montażu ekranów akustycznych z paneli zamocowanych do wybudowanych słupów stalowych oraz zainstalowanie w ekranach akustycznych, przejść awaryjnych,

* roboty polegające na budowie zewnętrznych sieci instalacji i urządzeń sanitarnych, w tym między innymi rurociągów kanalizacyjnych, studni betonowych, separatorów osadników, piaskowników, przepompowni wody opadowej z przejść podziemnych oraz sieci wodociągowych oraz

* wykonanie prac pomiarowych i geodezyjnych polegających na wytyczeniu w terenie projektowanych obiektów oraz ich inwentaryzację powykonawczą.

Wykonywane przez Spółkę prace polegają zatem przede wszystkim na budowie, przebudowie lub rozbiórce obiektów budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. w Dz. U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623, dalej: Prawo budowlane). Spółka wykonuje zlecone przez Zamawiającego prace na gruntach, do których Zamawiający posiada prawo własności, prawo wieczystego użytkowania lub inny tytuł prawny (np. dzierżawy). Wykonywane przez Spółkę prace charakteryzują się wysoką materiałochłonnością, co oznacza, że koszt zużytych materiałów przekracza 50% ogółu kosztów ponoszonych przy realizacji kontraktów. Przedmiotowe kontrakty realizowane są w okresie od kilku do kilkudziesięciu miesięcy.

Zasadniczo, po zakończeniu przez Spółkę robót następuje ich odbiór techniczny przez Zamawiającego, co znajduje odzwierciedlenie w protokołach. Rozliczenia finansowe z Zamawiającym odbywają się w trakcie realizacji prac, najczęściej w odstępach miesięcznych, na podstawie zgłoszonych przez Spółkę prac, które Spółka uznaje za wykonane w części lub w całości. Po każdym okresie sprawozdawczym, co do zasady po miesiącu kalendarzowym, Spółka przedstawia działającemu na zlecenie Zamawiającego podmiotowi, zwanemu w umowie Inżynierem, zestawienia sporządzone w zatwierdzonej przez Inżyniera formie, zawierające informacje o wykonanych w danym okresie sprawozdawczym pracach. Na podstawie dokonanych obmiarów, określany jest zakres wykonanych prac z podziałem na poszczególne branże oraz należne z tego tytułu wynagrodzenie. W oparciu o wypełnione przedmiary robót wchodzące w skład oferty złożonej Zamawiającemu w postępowaniu przetargowym (ceny jednostkowe) oraz księgi obmiarów określające ilości wykonanych w danym miesiącu robót, opracowane jest tzw. Przejściowe Świadectwo Płatności, które po zatwierdzeniu przez Inżyniera wraz z załączonymi protokołami odbioru stanowi podstawę do wystawienia faktury VAT. Przejściowe Świadectwo Płatności ma postać wykazów wykonanych robót, wycenionych wg stawek jednostkowych z oferty wykonawcy. Spółka uzyskuje wynagrodzenie za zrealizowany zakres prac, przed zakończeniem całego kontraktu. Wystawiona przez Spółkę dla Zamawiającego faktura VAT obejmuje całość robót wykonanych przez Spółkę i współpracujących z nią Podwykonawców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanych przez Spółkę grup robót wykonywanych w ramach kompleksowej przebudowy linii kolejowych opisanych szczegółowo w stanie faktycznym niniejszego wniosku obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług należy rozpoznać zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia wykonania tych robót, a w przypadku gdy rezultaty prac przyjmowane są częściowo na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) w związku z art. 19 ust. 14 Ustawy o VAT tj. w chwili otrzymania całości lub części zapłaty nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia odbioru tych prac.

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza przepisów art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) w związku z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, z uwzględnieniem PKWiU oraz definicji ustawowej robót budowlanych, wynikającej z Prawa budowlanego prowadzi do wniosku, że obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu realizowanych przez Spółkę prac w rodzaju grup robót opisanych szczegółowo w stanie faktycznym wniosku, należy identyfikować zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT, tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia, w którym dane usługi zostały wykonane.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby oprawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych. Przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór następuje na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, co wynika wprost z art. 19 ust. 14 Ustawy o VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA PODATNIKA

1.

Interpretacja pojęcia "usługi budowlane" w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

Na gruncie Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. identyfikacji poszczególnych usług dla potrzeb VAT dokonywano w oparciu o normy PKWiU. Zgodnie z (nieobowiązującym już) przepisem art. 8 ust. 3 Ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegały identyfikacji za pomocą tych klasyfikacji. Z kolei przepis § 3 pkt 1 PKWiU z 2008 r. precyzował, że do końca roku 2010 dla celów opodatkowania usług podatkiem VAT należy posługiwać się obowiązującą uprzednio klasyfikacją PKWiU z roku 1997.

Jako że przepisy Ustawy o VAT nie zawierały definicji pojęcia usług budowlanych ani usług budowlano - montażowych, ustalenia jego zakresu dla potrzeb VAT dokonywano w oparciu o reguły interpretacyjne wynikające z PKWiU z 1997 r. Klasyfikacja ta, w sekcji F, dział 45 obejmowała Roboty budowlane.

Użycie w sekcji F, w dziale 45 PKWiU z roku 1997, określenia "Roboty" (zamiast "Usługi") nie ma znaczenia, gdyż jak wynika z samej nazwy "Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług" oraz z Zasad metodycznych PKWiU, a zwłaszcza z ich pkt 5.3.4, Roboty budowlane, o których mowa w sekcji F, dział 45, zaliczane są, zgodnie z PKWiU z 1997 r., do usług.

W dotychczasowej praktyce organów podatkowych (tj. w stanie prawnym do dnia 31 grudnia 2010 r.) "roboty budowlane", o których mowa w sekcji F, dział 45 PKWiU z 1997 r. traktowane były jako usługi budowlane lub budowlano-montażowe, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT. Stanowisko to znalazło potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tytułem przykładu można wskazać wyrok NSA z dnia 1 października 2009 r. sygn. akt I FSK 545/08.

W ramach nowelizacji Ustawy o VAT, z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r. uchylono m.in. przepis art. 8 ust. 3, który stanowił dotąd podstawę identyfikacji usług (w tym usług budowlanych) dla celów opodatkowania VAT za pomocą PKWiU. Do Ustawy wprowadzono przepis art. 5a, zgodnie z którym przy identyfikacji usług stosuje się klasyfikacje statystyczne, jeżeli przepisy o VAT w tym zakresie powołują symbole statystyczne. Zakres regulacji art. 5a w powołanym kształcie nie obejmuje jednak usług budowlanych lub budowlano-montażowych, o których mowa w Ustawie o VAT.

Mając zatem na uwadze, że przepisy Ustawy o VAT w obecnym brzmieniu nie zawierają legalnej definicji usług budowlanych ani jakichkolwiek odesłań w tym zakresie do przepisów innych (podatkowych lub niepodatkowych) aktów prawnych, Spółka stoi na stanowisku, że: 1) dokonanie właściwej interpretacji pojęcia "usługi budowlane", a w konsekwencji ustalenie, 2) czy dane usługi należy definiować jako usługi budowlane lub budowlano-montażowe w rozumieniu Ustawy o VAT, powinno nastąpić z pomocniczym zastosowaniem zarówno (a) reguł klasyfikacji statystycznej PKWiU (w wersji obecnie obowiązującej, to jest z roku 2008), jak i (b) przepisów Prawa budowlanego.

(a) Klasyfikacja statystyczna PKWiU

Analogicznie do regulacji PKWiU z 1997 r., roboty budowlane, o których mowa w sekcji F PKWiU z 2008 r., rozumiane są jako roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej (grupowania w działach 41 i 43), które polegają na budowie (tj. wznoszeniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego), oraz prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym. Użycie w sekcji F PKWiU z roku 2008 określenia "Roboty" (zamiast "Usługi") nie ma znaczenia, gdyż jak wynika z samej nazwy "Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług" oraz z Zasad metodycznych PKWiU, a zwłaszcza z ich pkt 5.3.4, Roboty budowlane, o których mowa w sekcji F zaliczane są, zgodnie z PKWiU z 2008 r. do usług.

W ocenie Spółki, generalne odstąpienie od uznania klasyfikacji statystycznych za podstawowe źródło wytycznych umożliwiających identyfikację usług dla potrzeb opodatkowania VAT w żaden sposób nie wyłącza możliwości ich dalszego pomocniczego stosowania. Co więcej, konsekwentne traktowanie PKWiU jako posiłkowej wskazówki interpretacyjnej dla określania zakresu znaczeniowego pojęcia "usług budowlanych lub budowlano-montażowych" z Ustawy o VAT, niezależnie od dokonanej nowelizacji, wydaje się tym bardziej uzasadnione, że prawodawca, nowelizując przepisy, nie wskazał żadnej innej, alternatywnej metody, która mogłaby zastąpić tę stosowaną dotychczas.

Zatem, skoro:

* do końca 2010 r. PKWiU stanowiła wystarczającą podstawę dla określenia charakteru konkretnych usług oraz właściwej ich kwalifikacji dla potrzeb opodatkowania VAT, oraz

* w obecnym stanie prawnym przepisy nie nakazują wprawdzie odwoływać się do reguł PKWiU, ale także nie wprowadzają w tym zakresie jakiegokolwiek zakazu czy innego rodzaju sformalizowanych ograniczeń,

należy uznać, że brak jest przesłanek, które w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. uniemożliwiałyby dalsze posiłkowe stosowanie klasyfikacji statystycznych w celu identyfikacji usług dla celów Ustawy o VAT.

(b) Prawo budowlane

Uregulowania Prawa budowlanego nie zawierają definicji usług budowlanych, ale - podobnie jak PKWiU - posługują się pojęciem "roboty budowlane", które w dotychczasowej praktyce organów podatkowych traktowane były jako "usługi budowlane". Taki wniosek znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji podatkowych, w których organy podatkowe odwoływały się do definicji robót budowlanych, zawartej w przepisach Prawa budowlanego (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2010 r. sygn. ITPP1/443-301/10/MS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 listopada 2008 r., sygn. IPPP1-443-1620/08-2/AK). Zdaniem Spółki, identyfikację usług budowlanych lub budowlano-montażowych dla celów VAT z uwzględnieniem regulacji Prawa budowlanego należy uznać za uzasadnioną tym bardziej, że ustawa ta, zgodnie z jej art. 1, stanowi podstawowy akt prawny normujący całokształt zagadnień związanych z budową, projektowaniem, utrzymaniem oraz rozbiórką obiektów budowlanych. Na podstawie art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego, pod pojęciem "roboty budowlane" należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Ten sam przepis, w poszczególnych punktach powołanego artykułu, dodatkowo definiuje niektóre z wymienionych wyżej rodzajów prac (czynności), składających się na ustawową definicję robót budowlanych zawartą w Prawie budowlanym. I tak, art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego stwierdza, że budową jest wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego; art. 3 pkt 7a Prawa budowlanego definiuje przebudowę jako wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których dochodzi, co do zasady, do zmiany parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego; art. 3 pkt 8 określa zaś remont jako wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, niestanowiących bieżącej konserwacji.

Analiza porównawcza pojęcia "roboty budowlane" w brzmieniu ustalonym, odpowiednio, na gruncie PKWiU oraz Prawa budowlanego prowadzi do konkluzji, że zakresy tych pojęć są, co do zasady, tożsame; ewentualne różnice, jako niedotyczące ich elementów konstrukcyjnych, należy uznać za irrelewantne z interpretacyjnego punktu widzenia. Mając to na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że obydwa źródła nie tylko mogą, ale wręcz powinny być stosowane dla ustalenia, czy konkretne usługi (tu: usługi wykonywane przez Spółkę, opisane w stanie faktycznym) stanowią usługi budowlane lub budowlano - montażowe w rozumieniu art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT.

2.

Kwalifikacja usług realizowanych przez Spółkę - konsekwencje prawnopodatkowe

Na podstawie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w odniesieniu do usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje w momencie otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem 30 dni licząc od dnia, w którym tego rodzaju usługa została wykonana. Zatem, dla ustalenia, czy w odniesieniu do danych usług obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zgodnie z regułą przewidzianą w art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT, kluczowe znaczenie ma odpowiedź na pytanie, czy dana usługa stanowi usługę budowlaną lub budowlano-montażową, o której mowa w tym przepisie.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w ramach prowadzonej działalności, Spółka, samodzielnie lub przy pomocy Podwykonawców realizuje prace polegające na budowie, przebudowie, montażu lub rozbiórce obiektów budowlanych, o których mowa w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego. Prace te, zgodnie z art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego, są robotami budowlanymi w rozumieniu tej ustawy.

Prace te mieszczą się w Sekcji F PKWiU z 2008 r., która obejmuje (a) roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, polegające na budowie (tzn. wznoszeniu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego) oraz (b) prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego.

W ocenie Spółki, od dnia 1 stycznia 2011 r., dokonując identyfikacji realizowanych przez Spółkę usług dla celów opodatkowania VAT, należy odwołać się posiłkowo do definicji robót budowlanych zawartych, odpowiednio, w PKWiU z 2008 r. oraz w Prawie budowlanym.

Na tej podstawie Spółka uznaje, że wykonywane przez nią prace, wymienione w stanie faktycznym, stanowią usługi budowlane lub budowlano-montażowe, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z regulacją art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia wykonania tych usług. Jeżeli usługi są przez Zamawiającego (inwestora) przyjmowane częściowo, na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, obowiązek podatkowy również powstaje zgodnie z regulacją art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) Ustawy o VAT, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem 30 dni od dnia wykonania usługi w części podlegającej odbiorowi, co wynika wprost z art. 19 ust. 14 Ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl