IPPP2/443-231/14-4/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku nadanym w dniu 5 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30 maja 2014 r. nr IPPP2/443-231/14-2/RR o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług organizacji i prowadzenia szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług organizacji i prowadzenia szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 30 maja 2014 r. nr IPPP2/443-231/14-2/RR (data doręczenia 3 czerwca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

I. Informacje ogólne o instytucie.

Instytut działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) oraz statutu Instytutu.

Jednocześnie, jako członek E. oraz F. Instytut jest również zobowiązany do przestrzegania statutu i regulaminów tych organizacji.

Zgodnie ze statutem Instytut może zrzeszać:

1. Członków zwyczajnych, tj. osoby fizyczne, które ukończyły szkolenie w analizie grupowej potwierdzone przyznaniem Certyfikatu Analityka Grupowego, uzyskały akceptację Zarządu Instytutu oraz posługują się w praktyce zawodowej metodą analizy grupowej, działając na rzecz rozwoju analizy grupowej i jej zastosowania w praktyce zawodowej;

2. Członków nadzwyczajnych, tj. osoby fizyczne, które uzyskały wyszkolenie w różnych formach analitycznej psychoterapii oraz akceptację Zarządu instytutu;

3. Członków wspierających, tj. osoby fizyczne lub prawne działające na rzecz rozwoju analizy grupowej, która zadeklaruje stałą składkę członkowską na cele Instytutu i uzyska akceptację Zarządu Instytutu;

4. Członków honorowych, tj. osoby fizyczne szczególnie zasłużone dla Instytutu oraz rozwoju analizy grupowej, której członkostwo na wniosek członka zwyczajnego zostało zatwierdzone przez Walne Zgromadzenie Instytutu;

5. Członków kandydatów, tj. osoby fizyczne, które zostały zakwalifikowane przez Komisję Szkoleniową Instytutu i podjęły szkolenie w analizie grupowej, a ich aplikacja została zaakceptowana przez Zarząd Instytutu.

W chwili obecnej członkami Instytutu są wyłącznie osoby fizyczne wykonujące zawód psychoanalityka.

Członkowie instytutu opłacają składki członkowskie przeznaczone na działalność statutową Instytutu.

Celem Instytutu jest:

Powyższe cele statutowe Instytut realizuje poprzez:

Instytut nie prowadzi działalności gospodarczej.

Żadne z usług świadczonych przez Instytut nie są:

* usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które byłyby prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,

* usługami z zakresu doradztwa.

Wnioskodawca nie posiada również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

II. Szkolenia

Głównym szkoleniem realizowanym przez Instytut jest szkolenie dla kandydatów i osób zainteresowanych mające na celu uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty.

Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. Koszty związane z organizacją i prowadzeniem szkoleń pokrywają, niezależnie od obowiązku opłacania składek członkowskich, kandydaci.

O udział w szkoleniu mogą się ubiegać osoby posiadające wyższe wykształcenie psychologiczne lub medyczne oraz studenci ostatniego roku studiów na powyższych kierunkach, a ponadto w szczególnych przypadkach osoby posiadających wyższe wykształcenie uzyskane na innych kierunkach studiów, przy czym od każdego z członków wymaga się złożenia w przyszłości egzaminu magisterskiego z psychologii klinicznej.

Osoby przystępujące do szkolenia powinny również posiadać pewne doświadczenie zawodowe lub planować pracę w placówkach medycznych lub związanych z opieką socjalną, profilaktyką społeczną, czy też ochroną zdrowia.

Szkolenie trwa 4 lata.

Pierwszy rok szkolenia obejmuje przewidziane programem wykłady i seminaria teoretyczne oraz seminarium kliniczne poświęcone pracy z indywidualnym pacjentem.

Opinie o kandydacie przekazywane się opiekunowi naukowemu. Brak pozytywnej opinii z seminarium klinicznego dotyczącego pracy z indywidualnym pacjentem skutkuje koniecznością jego kontynuacji do czasu uzyskania pozytywnej opinii lub podjęcia superwizji indywidualnej lub grupowej (w grupach trzyosobowych) u superwizora Instytutu, którego pozytywna rekomendacja pozwala ubiegać się o dopuszczenie do prowadzenia grupy szkoleniowej.

Podczas drugiego roku szkolenia oprócz wykładów i seminariów teoretycznych prowadzone są również seminaria kliniczne poświęcone pracy z grupami.

Po zaliczeniu przewidzianych programem obligatoryjnych zajęć, wykładowych, seminaryjnych oraz stażu, kandydat ubiega się o zezwolenie Komisji Szkoleniowej na prowadzenie grupy szkoleniowej. Podstawę podjęcia przez Komisję Szkoleniową decyzji w powyższym zakresie stanowią opinie z seminariów teoretycznych i klinicznych wraz z opinią ze stażu. Decyzja odmowna przekazywana jest kandydatowi przez opiekuna naukowego, który przedstawia również warunki, które w ocenie Komisji Szkoleniowej kandydat powinien spełnić, aby ponownie móc ubiegać się o zgodę na prowadzenie własnej grupy szkoleniowej.

Na trzecim i czwartym roku szkolenia kandydat bierze udział w wykładach i seminariach teoretycznych, kontynuuje superwizję długoterminowej terapii indywidualnej oraz rozpoczyna kwalifikacje I prowadzenie własnej grupy szkoleniowej. Po przeprowadzeniu 50 sesji własnej grupy szkoleniowej kandydat jest zobowiązany do przedstawienia superwizorowi pracy cząstkowej opisującej procedurę kwalifikacyjną oraz wstępną fazę procesu w prowadzonej przez siebie grupie szkoleniowej.

Szkolenie kończy się kolokwium, na które składają się recenzja pracy teoretyczno-klinicznej oraz egzamin końcowy.

III. Zjazdy, konferencje, posiedzenia i seminaria naukowe.

Zjazdy, konferencje, posiedzenia i seminaria naukowe organizowane przez Instytut mają na celu propagowanie myśli psychoanalitycznej oraz służą wymianie myśli pomiędzy psychoterapeutami z Instytutu a zaproszonymi gośćmi ze stowarzyszeń psychoanalitycznych w innych krajach, jak również z przedstawicielami innych środowisk psychoterapeutycznych.

Mogą w nich uczestniczyć zarówno członkowie Instytutu, jak i osoby niezrzeszone w Instytucie.

Udział w konferencji jest płatny dla wszystkich uczestników. Opłaty wnoszone przez uczestników przeznaczone są na pokrycie kosztów organizacji, w tym, m.in. wynajęcia sali oraz wynagrodzenia prowadzących, a ewentualna nadwyżka zasila majątek Instytutu i przeznaczona jest na działalność statutową.

Z pisma z dnia 10 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.) wynika, że członkowie Instytutu będący psychoanalitykami, którzy biorą udział w organizowanych przez Instytut szkoleniach, zjazdach, konferencjach, posiedzeniach i seminariach naukowych posiadają określone ustawowo kwalifikacje, potwierdzone stosownymi dokumentami.

Członkami Instytutu (z wyjątkiem ewentualnych członków wspierających, których jednak w chwili obecnej brak) są bowiem wyłącznie certyfikowani psychoanalitycy (psychoterapeuci, analitycy grupowi), tj. osoby, które:

* posiadają wyższe wykształcenie medyczne lub psychologiczne (osoby, które nie posiadają wykształcenia medycznego lub psychologicznego w momencie rozpoczynania prowadzonego przez Instytut szkolenia zobowiązane do uzupełnienia wykształcenia w zakresie psychologii klinicznej do dnia zakończenia tego szkolenia),

* ukończyły prowadzone przez Instytut podyplomowe szkolenie z zakresu psychoterapii w wymiarze od 1290 do 1780 godzin,

* zdały egzamin końcowy przeprowadzany przez zewnętrzną Komisję Egzaminacyjną uzyskując co najmniej Certyfikat Psychoterapeuty Instytutu Analizy Grupowej "Rasztów".

Podyplomowe czteroletnie szkolenie (harmonogram szkolenia opisany został we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) prowadzone przez Instytut składa się z dwóch kursów w wymiarze od 1290 (Kurs I) do 1780 godzin (Kurs I i II) w nurcie psychodynamicznym w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia psychicznego (program szkolenia zawiera również podstawy innych głównych nurtów psychoterapii).

Ukończenie Kursu I jest obligatoryjne dla wszystkich kandydatów.

Ukończenie Kursu II jest fakultatywne, przy czym warunkiem jego rozpoczęcia jest uprzednie ukończenie Kursu I.

Program szkolenia Instytutu posiada rekomendację jako całościowy program przygotowujący do zawodu psychoterapeuty Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego oraz atestację Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.

O udział w szkoleniu mogą się ubiegać osoby posiadające wyższe wykształcenie psychologiczne lub medyczne oraz studenci ostatniego roku studiów na powyższych kierunkach, a ponadto w szczególnych przypadkach osoby posiadających wyższe wykształcenie uzyskane na innych kierunkach studiów, przy czym od każdego z członków wymaga się ukończenia wyższych studiów na kierunku psychologii klinicznej przed ukończeniem przedmiotowego szkolenia.

Po ukończeniu szkolenia (zaliczeniu wszystkich zajęć teoretycznych i praktycznych) szkolący zdają egzamin końcowy przeprowadzany przez zewnętrzna Komisie Egzaminacyjna w oparciu o zakwalifikowaną pracę pisemną, będącą teoretycznym opracowaniem dwuletniej pracy klinicznej szkolącego.

Komisja Egzaminacyjna złożona jest z osób niezaangażowanych w żaden sposób w proces szkolenia, będących certyfikowanymi psychoterapeutami psychodynamicznymi oraz członkami European Group Analytic Training Institutions Network (EGATiN).

Osoby, które ukończyły wyłącznie Kurs I oraz zdały egzamin końcowy otrzymują Certyfikat Psychoterapeuty Instytutu Analizy Grupowej "Rasztów" oraz zostają przyjęte w poczet członków zwyczajnych Instytutu.

Osoby, które ukończyły zarówno Kurs I, jak i Kurs II oraz zdały egzamin końcowy otrzymują ponadto Certyfikat Analityka Grupowego Instytutu Analizy Grupowej "Rasztów".

Analitycy grupowi, którzy ukończyli szkolenie w Instytucie posiadają również grupowe członkostwo w European Federation for Psychoanalytic Psychotherapy (EFPP) - europejskiej organizacji zrzeszającej psychoterapeutów psychoanalitycznych pracujących w sektorze publicznym.

W świetle powyższych okoliczności nie ulega wątpliwości, że członkowie Instytutu spełniają, wszystkie wymagania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz. U. z 2013 r., poz, 1386).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym świadczone przez Instytut usługi polegające na organizowaniu i prowadzeniu szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 21 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Świadczone przez Instytut usługi polegające na organizowaniu i prowadzeniu szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 21 Ustawy o VAT w zakresie w jakim usługi te świadczone są na rzecz swoich członków, z wyłączeniem ewentualnych członków wspierających nieprowadzących działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT, w szczególności osób prawnych (w chwili obecnej w Instytucie takich członków brak).

W pozostałym zakresie, w jakim odbiorcami powyższych usług są osoby niebędące członkami instytutu, jak również ewentualni członkowie wspierający nieprowadzący działalności zwolnionej od opodatkowania podatkiem VAT (w szczególności osoby prawne), usługi te podlegają co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jeżeli jednak wartość tych usług w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, usługi te podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT do momentu dokonania usługi, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 21 Ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez niezależne grupy osób, na rzecz swoich członków, których działalność jest zwolniona od podatku lub w zakresie której członkowie ci nie są uznawani za podatników, w celu świadczenia swoim członkom usług bezpośrednio niezbędnych do wykonywania tej działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku, w przypadku gdy grupy te ograniczają się do żądania od swoich członków zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach tych grup, poniesionych we wspólnym interesie, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Zatem, aby usługi świadczone przez stowarzyszenia, w tym również przez Instytut podlegały zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT, muszą zostać kumulatywnie spełnione następujące warunki:

* członkowie stowarzyszenia muszą prowadzić działalność zwolnioną od podatku VAT lub w zakresie której nie są uznawani za podatników,

* adresatem tych usług muszą być wyłącznie członkowie stowarzyszenia,

* usługi muszą być bezpośrednio niezbędne do wykonywania powyższej działalności członków stowarzyszenia,

* stowarzyszenie nie może pobierać żadnych dodatkowych opłat z wyjątkiem zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach stowarzyszenia, poniesionych we wspólnym interesie,

* zwolnienie powyższych usług od opodatkowania podatkiem VAT nie może spowodować naruszenia warunków konkurencji.

Usługi świadczone przez Instytut spełniają wszystkie ww. przesłanki zwolnienia od podatku VAT.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż działalność psychoterapeutów, w tym psychoanalityków podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 Ustawy o VAT. Psychoanalityk jest bowiem osobą wykonującą inny zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, w ramach którego świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące przywracaniu i poprawie zdrowia.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że członkiem Instytutu może zostać wyłącznie osoba, która:

* ukończyła wyższe studia medyczne, psychologiczne, lub w szczególnych przypadkach po ukończeniu innego kierunku studiów,

oraz

* posiada fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie psychoanalizy (stosowny zasób wiedzy i umiejętności) zweryfikowane w ramach członkowskiej procedury kwalifikacyjnej Instytutu i potwierdzone stosownym certyfikatem

nie ulega wątpliwości, że członkowie Instytutu (z nielicznymi wyjątkami dotyczącymi członków wspierających, w tym w szczególności osób prawnych, których w chwili obecnej brak) wykonują działalność podlegającą zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19 Ustawy o VAT.

Nie ulega również wątpliwości, że świadczone przez Instytut usługi są również bezpośrednio niezbędne do wykonywania działalności członków Instytutu. Szkolenia kandydatów umożliwiają bowiem nabycie fachowych kwalifikacji i uprawnień koniecznych do wykonywania zawodu psychoterapeuty (psychoanalityka) zaś zjazdy, konferencje, posiedzenia i seminaria naukowe mają na celu doskonalenie zawodowe (podnoszenie kwalifikacji) zrzeszonych w nim psychoterapeutów (psychoanalityków).

Jednocześnie Instytut pobiera od swoich członków, poza składkami członkowskimi, jedynie opłaty z tytułu zwrotu kosztów związanych z organizacją i prowadzeniem szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z członków w ogólnych wydatkach Instytutu.

Ponadto w opinii Instytutu zwolnienie powyższych usług od opodatkowania podatkiem VAT nie powoduje naruszenia warunków konkurencji.

Przedmiotowe usługi świadczone przez Instytut w zakresie, w jakim ich odbiorcami są członkowie wspierający nieprowadzący działalności podlegającej zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT (w szczególności osoby prawne) oraz osoby nie będące członkami Instytutu, podlegają natomiast co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jeżeli jednak wartość tych usług w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty 150.000 PLN, usługi te podlegają zwolnieniu od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT do momentu dokonania usługi, którą przekroczono tę kwotę.

Powyższe stanowisko Instytutu jest w pełni zgodne z utrwalonym w tym zakresie stanowiskiem judykatury oraz organów podatkowych.

W wydanym w analogicznym do niniejszego stanie faktycznym sprawy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1682/12 dotyczącym usług świadczonych przez inne stowarzyszenie zrzeszające psychoanalityków oraz wydanej w jego wyniku interpretacji indywidualnej stwierdzone zostało, w szczególności, że:

* "zawód psychoanalityka, posiadającego fachowe kwalifikacje, czyli stosowny zasób wiedzy i umiejętności, wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych, zweryfikowane w ramach członkowskiej procedury kwalifikacyjnej Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, jest zawodem medycznym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 z późn. zm.), a tym samym w zakresie, w jakim służy on profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit, c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej "u.p.t.u.),

a w konsekwencji, że:

"świadczone przez Polskie Towarzystwo Psychoanalityczne usługi, polegające na organizowaniu i prowadzeniu szkoleń, wykładów oraz konferencji naukowych na rzecz jego członków, korzystających ze zwolnienia od podatku na podstawie art, 43 ust. 1 pkt 19 lit, c u.p.t.u., są zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 tej ustawy".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 2 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. o stowarzyszeniach (Dz. U. Z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków, do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Według art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi świadczone przez niezależne grupy osób, na rzecz swoich członków, których działalność jest zwolniona od podatku lub w zakresie której członkowie ci nie są uznawani za podatników, w celu świadczenia swoim członkom usług bezpośrednio niezbędnych do wykonywania tej działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku, w przypadku gdy grupy te ograniczają się do żądania od swoich członków zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach tych grup, poniesionych we wspólnym interesie, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym na podstawie ustawy prawo o stowarzyszeniach oraz statutu. Członkami Instytutu są wyłącznie osoby fizyczne wykonujące zawód psychoanalityka. Celem Wnioskodawcy jest rozwój wiedzy w zakresie analitycznej psychoterapii grupowej; podnoszenie poziomu naukowego i kwalifikacji zawodowych analityków grupowych; propagowanie wiedzy dotyczącej metod analizy grupowej; wprowadzenie metod analizy grupowej do praktyki klinicznej; nadzór nad przestrzeganiem zasad w stosowaniu wiedzy dotyczącej analizy grupowej przez członków Instytutu. Wskazane powyżej cele Instytut realizuje m.in. poprzez organizowanie zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych oraz organizowanie szkoleń dla członków Instytutu i osób zainteresowanych. Głównym szkoleniem, jakie realizuje Instytut, jest to prowadzące do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty. Szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. Koszty związane z organizacją i prowadzeniem szkoleń pokrywają, niezależnie od obowiązku opłacania składek członkowskich, kandydaci. O udział w szkoleniu mogą się ubiegać osoby posiadające wyższe wykształcenie psychologiczne lub medyczne oraz studenci ostatniego roku studiów na powyższych kierunkach, a ponadto w szczególnych przypadkach osoby posiadających wyższe wykształcenie uzyskane na innych kierunkach studiów, przy czym od każdego z członków wymaga się złożenia w przyszłości egzaminu magisterskiego z psychologii klinicznej..Osoby przystępujące do szkolenia powinny również posiadać pewne doświadczenie zawodowe lub planować pracę w placówkach medycznych lub związanych z opieką socjalną, profilaktyką społeczną, czy też ochroną zdrowia. Natomiast zjazdy, konferencje, posiedzenia i seminaria naukowe organizowane przez Instytut mają na celu propagowanie myśli psychoanalitycznej oraz służą wymianie myśli pomiędzy psychoterapeutami z Instytutu a zaproszonymi gośćmi ze stowarzyszeń psychoanalitycznych w innych krajach, jak również z przedstawicielami innych środowisk psychoterapeutycznych. Mogą w nich uczestniczyć zarówno członkowie Instytutu, jak i osoby niezrzeszone w Instytucie. Udział w konferencji jest płatny dla wszystkich uczestników. Opłaty wnoszone przez uczestników przeznaczone są na pokrycie kosztów organizacji, w tym, m.in. wynajęcia sali oraz wynagrodzenia prowadzących, a ewentualna nadwyżka zasila majątek Instytutu i przeznaczona jest na działalność statutową. Członkowie Instytutu będący psychoanalitykami, którzy biorą udział w organizowanych przez Instytut szkoleniach, zjazdach, konferencjach, posiedzeniach i seminariach naukowych posiadają określone ustawowo kwalifikacje, potwierdzone stosownymi dokumentami.

Powołany powyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT wskazuje kryteria, jakie należy spełnić, by można było zastosować zwolnienie od podatku. Kryteria są następujące:

* podmioty zainteresowane stosowaniem zwolnienia muszą utworzyć niezależną grupę osób, której będą członkami;

* usługi świadczone przez niezależną grupę muszą być świadczone na rzecz jej członków;

* działalność członków niezależnej grupy podlega zwolnieniu z podatku VAT lub członkowie niezależnej grupy nie są uznawani za podatników VAT;

* usługi świadczone przez niezależną grupę są bezpośrednio niezbędne do wykonywania działalności zwolnionej lub wyłączonej od podatku ich beneficjentów będących członkami tej grupy;

* z tytułu świadczonych usług niezależna grupa otrzymuje od swoich członków wyłącznie zwrot kosztów poniesionych na świadczenie tych usług;

* zwrot kosztów uzyskiwany przez niezależną grupę od każdego z jej członków jest nie wyższy od indywidualnego udziału przypadającego na danego beneficjenta tych usług w ogólnych wydatkach tej grupy;

* wydatki ponoszone przez niezależną grupę są ponoszone we wspólnym interesie jej członków;

* zastosowanie zwolnienia nie narusza warunków konkurencji.

Podstawowym warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest wymóg, aby podmioty, na rzecz których niezależne grupy dokonują świadczeń, były członkami takiej grupy. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem, w którym w chwili obecnej członkami Instytutu są wyłącznie osoby fizyczne wykonujące zawód psychoanalityka. Zatem można stwierdzić, że Wnioskodawca stanowi niezależną grupę osób, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT.

Kolejnym warunkiem jaki należy spełnić aby można było skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT jest konieczność świadczenia usług przez niezależną grupę na rzecz jej członków. W omawianej sprawie cele statutowe realizowane poprzez m.in. organizacje szkoleń realizowane są na rzecz członków Instytutu jak i osób zainteresowanych, a w organizowanych zjazdach, konferencjach, posiedzeniach i seminariach naukowych organizowanych przez Wnioskodawcę mogą uczestniczyć zarówno członkowie Instytutu, jak i osoby niezrzeszone w Instytucie.

Zatem ww. przesłanka warunkująca możliwość korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT została spełniona tylko w zakresie ww. świadczeń realizowanych przez Instytut na rzecz swoich członków. Natomiast w odniesieniu do organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeniach i seminariach naukowych na rzecz innych osób niebędących członkami stowarzyszenia nie została spełniona przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia z podatku VATokreslona w art. 43 ust. 1 pkt 21.

Natomiast w odniesieniu do usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz swoich członków, zwrócić należy uwagę, że warunkiem zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT jest, aby działalność podmiotów wchodzących w skład grupy była zwolniona od podatku od towarów i usług lub w zakresie tej działalności członkowie ci nie byli uznawani za podatników. W związku z tym należy zbadać, czy działalność świadczona przez psychoanalityków będących obecnie członkami Stowarzyszenia jest zwolniona od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

Z kolei w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. (Dz. U. z 2013. Nr 217 z późn. zm) o działalności leczniczej, osoba wykonująca zawód medyczny jest to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Świadczeniem zdrowotnym stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o działalności leczniczej są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej tj. przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.

Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, że pojęcie "osoba wykonująca zawód medyczny" obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie "wykonywanie zawodu medycznego" należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Podkreślić tutaj należy, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której opiera się wspólny system podatku VAT.

Należy więc mieć na uwadze, że wyżej powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 18a i 19 ustawy o VAT zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nie zwalniają zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi. Zauważyć zatem można, że wszędzie tam, gdzie nie ma bezpośredniego związku z leczeniem - nie ma prawa do zastosowania zwolnienia od VAT. Świadczenie usług, dokonywane w ramach wykonywania zawodu medycznego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli nie odpowiadają one koncepcji opieki medycznej. Jeśli głównym celem usług medycznych nie jest ochrona, w tym zachowanie lub odtworzenie zdrowia, ale raczej udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących pewne prawne konsekwencje, nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku. Jeżeli usługa polega na wydaniu ekspertyzy lekarskiej, to chociaż wyniki tej usługi należą do kompetencji świadczącego usługi medyczne i mogą obejmować działania, które są typowe dla zawodów medycznych, to jednak, aby do takiego katalogu świadczeń zastosować przedmiotowe zwolnienie muszą one służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Z treści wniosku wynika, że członkami Instytutu są wyłącznie osoby fizyczne wykonujące zawód psychoanalityka. W organizowanych przez Stowarzyszenie szkoleniach biorą udział osoby posiadające wyższe wykształcenie psychologiczne lub medyczne oraz studenci ostatniego roku studiów na powyższych kierunkach, a ponadto w szczególnych przypadkach osoby posiadające wyższe wykształcenie uzyskane na innych kierunkach studiów. Członkowie Instytutu będący psychoanalitykami, którzy biorą udział w organizowanych przez Instytut szkoleniach, zjazdach, konferencjach, posiedzeniach i seminariach naukowych posiadają określone ustawowo kwalifikacje, potwierdzone stosownymi dokumentami.

Zauważyć należy, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani we wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do tych zagadnień ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. W wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia "opieki medycznej" oraz "świadczeń opieki medycznej" (...) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d'Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, pojęcie "usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia" odpowiada określeniom używanym przez TSUE "postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych". W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Unterpertinger, C-212, pkt 40).

W związku z tym należy stwierdzić, że aby usługi świadczone przez psychoanalityka mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki: muszą to być usługi medyczne w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, i muszą one być świadczone przez osobę posiadającą konieczne kwalifikacje zawodowe wymagane do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie zawodu medycznego.

Wnioskodawca przedstawiając opis sprawy wskazał, że członkami Instytutu są wyłącznie osoby fizyczne wykonujące zawód psychoanalityka.

W odniesieniu do wykonywanego przez Członków Instytutu zawodu "psychoanalityka" wskazać należy, że zgodnie z nomenklaturą zawartą w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537 z późn. zm.), w załączniku w grupie 2289 "Specjaliści ochrony zdrowia gdzie indziej niesklasyfikowani" został wymieniony psychoterapeuta - 228905.

Według rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1386) świadczenie w zakresie psychoterapii może wykonywać osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

Przepisy tego rozporządzenia do realizacji określonych świadczeń w zakresie psychoterapii dopuszczają także osobę, o której mowa powyżej w pkt 1, posiadającą status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu, o którym mowa w pkt 2, oraz posiadającą zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty, zwana dalej "osobą ubiegającą się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty".

Ponadto ww. rozporządzenie do realizacji świadczeń dopuszcza także osobę, która ukończyła policealną szkołę średnią i uzyskała dyplom terapeuty zajęciowego albo ukończyła szkołę wyższą lub wyższą szkołę zawodową na kierunku lub w specjalności terapia zajęciowa, realizującą w programie nauczania co najmniej cele, treści kształcenia oraz liczbę godzin objęte podstawą programową kształcenia w zawodzie terapeuta zajęciowy, i uzyskała tytuł licencjata, lub osoba z innym wykształceniem, która uzyskała pozytywną opinię kierownika ośrodka prowadzącego terapię zajęciową dla chorych psychicznie, po co najmniej rocznej praktyce w zakresie terapii zajęciowej w tym ośrodku.

Z uwagi na powyższe przepisy należy ustalić, czy psychoanalityk jest również osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, czyli czy spełnia wymogi ustanowione w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej na podstawie ogólnie dostępnych publikacji.

Według Słownika Języka Polskiego pod red. M. Szymczaka psychoanaliza jest definiowania jako pojęcie medyczne oznaczające metodę diagnostyki i terapii zaburzeń psychicznych i emocjonalnych, polegającą na odkrywaniu, interpretacji i rozwiązywaniu nieświadomych konfliktów emocjonalnych pacjentów. W Słowniku Wyrazów Obcych pod red. I. Kamińskiej-Szmaj psychoanaliza została zdefiniowana jako metoda rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych oraz emocjonalnych, która polega na analizie, odkrywaniu, interpretacji i rozwiązywaniu konfliktów osobowości nieuświadamianych sobie przez pacjenta, a wywołujących te zaburzenia. Psychoterapia to zbiór technik leczących lub pomagających leczyć rozmaite schorzenia i problemy natury psychologicznej, natomiast psychoanaliza to zbiór teorii dotyczących struktury psychiki człowieka, jego rozwoju i funkcjonowania, próbujących wyjaśniać powstawanie różnych aktów społecznych. Zatem psychoanalityk to osoba, która zajmuje się przeprowadzaniem terapii psychoanalitycznych z pacjentami, podczas których pacjenci analizują swoje życie, dzięki czemu mogą odkryć istotę swoich problemów i poprawić ogólną jakość swojego życia.

Termin świadczenie zdrowotne został zdefiniowany w art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy jako działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Skoro psychoanaliza jest metodą leczenia, to mieści się w pojęciu świadczenia zdrowotnego.

W związku z tym stwierdzić należy, że psychoanalityk jest osobą wykonującą zawód medyczny, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej w ramach, którego świadczy usługi w zakresie opieki medycznej służące przywracaniu i poprawie zdrowia. Zatem usługi świadczone przez psychoanalityka są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy, a to oznacza, że spełniona jest kolejna przesłanka zwolnienia z ust. 1 pkt 21 ww. artykułu.

Zatem w omawianej sytuacji członkowie Instytutu wykonujący zawód psychoanalityka, posiadający stosowne kwalifikacje zawodowe potwierdzone stosownymi dokumentami, korzystają ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy o VAT, a to oznacza, że spełniona jest kolejna przesłanka zwolnienia z ust. 1 pkt 21 ww. artykułu w odniesieniu do prowadzonych szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych na rzecz członków Instytucji. Zatem ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy o VAT będą mogły korzystać usługi (w tym usługi szkoleniowe) świadczone na rzecz członków Stowarzyszenia posiadających stosowne kwalifikacje w zakresie analizy psychoterapeutycznej (będących psychoanalitykami)

Odnośnie następnych kryteriów zwolnienia określonych w art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy należy stwierdzić, że zostały także spełnione. Wnioskodawca wskazał, że celem (cel świadczenia usług jest kolejnym kryterium zastosowania zwolnienia) organizowanych szkoleń jest uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty natomiast w przypadku organizowanych przez Instytut zjazdów konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych celem jest propagowanie myśli psychoanalitycznej oraz wymiana myśli pomiedzy psychoterapeutami z Instytutu a zaproszonymi gośćmi ze stowarzyszeń psychoanalitycznych w innych krajach, jak również z przedstawicielami innych środowisk psychoterapeutycznych. Zatem niewątpliwie uzyskanie certyfikatu psychoterapeuty oraz wymiana myśli w zakresie psychoanalityki jest niezbędne do wykonywania zawodu medycznego.

Kolejną przesłanką do zastosowania omawianego zwolnienia jest, aby niezależna grupa osób ograniczyła się do żądania od swoich członków zwrotu kosztów do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z nich w ogólnych wydatkach tych grup. Z treści analizowanego wniosku wynika, że opłaty wnoszone przez uczestników szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych przeznaczone są na pokrycie kosztów ich organizacji do wysokości kwoty indywidualnego udziału przypadającego na każdego z członków w ogólnych wydatkach Instytutu. Wnioskodawca podał też, że zwolnienie ww. usług nie powoduje naruszenia warunków konkurencji.

Na podstawie powyższych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę prowadzącego działalność w formie stowarzyszenia, a polegające na organizacji szkoleń, seminariów oraz konferencji naukowych na rzecz swoich członków (psychoanalityków), w okolicznościach wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy, w związku z łącznym wypełnieniem wszystkich warunków wymienionych w tym przepisie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika także, że usługi organizacji szkoleń, seminariów, konferencji naukowych są przez instytut świadczone na rzecz osób niebędących członkami Stowarzyszenia.

W świetle omawianego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 21 ustawy zwolnieniu mogą podlegać tylko te usługi, które są świadczone wobec członków Instytutu. Zgodzić się zatem należy z Wnioskodawcą, że usługi świadczone przez Niego na rzecz osób niebędących jego członkami takiemu zwolnieniu nie podlegają i co do zasady są opodatkowane podatkiem VAT.

W okolicznościach rozpatrywanej sprawy znajdzie jednak zastosowanie art. 113 ust. 1 ustawy, zgodnie, z którym zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie natomiast do art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku (...).

Skoro Wnioskodawca świadczy odpłatnie usługi zwolnione od podatku, czego dowiedziono powyżej, a także usługi opodatkowane podatkiem VAT, które muszą być wliczane do wartości sprzedaży, to Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, ale tylko do momentu przekroczenia w bieżącym roku podatkowym wartości sprzedaży opodatkowanej z tytułu świadczenia usług organizacji i prowadzenia szkoleń, zjazdów, konferencji, posiedzeń i seminariów naukowych organizacji szkoleń, seminariów, konferencji naukowych na rzecz osób niebędących członkami Instytutu, czyli kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy (w 2014 r. jest to 150.000 zł).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.