IPPP2/443-1816/08-2/MS - Obowiązki podatkowe związane z wystawieniem faktur korygujących.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2008 r. (data wpływu 11 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych związanych z wystawieniem faktur korygujących - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych związanych z wystawieniem faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka sprzedaje kontrahentowi produkty za określoną cenę. W przypadku gdy kontrahent sprzeda zakupione od Spółki produkty po wyższej/niższej cenie dzieli się zyskiem/stratą ze Spółką zgodnie z zapisami w umowie. Jest to udokumentowane fakturą korygującą wystawioną przez Spółkę z tytułu zwiększenia/zmniejszenia ceny. Faktury te są wystawiane po uzyskaniu informacji od kontrahenta o wysokości uzyskanej ceny za okresy kwartalne. Zdarza się, że faktura korygująca dotycząca sprzedaży w danym roku obrotowym jest wystawiana już w następnym roku obrotowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy korygować deklarację VAT-7, Informację podsumowującą i Intrastat za miesiąc/kwartał w którym ujęto fakturę pierwotną czy za miesiąc/kwartał w którym wystawiono fakturę korygującą.

Zdaniem wnioskodawcy: W zakresie podatku VAT w przypadku wystawienia faktury korygującej z powodu podwyższenia/obniżenia ceny należy skorygować deklarację VAT-7 (zmiana wartości WDT) i Intrastat za miesiąc w którym wystawiona była faktura pierwotna oraz Informację podsumowującą za kwartał w którym wykazana była faktura pierwotna dokumentująca sprzedaż. Powyższa rozbieżność dotycząca kwalifikacji dla celów rozliczenia CIT i VAT jest uzasadniona i wynika z przepisów podatkowych w zakresie CIT i VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie wystawiania faktur, w tym faktur korygujących oraz zasady ich rozliczania reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Faktury korygujące generalnie można podzielić na te, które powodują zmniejszenie obrotu i kwoty podatku należnego oraz na te, które wywołują skutki odwrotne, tj. w wyniku ich wystawienia wartość obrotu i kwoty podatku należnego ulega podwyższeniu. W ramach powyższego rozróżnienia faktury korygujące można również podzielić ze względu na powód ich wystawienia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 i 2 rozporządzenie Ministra Finansów w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Stosownie do § 13 ust. 3 rozporządzenia przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Przepisy § 5 ust. 5-7 i § 7 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących (§ 13 ust. 4).

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" (§ 13 ust. 5 rozporządzenia).

Fakturę korygującą zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Przepis § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi, iż faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Zgodnie z ust. 3 ww. przepisu faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących (§ 14 ust. 4).

Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji gdy korekta powoduje podwyższenie podatku należnego, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. I tak, faktura korygująca podwyższająca podatek należny w stosunku do faktury pierwotnej może być wystawiona:

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonując dostawy towarów uzależnia cenę od tych towarów po uzyskaniu informacji od kontrahenta o wysokości uzyskanej ceny za okresy kwartalne z odbiorcą terminu płatności.

Wiąże się to z koniecznością wystawienia faktury korygującej, skutkującej podwyższeniem/obniżeniem w stosunku do faktury pierwotnej, wartości obrotu i kwoty podatku należnego.

Powyższa sytuacja dowodzi, iż zarówno Spółka, jak i nabywca w momencie dostawy towarów przewidywały możliwość zmiany cen i konieczność dokonania w przyszłości stosownej korekty. W tym przypadku nie można zatem mówić, iż przyczyną korekty są okoliczności, które zaistniały po dokonaniu pierwotnej sprzedaży. Powyższy warunek (zmiana ceny) został uzgodniony z kontrahentem, wyraził on bowiem na to zgodę w momencie zawierania transakcji. Skoro Spółka zdawała sobie sprawę z możliwości zmiany ceny i konieczności - w związku z tym faktem - wystawienia faktury korygującej, podwyższenie ceny nie było okolicznością nową, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktur pierwotnych.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 1 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zatem skoro obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, to zwiększenie obrotu z przyczyn zastosowania ceny obowiązującej w dniu zapłaty, o czym Strony transakcji mają pełną wiedzę, powinno nastąpić w odniesieniu do tego momentu.

Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w świetle obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy podwyższenie ceny nie było nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, faktura korygująca zwiększająca obrót i kwotę podatku należnego winna zostać uwzględniona w okresie rozliczeniowym, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonanej dostawy, a więc w tych okresach rozliczeniowych, w których wykazano dokonanie dostawy i ujęto faktury pierwotne.

Okoliczności związane z korektą podatku należnego powinny znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług - art. 99 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku zwiększenia podstawy opodatkowania (i tym samym podatku należnego) winna nastąpić korekta złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W przypadku faktur korygujących obniżających kwotę podatku należnego - gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze - zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r.), obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Zgodnie z przepisem ust. 4b powołanego art. 29 ustawy warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru faktury korygującej nie stosuje się w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Okoliczności związane z korektą podatku należnego powinny znaleźć odzwierciedlenie w złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania (i tym samym podatku należnego) rozliczenie korygowanych faktur (w zakresie złożonej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług)winno nastąpić w rozliczeniach za miesiąc, w których wystawca faktury otrzymał potwierdzenie otrzymania faktur korygujących.

Co zaś się tyczy korygowania informacji podsumowujących - uregulowania art. 101 ustawy o podatku od towarów i usług przewidują, iż w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej. Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 13 października 2005 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (Dz. U. Nr 201, poz. 1665) określono formularze korekty informacji podsumowującej. W opinii organu wydającego niniejsza interpretację złożenie korekty informacji podsumowującej bez zbędnej zwłoki oznacza jej złożenie w pierwszym możliwym terminie następującym po zdarzeniu ujawniającym zmianę podstawy opodatkowania.

Zagadnienie wiązane z obowiązkami składania deklaracji Intrastat dotyczy prawa celnego, i nie może być przedmiotem interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.