IPPP2/443-1613/08-2/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymaganej dokumentacji dla zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wymaganej dokumentacji dla zastosowania stawki 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje wywozu towarów poza obszar celny Unii Europejskiej. W związku z tym, że w przypadku niektórych dostaw Spółka nie dysponowała oryginałem dokumentu Karta 3 SAD potwierdzającym wywóz towarów poza Wspólnotę Europejską, transakcje te Spółka zadeklarowała jako opodatkowane według stawki VAT w wysokości 22%, tak jak w przypadku transakcji krajowych.

Po przeprowadzeniu przez Spółkę postępowania wyjaśniającego, w wyniku którego stwierdzono, iż Karty 3 SAD zostały zagubione lub uległy zniszczeniu, Spółka zwróciła się do organu celnego z prośbą o potwierdzenie, że eksportowane przez nią towary zostały wywiezione poza granice Wspólnoty Europejskiej. Do wniosku Spółka dołączyła kopie zgłoszeń celnych wywozowych, kserokopie faktur eksportowych oraz kopie zgłoszeń celnych w kraju trzecim. W odpowiedzi na wniosek Spółki Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie uznał, że z dokumentów przedłożonych przez Spółkę wynika, że towary opuściły obszar celny Wspólnoty.

Spółka dysponuje więc kompletem następujących dokumentów: kopia faktury sprzedaży, kserokopia dokumentu celnego SAD sporządzoną po dokonaniu odprawy przez wewnętrzny urząd celny, decyzja organu celnego potwierdzającą wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej. Kopie ww. dokumentów Spółka dołącza do niniejszego wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie wymienionych dokumentów Spółka może zastosować stawkę podatku 0% z tytułu sprzedaży eksportowej oraz czy upoważniają one Spółkę do dokonania korekty podatku należnego z tytułu eksportu, na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W opinii Wnioskodawcy decyzja wydana przez organ celny jest dokumentem, o którym mówi przepis art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ wynika z niego, że towary będące przedmiotem dostawy opuściły obszar celny Wspólnoty.

Jeżeli więc Spółka dysponuje decyzją organu celnego potwierdzającą wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty, a na podstawie karty 1 SAD o numerze podanym w tej decyzji stwierdzić można tożsamość towarów z towarami będącymi przedmiotem dostawy, to zdaniem Spółki jest ona uprawniona do dokonania korekty podatku należnego z tytułu eksportu na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Stosownie do art. 41 ust. 6 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem uwarunkowanie zastosowania stawki 0% podatku przy eksporcie od potwierdzenia przez urząd celny określonego w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty. Przy zastosowaniu stawki 0% istotne jest posiadanie dokumentu z takim potwierdzeniem. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym dla rozstrzygnięcia powyższej kwestii należy odwołać się do przepisów celnych. Z dniem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej powstał obowiązek bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego, w tym przypadku rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302 z dnia 19 października 1992 r. z późn. zm.) oraz rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L. 253 z dnia 11 października 1993 r. z późn. zm.). Zgodnie z art. 161 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny procedura wywozu pozwala na wyprowadzenie towaru wspólnotowego poza obszar celny Wspólnoty. Dokonanie wywozu wymaga spełnienia formalności przewidzianych dla niego, z uwzględnieniem środków polityki handlowej (...).

W myśl art. 161 ust. 5 ww. rozporządzenia zgłoszenie do wywozu musi zostać złożone w urzędzie celnym właściwym dla dozoru miejsca, gdzie osoba dokonująca wywozu ma swoją siedzibę lub gdzie towary zostały zapakowane bądź załadowane do transportu wywozowego.

Na podstawie art. 205 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego na piśmie w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną lub ich powrotnego wywozu, zgodnie z art. 182 ust. 3 Kodeksu Celnego, jest jednolity dokument administracyjny.

Stosownie do art. 792 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (czyli dokumentu SAD), to należy wykorzystać egzemplarze 1, 2, i 3. Urząd celny, w którym zostało złożone zgłoszenie wywozowe (urząd celny wywozu), opatruje pieczęcią pole A i w zależności od przypadku, wypełnia pole D. W przypadku udzielenia zwolnienia towarów zachowuje kartę 1 SAD, przesyła kartę 2 SAD do urzędu statystycznego państwa członkowskiego urzędu celnego wywozu i zwraca kartę 3 SAD osobie zainteresowanej. Na podstawie art. 793 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, karta 3 jednolitego dokumentu administracyjnego, jak również towary zwolnione do wywozu, przedstawiane są w urzędzie celnym wyprowadzenia. W myśl art. 793 ust. 2 pkt 3, rozporządzenia urzędem celnym wyprowadzenia w przypadku transportu drogowego jest ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Do obowiązków urzędu celnego wyprowadzenia należy, zgodnie z ust. 3 ww. art. 793 rozporządzenia upewnienie się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzorowanie i potwierdzenie ich fizycznego wyjścia przez poświadczenie odwrotnej strony karty 3. Poświadczenie stanowi pieczęć z nazwą urzędu i datą.

W/powołane przepisy wskazują, iż dokumentem stanowiącym dowód dokonania eksportu towarów jest potwierdzona przez graniczny urząd celny Wspólnoty karta nr 3 jednolitego dokumentu administracyjnego. W sytuacji nieposiadania przez podatnika karty 3 dokumentu SAD może on wystąpić z wnioskiem do organu celnego, który na podstawie posiadanych dokumentów oraz zapisów ewidencyjnych wyda dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Dokument ten może zastąpić brakującą kartę SAD-u, albowiem jak wynika z przepisów art. 194 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy - Ordynacja podatkowa dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich stwierdzone. Dotyczy to również dokumentów urzędowych sporządzonych przez inne jednostki (na przykład funkcjonariusza celnego) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów są uprawnione do ich wydawania.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Strona dokonuje wywozu towarów poza obszar celny Wspólnoty. W związku z tym, że w przypadku niektórych dostaw Wnioskodawca nie dysponował oryginałem dokumentu karty 3 SAD (został on zagubiony lub uległ zniszczeniu), co uniemożliwiało zastosowanie stawki VAT 0%, wystąpił on do właściwego organu celnego o potwierdzenie, że eksportowane przez niego towary zostały wywiezione poza terytorium Wspólnoty. W odpowiedzi na ww. wniosek Naczelnik Urzędu Celnego w Pruszkowie wydał decyzję w której uznał, że z dokumentów przedłożonych przez Stronę wynika, iż określone towary opuściły obszar celny Wspólnoty.

Wątpliwości Podatnika budzi kwestia, czy przedmiotowa decyzja urzędu celnego wraz pozostałymi dokumentami, tj. kserokopia eksportowej faktury sprzedaży oraz poświadczona urzędowo kopia zgłoszenia celnego w kraju trzecim, upoważnia do zastosowania, z tytułu sprzedaży eksportowej, stawki VAT 0% oraz czy dokumenty te upoważniają Spółkę do dokonania korekty podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty są wystarczającymi dowodami, z których wynika, że przedmiotowy towar został przemieszczony poza granice Wspólnoty. Wobec powyższego Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT 0% z tytułu sprzedaży eksportowej oraz do dokonania korekty podatku należnego na podstawie art. 41 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.