IPPP2/443-238/10-3/JW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 maja 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-238/10-3/JW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku wynikającego z realizacji zadania polegającego na remoncie budynku Publicznej Szkoły Podstawowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia i zwrotu podatku wynikającego z realizacji zadania polegającego na remoncie budynku Publicznej Szkoły Podstawowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina wykonała w 2008 r. remont Publicznej Szkoły Podstawowej, który polegał na likwidacji barier architektonicznych w placówce edukacji w zakresie umożliwienia osobom niepełnosprawnym poruszania się i komunikowania. Zadanie to było współfinansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, w ramach programu celowego PFRON pn. "Program wyrównywania różnic między regionami". Zgodnie z zasadami programu, w ramach przeznaczonych przez PFRON środków finansowych nie można uwzględnić podatku od towarów i usług w przypadku, kiedy Beneficjent pomocy jest płatnikiem podatku VAT, a usługi będące elementem projektu podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Wyjątkiem jest stan prawny, gdy Beneficjent będący płatnikiem podatku, a tak jest w przypadku Gminy, nie może obniżyć kwoty podatku należnego o podatek naliczony, ze względu na wyłączenie takiego odliczenia, wynikające z obowiązujących przepisów prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usługi remontowo - budowlanej dla Publicznej Szkoły Podstawowej w stosunku, dla której Gmina jest podmiotem prowadzącym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązujących przepisów: "Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych" - art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004, nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z tym, że na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001, Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), do zadań własnych gminy należy m.in. edukacja publiczna (w tym prowadzenie samorządowej placówki edukacyjnej - typu Publiczne Szkoły Podstawowe). Gmina w tym zakresie nie może być uznana za płatnika podatku od towarów i usług, co z kolei pociąga za sobą konsekwencję niemożliwości obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Gmina, płacąc za fakturę dot. usługi remontowo - budowlanej wykonanej we własnej placówce edukacyjnej, wykonuje zdanie własne, gdyż ustawowo zobowiązana jest do zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty gminnej, w tym potrzeb edukacyjnych swoich mieszkańców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lecz są objęte zwolnieniem, o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Od 1 grudnia 2008 r. powyższa kwestia została uregulowana w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), a z dniem 1 stycznia 2010 r. w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Zwolnienie od podatku VAT jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

W świetle powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedmiotowego wniosku wynika, iż Gmina w 2008 r. wykonała na rzecz Publicznej Szkoły Podstawowej remont mający na celu usunięcie barier architektonicznych w placówce edukacyjnej w zakresie umożliwienia osobom niepełnosprawnym poruszania się i komunikowania. Jak Wnioskodawca wskazuje, dokonane na rzecz Publicznej Szkoły Podstawowej czynności należą do zadań własnych Gminy i w związku z tym brak jest przesłanek wskazujących na możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jeszcze raz podkreślić należy, iż Gmina będąc podmiotem prowadzącym remont Publicznej Szkoły Podstawowej wykonuje zadania własne zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym, które jak wskazano wyżej korzystają ze zwolnienia zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym nie przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie została w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka, jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną. Błędne jest jednakże stanowisko Wnioskodawcy, iż w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie wykonywanych zadań publicznych. Jako organ samorządowy, w zakresie wykonywania czynności związanych z realizacją zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl