IPPP2/443-161/10-3/MM - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości wraz z budynkami oświatowymi.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 10 czerwca 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-161/10-3/MM Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości wraz z budynkami oświatowymi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 22 marca 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 8 kwietnia 2010 r. (data wpływu 12 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości wraz z budynkami oświatowymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości wraz z budynkami oświatowymi. Przedmiotowy wniosek zawierał braki w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 31 marca 2010 r. znak IPPP2/443-161/10-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki. Wniosek został uzupełniony w terminie prawidłowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na terenie Miasta i Gminy w miejscowości x znajduje się nieruchomość zabudowana, oznaczona w ewidencji gruntów pod poz. x, posiadająca urządzoną księgę wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy, której właścicielem jest Spółka Akcyjna (dalej Spółka). Przedmiotowa nieruchomość znajduje się w posiadaniu Miasta i Gminy z przeznaczeniem na cele oświatowe. Jest ona zabudowana budynkami oświatowymi tj.:

1.

budynek szkoły podstawowej wybudowany przez Miasto i Gminę w 1993 r. (zakończenie budowy);

2.

budynek Sali sportowej, budynek dydaktyczny z łącznikiem wybudowany przez Miasto i Gminę w 2003 r.;

3.

budynek gimnazjum wybudowany przez Skarb Państwa w latach 50-tych.

Strony uzgodniły warunki sprzedaży nieruchomości na rzecz Miasta i Gminy w następujący sposób:

Spółka sprzedaje na rzecz Miasta i Gminy x omawianą nieruchomość zabudowaną, a wymienione w pkt 1-3 budynki stanowią części składowe nieruchomości (nie stanowią odrębnego od gruntu przedmiotu własności).

Spółka uznała nakłady poniesione przez Miasto i Gminę na przedmiotową nieruchomość w postaci budynków określonych w pkt 1 i 2. Natomiast nie uznała nakładów określonych w pkt 3 albowiem Miasto i Gmina nie poniosła tych nakładów i nie udowodniła powyższego. Strony ustaliły ostateczną kwotę transakcji obejmującą przedmiotową nieruchomość. Cena ta obejmuje de facto cenę gruntu i nakładów poniesionych w pkt 3.

Należy zaznaczyć, że w budynku gimnazjum określonym w pkt 3 mieściła się szkoła od chwili zakończenia jego budowy tj. od końca lat 60-tych. Analogicznie w pozostałych budynkach tj. odpowiednio od 1993 r. i 2003 r.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

1.

opisane we wniosku (pkt 1,2,3) budynki oświatowe będące przedmiotem sprzedaży, wchodzące w skład sprzedawanej nieruchomości nie były przedmiotem najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze;

2.

w stosunku do tych budynków (pkt 1,2,3 wniosku) dokonującemu ich dostawy (Spółce) nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, albowiem nie ponosił żadnych nakładów w stosunku do tych budynków;

3.

w stosunku do tych budynków dokonujący ich dostawy nie ponosił żadnych wydatków na ich ulepszenie, również takich, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym nakłady te nie przekroczyły 30% ich wartości początkowej (stanowiły wartość zerową).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji winien być uiszczony podatek VAT...

W ocenie Wnioskodawcy w omawianej sytuacji brak jest podstaw do naliczenia podatku VAT. Niewątpliwym jest, co wykazano wyżej, że mamy tu do czynienia z dostawą budynków w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Żadna z wymienionych wyżej dwóch przesłanek negatywnych, wykluczających możliwość zastosowania powyższego przepisu nie zaistniała w niniejszej sprawie.

Jak wykazano wyżej zasiedlenie ostatniego z budynków nastąpiło w 2003 r., a zatem dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a okres, który upłynął pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków wynosi odpowiednio 17 lat (pkt 1), 7 lat (pkt 2) i 50 lat (pkt 3), czyli więcej niż 2 lata. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie ma zastosowanie omawiany przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług przewidujący zwolnienie od podatku VAT. Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy zwolnienie to obejmuje także grunt. Przepis ten stanowi bowiem, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest podstaw do naliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą o VAT" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Należy zaznaczyć, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy o VAT). A zatem grunty zabudowane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynku lub budowli, które się na nim znajdują.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. I tak, wg art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest w posiadaniu nieruchomości, która zabudowana jest budynkami oświatowymi - budynek szkoły podstawowej wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 1993, budynek Sali sportowej wraz z łącznikiem wybudowany przez Wnioskodawcę w roku 2003 r. oraz budynek gimnazjum wybudowany przez Skarb Państwa w latach 50 - tych. Właścicielem tej nieruchomości zabudowanej jest Spółka. Obecnie Spółka zamierza dokonać zbycia nieruchomości zabudowanej na rzecz Wnioskodawcy. Z uzupełnienia do przedmiotowego wniosku wynika, iż budynki oświatowe będące przedmiotem sprzedaży wchodzące w skład sprzedawanej nieruchomości nie były przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Spółce z tytułu nabycia tej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, nie dokonywała także żadnych nakładów na ulepszenie tej nieruchomości. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest czy z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości Spółka powinna uiścić podatek VAT.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. ustawy o VAT. Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania wskazany przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem dostawa ww. nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż ww. nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, ani innej umowy o podobnym charakterze. Tym samym nie została spełniona w stosunku do tej nieruchomości przesłanka z przepisu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowiącego definicję legalną pierwszego zasiedlenia. Zatem planowana przez Spółkę dostawa dopiero teraz będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W związku z tym, co zostało stwierdzone powyżej dostawa nieruchomości zabudowanej budynkami oświatowymi będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy (Spółce) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także w stosunku do tych obiektów Spółka nie dokonywała nakładów na ich ulepszenie. Z uwagi na fakt, iż dostawa budynków, o których mowa wyżej jest zwolniona, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, grunt związany z budynkami jest opodatkowany (w świetle art. 29 ust. 5 ustawy o VAT) według tych samych zasad co budynki na nim posadowione; zatem dostawa gruntu również korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy z uwagi na podanie przez niego błędnej podstawy prawnej należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl