IPPP2/443-1738/08-4/AS - Kiedy nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa maszyn przez podatnika?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1738/08-4/AS Kiedy nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa maszyn przez podatnika?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r., uzupełniony pismem z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu 23 lutego 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z siedzibą w Niemczech, podpisała umowę handlową z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "spółka polska"). Przedmiotem niniejszej umowy jest wykonywanie zleceń przez spółkę polską na rzecz Spółki jako jednolitej usługi. Spółka polska do wykonania usługi używa własnego personelu, własnych hal i budynków wraz z wymaganymi pomieszczeniami dodatkowymi przy zastosowaniu udostępnionego przez Spółkę papieru oraz maszyn, linii produkcyjnych i urządzeń wraz ze stosowanym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem. W ramach umowy do spółki polskiej zostały przywiezione specjalistyczne maszyny: tnące papier, ploter-przewijarka, pakowarka. Maszyny stanowią własność Spółki i nie zostaną nigdy sprzedane spółce polskiej. Na tych maszynach, zgodnie z umową, spółka polska wykonuje usługi dla Spółki. Jakiekolwiek świadczenie usług na ww. maszynach dla innych podmiotów niż Spółki jest zabronione. Spółka dostarcza też surowce (papier), który na tych maszynach jest przetwarzany. Spółka polska na mocy umowy, otrzymuje wynagrodzenie za wykonywane usługi. Maszyny zostały przywiezione do Polski w 2007 r. i zgodnie z umową pozostaną w Polsce przez okres 3 lat. W przypadku braku wypowiedzenia umowa przedłuża się o kolejne 18 miesięcy. Spółka w rozliczeniach ze spółką polską posługuje się niemieckim numerem identyfikacji podatkowej. W ramach tej samej umowy ze spółką polską Spółka wynajmuje na terytorium Polski magazyny, w których składowany jest papier później wykorzystywany przez spółkę polską do wykonania usług, a także papier po wykonaniu na nim usług przez spółkę polską.

Dotychczas Spółka, posługując się polskim NIP nie dokonywała sprzedaży a papier po przetworzeniu na maszynach przez spółkę polską wracał do Niemiec.

Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla potrzeb VAT. Spółka nie posiada w Polsce siedziby, używając polskiego numeru identyfikacji podatkowej kupuje materiały przygotowawcze m.in. palety, opakowania, kartony.

W dniu 3 lutego 2009 r. znak IPPP2/443-1738/08-2/AS Spółka została wezwana do uzupełnienia przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu stanu faktycznego, przedłożenia dowodów wpłaty na kwotę 80 zł oraz przedstawienia umocowania prawnego dla osób, które udzieliły pełnomocnictwa osobie podpisanej na przedmiotowym wniosku do reprezentowania Spółki.

Ww. wezwanie skutecznie doręczono w dniu 12 lutego 2009 r. W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka informuje, że:

1.

w odniesieniu do pytania: "czy mamy do czynienia ze składem konsygnacyjnym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27c ustawy o podatku od towarów i usług"

W związku ze zmianą ustawy o podatku od towarów i usług, która weszła w życie 1 grudnia 2008 r. w zw. z art. 2 pkt 27c ustawy o zmienionej treści, należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia ze składem konsygnacyjnym w rozumieniu wymienionego przepisu.

2.

w odniesieniu do pytania: "kto jest właścicielem towarów (papieru) po przemieszczeniu ich przez Spółkę na teren magazynu"

Właścicielem towarów po przemieszczeniu ich przez Spółkę na teren magazynu jest Spółka.

3.

w odniesieniu do pytania: "kto i kiedy nabywa prawo do dysponowania towarami (papierem) jak właściciel"

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka M jest właścicielem papieru magazynowanego w magazynie położonym na terytorium Rzeczpospolitej Polski. Spółka polska pobiera papier z magazynu i wykonuje na nim usługę przy użyciu maszyn, linii produkcyjnych i urządzeń wraz ze stosownym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem, które otrzymała od M w ramach opisanej również w stanie faktycznym umowy. Papier zostaje pocięty, spakowany, owinięty na ciężarówki, którymi wywieziony zostaje od razu do siedziby M. Przez cały czas M jest właścicielem papieru. Spółka polska nie dokonuje, ani nie ma prawa do dokonania sprzedaży papieru ani w momencie gdy jest on przechowywany w magazynie, ani kiedy jest on w posiadaniu spółki w celu wykonania na nim usługi.

4.

w odniesieniu do pytania: "kto wydaje towar (papier) spółce polskiej z magazynu (Spółka, pośrednik, z którym zawarta jest umowa, pracownik itp.)"

Towar z magazynu spółce polskiej wydaje osoba specjalnie do tego celu upoważniona przez M.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa maszyn przez Spółkę na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 13 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czy nabycie nastąpi po upływie terminu określonego w art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli po okresie 24 miesięcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisanego powyżej stanu faktycznego, w związku z przemieszczeniem maszyn z terytorium Niemiec do Polski, nie nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie. Ze względu na nieprecyzyjność przepisów ustawy o VAT, trudno jest ocenić, czy przemieszczenie maszyn (maszyny nie zmieniły i nie zmienią właściciela) należy traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług stwierdza, że nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów przypadku, gdy towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego nie dłużej niż 24 miesiące. Spółka stoi na stanowisku, że jeżeli przemieszczenie zostanie uznane za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, to obowiązek podatkowy powstanie po upływie okresu 24 miesięcy od przywiezienia maszyn na teren Polski.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W świetle art. 13 ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż RP państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zaistnieć następujące elementy: wywóz towarów musi nastąpić z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy (wymóg przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Według art. 13 ust. 3 ww. ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

Ponadto, zgodnie z ust. 6 cyt. artykułu, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Wskazany przepis art. 13 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, rozszerza zatem pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z innego kraju wspólnotowego do Polski, gdzie mają posłużyć wykonywanym tu przez Spółkę czynnościom opodatkowanym.

Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 7 ww. ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika.

W myśl art. 13 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wwóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wwożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja WDT w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wwożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Spółka ma siedzibę na terytorium Wspólnoty (w innym niż Polska kraju) i jest tam podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Wytworzone lub nabyte w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa surowce (papier) przemieszczane są na terytorium Polski i umieszczane w wynajętym przez Spółkę magazynie, na których spółka polska wykonuje usługę przy użyciu maszyn, linii produkcyjnych i urządzeń wraz ze stosownym sprzętem komputerowym i oprogramowaniem. Maszyny oraz papier stanowią własność Spółki i nie zostaną nigdy sprzedane spółce polskiej. Na tych maszynach, zgodnie z umową, spółka polska wykonuje usługi dla Spółki. Jakiekolwiek świadczenie usług na ww. maszynach dla innych podmiotów niż Spółki jest zabronione. Przemieszczenie papieru oraz maszyn dokonywane jest więc wyłącznie dla potrzeb własnych Spółki, to jest dla potrzeb związanych z działalnością gospodarczą Spółki.

Reasumując, zdaniem tutejszego organu z powyższego wynika, iż przemieszczenie maszyn z terytorium Niemiec do magazynu w Polsce nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponieważ odpłatna dostawa maszyn na rzecz polskiej spółki nie będzie miała miejsca, nie nastąpi więc wewnątrzwspólnotowa dostawa maszyn na rzecz firmy polskiej, o jakiej mowa w art. 13 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym wskazany przez Spółkę przepisu art. 13 ust. 4 pkt 7 ww. ustawy (czasowy wywóz towaru z terytorium kraju - Polski) nie znajdzie w sprawie zastosowania.

Stanowisko Spółki odnośnie uznania przedmiotowej transakcji wewnątrzwspólnotową dostawą towarów po upływie 24 miesięcy od przywiezienia maszyn na terytorium Polski uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle przepisów art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w przypadku gdy towary mają być mają być czasowo używane na terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, dla świadczenia usług przez tego podatnika posiadającego siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu (art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy).

W myśl art. 25 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Przy transakcjach, jak w opisanym stanie faktycznym (gdy przemieszczenie transgraniczne odbywa się dla potrzeb związanych z działalnością gospodarczą Spółki), celowe jest rozważenie unormowań przepisu art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. W powstałej sytuacji faktycznej wyłączenie odnośnie uznania transakcji za wewnątwspólnotowe nabycie towarów określone w art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy nie znajdzie zastosowania, gdyż maszyny zostały przywiezione do Polski na okres 3 lat z możliwością wydłużenia tego okresu.

Stanowisko Spółki o tym, iż w opisanym stanie faktycznym nie nastąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl