IPPP2/443-229/11-4/MM - Zwolnienie z podatku VAT usług kredytowania dłużnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług kredytowania dłużnika - jest prawidłowe.

W dniu 22 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia zwolnieniem z podatku VAT wynagrodzenia z tytułu nabycia wierzytelności oraz wynagrodzenia z tytułu finansowania. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 1 marca 2011 r. znak IPPP2/443-229/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej "Spółka") prowadzi działalność leasingową polegającą na finansowaniu wszelkich środków trwałych (samochodów osobowych, specjalistycznych środków transportu, maszyn i urządzeń, linii technologicznych, sprzętu komputerowego, sprzętu biurowego, nieruchomości).

W ramach prowadzonej działalności Spółka na podstawie generalnej umowy o współpracę (dalej "Umowa nabycia wierzytelności") nabywa od kontrahenta (dalej "Wierzyciel") wierzytelności z tytułu sprzedaży samochodów do Dealerów (dalej "Dłużnik").

Zgodnie z postanowieniami Umowy nabycia wierzytelności Spółka zobowiązuje się do nabycia od Wierzyciela każdej wierzytelności zgłoszonej przez Wierzyciela do zbycia, jeżeli wartość nominalna tej wierzytelności wobec Dłużnika wraz z wartością Wierzytelności nabytych wcześniej przez Spółkę wobec tego samego Dłużnika, a jeszcze przez niego nie spłaconych, mieści się w zakresie Limitu przyznanego temu Dłużnikowi, Limit przyznany Dłużnikowi oznacza kwotę wyrażoną w PLN, określającą maksymalną wartość wierzytelności wobec tego Dłużnika, jakie Spółka zobowiązana jest nabyć od Wierzyciela. Wartość nabytej przez Spółkę wierzytelności pomniejsza Limit Dłużnika, wobec którego wierzytelność ta przysługuje.

Ceną za nabywaną pojedynczą Wierzytelność jest kwota nominalna wskazana na fakturze jako cena brutto sprzedaży samochodu. Spółka dokona zapłaty za wierzytelność na rzecz Wierzyciela w ustalonym terminie od dnia zawarcia Umowy nabycia wierzytelności przez Spółkę. Z chwilą zapłaty ceny za wierzytelność przechodzi ona na Spółkę. Spółka uzależnia nabycie od Wierzyciela wierzytelności od zagwarantowania przewłaszczenia na rzecz Spółki samochodu związanego z wierzytelnością wraz z cesją praw z polisy.

Zgodnie z Umową nabycia wierzytelności w związku z faktem, że wierzytelności nabywane są przez Spółkę przed ich pierwotnym terminem zapłaty wskazywanym każdorazowo na fakturach, Wierzyciel zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia obliczanego w oparciu o następujące parametry: (i) stała marża, (ii) stopa bazowa WIBOR 1M oraz (iii) wykorzystany przez danego Dłużnika Limit.

Ponadto, na mocy odrębnej umowy (dalej "Umowa") Dłużnik jest zobowiązany do spłaty na rzecz Spółki wierzytelności nabytej od Wierzyciela przez Spółkę w określonych w Umowie terminach. W przypadku, gdy przekroczony zostanie pierwotny termin zapłaty wierzytelności przez Dłużnika, Dłużnik będzie zobowiązany zapłacić na rzecz Spółki koszty finansowania wyliczone w oparciu o (i) marżę Dłużnika, (ii) bieżącą stopę bazową WIBOR 3M, (iii) kwotę niespłaconych przez Dłużnika wierzytelności nabytych przez Spółkę od Wierzyciela. Dodatkowo, z Umowy wynika, że Spółka wstąpi w prawa wierzyciela wobec wierzytelności przysługujących innemu podmiotowi (dalej: "Wierzyciel 2") wobec Dłużnika, a nabytych uprzednio przez Wierzyciela 2 od Wierzyciela z tytułu zapłaty ceny za pojazdy zakupione przez Dłużnika od Wierzyciela, poprzez spłacenie Wierzycielowi 2, a Dealer na takie wstąpienie wyraża zgodę. Do wierzytelności Wierzyciela 2 stosuje się odpowiednio wszelkie zapisy Umowy, tak jakby Spółka nabywała te wierzytelności od Wierzyciela.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie z tytułu finansowania należne Spółce od Dłużnika jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT w świetle ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Analizowane przepisy:

Ustawa z 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2010, nr 226, poz. 1476) I w odniesieniu do usług świadczonych przez Spółkę i opisanych w stanie faktycznym z dniem 1 stycznia 2011 r. wprowadza do katalogu usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT następujące usługi:

* usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT);

* usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT);

* usługi stanowiące element powyższych usług, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej, oprócz usług stanowiących element usług pośrednictwa (zgodnie z art. 43 ust. 13 oraz ust. 14 ustawy o VAT).

Ponadto, na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT zwolnienia przewidziane dla usług finansowych, z dniem 1 stycznia 2011 r. nie mają zastosowania do:

Uwzględniając charakter usług świadczonych przez Spółkę na podstawie Umowy przedstawionej w stanie faktycznym należy podkreślić, że głównym i zasadniczo jedynym celem Umowy jest umożliwienie Dłużnikowi uzyskania finansowania bieżącej działalności gospodarczej poprzez przedłużenie pierwotnego terminu płatności za nabycie samochodów.

Udzielenie finansowania w przypadku przekroczenia przez Dłużnika pierwotnego terminu płatności wynikającego z faktur, w skutkach jest tożsame z udzieleniem kredytu (finansowania), a tym samym zdaniem Spółki w stosunku do tego typu usługi nabycia wierzytelności powinny być stosowane analogiczne zasady opodatkowania jak w przypadku świadczenia usługi udzielenia kredytu. W konsekwencji, podobnie jak w przypadku wynagrodzenia za udzielenie pożyczki, zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za udzielenie finansowania powinno być zwolnione z opodatkowania VAT. Za powyższym przemawia fakt, że Spółce przysługuje wynagrodzenie od Dłużnika w przypadku przekroczenia pierwotnego terminu zapłaty za samochody, co spełnia przesłanki uznania przedmiotowej usługi za usługę w zakresie kredytowania.

Mając na uwadze wskazany w opisie stanu faktycznego zakres usługi nabycia wierzytelności oraz biorąc pod uwagę przedstawione powyżej rozumienie usług nabycia wierzytelności zdaniem Wnioskodawcy świadczone przez Spółkę usługi są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT w rozumieniu powołanych przepisów na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, ponieważ stanowią usługi w zakresie finansowania (kredytów, pożyczek), a tym samym wynagrodzenie płacone przez Dłużnika na rzecz Spółki stanowi wynagrodzenie Spółki zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Podsumowanie:

Zdaniem Spółki zwolnieniem na podstawie przepisu zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT objęte jest natomiast wynagrodzenie Spółki z tytułu finansowania Dłużnika wynikające z przedstawionej w stanie faktycznym Umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na mocy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem umowy, dłużnik jest zobowiązany do spłaty na rzecz Spółki wierzytelności nabytej od Wierzyciela przez Spółkę w określonych w Umowie terminach. W przypadku, gdy przekroczony zostanie pierwotny termin zapłaty wierzytelności przez Dłużnika, Dłużnik będzie zobowiązany zapłacić na rzecz Spółki koszty finansowania wyliczone w oparciu o (i) marżę Dłużnika, (ii) bieżącą stopę bazową WIBOR 3M, (iii) kwotę niespłaconych przez Dłużnika wierzytelności nabytych przez Spółkę od Wierzyciela. Dodatkowo, z Umowy wynika, że Spółka wstąpi w prawa wierzyciela wobec wierzytelności przysługujących innemu podmiotowi (dalej: "Wierzyciel 2") wobec Dłużnika, a nabytych uprzednio przez Wierzyciela 2 od Wierzyciela z tytułu zapłaty ceny za pojazdy zakupione przez Dłużnika od Wierzyciela, poprzez spłacenie Wierzycielowi 2, a Dealer na takie wstąpienie wyraża zgodę. Do wierzytelności Wierzyciela 2 stosuje się odpowiednio wszelkie zapisy Umowy, tak jakby Spółka nabywała te wierzytelności od Wierzyciela. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy wynagrodzenie z tytułu finansowania należne Spółce od Dłużnika jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT w świetle ustawy o VAT.

Zdaniem tut. Organu podatkowego w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem przez Wnioskodawcę na rzecz dłużnika usługi polegającej na wydłużeniu terminu płatności (prolongata terminu płatności).

W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku w istocie mamy do czynienia z odrębnym od pierwotnej dostawy (tj. transakcji zawartej pomiędzy pierwotnym wierzycielem a dłużnikiem), jak i odrębnym od zawartego pomiędzy Wnioskodawcą a Wierzycielem porozumieniem w kwestii nabycia wierzytelności, świadczeniem usług w postaci prolongaty terminu płatności kwoty należnej obecnie Wnioskodawcy za wynagrodzeniem. Porozumienie w sprawie prolongaty terminu płatności zostało zawarte wyłącznie pomiędzy Wnioskodawcą i dłużnikiem i nie ma nic wspólnego z wcześniejszą transakcją nabycia wierzytelności dokonaną pomiędzy Wnioskodawcą a pierwotnym wierzycielem.

Prolongata terminu płatności, a zatem świadczenie usługi na rzecz dłużnika, jest czynnością odpłatną, następuje bowiem za zapłatą kwoty stanowiącą wynagrodzenie z tytułu finansowania Dłużnika.

Poprzez odroczenie terminu płatności Wnioskodawca przez cały czas tegoż odroczenia kredytuje dłużnika. W konsekwencji, w ocenie tut. Organu podatkowego, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca kredytując dłużnika świadczy na jego rzecz usługi w zakresie kredytowania, które w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do tak przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ podatkowy informuje, iż w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie objęcia zwolnieniem z podatku VAT wynagrodzenia z tytułu finansowania (pytanie nr 2 przedmiotowego wniosku). Rozstrzygnięcie dotyczące zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla świadczonych usług nabycia wierzytelności (pyt. nr 1) zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.