IPPP2/443-233/14-2/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 11 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej jako "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym, czynnym, podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza sprzedać "Kontrahentowi" - Portom cztery nieruchomości, tj: Nieruchomość 1 - stanowi teren zabudowany budynkiem znajdującym się na działce (działka nr 23/4), do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego. Budynek został wybudowany przez Kontrahenta. Kontrahent od momentu wybudowania budynku korzystał z niego w sposób wyłączny. Budynek ten nigdy nie był wykorzystywany przez Spółkę. Spółka nie uznawała i nie uznaje go za własne aktywa do celów podatkowych. Spółka nigdy nie rozporządzała budynkiem jak właściciel. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r. dotyczącą korzystania z terenu, na którym budynek został posadowiony. Czynsz wynikający z tej umowy spółka opodatkowuje podatkiem VAT. Teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla terenu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. W wypisie z rejestru gruntów teren został określony jako "inne tereny zabudowane". Spółka zakupiła Nieruchomość 1 dnia 25 listopada 2011 r. W chwili jej nabycia przez Spółkę nieruchomość była już zabudowana znajdującym się na niej budynkiem. Dostawa nieruchomości na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Zwolnienie zastosowano w związku z interpretacją indywidualną nr IPPP2/443-1388/11-25/IŻ z dnia 16 marca 2012 r. (w drodze korekty faktury - pierwotnie sprzedaż wykazano jako opodatkowaną stawką podstawową). Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

Nieruchomość 2 - stanowi budowlę w postaci drogi i sieci uzbrojenia terenu położonych na działce (działka nr 23/7), do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Spółka nie ponosiła wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka zakupiła Nieruchomość 2 dnia 25 listopada 2011 r. Jej dostawa na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r., dotyczącą korzystania z Nieruchomości 2, umowa ta nie dotyczy sieci uzbrojenia terenu. Czynsz wynikający z tej umowy spółka opodatkowuje podatkiem VAT.

Nieruchomość 3 - stanowi budowlę w postaci drogi i sieci uzbrojenia terenu położonych na działce (działka nr 23/9), do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Spółka nie ponosiła wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka zakupiła Nieruchomość 3 dnia 25 listopada 2011 r. Jej dostawa na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r., dotyczącą korzystania z Nieruchomości 3, umowa ta nie dotyczy sieci uzbrojenia terenu. Czynsz wynikający z tej umowy spółka opodatkowuje podatkiem VAT.

Nieruchomość 4 - stanowi budowlę w postaci sieci uzbrojenia terenu (sieć wodna i elektryczna) położonych na działce (działka nr 23/11), do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Spółka nie ponosiła wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka zakupiła Nieruchomość 4 dnia 25 listopada 2011 r. Jej dostawa na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r., dotyczącą korzystania z Nieruchomości 4, umowa ta nie dotyczy sieci uzbrojenia terenu (dotyczy w zakresie tej działki wyłącznie gruntu). Czynsz wynikający z tej umowy spółka opodatkowuje podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa Nieruchomości 1, Nieruchomości 2, Nieruchomości 3 i Nieruchomości 4 podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy dostawa Nieruchomości 1, Nieruchomości 2, Nieruchomości 3 i Nieruchomości 4 podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do dostawy Nieruchomości 1 określenie sposobu jej opodatkowania zależy przede wszystkim od odpowiedzi na pytanie o to, czy wraz z dostawą gruntu, dochodzi również do dostawy posadowionego na nim, ale nie stanowiącego aktywa podatkowego Spółki, budynku.

Jeżeli przyjąć, że tak, to dostawa nieruchomości będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług - w stosunku do zbywanych obiektów nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego, Spółka nie ponosiła też żadnych wydatków na ich ulepszenie (takie jest stanowisko Spółki).

Można jednak stanąć również na stanowisku przeciwnym: Nieruchomość 1 stanowi teren zabudowany budynkiem na działce, do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego gruntu. Budynek nie został wybudowany przez Spółkę, ale przez Kontrahenta, który od momentu wybudowania budynku korzystał z niego w sposób wyłączny. Budynek ten nigdy nie był wykorzystywany przez Spółkę. Spółka nie uznawała i nie uznaje go za własne aktywa do celów podatkowych. Zawarta pomiędzy Kontrahentem i Spółką umowa na korzystanie z nieruchomości dotyczy wyłącznie terenu, na którym budynek został posadowiony, zawarta ona została na długo po wybudowaniu budynku i rozpoczęciu korzystania z niego. Przedmiotowy teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla terenu nie została wydana również decyzja o warunkach zabudowy. W wypisie z rejestru gruntów teren został określony jako "inne tereny zabudowane".

Pojęcie dostawy towarów wyjaśnia przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w świetle którego dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel. Spółka wskazuje, że rozumienie terminu "przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel" nie należy utożsamiać z terminem "przeniesienie własności". Taki też pogląd wynika z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Pogląd ten został wyrażony przez TSUE m.in. w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88, w którym Trybunał stwierdził, że przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel należy utożsamiać z pojęciem "własności ekonomicznej". Pojęcie to należy rozumieć jako sytuację, w której z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. znalazcę rzeczy niczyjej będącego w trakcie zasiedzenia, posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszy to przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym (Bartosiewicz, Kubacki; VAI. Komentarz; Wydanie V; Lex 2011). Można więc stanąć na stanowisku, zgodnie z którym towarem w przypadku dostawy Nieruchomości 1, jest jedynie grunt o przeznaczeniu budowlanym, na którym znajduje się budynek (który nie może być przedmiotem dostawy dokonywanej przez Spółkę). Przy przyjęciu takiego rozumowania dostawa Nieruchomości 1 byłaby dostawą terenu o przeznaczeniu budowlanym. W takim przypadku byłaby ona opodatkowana podatkiem VAT.

Jeżeli chodzi o Nieruchomości 2 i Nieruchomości 3, to zdaniem Spółki ich dostawa podlega zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Do pierwszego zasiedlenia podlegających dostawie budowli doszło z chwilą zawarcia umowy dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r. (tekst jedn.: krócej niż dwa lata temu), co nie pozwala zwolnić ich dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tym niemniej te okoliczności, że w stosunku do zbywanych obiektów nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego oraz że Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie decyduje o zwolnieniu ich dostawy na podstawie przywołanego na wstępie przepisu.

Dostawa Nieruchomości 4 również podlegać będzie zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Jej dostawa jest wprawdzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, co nie pozwala zwolnić ich dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o podatku od towarów i usług, tym niemniej te okoliczności, że w stosunku do zbywanych obiektów nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego oraz że Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie decyduje o zwolnieniu ich dostawy na podstawie przywołanego na wstępie przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT - zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz powinna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), ponieważ za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowania w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Zasada ta doznaje ograniczenia w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z prawem własności budynków na tym gruncie posadowionych w przypadku, gdy nakłady na wytworzenie (wybudowanie budynku) poniosła osoba niebędąca użytkownikiem wieczystym, która nabywa ww. prawo wieczystego użytkowania gruntu. Wynika to z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, który definiując dostawę towarów nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Należy ponadto wskazać, że czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, gdyż "dostawa towarów" nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie "dostawa towarów" oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza sprzedać kontrahentowi nieruchomości znajdujące się na działkach, do których Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego. Budynek znajdujący się na Nieruchomości 1 został wybudowany przez Kontrahenta. Kontrahent od momentu wybudowania budynku korzystał z niego w sposób wyłączny. Budynek ten nigdy nie był wykorzystywany przez Spółkę. Spółka nie uznawała i nie uznaje go za własne aktywa do celów podatkowych. Spółka nigdy nie rozporządzała budynkiem jak właściciel. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r. dotyczącą korzystania z terenu, na którym budynek został posadowiony. Czynsz wynikający z tej umowy Spółka opodatkowuje podatkiem VAT. Teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla terenu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. W wypisie z rejestru gruntów teren został określony jako "inne tereny zabudowane". Spółka zakupiła nieruchomość 1 dnia 25 listopada 2011 r. W chwili jej nabycia przez Spółkę Nieruchomość była już zabudowana znajdującym się na niej budynkiem. Dostawa nieruchomości na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie budynku.

Nieruchomość 2 i 3 stanowią budowle w postaci dróg i sieci uzbrojenia terenu. Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Spółka nie ponosiła wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka zakupiła Nieruchomość 2 i 3 dnia 25 listopada 2011 r. Ich dostawa na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka zawarła z Kontrahentem umowy dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r., dotyczące korzystania z Nieruchomości 2 i 3, umowy te nie dotyczą sieci uzbrojenia terenu. Czynsz wynikający z tych umów Spółka opodatkowuje podatkiem VAT.

Nieruchomość 4 stanowi budowlę w postaci sieci uzbrojenia terenu (sieć wodna i elektryczna) Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy budowie ww. budowli. Spółka nie ponosiła wydatków na budowle, w stosunku do których przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka zakupiła Nieruchomość 4 dnia 25 listopada 2011 r. Jej dostawa na rzecz Spółki była zwolniona z podatku VAT. Spółka zawarła z Kontrahentem umowę dzierżawy z dnia 7 listopada 2013 r., dotyczącą korzystania z Nieruchomości 4, umowa ta nie dotyczy sieci uzbrojenia terenu (dotyczy w zakresie tej działki wyłącznie gruntu). Czynsz wynikający z tej umowy spółka opodatkowuje podatkiem VAT.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą zastosowania właściwej stawki podatku w odniesieniu do nieruchomości opisanych we wniosku.

Rozważając skutki podatkowe w zakresie dostawy Nieruchomości 1 opisanej we wniosku należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z punktu widzenia ustawy o podatku od towarów i usług. O ile jest oczywiste, że zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu przez Zainteresowanego spowoduje przeniesienie na Kontrahenta także własności posadowionego na nim budynku, jako części składowej gruntu, to bynajmniej nie jest oczywiste, że tym samym dojdzie do dostawy towarów, jakim jest budynek w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro Kontrahent "wytworzył" towar, jakim niewątpliwie jest budynek i uczynił to z własnych środków bez udziału Zainteresowanego, to nie ma podstaw do przyjęcia, że Wnioskodawca dokona dostawy tego budynku, chociaż przeniesie jego własność - przenosząc na Kontrahenta własność prawa użytkowania wieczystego gruntu. Z punktu widzenia prawa cywilnego, na Kontrahenta formalnie przejdzie prawo własności budynku z wszystkimi cywilistycznymi konsekwencjami tego faktu, a jednocześnie, biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o VAT, nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest budynek, gdyż już wcześniej Kontrahent mógł dysponować wybudowanym przez siebie budynkiem jak właściciel. Wnioskodawca nie będzie w ekonomicznym posiadaniu budynku przed dokonaniem sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zatem skoro art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mówi o czynności, w wyniku której nabywca otrzyma prawo rozporządzania rzeczą jak właściciel, to niewątpliwie transakcja zbycia Nieruchomości 1, w części dotyczącej wzniesionego przez Kontrahenta budynku, nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, chociaż Wnioskodawca przeniesie jego własność - przenosząc na Kontrahenta własność prawa użytkowania wieczystego gruntu. W konsekwencji przedmiotem dostawy będzie wyłącznie sam grunt (prawo wieczystego użytkowania gruntu), który dla potrzeb klasyfikacji prawnopodatkowej należy zaliczyć jako teren niezabudowany przeznaczony pod zabudowę.

Z uwagi na opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że do dostawy Nieruchomości 1 nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ jest to teren niezabudowany przeznaczony pod zabudowę. W konsekwencji dla dostawy Nieruchomości 1 znajdzie zastosowanie, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 23%.

W odniesieniu do nieruchomości 2, 3 oraz 4 opisanych we wniosku należy wskazać, że zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.), przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Obiektem liniowym - na podstawie art. 3 pkt 3a ww. ustawy - jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zatem, zarówno droga - jako obiekt liniowy, jak i sieci uzbrojenia terenu - stanowią budowle w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane.

W analizowanej sprawie wobec Nieruchomości 2, 3 oraz 4 doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości upłynął okres dłuższy niż dwa lata, ponieważ, jak wskazał Wnioskodawca, zakup tych nieruchomości (w roku 2011) podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (jednak korzystał ze zwolnienia od podatku), a po nabyciu Wnioskodawca nie dokonywał wydatków na ulepszenie tych nieruchomości w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przekraczających 30% ich wartości początkowej. Bez znaczenia dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku jest późniejsze zawarcie umowy dzierżawy Nieruchomości 2, 3 i 4.

W związku z tym sprzedaż Nieruchomości 2, 3 oraz 4 korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie ona dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim, zaś pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą Nieruchomości upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Tym samym analiza przesłanek zwolnienia nieruchomości 2, 3 i 4 na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT jest bezprzedmiotowa.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na odmienne uzasadnienie prawne należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.