IPPP2/443-1721/08-7/AZ/KOM - Brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów mającego związek z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2008 r. (data wpływu 19 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest prawidłowe.

W dniu 19 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W dniu 16 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną nr IPPP2/443-1721/08-2/AZ, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 594/09 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną. Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r. sygn. akt I FSK 1634/09 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Spółka dokonuje nieodpłatnych przekazań należących do niej towarów. Przekazania takie mają związek z prowadzoną działalnością handlową i produkcyjną Spółki i występują podczas spotkań biznesowych, kiedy to jej przedstawiciele wręczają upominki obecnym i przyszłym kontrahentom. W ten sposób Spółka kształtuje i wzmacnia swój pozytywny wizerunek oraz podtrzymuje dobre stosunki handlowe z kontrahentami, w celu zwiększenia przychodu. W katalogu nieodpłatnie przekazywanych przez Spółkę prezentów znajdują się m.in. słodycze, skrzynki okolicznościowe, artykuły galanterii skórzanej, bibeloty dekoracyjne, art. piśmiennicze dla klientów itp. Spółka ponosi także wydatki na organizację spotkań z klientami. W trakcie których organizowane są różnego rodzaju poczęstunki.

Ponadto Spółka często podczas różnych spotkań biznesowych oraz udziału w targach handlowych, dla celów i reklamowych i promocyjnych przekazuje nieodpłatnie różnego rodzaju gadżety reklamowe. Należą do nich m.in.: długopisy, smycze, kubki, zapalniczki, breloczki, miarki, parasole itp. Część z gadżetów zawiera logo Spółki.

Spółka zamierza także dokonywać nieodpłatnych przekazań w następujących sytuacjach:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów - po 1 czerwca 2005 r. - mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (reklama i reprezentacja Spółki), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (a zwłaszcza z opodatkowaną sprzedażą czy mające na celu reklamę i promocję Spółki, a także jej reprezentację) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Ustawodawca wprowadza także zasady, zgodnie z którymi niektóre nieodpłatne czynności są na gruncie ustawy VAT traktowane tak samo jak odpłatne, w związku z czym podlegają opodatkowaniu.

Do czynności takich należą te, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Tym samym, aby przekazanie było opodatkowane podatkiem VAT spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

W analizowanej sytuacji spełniony został jedynie jeden z warunków - prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towaru lub usługi.

Spółka nie powinna zatem dokonywać opodatkowania przekazanych towarów z uwagi na fakt, iż towary te zostały przekazane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W analizowanej sytuacji związek między nieodpłatnymi przekazaniami towarów i nieodpłatnie świadczonymi usługami z działalnością podatnika jest wyraźny i nie powinien budzić żadnych wątpliwości. Nieodpłatne przekazanie na rzecz np. handlowca czy sklepu prowadzącego sprzedaż towarów Spółki w zamian za dokonanie określonej sprzedaży może stanowić nagrodę oraz motywować do prowadzenie jej w sposób bardziej efektywny. W niektórych wypadkach, gdy przekazany sprzęt zawiera logo firmy, nieodpłatne przekazanie ma charakter reklamowy (tzw. branding). Reklama sprzedawanych przez Spółkę produktów ma na celu poinformowanie potencjalnych klientów o towarze, zwiększenie ich zainteresowania oferowanymi przez Spółkę produktami, a w konsekwencji ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży.

Tym samym związek tychże przekazań z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem jest wyraźny i nie budzi żadnych wątpliwości. Związek ten powoduje, iż nie dochodzi do spełnienia wszystkich warunków opodatkowania nieodpłatnej dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Ponadto wskazać należy, iż przepisu art. 7 ust. 2 ustawy VAT nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy VAT). Tym samym, w odniesieniu do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek nie będzie miał znaczenia cel dokonanego przekazania. Każde ich przekazanie nie będzie bowiem podlegało opodatkowaniu. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w literaturze przedmiotu, w m.in. komentarzu Tomasza Michalika (VAT komentarz Rok 2007, Podatkowe Komentarze Becka, Warszawa 2007, str. 111) oraz w komentarzu A. Bartosiewicza i R. Kubackiego (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, VAT. Komentarz, Lex, 2007, wyd. II, Komentarz do art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Zasadność prezentowanych wyżej poglądów potwierdza także nowelizacja ustawy VAT, która weszła w życie w dniu 1 czerwca 2005 r.

Do tego bowiem dnia art. 7 ust. 3 ustawy VAT obowiązywał w brzmieniu:

"Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli ich przekazanie (wręczenie) wiązało się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem."

Obecnie art. 7 ust. 3 ustawy VAT obowiązuje w brzmieniu:

"Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek".

Najistotniejszą zatem zmianą było usunięcie z treści tego przepisu zastrzeżenia, aby przekazywane próbki lub prezenty (a obecnie także drukowane materiały informacyjne, reklamowe) wiązały się bezpośrednio z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Zmiana ta miała znaczenie nie tylko dla wykładni przepisów dotyczących próbek i prezentów, lecz przede wszystkim dla wykładni przepisów dotyczących opodatkowania nieodpłatnego przekazania w ogóle. Z art. 7 ust. 2 ustawy VAT wynikało bowiem, że opodatkowane mogą być tylko te nieodpłatne przekazania, które następują na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Zatem analiza art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 prowadziła do wniosku, iż nie będzie dostawą towarów nieodpłatne przekazanie towarów, jeżeli przekazanie to jest związane z owym "prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem." Ponadto przepis art. 7 ust. 3 ustawy VAT nie wskazywał na zakres opodatkowania, tylko stanowił, kiedy nie stosuje się zasad określonych w art. 7 ust. 2 ustawy VAT. Zawarte w nim zastrzeżenie było więc uznawane za niepotrzebne.

Dokonana w treści art. 7 ust. 3 ustawy VAT zmiana potwierdziła, iż obecnie nie ma żadnych podstaw, by kwestionować poprawność konstrukcji art. 7 ust. 2 ustawy VAT. Z tego przepisu bezsprzecznie wynika, że opodatkowane jest tylko takie nieodpłatne przekazanie, które następuje na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, oczywiście dodatkowo przy zachowaniu warunku, że podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem (wytworzeniem) przekazywanych towarów.

Natomiast przepis art. 7 ust. 3 ustawy VAT w obecnie obowiązującym brzmieniu wskazuje, że zasad tych nie stosuje się do wszelkich towarów przekazywanych nieodpłatnie jako prezenty, próbki oraz drukowane materiały informacyjne i reklamowe, niezależnie od tego, czy są one, czy też nie są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem (za: T. Michalik, VAT Komentarz Rok 2007, Podatkowe Komentarze Becka, Warszawa 2007 oraz A. Bartosiewicz i R. Kubacki VAT Komentarz, Lex, 2007, wyd. II).

Stanowisko to potwierdzają następujące wyroki:

(...) Jeżeli podatnik w celu promocji i reklamy swojej działalności przekazuje nieodpłatnie towary swoim klientom, to takie przekazanie ma związek z prowadzonym przezeń przedsiębiorstwem. A zatem, nieodpłatne wydanie nagród klientom firmy w ramach programu lojalnościowego nie podlega VAT.

(...) Brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i 3 ustawy VAT od 1 czerwca 2005 r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów. Czynienie zatem w tym wypadku wykładni prowspólnotowej, dostosowującej w tym zakresie polskie unormowanie z uregulowaniem pomieszczonym w art. 5 (6) VI Dyrektywy - prowadziłoby do niedopuszczalnej wykładni contra legem (...)".

Stanowisko, iż nieodpłatne przekazanie towarów związane z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT znalazło potwierdzenie w ostatnim wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 sierpnia 2008 r. (III SA/Wa 539/08), w którym sąd stwierdził, iż przekazywanie nagród w ramach programu lojalnościowego nie jest obciążone VAT.

Tym samym podsumowując stwierdzić należy, iż jeśli Spółka dokonuje nieodpłatnego wydania towaru lub nieodpłatnego świadczenia usług i czynność ta jest ewidentnie związana z prowadzonym przedsiębiorstwem to nie podlega ona opodatkowaniu.

Jeśli przy nabyciu tego towaru Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, a następnie dokonuje jego nieodpłatnego przekazania na cel związany z prowadzonym przedsiębiorstwem, to czynność ta jest poza zakresem normy zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy VAT, w związku z czym nie podlega opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 594/09 i Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1634/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.