IPPP2/443-165/14-4/KBr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 28 marca 2014 (data wpływu 31 marca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 marca 2014 r. Nr IPPP2/443-165/14-2/KBr (skutecznie doręczone w dniu 27 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia udokumentowanych fakturami VAT wynagrodzeń biegłego sądowego, w odniesieniu do których nie powstał obowiązek podatkowy, wystawionych przez biegłego w okresie w którym był czynnym podatnikiem podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego rozliczenia udokumentowanych fakturami VAT wynagrodzeń biegłego sądowego, w odniesieniu do których nie powstał obowiązek podatkowy, wystawionych przez biegłego w okresie w którym był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 marca 2014 (data wpływu 31 marca 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 marca 2014 r. Nr IPPP2/443-165/14-2/KBr (skutecznie doręczone w dniu 27 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Moment powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.):

1. "obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1".

Powyższy przepis wskazuje na istnienie zasady ogólnej. Wyjątki określone są w dalszych jednostkach systematycznych art. 19 ustawy o VAT. Grupę tych wyjątków zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), które zostało wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 19 ust. 22 ustawy o VAT.

Sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym dotyczy § 3 ust. 2 rozporządzenia, zgodnie z którym w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator zleciły na podstawie właściwych przepisów wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Cytowany powyżej § 3 ust. 2 rozporządzenia wskazuje na szczególny moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczenia usług na rzecz określonych jednostek, a więc np. na rzecz sądów przez biegłych sądowych, np. z zakresu szacowania nieruchomości. Przepis ten ustala dzień otrzymania całości lub części zapłaty za ww. usługi jako dzień powstania obowiązku podatkowego, a zatem biegły sądowy jest zobowiązany do rozliczenia VAT w tym miesiącu, w którym otrzymał część lub całość wynagrodzenia.

W przypadku Wnioskodawcy od stycznia 2014 r. nie jest on podatnikiem podatku VAT, złożył rezygnację z VAT. Zainteresowany jest biegłym, sądy do dnia dzisiejszego nie dokonały przelewu za wykonane usługi zawierające podatek VAT. Faktury były wystawiane w poprzednich latach.

Pismem z dnia 28 marca 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że do chwili obecnej nie otrzymał zapłaty od sądów za wyświadczone usługi, które polegały na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości. Za wykonanie usług Zainteresowany wystawiał faktury VAT, ponieważ był czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z dokonanymi przelewami przez sądy w 2014 r. za faktury wystawiane w 2013 r., Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić obecnie podatek VAT, bo wg § 3 ust. 2 rozporządzenia, obowiązek podatkowy powstaje w miesiącu, w którym biegły otrzymał część lub całość wynagrodzenia, a Wnioskodawca obecnie nie jest płatnikiem podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane w piśmie z dnia 28 marca 2014 r.):

Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392, dalej zwane: "rozporządzeniem"), które zostało wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 19 ust. 22 ustawy o VAT:

"W przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty".

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro nie jest czynnym podatnikiem VAT to nie składa i nie odprowadza podatku VAT.

Obecnie obowiązek podatkowy ustał, Zainteresowany nie powinien płacić podatku VAT za wykonane usługi w 2013 r. z chwilą zapłaty przez sąd, np. kwietniu lub maju 2014 r. Obowiązek podatkowy zapłaty VAT wobec Wnioskodawcy ustał od stycznia 2014 r.

Obecnie z chwilą zapłaty, podatek VAT wynikający z faktur wystawianych za zlecenia w 2013 r., Wnioskodawca traktuje jako przychód i opodatkowuje podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

W świetle powyższych okoliczności nie budzi wątpliwości, że czynności biegłych w postępowaniu sądowym stanowią usługi, na co wskazuje powołany powyżej przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ich istotą jest bowiem dokonanie na zlecenie określonego świadczenia - wydanie opinii, ekspertyzy, za wynagrodzeniem. Mamy zatem do czynienia z czynnością opodatkowaną - odpłatnym świadczeniem usług.

Stosownie do art. 106 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Generalna zasada znajdująca zastosowanie do ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego została określona w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Od tej jednak ogólnej zasady ustawodawca przewidział pewne wyjątki, m.in. zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 19 ust. 22 ustawy o VAT, na podstawie której Minister Finansów w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), określił, że w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, którym sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. ww. regulacja znalazła swoje odzwierciedlenie w przepisie art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia, na podstawie odrębnych przepisów, na zlecenie sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury usług związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest biegłym, który wykonywał usługi na rzecz sądów, polegające na sporządzaniu opinii o wartości nieruchomości. Usługi te były wykonywane w 2013 r. w okresie, kiedy Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowany świadczone usługi dokumentował poprzez wystawienie faktur VAT. Za część wykonanych usług Zainteresowany do dnia złożenia wniosku nie otrzymał wynagrodzenia. W styczniu 2014 r. Wnioskodawca wyrejestrował się z rejestru podatników VAT czynnych.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w sytuacji gdy nie jest podatnikiem podatku VAT, w momencie otrzymania wynagrodzenia od sądów za usługi wyświadczone w 2013 r. będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT.

Jak wynika z analizowanego wniosku, w okresie kiedy Wnioskodawca świadczył usługi na rzecz sądów, za które nie otrzymał zapłaty, był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem czynności wyceny nieruchomości mieściły się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z normami wyznaczonymi przepisami art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług i stosownie do przepisów art. 106 ust. 1 i ust. 3 tej ustawy Wnioskodawca za wykonywane czynności był zobowiązany do wystawienia faktur VAT.

Zatem w stosunku do usług świadczonych na rzecz sądów, w okresie, w którym Wnioskodawca był podatnikiem podatku VAT zobligowany jest do rozpoznania obowiązku podatkowego. W analizowanej sprawie moment ten będzie miał miejsce w okresie, w którym Wnioskodawca nie jest już czynnym podatnikiem podatku VAT, jednak istotne w sprawie jest to, że same czynności podlegające opodatkowaniu i wywołujące powstanie obowiązku podatkowego miały miejsce, w okresie gdy Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle powyższych okoliczności należy wskazać, że Wnioskodawca ma obowiązek rozliczenia podatku należnego wynikającego z faktur VAT dokumentujących czynności wykonane przez niego w okresie kiedy był czynnym podatnikiem podatku VAT, z uwzględnieniem przepisów określających moment powstania obowiązku podatkowego dla tych czynności.

Zatem Wnioskodawca w chwili otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu usług wykonywanych na rzecz sądów, będzie zobowiązany do obliczenia i wpłaty podatku na podstawie dowodu wpłaty na rachunek bankowy urzędu skarbowego. Końcowo należy wskazać, że w przypadku rezygnacji ze statusu podatnika VAT Wnioskodawca nie ma możliwości złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym otrzymał zaległe wynagrodzenie.

W świetle powyższych okoliczności, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.