IPPP2/443-1788/08-2/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego od zagranicznego kontrahenta rabatu z tytułu osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów, którego nie można przypisać do konkretnej dostawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanego od zagranicznego kontrahenta rabatu z tytułu osiągnięcia odpowiedniego poziomu obrotów, którego nie można przypisać do konkretnej dostawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jest dystrybutorem części samochodowych, w tym amortyzatorów z przeznaczeniem na rynek części zamiennych produkowanych przez grupę K. Jako dystrybutor Spółka działa w grupie zakupowej w celu uzyskania niższych cen nabywanych części. Członkami grupy zakupowej są firmy hurtowe realizujące zakupy na potrzeby pozostałych członków grupy zakupowej. Spółka działa w ten sposób, że dokonuje zakupu towarów, np. K. z siedzibą w Niemczech) i sprzedaje je członkom grupy zakupowej. Towary trafiają bezpośrednio do członków grupy (na fakturze od K dodatkowo wskazany jest adres dostawy - magazyn konkretnego członka grupy). Kontynuując dalej powyższy przypadek, Spółka ustaliła z K planowany poziom zakupów amortyzatorów w 2008 r. i odpowiadający mu poziom rabatu (bonusu) możliwego do osiągnięcia w zależności od stopnia wykonania planów zakupowych (szczegóły zawiera umowa stanowiąca załącznik nr 1). Następnie, otrzymane rabaty zostaną przekazane członkom grupy proporcjonalnie do obrotów generowanych przez każdego z nich. Podstawą przekazania rabatów są umowy o wypłatę premii obrotowej jaką Spółka podpisała z każdym z członków grupy (lub podpisze - ze względu na zawirowania finansowe z niektórymi odbiorcami negocjacje trwają od początku roku) - wzór umowy pomiędzy Spółką i członkiem grupy stanowi załącznik nr 2.

Umowa ta przewiduje, że po zrealizowaniu określonej wielkości zakupów od Spółki, wypłaci ona członkowi grupy odpowiedni rabat (premię obrotową). Zawierane przez Wnioskodawcę umowy nie zawierają zobowiązań do dokonywania zakupów ani sankcji za ich brak lub niewystarczającą wartość. Rozliczenie obrotów z K w 2008 r. nastąpi w I kwartale 2009 r.. Na jego podstawie zostaną zaprezentowane osiągnięte wartości obrotów i ustalony rabat należny z tego tytułu. Bonus jest obliczany jako procentowy rabat (od oficjalnego cennika zakupów) na poszczególne rodzaje asortymentu w zależności od przynależności do określonej grupy rabatowej. Przyporządkowanie Spółki do określonej grupy rabatowej zależy od planowanej i wykonanej wielkości zakupu towarów od K, przy czym strony mają prawo do zweryfikowania planów i założeń w trakcie danego roku w zależności od sytuacji rynkowej. Kwotę rabatu może podwyższyć dodatkowe wynagrodzenie posprzedażne (zależne od stopnia przekroczenia minimalnego progu zakupów) oraz wynagrodzenie zachęcające za zakupy towarów wolno-ratujących. Rabat jest potwierdzany wystawioną przez K notą kredytową (credit note). Powyższy rabat nie będzie przypisany do żadnej konkretnej dostawy. Jego zapłata może nastąpić poprzez potrącenie tej należności z bieżącym zobowiązaniem Spółki z tytułu dokonanych zakupów w K. Identycznie, wypłacane członkom grupy przysługujące im premie obrotowe nie są powiązane z żadną konkretną dostawą i członkowie grupy mają prawo do potrącenia tych naIeżności ze swoimi bieżącymi zobowiązaniami wobec Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, że otrzymanie (wypłaty) rabatu w związku z osiągnięciem określonych obrotów przez nabywcę (odbiorcę) za dany okres rozliczeniowy, której nie można przypisać do konkretnej dostawy, nie podlega rozliczeniu w podatku od towarów i usług. Swoją opinię wnioskodawca, opiera na analizie przepisów ustawy o VAT oraz na podstawie orzecznictwa sądowo administracyjnego i orzecznictwa ETS.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT) przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy towarów. Powyższa norma oznacza, że czynnością opodatkowaną jest albo świadczenie usług, albo dostawa towarów. Oznacza to, ze w ramach jednego świadczenia (transakcji) jednocześnie nie może wystąpić świadczenie usługi i dostawy towarów, gdyż ustawodawca traktuje te czynności rozłącznie. Potwierdzeniem powyższego jest wyrok ETS w sprawia C-23/94 Faaborg Gelting Linien A/S Finanzamt Flenzburg Niemcy), w którym Trybunał orzekł, że o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług, powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji (M. Chomiuk (w:) K.: Szósta Dyrektywa VAT, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2004, str. 112). Oznacza to, że jeśli pomiędzy stronami miała miejsce dostawa. to nie można twierdzić, że w ramach tej samej transakcji było jeszcze świadczenie usług i na odwrót. Pogląd odmienny powodowałby podwójne opodatkowanie tej samej transakcji, nawet wówczas gdy wystąpiła ich większa liczba, co, jest niezgodne zarówno z krajowym, jak i wspólnotowym prawem dotyczącym podatku VAT.

Odmienny pogląd wyrażają organy podatkowe twierdząc, że gdy rabaty wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonych wartości czy ilości towarów w określonym, czasie i rabaty te nie są związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że wypłacony rabat związany jest z określonymi zachowaniami nabywcy, o zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taki rabat, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych (por. interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 marca 2008 r., sygn. ITPP1/443-701A/07/BK, LexPoIonica nr 1886324). Powyższy pogląd w ocenie Wnioskodawcy całkowicie błędny, oparty jest w głównej mierze na wydanej przez Ministra Finansów ogólnej interpretacji przepisów podatkowych z dnia 30 grudnia 2004 r. sygn. PP3-812-1222/2004/AP/4026 (LexPolonica nr 374802). Mimo jednolitego, bogatego juz orzecznictwa sądów administracyjnych - np. wyrok NSA z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I FSK 94/06), wyroki WSA w Warszawie z dnia 22 maja 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 4080/06) i z dnia 16 lutego 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 1751/06). Minister Finansów konsekwentnie podtrzymuje swoje odmienne stanowisko. Przykładem jest odpowiedź na interpelację poselską nr 3266 z dnia 18 czerwca 2008 r. ("Jak rozliczyć bonusy za zakupu dziennik Rzeczpospolita nr 1227/210 (8111) z dnia 8 września 2008 r., strona DF2,)

Co więcej, organy podatkowe są w swojej opinii odosobnione, gdy w piśmiennictwie dominuje pogląd, zgodnie z którym, jeżeli pomiędzy stronami nie ma zobowiązania do dokonywania określonych zakupów, możliwość uzyskania rabatu (bonusu premii pieniężnej) jest jedynie zachętą dla nabywcy do zwiększenia zakupów, a jej uzyskanie jesz możliwe przy osiągnięciu określonego poziomu obrotów bez żadnych innych obowiązków po stronie nabywcy, to po stronie nabywcy nie ma żadnego świadczenia, które mogłoby zostać uznane za usługę (Tomasz Michalik, "VAT Komentarz", Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2007, str. 130).

Należy podkreślić, że Wnioskodawca zawiera ze swoimi kontrahentami umowy kupna-sprzedaży (art. 353, art. 535 i art. 605 Kodeksu cywilnego), które powodują, że jest stroną stosunku zobowiązaniowego z tytułu sprzedaży bądź kupna towarów. W zależności od sytuacji albo ma obowiązek dostarczenia określonej ilości towaru i oczekiwać w zamian świadczenia pieniężnego (sprzedaż), albo ma obowiązek odebrania towarów i dokonania za nie zapłaty (zakup). Natomiast, odrębne od powyższych, umowy o przyznanie premii obrotowej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcami lub porozumienie pomiędzy dostawcą o Wnioskodawcą określają tylko i wyłącznie poziom możliwych do osiągnięcia rabatów w zależności od wolumenu dokonywanej sprzedaży czy zakupów. W żadnym razie Wnioskodawca nie jest stroną zobowiązującą odbiorców do dokonywania zakupów ani też zobowiązaną do dokonywania zakupów u swojego dostawcy. Zawarte umowy mają charakter jedynie gwarancyjny. Pozwalają one stronom na bardziej stabilne prowadzanie działalności gospodarczej poprzez określenie pewnych ram współpracy. Ogólnie należy stwierdzić, że w takiej sytuacji odbiorca ma większą pewność, że dokładając wysiłku w celu intensyfikacji sprzedaży, czego konsekwencją będą zwiększone zakupy, uzyska niższe koszty zakupu towarów (dzięki uzyskanym rabatom), niż w sytuacji, gdyby takiej umowy nie miał.

W opinii Wnioskodawcy zawarte umowy o wypłatę premii obrotowej należy uznać za czynność jednostronną dostawcy próbującego zintensyfikować swoją sprzedaż. W żadnym wypadku nie wiążą się one ze świadczeniem ekwiwalentny ze strony nabywcy. Nabywca kupuje towary w oparciu o umowy kupna-sprzedaży, a nie w oparciu o umowę o współpracę. Przedmiotowe umowy mają zachęcić odbiorców do zwiększenia zakupów u Wnioskodawcy, zatem nie można traktować skutku realizacji przez odbiorców zakupów w określonej wielkości, gwarantującej wypłatę rabatu - jako świadczenia usług przez odbiorców na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie ze stanowiskiem WSA wyrażonym w wyroku z dnia 22 maja 2007 r. (sygn. akt III SA/Wa 4080/06, LexPolonica nr 1433962), by móc uznać świadczenie za usługę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Sąd stwierdził, że premia wypłacona przez sprzedawcę, za osiągnięcie określonego woluminu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. Identyczna argumentacja została zaprezentowana w wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r. (sygn. I FSK 94/2006, LexPolonica nr 1293574). Z powyższych, przeciwstawnych interpretacji organów podatkowych z jednaj strony i sądów administracyjnych oraz piśmiennictwa z drugiej, wynika różnica w ocenie skutków zawarcia umowy przyznającej nabywcy wynagrodzenie w formie rabatów (bonusów, premii obrotowych) w przypadku zrealizowania określonego poziomu obrotów. Organy podatkowe uznają, że samo istnienie umownego porozumienia co do możliwości wypłaty wynagrodzenia za fakultatywne wypełnienie przesłanek, w związku ze ziszczeniem, którego sprzedawca zobowiązuje się do wypłaty tego wynagrodzenia, uzasadnia tezę wypełnienia przez strony takiej umowy " świadczenia usług".

Należy podkreślić z całą stanowczością, że jest to pogląd błędny i nie możliwy do obrony w świetle przestawionych argumentów podnoszonych przez judykaturę i piśmiennictwo. Organy podatkowo błędnie interpretują pojęcie "świadczenie będącego podstawą definicji pojęcia "świadczenia usług". Nie można zgodzić się z twierdzeniom, że zobowiązanie się dostawcy do wypłaty rabatu, przy braku jakiegokolwiek świadczenie wzajemnego nabywcy, prowadzi do powstania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami, który można byłoby uznać za "świadczenie". Na postawie takiej umowy powstaje, co prawda, zobowiązanie, ale tylko po Stronie dostawcy, który niejako gwarantuje wypłatę wynagrodzenia nabywcy (stanowiące zachętę), jeśli spełni określone warunki, co do których nie jest zobowiązany ("dokona zakupów w odpowiedniej ilości).

Nie bez znaczenia, w celu prawidłowej interpretacji pojęcia "świadczenie" unormowanego w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest odwołanie się do art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 (wcześniej art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy). Zgodnie z nim za świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Zatem, "świadczenie" należy rozumieć jako "transakcję". W tym świetle nie ma wątpliwości, że dla zaistnienia transakcji muszą wystąpić co najmniej dwa podmioty stosunku zobowiązaniowego. Oznacza to, że odpłatne świadczenie jednostronne, jakim jest wypłata rabatu w przypadku zrealizowania przez nabywcę określonego woluminu obrotów, nie może być uznane za "transakcję", czyli "świadczenie" powodujące objęcie tej czynności pojęciem "świadczenia usług", a w konsekwencji powstania obowiązku podatkowego w VAT.

Podsumowując powyższe, Wnioskodawca uważa, że wypłata lub otrzymanie rabatu za dokonanie zakupów przez odbiorcę, w wielkości powodującej ziszczenie się przyrzeczenia sprzedawcy do przyznania nabywcy rabatu, nie związane z żadną konkretną dostawą i nieobwarowane jakimikolwiek zobowiązaniami ze strony nabywcy - jest poza zakresem unormowania podatku VAT. W związku z tym na Wnioskodawcy nie ciążą żądne obowiązki rozliczenia (dokumentowania) otrzymanych lub wypłaconych rabatów w podatku VA T.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są nabywcom tzw. premie pieniężne. Dotyczy to także przypadków, kiedy sprzedawca z różnych przyczyn (np. dokonania u niego zakupów w dużych ilościach w określonym czasie) po dokonaniu dostawy udziela nabywcy tzw. premii pieniężnej polegającej na wypłacaniu określonych kwot pieniężnych. Różnorodność działań i sytuacji gospodarczych będących podstawą do ich wypłacenia sprawia, że skutki podatkowe w podatku od towarów i usług dotyczące wypłacanych nabywcom premii pieniężnych powinny być ustalane w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego występującego u podatnika, przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności wiążących się z dokonaniem tych wypłat.

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

Stosownie do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Tut. Organ pragnie zauważyć, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. (z wyjątkami określonymi w art. 15 tej ustawy) weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), w której wprowadzono m.in. zmianę w art. 29 ust. 4, który otrzymał brzmienie "Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b".

Zatem w przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zgodnie z którym gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Należy zwrócić uwagę, iż z dniem 1 grudnia 2008 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337). Zatem, od dnia 1 grudnia 2008 r. w przypadku rabatów znajdzie zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.) oraz § 13 ust. 1 i ust. 2 cyt. rozporządzenia, będący odzwierciedleniem § 16 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r.

Natomiast w sytuacjach, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób oraz premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą, uznaje się, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania.

Z analizy powyższych przepisów jednoznacznie wynika, iż świadczenie usług (za wyjątkiem ściśle określonego przypadku, o którym mowa w przepisie art. 8 ust. 2 ustawy) podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono expresis verbis, co należy rozumieć pod pojęciem odpłatności (wynagrodzenia), które powoduje, że świadczenie usług staje się czynnością opodatkowaną. Przyjmuje się zatem, że odpłatność ma miejsce wówczas gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem, będącym świadczeniem wzajemnym. Usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu towarów, np. od K i sprzedaje je członkom grupy zakupowej (w której również działa Spółka). Spółka ustaliła z K planowany poziom zakupów amortyzatorów w 2008 r. i odpowiadający mu poziom rabatu (bonusu) możliwego do osiągnięcia w zależności od stopnia wykonania planów zakupowych. Powyższy rabat nie będzie przypisany do żadnej konkretnej dostawy. (zgodnie z umową 1)

Następnie, otrzymane rabaty zostaną przekazane członkom grupy proporcjonalnie do obrotów generowanych przez każdego z nich. Podstawą przekazania rabatów są umowy o wypłatę premii obrotowej jaką Spółka podpisała z każdym z członków grupy. Umowa ta przewiduje, że po zrealizowaniu określonej wielkości zakupów od Spółki, wypłaci ona członkowi grupy odpowiedni rabat (premię obrotową). Jego zapłata może nastąpić poprzez potrącenie tej należności z bieżącym zobowiązaniem Spółki z tytułu dokonanych zakupów w K. Identycznie, wypłacane członkom grupy przysługujące im premie obrotowe nie są powiązane z żadną konkretną dostawą i członkowie grupy mają prawo do potrącenia tych naIeżności ze swoimi bieżącymi zobowiązaniami wobec Spółki.

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz stanowisko Wnioskodawcy, na wstępie należy rozstrzygnąć poprawność terminologii jaką Spółka się posługuje we wniosku. Ponieważ wypłacana premia obrotowa jak sama Spółka wskazuje nie jest związana z żadną konkretną dostawą, to nie powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, ponieważ nie ma ona bezpośredniego wpływu na wartość tej konkretnej dostawy i w efekcie nie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) właśnie tej konkretnej dostawy.

W związku z powyższym tut. organ będzie posługiwał się terminem premia obrotowa lub bonus. Taka terminologię zawiera również umowa, na którą Spółka powołuje się w stanie faktycznym wniosku.

Rozpatrując więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że pomiędzy Spółką a dostawcą oraz Spółką i odbiorcą istnieje stosunek umowny, który pozwala na domniemanie obowiązku wykonania jakichkolwiek usług. Świadczy o tym chociażby umowa z kontrahentem niemieckim jaki i umowa o wypłatę premii obrotowej jaką Spółka podpisała z każdym z członków grupy. Umowy te przewidują, że po zrealizowaniu określonej wielkości zakupów od kontrahenta niemieckiego oraz od Spółki, zostaną wypłacone odpowiednio Spółce przez Kontrahenta oraz członkom grupy przez odpowiedni rabat (premia obrotowa).

Reasumując w przypadku, gdy premie pieniężne wypłacane są Spółce oraz członkom grupy w związku z osiągnięciem określonej ilości zakupionych towarów, a wypłacane premie nie są związane z żadną konkretną dostawą to należy uznać, że jest to wynagrodzenie za określone zachowania odpowiednio: Spółki oraz członków grupy - istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy wykonywaną usługą, a otrzymywanym wynagrodzeniem. W związku z powyższym niewątpliwie w tym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniami wzajemnymi, bezpośrednimi i do tego ekwiwalentnymi w postaci wynagrodzenia - premii (bonusu).

A więc premie te nie mają charakteru dobrowolnego. Stanowią więc świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W przypadku świadczenia usług na rzecz kontrahenta niemieckiego bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Opisane we wniosku usługi nie mieszczą się w żadnej kategorii wyjątków wymienionych w art. 27 ust. 2-6 i art. 28 ustawy. Wobec powyższego ma tu zastosowanie zasada ogólna wynikająca z przepisu art. 27 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku VAT w przypadku świadczenia przedmiotowych usług wynosi 22%.

Bowiem w myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Otrzymanie premii pieniężnej zarówno przez Spółkę jaki i członków grupy powinno zostać udokumentowane, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, fakturą VAT. Powyższa faktura winna spełniać wymogi, o których mowa w § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.)

Tut. organ informuje. z dniem 1 grudnia 2008 r. § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) jest odzwierciedleniem § .9

W myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7: suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W przypadku otrzymania przez Spółkę faktury wystawionej przez odbiorcę premii, która będzie dokumentowała świadczenie usługi, a więc czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów nie ma zastosowania ww. art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, a więc Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez nabywcę premii, na zasadach ogólnych zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.