IPPP2/443-174/10-3/MM - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-174/10-3/MM Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 27 maja 2010 r. (data wpływu 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 13 maja 2010 r. znak IPPP2/443-174/10-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest właścicielem zabudowanego gruntu o powierzchni 1,0003 ha, położonego w A przy ul. B, gm. C, na którym znajdują się trzy budynki. Budynki te zajmowane są przez szkołę podstawową, gimnazjum, przedszkole oraz pięć lokali przez osoby fizyczne. Urząd Miasta i Gminy w A, pow. B zarządza budynkami i placówkami oświatowymi. Spółce nie płaci czynszu.

Spółka zamierza sprzedać aktem notarialnym przedmiotową nieruchomość w 2010 r. organowi samorządowemu - Urzędowi Miasta i Gminy.

Budynki na przedmiotowym gruncie, zostały wybudowane w latach:

*

1955 rok - budynek szkoły podstawowej wpis w księdze wieczystej na rzecz ówczesnego właściciela-Skarbu Państwa;

*

1992-1993 - rozbudowa szkoły podstawowej, wpis w księdze wieczystej na rzecz ówczesnego właściciela - Skarbu Państwa; (modernizacja dawnej szkoły podstawowej i jej adaptacja dla potrzeb gimnazjum w x);

*

2000-2003 - budowa obiektu dydaktycznego i sali sportowej z łącznikiem, wpis w księdze wieczystej na rzecz Urzędu Miasta i Gminy po decyzji komunalizacyjnej w sierpniu 1996 r. uchylonej następnie przez MSWiA w 2002 r., (w listopadzie). W 2005 r. wykreślony wpis;

*

1996-2008 - prace modernizacyjne i ulepszenia budynków wykonane przez Urząd Miasta i Gminy w x.

Przedmiotowe budynki nie zostały wybudowane przez Spółkę. Spółka nie dokonywała nakładów, ani ulepszeń na budynki.

Na powyższej nieruchomości w latach 50-tych wybudowany został budynek Szkoły Podstawowej istniejący do dnia dzisiejszego. Z uwagi na zwiększającą się liczbę mieszkańców wsi x, a tym samym i liczbą uczących się w szkole dzieci pod koniec lat 80-tych przystąpiono do rozbudowy istniejącego budynku szkolnego, który został oddany do użytku w 1993 r.

Omawiana nieruchomość do 1996 r. stanowiła własność Skarbu Państwa. Na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 1990 r. Nr 32, poz. 191), Wojewoda na wniosek Zarządu Miasta i Gminy w x decyzją z dnia 5 lipca 1996 r. Nr x (decyzją komunalizacyjną) stwierdził nabycie własności działki Nr x przez Gminę x. Dokonano wpisu (wrzesień 1996 r.) w księdze wieczystej polegającego na wykreśleniu dotychczasowego właściciela - Skarbu Państwa i wpisano nowego właściciela - Gminę x. Decyzja komunalizacyjna została uchylona decyzją MSWiA Nr 235 z dnia 27 listopada 2002 r. Znak x, która następnie została podtrzymana decyzją MSWiA Nr x z dnia 3 kwietnia 2003 r. oraz wyrokiem W.S.A. z dnia 10 listopada 2004 r., sygn. akt x o stwierdzeniu nieważności decyzji komunalizacyjnej.

Na podstawie pozwolenia Starosty Powiatu x z dnia 30 grudnia 1999 r. Urząd Miasta i Gminy wybudował salę sportową z budynkiem dydaktycznym i łącznikiem. Nakłady zostały poniesione przez Miasto i Gminą przy znacznym nakładzie ze strony mieszkańców. Budynki zostały oddane do użytku w 2003/2004 r. W 2005 dokonano wpisu w księdze wieczystej o wykreśleniu Gminy.

Nieruchomość do dziś pozostaje w posiadaniu Urzędu.

Spółka odzyskała przedmiotową nieruchomość na podstawie decyzji Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 28 lipca 1993 r. Nr x. Ostateczna decyzja została wydana w dniu 16 kwietnia 1997 r. przez Ministra Gospodarki Nr x. Na podstawie ww. decyzji stwierdzono nieważność decyzji nacjonalizacyjnej wydanej w 1949 r. Przedmiotowa nieruchomość nie była objęta formułą nieodwracalnych skutków prawnych.

Przed decyzją nacjonalizacyjną Spółka posiadała na gruntach należących do Spółki budynki oświatowe, które uległy zniszczeniu w okresie po nacjonalizacji.

Nowe budynki budowane ze środków publicznych z wpisem do księgi wieczystej na rzecz Skarbu Państwa, a zarządzane przez Inspektorat Oświaty z przeznaczeniem na cele oświatowe, a następnie przez Urząd Miasta i Gminy, z wpisem do księgi wieczystej na rzecz Urzędu od września 1996 r. do czerwca 2005 r. po uchyleniu decyzji komunalizacyjnej w 2002 r. przez MSWiA i wyroku WSA w Warszawie w 2005 r.

Spółka nigdy nie została wprowadzona w posiadanie tych budynków. Powołane wyżej urzędy obejmowały ww. budynki w ramach pierwszego zasiedlenia.

Na mocy decyzji denacjonalizacyjnej Spółka jest właścicielem zabudowanej nieruchomości a po dokonaniu wpisu w księdze wieczystej, z prawem do rozporządzania nieruchomością (2005 r.).

Decyzja denacjonalizacyjna i wpis do księgi wieczystej były dokonane w okresie obowiązywania art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatkach od towarów i usług w wersji, która obowiązywała do 31 grudnia 2008 r. Na podstawie tych przepisów nieruchomości używane korzystały ze zwolnienia przedmiotowego. Od 1 stycznia 2009 r. zwolnienie przedmiotowe dla budynków i budowli zostało ustanowione na podstawie ust. 1 pkt 10 i 10a art. 43 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Spółka nie jest czynnym podatnikiem VAT. Mimo decyzji denacjonalizacyjnej, obejmującej również inne zabudowane grunty, Spółka nie podjęła i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, gdyż Spółce nie oddano należących do niej obiektów, które by umożliwiły prowadzenie działalności gospodarczej. Obiekty te zajmuje inny podmiot prywatny bezprawnie i bezumownie.

W związku z koniecznością uregulowania sprawy związanej ze szkołą Spółka podjęła decyzję o sprzedaży zabudowanej nieruchomości (budynkami szkolnymi) organowi samorządowemu.

Przewidywana sprzedaż dotyczy budynków należących do środków trwałych firmy i nie pozostaje w związku z działalnością gospodarczą, gdyż Spółka nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Spółka, w przepisanej formie prawnej, wyraziła zgodę na jej sprzedaż. Za uzyskany przychód spółka zamierza nabyć nieruchomość na siedzibę Spółki.

Spółka zwolniona jest od składania zeznań miesięcznych (CIT-2), składa tylko sprawozdania roczne (CIT-8), w których wykazywane są straty związane z kosztami sądowymi i funkcjonowaniem spółki, pokrywane z otrzymanego odszkodowania przyznanego Spółce za inne utracone mienie w związku z decyzją nacjonalizacyjną i objęte formułą nieodwracalnych skutków prawnych oraz za mienie ruchome. W związku z przedstawionym stanem faktycznym i prawnym, Wnioskodawca przyjmuje, iż na podstawie obowiązujących przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka, jako dostawca towaru, korzysta ze zwolnienia w zakresie podatku VAT.

Dostawa budynków i gruntu, na którym posadowione są budynki korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Nie zachodzą żadne negatywne przesłanki przyjęte przez ustawodawcę w pkt 10a) i b) ust. 1 art. 43 ustawy.

Spółka nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie zgłasza wniosku o uchylenie zwolnienia.

Wnioskodawca wnosi o uznanie stanowiska w sprawie, jako prawnie uzasadnionego. Proponowana cena sprzedaży i uzgodniona między stronami: Spółką i Urzędem Miasta i Gminy - 1.100.000,00 PLN.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

1.

Budynki oświatowe wchodzące w skład nieruchomości (działki Nr x) nigdy nie były w posiadaniu Wnioskodawcy. Nigdy też nie były przez Wnioskodawcę wydzierżawiane, wynajmowane czy na podstawie umowy o podobnym charakterze.

2.

W stosunku do tych budynków oświatowych Wnioskodawcy dokonującego ich sprzedaży nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca również nie ponosił żadnych nakładów na te budynki, zarówno na ich wybudowanie, jak i na ich ulepszenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa budynków i gruntu pod tymi budynkami, w przypadku, gdy dostawca nie ponosił żadnych nakładów na te budynki, ani na ich ulepszenie i nigdy ich nie zasiedlił oraz upłynęły okresy od zasiedlenia kilkunastoletnie bądź kilkuletnie (7 lat) od ostatniego budynku - przez Urząd Miasta zwolniona jest od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym i prawnym Wnioskodawca przyjmuje, iż na podstawie obowiązujących przepisów art. 43 ust 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka, jako dostawca towaru - budynków, korzysta za zwolnienia w zakresie podatku VAT. Dostawa budynków korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Od 1 stycznia 2009 r. zwolnienie przedmiotowe dla budynków i budowli zostało ustanowione na podstawie ust. 1 pkt 34 lit. a) ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1320). Do 31 grudnia 2008 r. dostawa budynków i budowli korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. pkt 2 ustawy, jako towar używany.

Grunt, jest zwolniony od podatku na podstawie art. 29 ust. 5, gdyż na gruncie sprzedawanym posadowione są przedmiotowe budynki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zaznaczyć, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o VAT). A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - jak stanowi ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Odnosząc przedstawione powyżej konkluzje do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie jest osobą fizyczną, która dokonywałaby odsprzedaży swojego prywatnego majątku. Wnioskodawca jest podmiotem - osobą prawną (Spółką Akcyjną), a więc podmiotem powołanym w celach prowadzenia działalności gospodarczej pozwalającego Spółce osiągać zyski. Zatem dostawa przedmiotowych budynków oświatowych będzie sprzedażą w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej w myśl definicji legalnej powołanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, która jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, wg art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanego gruntu, na którym posadowione są budynki oświatowe - budynek szkoły podstawowej wybudowany w roku 1955 (rozbudowany w latach 1992-1993 dla potrzeb gimnazjum) oraz budynek sali sportowej wybudowany w latach 2000-2003. Budynki te od momentu wybudowania są w posiadaniu Gminy x (dalej: Gmina). Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać Gminie te budynki wraz z gruntem, na którym są posadowione. Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż budynki oświatowe będące przedmiotem sprzedaży wchodzące w skład sprzedawanej nieruchomości nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawcy z tytułu nabycia tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, nie dokonywał także żadnych nakładów na ulepszenie tej nieruchomości. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy dostawa budynków oświatowych i gruntu pod tymi budynkami jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania wskazany przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem dostawa ww. nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż ww. nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Tym samym nie została spełniona w stosunku do tej nieruchomości przesłanka z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowiącego definicję legalną pierwszego zasiedlenia. Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa dopiero teraz będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym, co zostało stwierdzone powyżej dostawa nieruchomości zabudowanej budynkami oświatowymi będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Zainteresowany nie dokonywał nakładów na ich ulepszenie. Z uwagi na fakt, iż dostawa budynków, o których mowa wyżej jest zwolniona, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, grunt związany z budynkami jest opodatkowany (w świetle art. 29 ust. 5 ustawy o VAT) według tych samych zasad co budynki na nim posadowione; zatem dostawa gruntu również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na podanie przez niego błędnej podstawy prawnej należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy nadmienia, że z uwagi na fakt, iż przedmiotowa dostawa nieruchomości korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, Spółka nie ma obowiązku rejestrowania się dla tej czynności jako czynny podatnik podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl