IPPP2/443-227/14-5/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 28 lutego 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) na wezwanie Organu z 10 kwietnia 2014 r. znak sprawy IPPP2/443-227/14-2/AO (skutecznie doręczone 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług organizacji szkoleń skierowanych do rzeczoznawców majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 6 marca 2014 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług organizacji szkoleń skierowanych do rzeczoznawców majątkowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniony został pismem z 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) na wezwanie Organu z 10 kwietnia 2014 r. znak sprawy IPPP2/443-227/14-2/AO (data doręczenia 14 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem prowadzącym działalność gospodarczą. Celem Stowarzyszenia jest promowanie i podnoszenie rangi zawodu rzeczoznawcy majątkowego, doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych.

W ramach działalności Stowarzyszenie prowadzi usługi szkoleń specjalistycznych kształcenia zawodowego skierowanych do rzeczoznawców majątkowych. Do końca 2013 r. za wykonanie przedmiotowych usług szkoleniowych Stowarzyszenie wystawiało swoim kursantom (słuchaczom) faktury ze stawką VAT zwolnioną na podstawie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ppkt a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W odpowiedzi na wezwanie o doprecyzowanie wniosku dotyczące wskazania przepisów regulujących formy i zasady prowadzonych szkoleń specjalistycznych dla rzeczoznawców majątkowych od dnia 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że Towarzystwo prowadzi seminaria i szkolenia na zasadach udziału osoby słuchacza w szkoleniach lub kursach specjalistycznych.

Podstawę prawną prowadzonych szkoleń i seminariów specjalistycznych oraz ich zasadę dokumentowania stanowi Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomościami (Dz. U. Nr 140, poz. 945).

Szkolenia organizowane przez Towarzystwo są szkoleniami odbywającymi się w formie stacjonarnej. Wszystkie organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia są dokumentowane. Dokumentację odbytego szkolenia stanowią program szkolenia i lista obecności. Prowadzony jest rejestr wydawanych zaświadczeń o odbytym - ukończonym seminarium - szkoleniu. Stowarzyszenie jako organizator doskonalenia zawodowego przechowuje całokształt dokumentacji związanej z odbytym przez uczestnika szkoleniem przez okres 3 lat. Lista obecności uczestników szkoleń obejmuje: firmę albo nazwę organizatora doskonalenia, termin i formę doskonalenia oraz tytuł seminarium, szkolenia albo kursu specjalistycznego; imiona i nazwiska uczestników kształcenia wraz z numerami posiadanych przez nich uprawnień lub licencji zawodowych. Na liście obecności każdy uczestnik kształcenia ma obowiązek złożyć przy swoim nazwisku podpis wraz z datą dokonania podpisu, a w przypadku gdy szkolenie trwa więcej niż jeden dzień, uczestnik kształcenia składa podpis wraz z datą dokonania podpisu w każdym dniu trwania seminarium, szkolenia lub kursu specjalistycznego.

Dokumentem potwierdzającym doskonalenie kwalifikacji zawodowych jest zaświadczenie o ukończonym seminarium, szkoleniu, kursie specjalistycznym.

Stowarzyszenie jako organizator wydaje zaświadczenia w terminie 14 dni od daty zakończenia seminarium, szkolenia, kuru specjalistycznego.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, pomimo uchylenia z dniem 1 stycznia 2014 r. dotychczasowych delegacji ustawowych zawartych w art. 196 ust. 3 oraz w art. 197 punkt 6 Ustawy o Gospodarowaniu Nieruchomościami oraz w związku z zaprzestaniem obowiązku przesyłania zarejestrowanych zaświadczeń do Ministerstwa Infrastruktury za pośrednictwem ePUAP o odbytych obowiązkowych szkoleniach przez rzeczoznawców - Stowarzyszenie w dalszym ciągu przy wystawieniu faktur za przeprowadzenie szkoleń specjalistycznych doskonalenia zawodowego ma prawo wystawiać faktury ze stawką VAT zwolnioną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie ma prawo w dalszym ciągu, tj. w okresie od 1 stycznia 2014 r. do dalszego wystawiania faktur ze stawką VAT zwolnioną w związku z organizacją szkoleń skierowanych do rzeczoznawców majątkowych biorąc pod uwagę nieobowiązywanie od 1 stycznia 2014 r. przepisów Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów mających na celu doskonalenie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 859), jak również rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców, pośredników majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz. U. Nr 140, poz. 945 z późn. zm.).

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy pomimo uchylenia z dniem 1 stycznia 2014 r. dotychczasowych delegacji ustawowych zawartych w art. 196 ust. 3 oraz w art. 197 punkt 6 Ustawy o Gospodarce Nieruchomościami oraz w związku z zaprzestaniem rejestracji odbywania obowiązkowych szkoleń przez rzeczoznawców, przy pozostawieniu zapisu art. 175 punkt 2 Ustawy o Gospodarce Nieruchomościami - Stowarzyszenie w dalszym ciągu przy wystawieniu faktur za przeprowadzanie szkoleń specjalistycznych doskonalenia zawodowego ma prawo wystawiać faktury ze stawką VAT zwolnioną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w przepisach stanowiących o obniżonej stawce podatku lub zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wskazana wyżej regulacja stanowi implementację prawa unijnego, w szczególności przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347/1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania podatkiem od towarów i usług kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Ograniczenie zawarte w tym przepisie ma zatem charakter podmiotowo - przedmiotowy. Zwolnieniu podlegają podmioty prawa publicznego lub inne instytucje, pod warunkiem, że zajmują się kształceniem dzieci i młodzieży, kształceniem powszechnym lub wyższym, kształceniem zawodowym lub przekwalifikowaniem. Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym.

Zwolnieniu od podatku podlega zatem określony rodzaj usług, wykonywanych przez zdefiniowany krąg podmiotów. Zwolnienia określone w art. 132 Dyrektywy adresowane są, co do zasady, do podmiotów prawa publicznego. Jednakże w interesie publicznym mogą działać zarówno podmioty prawa publicznego, jak i inne instytucje działające w danej dziedzinie. Podmioty (wykonujące czynności wymienione w określonych przepisach art. 132 Dyrektywy) inne niż podmioty prawa publicznego mogą zostać objęte zwolnieniem od podatku, jeśli spełniają wskazane w przepisach Dyrektywy kryteria.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest prowadzącym działalność gospodarczą Stowarzyszeniem Rzeczoznawców Majątkowych. Celem Wnioskodawcy jest promowanie i podnoszenie rangi zawodu rzeczoznawcy majątkowego, doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych. W ramach działalności Stowarzyszenie prowadzi usługi szkoleń specjalistycznych kształcenia zawodowego skierowanych do rzeczoznawców majątkowych. Podstawę prawną prowadzonych szkoleń i seminariów specjalistycznych oraz ich zasadę dokumentowania stanowi Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomościami. Szkolenia organizowane przez Towarzystwo odbywają się w formie stacjonarnej. Wszystkie szkolenia są dokumentowane. Dokumentację odbytego szkolenia stanowi program szkolenia i lista obecności. Dokumentem potwierdzającym doskonalenie kwalifikacji zawodowych jest zaświadczenie o ukończonym seminarium, szkoleniu, kursie specjalistycznym. Ponadto prowadzony jest rejestr wydawanych zaświadczeń o odbytym - ukończonym seminarium - szkoleniu. Stowarzyszenie jako organizator doskonalenia zawodowego przechowuje całokształt dokumentacji związanej z odbytym przez uczestnika szkoleniem przez okres 3 lat. Do końca 2013 r. za wykonanie przedmiotowych usług szkoleniowych Stowarzyszenie wystawiało swoim kursantom (słuchaczom) faktury ze stawką VAT zwolnioną na podstawie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ppkt a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W odniesieniu do powyżej przedstawionego opisu należy zauważyć, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług jest implementacją art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy. Przesłanki, jakie muszą być spełnione do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy to:

* świadczone usługi muszą być usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania,

* usługi te muszą być świadczone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje uznane przez państwo członkowskie za mające podobne cele.

Pierwsza z przesłanek oznacza, że dla objęcia zwolnieniem od podatku określonych usług kształcenia, konieczne jest, by usługi te mieściły się w zakresie definicji usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania. Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/I12/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 77 str. 1). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca prowadzi usługi szkoleń specjalistycznych kształcenia zawodowego skierowanych do rzeczoznawców majątkowych. Prowadzone szkolenia mają na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych. Dokumentem potwierdzającym doskonalenie kwalifikacji zawodowych jest zaświadczenie o ukończonym seminarium, szkoleniu, kursie specjalistycznym.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dla rzeczoznawców majątkowych w celu doskonalenia zawodowego będą spełniały definicję usług kształcenia zawodowego. Szkolenia te obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i wykonywanym zawodem, co za tym idzie mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Dla oceny spełnienia drugiej z przesłanek, konieczne jest stwierdzenie, czy Towarzystwo jest podmiotem prawa publicznego, o którym mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady lub inną instytucją uznaną za mającą podobne cele, o których mowa w tym przepisie.

Towarzystwo jest stowarzyszeniem, które ma na celu promowanie i podnoszenie rangi zawodu rzeczoznawcy majątkowego, doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych. Działa zgodnie z ustawą o stowarzyszeniach.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. W myśl art. 2 ust. 2 tej ustawy stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy - Prawo o stowarzyszeniach stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.

Działalność zawodowa w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego regulowana jest przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518).

Stosownie do art. 4 ust. 15 ustawy o gospodarce nieruchomościami ilekroć w ustawie jest mowa o organizacjach zawodowych należy przez to rozumieć stowarzyszenia i związki stowarzyszeń zrzeszające osoby zawodowo wykonujące czynności rzeczoznawcy majątkowego.

Formalnie, zgodnie z art. 4 pkt 15 ustawy o gospodarce nieruchomościami Wnioskodawca stanowi organizację zawodową.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518) rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 174 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 175 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Stosownie do art. 176 ust. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami standardy zawodowe ustalają organizacje zawodowe rzeczoznawców majątkowych w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. Komunikat o uzgodnieniu standardów zawodowych zamieszcza się w Dzienniku Urzędowym ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

Na mocy art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. am.) w drodze ustawy można tworzyć samorządy zawodowe, reprezentujące osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujące pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony.

Zawód rzeczoznawcy majątkowego został prawnie usankcjonowany zapisami w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Ustawa ta ustanowiła zawód rzeczoznawcy majątkowego, a w swych zapisach postanowiła, że jest to zawód prawnie chroniony. Zawód rzeczoznawcy majątkowego jest zawodem zaufania publicznego. Należy w tym miejscu zacytować wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 grudnia 2002 r. W wyroku tym Trybunał stwierdził, że:

"rzeczoznawca swoimi usługami służy szerszemu interesowi społecznemu. Przyznany im zakres uprawnień i kompetencji świadczy o tym, że rzeczoznawcy majątkowi zostali uznani za osoby zaufania publicznego".

Podkreślić należy, że z art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady wynika wyraźnie, że dla objęcia zwolnieniem na podstawie tego przepisu określonych usług kształcenia, nie jest wystarczające, by usługi te były świadczone przez podmioty prawa publicznego; konieczne jest, by usługi te były świadczone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego - a więc takie, których celem (zadaniem) jest świadczenie usług edukacyjnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Horizon College, pkt 35: "Jak to bowiem wynika z samego brzmienia art. 13 część A ust. 1 lit. i szóstej dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/I12/WE Rady), aby udostępnianie nauczycieli na rzecz instytucji przejmujących mogło podlegać zwolnieniu, o którym mowa w tym przepisie, niezbędne jest, by działalność ta była wykonywana przez podmiot publiczny mający cele edukacyjne lub przez inny podmiot określony przez dane państwo członkowskie jako mający podobne cele (...)."

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że skoro do ustawowych obowiązków rzeczoznawcy majątkowego należy stałe doskonalenie kwalifikacji zawodowych a Wnioskodawca jest stowarzyszeniem zrzeszającym rzeczoznawców majątkowych, którego celem jest m.in. doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych to należy uznać, że Wnioskodawca będzie podmiotem zrzeszonym m.in. do kształcenia - doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych - które leży w interesie publicznym i w tym zakresie realizuje politykę edukacyjną. Tym samym, Wnioskodawca, w zakresie realizowania obowiązku doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych, będzie mieścił się w użytym w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 112 pojęciu podmiotu prawa publicznego lub innej instytucji działającej w dziedzinie kształcenia zawodowego.

Analiza przedstawionego opisu i treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że realizowane przez Wnioskodawcę obligatoryjne szkolenia, mające na celu doskonalenie zawodowe rzeczoznawców majątkowych będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo wystawiać faktury ze stawką VAT zwolnioną w związku z organizacją szkoleń skierowanych do rzeczoznawców majątkowych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Organ informuje, że w zakresie stanu faktycznego wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.