IPPP2/443-224/12-8/AO - Możliwość zwolnienia ośrodka pomocy społecznej z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 29 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 26 kwietnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 16 kwietnia (data doręczenia 19 kwietnia 2012 r.) znak sprawy IPPP2/443-224/12-2/AO oraz pismem z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 8 maja 2012 r. (data doręczenia 14 maja 2012 r.) znak sprawy IPPP2/443-224/12-4/AO a także doprecyzowanego pismem z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 lutego 2012 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 26 kwietnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 kwietnia 2012 r., znak sprawy IPPP2/443-224/12-2/AO (skutecznie doręczonym w dniu 19 kwietnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 15 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu znak sprawy IPPP2/443-224/12-4/AO z dnia 8 maja 2012 r. (skutecznie doręczonym w dniu 14 maja 2012 r.) oraz doprecyzowanego pismem z dnia 30 maja 2012 r. (data wpływu 4 czerwca 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ośrodek jest jednostką budżetową w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych dla jednostek budżetowych. Podstawą gospodarki finansowej Ośrodka jest roczny plan finansowy obejmujący dochody i wydatki.

Ośrodek świadczy usługi opiekuńcze dla podopiecznych na terenie dzielnicy. Podopieczni ponoszą częściową odpłatność za świadczenie tych usług na podstawie decyzji administracyjnych wydawanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 81, poz. 440 z późn. zm.) - jest to stosunek administracyjnoprawny, a nie cywilnoprawny. Stawki odpłatności za ww. usługi określone są Uchwałą Rady Miasta z dnia 16 września 2004 r. (z późn. zm.) w sprawie szczegółowych zasad przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze oraz zasad zwrotu wydatków za świadczenia z pomocy społecznej realizowane przez W. w zakresie zadań własnych gminy.

Na podstawie art. 43 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - usługi pomocy społecznej zwolnione są od podatku. Z kolei art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług określa, iż "nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych".

Ośrodek jako jednostka budżetowa jednostki samorządu terytorialnego wydaje decyzje administracyjne, na podstawie których świadczeniobiorcy mają świadczone usługi opiekuńcze przez wykonawcę wyłonionego w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych. Średni roczny dochód za ww. usługi to kwota ok. 30 000 zł Odpłatność za ww. usługi wyliczona jest na podstawie uchwały Rady Miasta oraz dochodu danej osoby. Kwota pobranych świadczeń odprowadzana jest na rachunek Urzędu Dzielnicy. Ww. usługi jako usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej wykonywane przez ośrodek pomocy społecznej korzystają ze zwolnienia (art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy). Przy wykonywaniu przez Ośrodek usług zwolnionych od podatku nigdy nie powstanie kwota podatku należnego.

Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy jest podatnikiem jako jednostka organizacyjna (jednostka budżetowa) m. w oparciu o art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60). Ośrodek Pomocy Społecznej nie prowadzi innej sprzedaży za wynagrodzeniem poza świadczeniem usług opiekuńczych dla podopiecznych na terenie dzielnicy. Wnioskodawca z tytułu działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

* za rok 2010 osiągnął dochody w wysokości 38 195, 97 zł

* za rok 2011 osiągnął dochody w wysokości 35 993,89 zł.

Ponadto Wnioskodawca informuje, iż zapłata za świadczone usługi:

* w roku 2010 nastąpiła za pośrednictwem banku w wysokości 33 035,29 zł,

za pośrednictwem kasy OPS w wysokości 5 160,68 zł,

* w roku 2011 nastąpiła za pośrednictwem banku w wysokości 31 125,30 zł,

za pośrednictwem kasy OPS w wysokości 4 868,59 zł.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje świadczonych usług, za które zapłata następuje na konto bankowe. Z ewidencji tej jednoznacznie wynika kto dokonał wpłaty i jakiej transakcji dotyczyła.

Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że w Ośrodku rozpoczęto ewidencję świadczonych usług przed dniem I stycznia 2011 r. Ewidencja świadczonych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r. prowadzona była w formie papierowej polegającej na ewidencji księgowej.

Ośrodek Pomocy Społecznej nie dokonał zakupu kasy fiskalnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z obowiązującym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930) Ośrodek zwraca się z prośbą o rozstrzygnięcie kwestii czy jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i prawny Ośrodek Pomocy Społecznej nie podlega obowiązkowi prowadzenia kasy fiskalnej.

Z uwagi na treść art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto wykonywane przez Ośrodek usługi pomocy społecznej korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 pkt 22 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z przedmiotowego wniosku Wnioskodawca świadczy usługi opiekuńcze dla podopiecznych na terenie dzielnicy. Podopieczni ponoszą częściową odpłatność za świadczenie tych usług na podstawie decyzji administracyjnych wydawanych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Średni roczny dochód za ww. usługi to kwota ok. 30 000 zł Odpłatność za ww. usługi wyliczona jest na podstawie uchwały Rady Miasta oraz dochodu danej osoby. Kwota pobranych świadczeń odprowadzana jest na rachunek Urzędu Dzielnicy.

Z ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Tak więc usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Mając powyższe na uwadze, aby ustalić czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję świadczenia usług i zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za opłatę, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Wnioskodawca dokonuje świadczenia usług opiekuńczych na rzecz podopiecznych na terenie dzielnicy za które podopieczni ponoszą częściową odpłatność. Zatem w niniejszym przypadku mamy do czynienia z bezpośrednim beneficjentem usług Wnioskodawcy, którym są podopieczni a Wnioskodawca świadczy usługi opiekuńcze na ich rzecz.

Mając zatem na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż ww. czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję świadczenia usług wymienioną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Wskazać należy, że na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Do zadań publicznych powiatu na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie powiatowym w zw. z art. 19 pkt 7 ustawy o pomocy społecznej należy m.in. prowadzenie domów pomocy społecznej. Zadania te wykonuje organ tj. Prezydent poprzez kierowanie osób uprawnionych do domów pomocy społecznej i wydawanie decyzji o odpłatności za pobyt. Realizację tych zadań wykonują powołane przez niego jednostki budżetowe, czyli urzędy prowadzące jego obsługę. W zakresie pomocy społecznej taką jednostką jest Wnioskodawca.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych. Z tego względu nie korzystają one z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca nie należy do kategorii jednostek samorządu terytorialnego, jest jednostka budżetową, zatem zwolnienie określone w § 13 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia nie ma do niego zastosowania.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższego wynika, iż obowiązkowi ewidencjonowania na kasie rejestrującej podlega odpłatne świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych niezależnie od tego czy czynności te są opodatkowane podatkiem od towarów i usług czy też korzystają ze zwolnienia od tego podatku.

W treści art. 111 ust. 8 ww. ustawy upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym może uregulować kwestie zwolnienia określonych grup podatników lub czynności na czas określony z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymienione zostało świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła 2).

Z objaśnień zawartych w punkcie 2) wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie ze zwolnienia określonego w poz. 37 ww. załącznika wymaga zatem spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi opiekuńcze dla podopiecznych na terenie dzielnicy. Podopieczni ponoszą częściową odpłatność za świadczenie tych usług. Ośrodek jako jednostka budżetowa jednostki samorządu terytorialnego wydaje decyzje administracyjne, na podstawie których świadczeniobiorcy mają świadczone usługi opiekuńcze przez wykonawcę wyłonionego w oparciu o ustawę Prawo zamówień publicznych. Wnioskodawca z tytułu działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za rok 2010 osiągnął dochody w wysokości 38 195, 97 zł natomiast za rok 2011 - w wysokości 35 993,89 zł. Zapłata za świadczone usługi następuje za pośrednictwem banku oraz w kasie Ośrodka. Wnioskodawca w 2011 r. za pośrednictwem banku osiągnął dochody w wysokości 33 035,29 zł. Natomiast za pośrednictwem kasy dochód wyniósł 4 868,59 zł.

Wnioskodawca nie dokonał zakupu kasy fiskalnej. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje świadczonych usług, za które zapłata następuje na konto bankowe. Z ewidencji tej jednoznacznie wynika kto dokonał wpłaty i jakiej transakcji dotyczyła.

Mając na uwadze przywołane uregulowania prawne oraz przedstawione okoliczności w niniejszym wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca w odniesieniu do wpłat dokonywanych na rachunek bankowy może korzystać ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących do dnia 31 grudnia 2012 r. Z przedstawionej treści wynika, iż w przypadku wpłat dokonywanych na rachunek bankowy Wnioskodawca spełnia warunki określone w poz. 37 załącznika do rozporządzenia. Zapłata za usługę następuje na rachunek bankowy podatnika. Wnioskodawca prowadzi ewidencję dowodów dokumentujących transakcje świadczonych usług, za które zapłata następuje na konto bankowe. Z ewidencji tej jednoznacznie wynika kto dokonał wpłaty i jakiej transakcji dotyczyła oraz Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Ze zwolnienia przewidzianego w § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia nie będą korzystały wpłaty dokonywane w kasie Ośrodka z uwagi na brak spełnienia przesłanki warunkującej prawo do skorzystania z tego zwolnienia tj. zapłata za świadczone usługi nie nastąpi w sposób wskazany w niniejszym przepisie.

W przypadku wpłat dokonywanych w gotówce, w kasie Ośrodka, do dnia 31 grudnia 2012 r. Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia. Obowiązek taki powstanie wobec Wnioskodawcy gdy - w trakcie roku podatkowego 2012 - osiągnięty obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych, przekroczy kwotę 40.000 zł Wówczas, stosownie do zapisu § 3 ust. 6 powołanego rozporządzenia zwolnienie straci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r. w odniesieniu do wpłat dokonywanych na rachunek bankowy ze zwolnienia przedmiotowego określonego w § 2 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz w przypadku wpłat gotówkowych dokonywanych w kasie Ośrodka ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednakże stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż nie podlega obowiązkowi prowadzenia kasy fiskalnej należało uznać za nieprawidłowe. Podkreślić należy, iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu, Wnioskodawca nie korzysta z wyłączenia określonego w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług i na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży (świadczenia usług opiekuńczych dla podopiecznych na terenie dzielnicy...) przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt, że podatnik korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.