IPPP2/443-172/09-4/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 20 lutego 2009 r.) uzupełniony pismem (data wpływu 23 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności bądź nie uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia jachtu sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 30.12.11 jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wraz z małżonkiem, jako osoby fizyczne, zawarliśmy umowę zakupu jachtu morskiego bezpośrednio ze stocznią. Przekazanie jachtu, całkowicie nowego środka transportu odbędzie się w Wielkiej Brytanii. W ciągu 2 miesięcy od daty przekazania jacht opuści wody Unii Europejskiej i popłynie na Karaiby. Jako obywatelom polskim, bardzo nam zależy żeby jacht zarejestrować pod polską banderą i reprezentować Polskę w międzynarodowych regatach Atlantyckich. W Polskim Związku Żeglarskim poinformowano nas, że do celów rejestracji niezbędne jest zaświadczenie wydane przez właściwy organ potwierdzające uiszczenie podatku od towarów i usług lub brak tego obowiązku. Poinformowano nas, że należy złożyć do Urzędu Skarbowego VAT 24 i na podstawie odpowiedzi z US będzie można jacht zarejestrować. Wątpliwości budzi fakt, że z definicji VAT 24 nie odzwierciedla naszej sytuacji, gdyż dotyczy przywozu środka transportu i użytkowania na terenie Polski. Jako, że jacht nie jest sprowadzany do Polski i prosto z Wielkiej Brytanii planuje wypłynąć na Karaiby zgodnie z przedstawioną nam przez brytyjskiego dostawcę procedurą "VAT 436 Sailaway Boat Scheme" (w załączeniu) nie ma obowiązku zapłaty VAT do momentu powrotnego wpłynięcia na wody Unii Europejskiej; W załączeniu ww. procedura HM Revenue and Customs "Sailaway boat scheme" oraz informacja od dostawcy jachtu nt procedury. Rejestracja jachtu (posiadanie bandery) jest niezbędna do celów używania/ubezpieczenia jachtu. Zdaniem wnioskodawcy jacht stanowi nowy środek transportu, i jest sklasyfikowany pod symbolem PKWiU 30.12.11

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Uprzejmie proszę o Państwa stanowisko na temat konieczności uiszczenia podatku od towarów i usług lub brak tego obowiązku oraz jaki dokument należy złożyć do Urzędu Skarbowego w celu uzyskania zaświadczenia o uregulowaniu VAT. Czy wypływając z Wielkiej Brytanii powinniśmy złożyć deklarację VAT 436 czy też są w tym zakresie wymagane specyficzne, polskie deklaracje.

Naszym zdaniem, nie ma obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług przy zakupie jachtu w sytuacji kiedy jacht opuszcza terytorium Unii Europejskiej w ciągu 2 miesięcy od daty odbioru i wypływa na dłużej niż 12 miesięcy; obowiązek taki powstanie w drodze powrotnej, w pierwszym odwiedzanym porcie. Natomiast mimo wstępnych konsultacji w US i w KIP nie potrafimy stwierdzić jaki dokument należy złożyć do Urzędu Skarbowego w celu uzyskania zaświadczenia o uregulowaniu VAT. Wypływając z Wielkiej Brytanii powinniśmy złożyć deklaracje VAT 436, jako że dokonujemy odprawy celnej w Wielkiej Brytanii zgodnie z obowiązującymi przepisami w porcie wypłynięcia w Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 10 lit. b) ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy wodne wymienione w poz. 5-8 załącznika Nr 1 do ustawy, o długości większej niż 7,5 metra, jeżeli były używane nie dłużej niż 100 godzin roboczych na wodzie lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem statków morskich, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 1; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu wodnego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Kwestie związane z nabyciem na terenie Unii towarów (w tym nowych środków transportu) reguluje m.in. art. 9 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Stosownie do art. 9 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku dostawy towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. W myśl przepisu art. 10 ust. 3 ustawy, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu i wyroby akcyzowe zharmonizowane.

Wskazać należy również na przepisy art. 20 i art. 32 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (DZ. U. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, stanowiące, iż:

* "wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów" oznacza nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel rzeczowym majątkiem ruchomym wysyłanym lub transportowanym do nabywcy przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, do miejsca przeznaczenia w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

* w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub nabywcę lub też osobę trzecią, za miejsce dostawy uznaje się miejsce, w którym znajdują się towary w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.

W świetle powołanych wyżej przepisów, potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego (nie zawsze musi być podatnikiem VAT) musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,

* po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. W myśl art. 25 ust. 2 ustawy, nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

Należy dodatkowo wskazać, iż przepis art. 40 Dyrektywy wskazuje, iż za miejsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uznaje się miejsce zakończenia wysyłki lub transportu tych towarów do nabywcy. Natomiast, przepis art. 41 Dyrektywy stanowi, iż bez uszczerbku dla przepisu art. 40, za miejsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) pkt (i) uznaje się miejsce na terytorium państwa członkowskiego, które nadało numer identyfikacyjny VAT, pod którym nabywca dokonał takiego nabycia, chyba że nabywca wykaże, że nabycie to zostało opodatkowane VAT zgodnie z art. 40. Jeżeli zgodnie z art. 40, nabycie towarów jest opodatkowane VAT w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towarów, po tym jak zostało opodatkowane zgodnie z akapitem pierwszym, podstawa opodatkowania zostaje odpowiednio obniżona w państwie członkowskim, które nadało numer identyfikacyjny VAT, pod którym nabywca towarów dokonał tego nabycia.

Jak już wspomniano definicja nowego środka transportu została zawarta w art. 2 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z jego brzmieniem, przez "nowe środki transportu" rozumie się między innymi (lit. b) przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy wodne wymienione w poz. 5-8 załącznika nr 1 do ustawy, o długości większej niż 7,5 metra, jeżeli były używane nie dłużej niż 100 godzin roboczych na wodzie lub od momentu ich dopuszczenia do użytku upłynęło nie więcej niż 3 miesiące, z wyjątkiem statków morskich, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu wodnego uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Kwestie związane z podatkiem regulują przepisy art. 103 ustawy. Stosownie do art. 103 ust. 3 ustawy w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 9 i 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczenia wpłacenia podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju (art. 103 ust. 4).

W przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca dokona nabycia jachtu, stanowiącego nowy środek transportu, który nie przypłynie do Polski, lecz w terminie 2 miesięcy od wydania opuści wody Unii Europejskiej i popłynie na Karaiby.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpią przesłanki do uznania transakcji jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Kwestie związane z urzędowym potwierdzeniem uiszczenia przez podatnika podatku od towarów i usług lub braku obowiązku uiszczenia tego z tytułu nabycia środka transportu podatku (zaświadczenia) regulują także wydane na podstawie delegacji ustawowych rozporządzenia tj:

Reasumując, zaświadczenia, o których mowa w cytowanych rozporządzeniach dotyczą wewnątrzwspólnotowych nabyć środków transportu, a takie nabycie jak stwierdzono powyżej w uzasadnieniu interpretacji nie ma miejsca w przypadku wnioskodawcy. Zatem żadne z nich nie może zostać wydane.

Zgodnie z art. 105 ust. 1 ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. Wniosek zawiera w szczególności:

Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Załączone do wniosku dokumenty, o których mowa w ust. 3, urząd skarbowy zwraca, przy wydawanym zgodnie z ust. 1 zaświadczeniu, wnioskodawcy.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym nie dochodzi do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (nowego środka transportu), gdyż jacht nie zostanie przemieszczony po nabyciu ba terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W kwestii uzyskania zaświadczenia w trybie art. 105 ustawy o podatku od towarów i usług, Strona również nie spełnia przesłanek, o których mowa zarówno w pkt 1 w art. 105 ust. 1.

W kwestii związanej ze złożeniem deklaracji VAT 436 w Wielkiej Brytanii, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, iż nie jest organem właściwym do wydania interpretacji powyższym zakresie. Strona winna zgłosić się do odpowiednich władz Wielkiej Brytanii.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pragnie zaznaczyć, iż nie jest uprawniony do analizy i oceny załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dokumentów. Załączniki mają jedynie charakter posiłkowy dla składającego wniosek - przy jego redagowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.