IPPP2/443-170/11-3/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 lutego 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu 30 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku obowiązku rejestrowania sprzedaży biletów wstępu za pomocą kas rejestrujących - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rejestrowania sprzedaży biletów wstępu za pomocą kas rejestrujących. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 17 marca 2011 r. znak IPPP2/443-170/11-2/MM wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako agent (w imieniu i na rzecz zleceniodawcy) dokonuje sprzedaży biletów wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy organizowane przez spółkę z siedzibą w Berlinie (Niemcy). tj. przez ww. zleceniodawcę (M.). Spółka ta (M.) nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, a targi są organizowane w Berlinie. Na podstawie ww. biletów nabywcy są uprawnieni do wstępu na targi (i podobne imprezy) jako zwiedzający. Bilety wstępu, które dystrybuuje Wnioskodawczyni, są wystawiane oraz dostarczane przez organizatora targów - ww. spółkę niemiecką, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT na terytorium Niemiec. Nabywcy biletów zakupując bilet uiszczają m.in. doliczony do ceny zgodnie z odpowiednimi przepisami niemieckimi - VAT.

Niektórzy spośród nabywców biletów są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, co następuje:

Rozliczenia pomiędzy Wnioskodawczynią (agentem) a spółką niemiecką (zleceniodawcą) w zakresie sprzedaży przez Zainteresowaną biletów wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy następują na postawie potrąceń wzajemnych wierzytelności, przy czym nadwyżka zobowiązania Wnioskodawczyni nad jej należnością wobec podmiotu z Niemiec przekazywana jest na konto bankowe.

Zainteresowana pragnie przy tym zaznaczyć, że w świetle złożonego przez nią wniosku powyższa okoliczność nie powinna mieć znaczenia. Pytanie dotyczyło bowiem zastosowania kas rejestrujących, które ewidencjonują obrót z osobami nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni oraz spółka niemiecka są zaś przedsiębiorcami. Dodatkowo należy zaznaczyć, iż obrót Wnioskodawczyni, związany ze sprzedażą biletów dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej jest minimalny (o wiele niższy niż 40 000 zł rocznie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawczyni, iż, skoro usługi wstępu na targi i podobne imprezy nie podlegają VAT w Polsce (tj. miejsce świadczenia tych usług znajduje się w Niemczech), oznacza to, że Wnioskodawczyni (jako agent) nie ma obowiązku rejestrowania sprzedaży biletów wstępu za pomocą kas rejestrujących (na podstawie art. 111 Ustawy VAT).

Zdaniem Wnioskodawczyni w opisanym wyżej stanie faktycznym należy zastosować art. 28c ust. 1 Ustawy VAT - jeżeli nabywcami biletów są osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.

Przepis ten określa, że - w opisanym wyżej stanie faktycznym - miejsce świadczenia usług wstępu na targi (wystawy i podobne imprezy) znajduje się w Niemczech tj. w miejscu siedziby / stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy (tj. podmiotu zapewniającego wstęp). A zatem, skoro usługa jest uznana za świadczoną na terytorium Niemiec (i przez podmiot niemiecki), w Polsce usługa ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji Wnioskodawczyni (działając jedynie jako agent w zw. ze sprzedażą biletów wstępu na targi organizowane na terenie Niemiec przez podmiot niemiecki) nie podlega krajowym regulacjom w zakresie VAT w odniesieniu do usługi, w świadczeniu której pośredniczy.

Oczywiste jest, że przepisy Ustawy VAT, w tym dotyczące sposobu dokumentowania sprzedaży (art. 111), stosują się wyłącznie wówczas, gdy miejsce świadczenia danej transakcji znajduje się w Polsce. Analiza przepisów VAT dotyczących sposobu dokumentowania sprzedaży jest możliwa dopiero wtedy, gdy inna grupa przepisów - definiujących tzw. miejsce świadczenia - wskazuje, że miejscem świadczenia jest Polska. W przeciwnym wypadku kwestia dokumentowania sprzedaży (art. 111 Ustawy VAT) byłaby bezprzedmiotowa.

Innymi słowy, w pierwszej kolejności należy odpowiedzieć na pytanie: czy usługa podlega opodatkowaniu w Polsce. Dopiero w drugiej kolejności - jak należy ją dokumentować. Taka hierarchia (uznająca pierwszeństwo kryterium miejsca świadczenia) była wskazywana w orzecznictwie oraz w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, potwierdza to wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dn. 6 maja 2009 r. (I FSK 234/08) oraz interpretacja indywidualna z dn. 12 kwietnia 2010 r. (sygn. ITPP2/443-72a/10/RS) IS w Bydgoszczy.

Reasumując, skoro usługa uważana jest za świadczoną w Niemczech (na podstawie art. 28c ust. 1 Ustawy VAT), jej ewidencjonowanie / dokumentowanie podlega niemieckim (a nie polskim) przepisom podatkowym. Nie podlega więc także art. 111 Ustawy VAT, tj. nie podlega ewidencjonowaniu poprzez kasy rejestrujące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Od dnia 1 stycznia 2010 r. miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28a ustawy o VAT na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W myśl art. 111 ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako agent (w imieniu i na rzecz zleceniodawcy) dokonuje sprzedaży biletów wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy organizowane przez spółkę z siedzibą w Berlinie (Niemcy). tj. przez ww. zleceniodawcę. Spółka ta nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, a targi są organizowane w Berlinie. Na podstawie ww. biletów nabywcy są uprawnieni do wstępu na targi (i podobne imprezy) jako zwiedzający. Bilety wstępu, które dystrybuuje Wnioskodawczyni, są wystawiane oraz dostarczane przez organizatora targów - ww. spółkę niemiecką, która jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec. Nabywcy biletów zakupując bilet uiszczają m.in. doliczony do ceny zgodnie z odpowiednimi przepisami niemieckimi - VAT. Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż wzajemne rozliczenia pomiędzy Wnioskodawczynią a spółką niemiecką następuje na podstawie potrąceń wzajemnych wierzytelności, przy czym nadwyżka zobowiązania Wnioskodawczyni nad jej należnością wobec podmiotu z Niemiec przekazywana jest na konto bankowe.

Na gruncie niniejszej sprawy pierwszorzędną kwestią jest wyjaśnienie zakresu znaczenia zwrotu "usług pomocniczych". W potocznym znaczeniu, za usługi pomocnicze uważa się czynności wykonywane przy okazji wykonywania świadczenia głównego przez samego usługodawcę, mające charakter uzupełniający usługę główną. Analiza językowa wskazuje, że termin ten oznacza każdą działalność, która jest niezbędna do realizacji usługi podstawowej, uzupełnia ją i jest od niej zależna. Pojęcie działalności pomocniczej było przedmiotem orzeczenia ETS w sprawie C-327/94 pomiędzy Jürgen Dudda a Finanzgericht Bergissch Gladbach. W wyroku tym Trybunał postawił tezę, iż art. 9 (2) (c) tiret pierwsze VI Dyrektywy < (Dyrektywa Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku 77/388/EWG (Dz. Urz. UE L 1977.145.1 z późn. zm.)> odnosi się do określonego rodzaju usługi, a nie do osób wykonujących te usługi. Dlatego też nie powinno budzić wątpliwości, że określenie "usługi pomocnicze" dotyczy usług wykonywanych jako pomocnicze do usługi głównej, a nie usług dodatkowo wykonywanych przez wykonawcę usługi głównej. Innymi słowy, usługi, których wykonanie jest warunkiem wykonania usługi głównej, jeśli spełniają inne przesłanki usługi pomocniczej, powinny być za takie uznane bez względu na osobę świadczącą daną usługę.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż Wnioskodawczyni świadczy na rzecz spółki niemieckiej usługę pośrednictwa przy sprzedaży biletów wstępu na targi, wystawy i podobne imprezy. Przedmiotowe usługi, zdaniem tut. Organu, nie stanowią usług pomocniczych związanych z usługami wstępu, o których mowa ww. przepisie art. 28g ustawy o VAT. W związku z tym, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi nie zawierają się w wyjątkach od ogólnej zasady zawartych w przepisach art. 28b ust. 2-4 i art. 28c - 28n ustawy o VAT, dla ustalenia miejsca ich świadczenia od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie znajdzie ogólna zasada zawarta w art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu miejscem świadczenia usługi pośrednictwa przy sprzedaży biletów wstępu na targi świadczonej przez Wnioskodawczynię na rzecz podatnika z siedzibą w Niemczech będzie miejsce, w którym usługobiorca tych usług posiada siedzibę. Zatem miejscem świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży biletów na targi, wystawy i podobne imprezy jest terytorium Niemiec, w konsekwencji usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawczyni nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania przepis art. 28c ust. 1 ustawy o VAT regulującym kwestie miejsca świadczenia usług na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej, bowiem Zainteresowana działając jako agent (w imieniu i na rzecz zleceniodawcy - spółki niemieckiej) świadczy usługi pośrednictwa w sprzedaży biletów na targi, wystawy i podobne imprezy, których beneficjentem jest spółka niemiecka, a nie poszczególni nabywcy tych biletów jako zwiedzający.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku rejestrowania sprzedaży biletów wstępu za pomocą kas rejestrujących na podstawie art. 111 ustawy o VAT, bowiem usługi te nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce, a nabywcami świadczonych przez Wnioskodawczynię usług nie są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na odmienne uzasadnienie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.