IPPP2/443-233/11-2/KG - Zwolnienie z podatku VAT usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 13 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-233/11-2/KG Zwolnienie z podatku VAT usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank (dalej zwany również: Wnioskodawcą) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera z towarzystwami ubezpieczeniowymi (dalej zwanymi również: Towarzystwami, Ubezpieczycielami) umowy, w ramach których współpracują w zakresie oferowania, pośredniczenia przy zawieraniu i obsługi umów ubezpieczenia indywidualnego (tzw. umowy agencyjne). Zawierane przez Bank w przedmiotowym zakresie umowy, dotyczą pośrednictwa ubezpieczeniowego w formie działalności agencyjnej w rozumieniu w ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm., dalej: ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym), która prowadzona jest przez Bank z zachowaniem wszelkich wymogów formalnych przewidzianych dla prowadzenia tego rodzaju działalności.

Produkty ubezpieczeniowe towarzystw ubezpieczeniowych, z którymi Bank ma zawartą umowę agencyjną, oferowane są wyłącznie osobom fizycznym, mającym status klienta Banku (dalej: Klient, Ubezpieczony), jako uzupełnienie/rozszerzenie oferty produktowej Banku Klienci mają możliwość skorzystania z ubezpieczeń zarówno w formie ubezpieczeń na życie i dożycie, ubezpieczenia zaopatrzenia dzieci, jak i ubezpieczeń na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi, których przedmiotem, co do zasady jest życie lub zdrowie osoby ubezpieczonej.

W przypadku przedmiotowych umów zarówno Bank, jak i Ubezpieczyciel świadczą swoje usługi odrębnie, co oznacza że:

* Bank świadczy swoim klientom usługi bankowe, a Towarzystwo nie jest uprawnione ani zobowiązane do świadczenia takich usług, ani żadnego pośrednictwa w tym zakresie,

* Towarzystwo świadczy na rzecz klientów Banku, z którymi zawarło umowy ubezpieczenia indywidualnego (dalej: Klient, Ubezpieczony) usługi ubezpieczeniowe, a Bank nie jest uprawniony ani zobowiązany do świadczenia takich usług jako ubezpieczyciel oraz

* żadna ze stron nie ponosi odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań zaciągniętych wobec Klientów przez każdą ze stron.

W ramach zawartych umów agencyjnych Bank co do zasady wykonuje zarówno czynności mające charakter sprzedażowy, polegające na pozyskiwaniu Klientów (pośredniczenie przy zawieraniu umowy ubezpieczenia), jak i również czynności post-sprzedażowe, polegające na obsłudze/administrowaniu, zawartych za pośrednictwem Banku umów ubezpieczenia, w tym również w sprawach o wypłatę świadczenia ubezpieczeniowego. Niezależnie jednak od sprecyzowanego przedmiotu umowy, wszystkie wykonywane przez Bank czynności mieszczą się w zakresie czynności pośrednika ubezpieczeniowego (agenta) zdefiniowanych w art. 4 w związku z art. 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Bank podkreśla, iż w ramach czynności sprzedażowych wykonywanych w związku z realizacją umów agencyjnych wykonuje wyłącznie działania mające na celu doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy Klientem a Ubezpieczycielem, które to z założenia nieodłącznie związane są z realizacją czynności natury formalno-administracyjnej, w tym w szczególności:

* proponowanie obecnym i przyszłym Klientom Banku zawarcia umowy ubezpieczenia, w tym udzielanie wszelkich informacji o wariantach ubezpieczenia oraz ich warunkach, wysokości składki, zgodnie z udzielonymi w tym zakresie informacjami od Ubezpieczyciela

* zagwarantowanie dostępności w oddziałach Banku informacji w zakresie ogólnych warunków ubezpieczenia (dalej: OWU),

* udzielaniu asysty przy wypełnienia wszelkich niezbędnych formularzy, zgodnie z informacjami udzielonymi w tym zakresie przez Ubezpieczyciela,

* przesyłanie do Ubezpieczyciela oryginałów wniosków o zawarcie umowy ubezpieczenia oraz innych dokumentów otrzymanych do Klienta, związanych z wykonywaniem i obsługą umowy ubezpieczenia,

* wysyłanie do Klienta polisy,

* informowania Ubezpieczonych, uposażonego i uprawnionych o trybie zgłaszania faktu zajścia zdarzenia objętego umową ubezpieczenia na etapie składania wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia,

* terminowe przekazywanie do Ubezpieczyciela raportów służących identyfikacji Ubezpieczonego oraz wpłaconej przez niego składki.

Jednocześnie mając na względzie chęć dotarcia do jak najszerszego grona potencjalnych klientów, Bank podejmuje szereg działań marketingowych, obejmujących co do zasady czynności polegające na opracowaniu, przygotowaniu na własny koszt materiałów wspierających sprzedaż usług ubezpieczeniowych, wykorzystywanych w oddziałach Banku lub wysyłanych do Klientów m.in. ulotek, plakatów itp.

Wszystkie ww. czynności stanowią de facto czynności stricte sprzedażowe, nieodzownie związane z procesem ukonstytuowania relacji pomiędzy Ubezpieczycielem oraz Ubezpieczonym. W porównaniu do wyżej przedstawionego zakresu czynności sprzedażowych, obsługa administracyjna zawartych za pośrednictwem Banku umów ubezpieczenia (tzw. obsługa post-sprzedażowa) ogranicza się, co do zasady, do następujących czynności:

* obsługi Ubezpieczonych w zakresie kompletowania i przekazywania do Ubezpieczyciela dokumentacji otrzymanej od Ubezpieczonego jak również przekazywania Ubezpieczonemu dokumentacji od Ubezpieczyciela, w tym w szczególności w zakresie:

o aktualizacji danych osobowych i zamianie uposażonych

o zmiany wysokości sumy ubezpieczeniowej i zakresu ochrony,

o zmiany częstotliwości opłacania składki,

* wyjaśniania warunków zawartych umów ubezpieczenia,

* asysty w przygotowywaniu korespondencji kierowanej przez Ubezpieczonego do Towarzystwa,

* informowania osób uprawnionych do otrzymania świadczenia ubezpieczeniowego o dokumentach niezbędnych do wypłaty świadczenia oraz o trybie wypłaty oraz obsługi roszczeń ubezpieczeniowych, w zakresie kompletowania i przekazywania do Ubezpieczyciela dokumentacji przechowywanej przez Bank, jak również przekazywania Ubezpieczonemu dokumentacji otrzymanej do Ubezpieczyciela,

* przypominania Ubezpieczonym przy zachowaniu formy pisemnej o konieczności zapłaty składek, których termin płatności już minął,

* zawiadamiania Klienta o braku na ich rachunku w Banku lub karcie kredytowej środków na pokrycie składki ubezpieczeniowej, o terminie wygaśnięcia ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli składka nie zostanie przekazana do Ubezpieczyciela w określonym w OWU terminie,

* zawiadamiania Klienta na podstawie informacji uzyskanych od Ubezpieczyciela o wygaśnięciu ochrony ubezpieczeniowej z powodu nie przekazania składki ubezpieczeniowej, w związku z brakiem wolnych środków na rachunku bankowym lub karcie kredytowej,

* w przypadku umów ubezpieczenia ze składką regularną przekazywania do Ubezpieczyciela raportów, na podstawie których Ubezpieczyciel identyfikuje Ubezpieczonego i wysokość wpłaconej składki,

* obsługi ubezpieczonych, uposażonych i uprawnionych w zakresie kompletowania i przekazywania do Ubezpieczyciela dokumentacji otrzymanej od Ubezpieczonego oraz uposażonego, jak również przekazywanie Ubezpieczonym, uposażonym i uprawnionym dokumentacji otrzymanej od Ubezpieczyciela.

Jednocześnie Bank podkreśla, iż w ramach wykonywanych na podstawie umów agencyjnych czynności sprzedażowych oraz post-sprzedażowych, Bank nie wykonuje czynności, które mogłyby być rozumiane jako usługi doradztwa inwestycyjnego. Ponadto, spod zakresu jego kompetencji wyłączone zostały wszelkie czynności, w ramach których byłby uprawniony do zmiany warunków świadczenia usług ubezpieczenia, w tym również modyfikacji ukonstytuowanego na podstawie umowy ubezpieczeniowej stosunku prawnego.

Z tytułu wykonywania ww. usług (stricte sprzedażowych oraz post-sprzedażowych) Bank otrzymuje należne od Ubezpieczyciela wynagrodzenie prowizyjne, skalkulowane w zależności od rodzaju umowy oraz wykonywanych w jej ramach czynności w jeden z n/w sposób:

1.

w przypadku umów ubezpieczenia ze składką jednorazową, wynagrodzenie stanowi prowizja pobrana od każdej pobranej oraz przekazanej do Ubezpieczyciela składki,

2.

w przypadku umów ubezpieczenia ze składką regularną, wynagrodzenie stanowi prowizja pobrana co do zasady w każdym roku trwania ochrony bądź od składki urocznionej, bądź od składki bieżącej opłacanej przez Ubezpieczającego.

Dodatkowo, w niektórych przypadkach przy spełnieniu przewidzianych w umowie warunków (np. przekroczenia określonego progu pobranych oraz przekazanych do Ubezpieczyciela składek lub przekroczenia określonego limitu liczbowego zawartych umów ubezpieczeniowych), należna jest Bankowi dodatkowa jednorazowa prowizja stała bądź zmienna, obliczona według algorytmu ustalonego w umowie, która cały czas stanowi wynagrodzenie z tytułu wykonywania czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego. W przypadku zaś umów z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi, Bank oprócz wynagrodzenia określonego w pkt 1 lub 2 otrzymuje również dodatkowe wynagrodzenie, które jest pochodną uzależnioną od wartości części inwestycyjnej polisy, stanowiące jednak niezmiennie wynagrodzenie Banku z tytułu wykonywania przedmiotu umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Bank w ramach umów agencyjnych czynności stricte sprzedażowe oraz czynności związane z obsługą post-sprzedażową umów ubezpieczeniowych, zawartych za pośrednictwem Banku będą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych w rozumieniu ustawy z dnia 11 mara 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W opinii Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym, otrzymywane przez Bank wynagrodzenie w ramach umów pośrednictwa ubezpieczeniowego z tytułu wykonywania czynności stricte sprzedażowych, jak i czynności obsługi post-sprzedażowej będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. dalej: ustawa).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Bank zwraca uwagę, iż ustawodawca posłużył się w przywołanym wyżej przepisie pojęciem usług pośrednictwa w świadczeniu usługi ubezpieczeniowej, nie dokonując jednocześnie jego szczególnego zdefiniowania w samej treści ustawy. W związku z czym, określenie jaki zakres usług mieści się pod użytym przez ustawodawcę pojęciem pośrednictwa w świadczeniu usługi ubezpieczeniowej, sprowadza się de facto do odpowiedzi na pytania czym jest świadczenie usługi ubezpieczeniowej.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: k.c.), definiuje umowę ubezpieczenia jako zobowiązanie się ubezpieczyciela, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do spełnienia określonego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie zdarzenia, a ubezpieczający zobowiązuje się do zapłacenia składki. Zgodnie z powyższą definicją, przedmiotem umowy ubezpieczenia jest przyjęcie na Ubezpieczyciela zobowiązania (jego gotowość) do wykonania określonego świadczenia w przyszłości, w wyniku zaistnienia warunków nakładających to zobowiązanie. Innymi słowy, mowa jest tu o objęciu ubezpieczonego ochroną ubezpieczeniową, która zgodnie z przepisami k.c. rozpoczyna się, co do zasady, od dnia następującego po zawarciu umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty i trwa, aż do momentu zajścia zdarzenia objętego umową ubezpieczenia; o ile wcześniej nie wystąpią warunki przewidującą rozwiązanie umowy z ubezpieczonym. Za takim rozumieniem przedmiotu świadczenia stanowiącego usługę ubezpieczeniową przemawia również brzmienie art. 3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm. dalej: ustawa o DU) z którego wynika, iż przedmiotem czynności ubezpieczeniowych wykonywanych przez uprawnione na mocy przedmiotowej ustawy podmioty jest oferowanie i udzielanie ochrony na wypadek skutków wystąpienia zdarzeń losowych.

Ponadto, ustawa o DU, reguluje w sposób szczegółowy zakres czynności należących do kompetencji podmiotów prowadzących działalność w rozumieniu przedmiotowej ustawy, w którym między innymi określony jest katalog czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony, do których ustawodawca między innymi zaliczył zawieranie umów ubezpieczenia, umów gwarancji ubezpieczeniowych lub zlecanie ich zawierania uprawnionym pośrednikom ubezpieczeniowym w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154), a także wykonywanie tych umów (a więc różnego typu czynności związane z administrowaniem tych umów, w tym również w sprawach o wypłatę świadczenia objętego ochroną ubezpieczeniową).

Mając na względzie wyżej przedstawioną argumentację, stwierdzić należy, iż skoro istotą usługi ubezpieczenia jest udzielanie ochrony rozumianej jako objęcie ubezpieczonego ochroną, które jest świadczona od dnia zawarcia umowy do dnia zajścia zdarzenia, w takim razie pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, to de facto wykonywanie w imieniu i rzecz Ubezpieczyciela czynności, do których co do zasady zobowiązany byłby on sam w celu oraz w wyniku objęcia danego podmiotu ochroną ubezpieczeniową. W tym miejscu należy podkreślić, iż w umowach ubezpieczenia, objęcie ubezpieczonego ochroną ubezpieczeniową, co do zasady następuje z dniem zawarcia właściwej w tym zakresie umowy, który to element, stanowi niezbędny i obligatoryjny warunek, aby objęcie ubezpieczonego ochroną ubezpieczeniową było skuteczne. Czynności pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych nie można jednak ograniczyć wyłącznie do tego aspektu, gdyż w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy mowa jest o pośrednictwie w świadczeniu usług ubezpieczeniowych, których istotą tak jak to zostało udowodnione powyżej, jest nie tylko sam fakt objęcia ubezpieczonego ochroną, będącej efektem zawarcia umowy ubezpieczenia, ale gotowość ubezpieczyciela do wykonania ustalonego w umowie świadczenia w przypadku zmaterializowania się pokrywanego ryzyka.

W związku z czym, mając na względzie literalne brzmienie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, usługa pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych obejmuje również pośrednictwo w jej wykonywaniu (świadczeniu). Za takim rozumiem usług pośrednictwa w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych przemawia również jego definicja legalna, zawarta w art. 2 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, zgodnie z którym pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika (agenta, brokera) za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych, związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia, z zastrzeżeniem, iż pośrednictwo ubezpieczeniowe w rozumieniu przedmiotowej ustawy może być wykonywane przez wyłącznie wymienione w tej ustawie podmioty i na zasadach w niej określonych, które to Bank w zupełności spełnia.

Ponadto, należy wskazać, iż dodatkowym argumentem za poparciem stanowiska Banku w zakresie opodatkowania usług pośrednictwa w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, jest zdefiniowany w ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym zakres czynności, które mogą być wykonywane przez agentów w ramach pośrednictwa ubezpieczeniowego. Zgodnie z art. 4 pkt 1 ww. ustawy, pośrednik ubezpieczeniowy działający w roli agenta wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej "czynnościami agencyjnymi", polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych.

W świetle wyżej przedstawionych argumentów stwierdzić należy, iż usługa pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych polega na wykonywaniu czynności stricte sprzedażowych, polegających na pozyskaniu klienta, które de facto przejawia się poprzez zawarcie umowy ubezpieczenia i objęcie ubezpieczonego ochroną, ale również dalszych czynności związanych z wykonywaniem samej umowy zawartej za pośrednictwem agenta. Czynności te nie stanowią jednak w opisywanym stanie faktycznym z perspektywy zlecającego działania, samodzielnego zdarzenia gospodarczego a element zamówionego kompleksu działań agenta umożliwiający sprawne wykonanie zawartej za jego pośrednictwem umowy.

Mając powyższe na uwadze w opinii Wnioskodawcy w przedstawionym stanie taktycznym, świadczone przez Bank w ramach umów agencyjnych usługi stricte sprzedażowe oraz post-sprzedażowe związane z obsługą umów ubezpieczeniowych stanowią łącznie pośrednictwo w świadczeniu usług ubezpieczeniowych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy, w związku z czym korzystają one ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych sformułowane zostały przez ustawodawcę w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą".

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia.

Pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3 (art. 2 ust. 2 ustawy).

Według art. 4 pkt 1 ustawy, pośrednik ubezpieczeniowy wykonuje czynności w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń, zwane dalej "czynnościami agencyjnymi", polegające na: pozyskiwaniu klientów, wykonywaniu czynności przygotowawczych zmierzających do zawierania umów ubezpieczenia, zawieraniu umów ubezpieczenia oraz uczestniczeniu w administrowaniu i wykonywaniu umów ubezpieczenia, także w sprawach o odszkodowanie, jak również na organizowaniu i nadzorowaniu czynności agencyjnych (działalność agencyjna) (...).

Stosownie do art. 6 ust. 2 za pośrednictwo ubezpieczeniowe nie uznaje się działalności polegającej na dostarczaniu osobom zainteresowanym ochroną ubezpieczeniową ogólnych informacji o możliwości zawierania umów ubezpieczenia oraz o warunkach i skutkach takich umów, w szczególności o zakresie ochrony ubezpieczeniowej, jeżeli informacje są dostarczane przez podmiot wykonujący działalność inną niż pośrednictwo ubezpieczeniowe, pozostają w związku z tą działalnością i nie mają na celu doprowadzenia do zawarcia lub wykonania umowy ubezpieczenia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (Bank) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera z towarzystwami ubezpieczeniowymi umowy w ramach których współpracuje w zakresie oferowania, pośredniczenia przy zawieraniu i obsługi umów ubezpieczenia indywidualnego. Zawierane przez Bank w przedmiotowym zakresie umowy, dotyczą pośrednictwa ubezpieczeniowego w formie działalności agencyjnej w rozumieniu w ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1154 z późn. zm., dalej: ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym), która prowadzona jest przez Bank z zachowaniem wszelkich wymogów formalnych przewidzianych dla prowadzenia tego rodzaju działalności. Towarzystwo ubezpieczeniowe świadczy na rzecz klientów Banku, z którymi zawarło umowy ubezpieczenia indywidualnego usługi ubezpieczeniowe, a Bank nie jest uprawniony ani zobowiązany do świadczenia takich usług jako ubezpieczyciel.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych w ramach umowy zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl