IPPP2/443-1749/08-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku należnego - jest nieprawidłowe

W dniu 1 grudnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korygowania podatku należnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Jawna prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną w grudniu 2006 r.. Kupiła samochód osobowy z importu do działalności gospodarczej, zapłaciła VAT 22%, a następnie w deklaracji VAT-7 odliczyła sobie 60% VAT nie więcej niż 6000 zł. (kwota odliczona 4000 zł) art. 86 ust. 6 z późn. zm. W miesiącu czerwcu 2008 r. samochód ten został sprzedany jako używany zwolniony z VAT art. 43 ust. 2 pkt 2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Za okres ilu lat mamy obowiązek korygować VAT należny.

Zdaniem wnioskodawcy: Art. 91 ust. 5 korekta do sprzedaży o której mowa w ust. 4 powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonujemy w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. Zdaniem wnioskodawcy należy skorygować podatek VAT za 2 lata (2.5), gdyż 3 lata kalendarzowe samochód był używany w firmie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w dniu grudniu 2006 r. nabył samochód osobowy. W oparciu o art. 86 ust. 6 ustawy VAT Podatnik skorzystał z prawa do odliczenia części podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł. Samochód ten w okresie jego użytkowania był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej. W dniu w czerwcu 2008 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu, stosując zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT.

Przez towary używane rozumie się, zgodnie z ust. 2 cyt. przepisu:

Jednocześnie w myśl § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy. W rozpatrywanej sprawie Podatnik dokonał sprzedaży samochodu osobowego, przy nabyciu którego odliczył 60% podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy VAT. Samochód będący przedmiotem dostawy spełnia zatem wymogi do uznania go za towar używany - Podatnik dokonujący dostawy był jego użytkownikiem przez okres dłuższy niż pół roku.

Przepisy § 8 ust. 1 pkt 5 wymienionego rozporządzenia stanowią normę prawną uzupełniającą uregulowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Przepisem tym ustawodawca zwolnił od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 (nie mającego zastosowania w analizowanej sprawie), pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ze zwolnienia tego nie mogą skorzystać dostawcy używanych samochodów osobowych, gdyż przy ich nabyciu podatnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - ograniczone przepisem art. 86 ust. 6 ustawy VAT. W związku z tym Minister Finansów, przepisem § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., zwolnił od podatku VAT dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, dokonaną przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie zaś do art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty. Należy zauważyć, iż ww. zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje zarówno sprzedaż opodatkowana jak i zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną. Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. Jeżeli zwolniona z podatku VAT sprzedaż samochodu następuje przed upływem 5 lat od momentu przyjęcia go do używania, podatnik ma obowiązek dokonania korekty kwoty podatku naliczonego do odliczenia. Z chwilą sprzedaży samochodu następuje bowiem zmiana jego przeznaczenia, ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług. Wystąpi zatem okoliczność zmieniająca prawo podatnika do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego towaru. Korekty tej dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 2-6, ponieważ dotyczy ona środków trwałych podlegających amortyzacji.

W myśl przepisu ust. 4 ww. artykułu w przypadku, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż środków trwałych, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Natomiast korekta po sprzedaży środka trwałego powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku, gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4 zostaną:

Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Odnosząc przytoczone regulacje do przedmiotowego stanu faktycznego, tut. organ zauważa, iż nabyty przez Stronę samochód służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym, zatem Strona miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o przysługującą Jej kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodu, z uwzględnieniem przepisów art. 86 ust. 3 ustawy VAT. Z chwilą sprzedaży przedmiotowego samochodu jako towaru używanego, korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., nastąpiła zmiana sposobu jego wykorzystania, tj. pierwotnie do momentu sprzedaży, był on wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast z chwilą sprzedaży został wykorzystany do wykonania czynności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższe spowoduje, że Strona ma obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonej z tytułu nabycia wymienionego samochodu, w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży przy przyjęciu, że dalsze jego użytkowanie służyłoby wyłącznie sprzedaży zwolnionej.

Wynika z tego, że Podatnik zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego, ale tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi.

W powstałej sytuacji faktycznej, gdy środek trwały o wartości powyżej 15.000 zł przyjęto do użytkowania w 2006 r., dokonywana w 2008 r. (rok sprzedaży) korekta wyniosła 1/5 kwoty odliczonego podatku. Korekta (art. 91 ust. 5) dokona w 2008 r. powinna dotyczyć całego pozostałego okresu korekty, a więc roku 2008, 2009, 2010.

Od momentu dokonania sprzedaży zwolnionej, Podatnik traci więc prawo do odliczenia 3/5 podatku naliczonego.

Niniejszej interpretacji udzielono, przy założeniu, iż przyjęcie w użytkowanie samochodu osobowego nastąpiło w 2006 r. oraz przy założeniu iż w przedstawionych okolicznościach stanowił on środek trwały o wartości co najmniej 15.000 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Lubomelska 1-3, 20-072 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.