IPPP2/443-1751/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi oraz momentu powstawania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2008 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi oraz momentu powstawania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług oraz zarejestrowany podatnik UE. W ramach prowadzonej działalności we wrześniu 2008 Wnioskodawca wykonał usługę pośrednictwa przy zawarciu kontraktu na dostawę towarów od podmiotu mającego siedzibę w kraju Unii Europejskiej dla podmiotu mającego siedzibę w Polsce. Powyższa umowa łączy go z kontrahentem zagranicznym. Czynności, które wykonuje dla ww. kontrahenta określa się jako "wsparcie sprzedaży" poprzez różnorodne działania, które w końcowym efekcie doprowadzają do zawarcia kontraktu pomiędzy stronami. Kontrakt zawierany jest przez strony.

Powyższa umowa wiąże Wnioskodawcę z podatnikiem z UE będącym zleceniodawcą. Przewiduje, iż z tytułu wykonania czynności "wsparcia sprzedaży" przy zawarciu kontraktu pomiędzy zleceniodawcą a polskim odbiorcą należy się odpowiednie wynagrodzenie prowizyjne liczone od kwot wpłaconych za dostarczony towar na konto zleceniodawcy przez kontrahenta polskiego. Należność Wnioskodawcy powstaje w okresie do 30 dni od daty wpływu pieniędzy na konto zleceniodawcy,

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane jest w art. 27 - 28 ustawy o podatku od towarów i usług. Wg Wnioskodawcy do sytuacji przedstawionej we wniosku zastosowanie ma art. 28 ust. 5 pkt 2c w powiązaniu z ust. 6 tego artykułu: W przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy - ale w przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer NIP UE, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer. Usługa taka nie podlega zatem podatkowi od towarów i usług w Polsce.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje generalnie w dniu wykonania usługi. W przypadku usługi "wsparcia sprzedaży" zastosowanie będzie miał ustęp 4 tego artykułu, który odnosi moment powstania obowiązku podatkowego do dnia wystawienia faktury, nie później jednak niż w siódmym dniu od dnia wykonania usługi. Jedynym momentem potwierdzenia wykonania przez Wnioskodawcę usługi jest otrzymanie zapłaty za jej wykonanie. Wnioskodawca nie ma możliwości ustalenia w jakim terminie środki pieniężne wpłynęły na rachunek zleceniodawcy. Wystawienie faktury w dniu, w którym zapłata za usługę "wsparcia sprzedaży" wpłynęła konto na Wnioskodawcy spełnia warunki wymienione w art. 19 ust. 1 i 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008 r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W świetle art. 5 ww. ustawy opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Istotne jest więc określenie miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od powyższej zasady wprowadzono szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług z uwagi na ich charakter.

Zgodnie z art. 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) ww. ustawy przypadku usług wykonywanych przez pośredników, działających w imieniu i na rzecz osób trzecich, związanych bezpośrednio z dostawą towarów - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce dokonania dostawy towarów

- z zastrzeżeniem ust. 6.

Stosownie do art. 28 ust. 6 cyt. ustawy przypadku gdy nabywca usługi podał dla tej czynności świadczącemu usługę numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym zgodnie z ust. 5 ma miejsce świadczenia usługa, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer.

Obowiązek podatkowy powstaje co do zasady z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze, ww. przepis stosuje się odpowiednio, zgodnie z ust. 2 cyt. artykułu.

Zgodnie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 25 ust. 1 ww. rozporządzenia przepisy § 5, 7 - 21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, zastrzeżeniem ust. 4 (§ 25 ust. 2 i 3 rozporządzenia).

W przedmiotom stanie faktycznym Wnioskodawca pośredniczy w dostawie towaru na zlecenie kontrahenta z kraju członkowskiego UE w zawarciu kontraktu pomiędzy podmiotem zagranicznym a odbiorcą polskim. Powyższe pośrednictwo jest wykonywane na rzecz zagranicznego zleceniodawcy. Miejscem świadczenia powyższej usługi nie jest terytorium kraju, zgodnie z 28 ust. 5 pkt 2 lit. c) oraz art. 28 ust. 6 ustawy o VAT.

W związku powyższym ww. usługa nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast Wnioskodawca jest obowiązany wystawić fakturę na zasadach § 25 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów. Stosownie do art. 19 ust. 4 ww. ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r. Z dniem 1 grudnia 2008 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. Jednakże powyższa zmiana nie wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, będącej przedmiotem wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.