IPPP2/443-1597/08-2/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 30 października 2008 r.) uzupełniony pismem z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2008 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w opisanym poniżej zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 120 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm) do importu dzieł sztuki stosuje się stawkę podatku 7%. Przez dzieła sztuki rozumie się m.in. obrazy wykonane w całości przez artystę (art 120 ust. 1 pkt 1a).

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 13 listopada 2008 r. dotyczące wyczerpującego przedstawienia zdarzenia przyszłego, Strona pismem z dnia 18 listopada 2008 r. wyjaśniła, iż zdarzenie polega na stosowaniu stawki VAT 7% w imporcie różnego rodzaju obrazów, będących dziełami sztuki. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku od towarów i usług przez dzieła sztuki rozumie się obrazy wykonane w całości przez artystę.

W związku z powyższym wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie rozumienia terminu

"artysta" dla potrzeb zastosowania stawki VAT 7% w imporcie (art. 120 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Czy termin "artysta", który występuje w ust. 1 pkt 1a artykułu 120 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć tak, jak funkcjonuje on w języku potocznym, czy też autor obrazu, aby być artystą w rozumieniu ustawy winien spełniać inne warunki np. legitymować się jakąś dokumentacją poświadczającą bycie artystą.

Z uzupełnienia przysłanego przez wnioskodawcę wynika, iż przedmiotem zapytania jest art. 120 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wiąże się on z art. 68a) Rozporządzenia Rady (EWG) nr 29 13/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 Z dii 19.10.1992 z późn. zm) na mocy którego organy celne w celu sprawdzenia prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu celnym mają prawo zażądać od zgłaszającego przedstawienia innych, niż załączone do zgłoszenia celnego, dokumentów. W dotychczasowej praktyce mają miejsce przypadki, kiedy organy celne przystępując do weryfikacji zgłoszeń celnych importowanych obrazów w których zadeklarowano stawkę VAT w wysokości 7% powołują się na wyż. wym. przepis rozporządzenia i żądają złożenia zaświadczenia, oświadczenia lub innych dokumentów potwierdzających, iż autorem obrazu jest artysta.

Zdaniem wnioskodawcy prawo podatkowe nie nakłada na importera obowiązku dostarczania takiej dokumentacji. Występujące w praktyce ustne wezwania urzędów celnych do dostarczenia zaświadczenia lub oświadczenia lub innych dokumentów potwierdzających, iż autorem dzieła sztuki jest artysta jest pozbawione podstaw prawnych. Zdaniem wnioskodawcy ustawa posłużyła się sformułowaniem "wykonane w całości przez artystę" dla odróżnienia obrazów, kolażów, rysunków itp. wykonanych dla celów estetycznych (artystycznych) od tych obrazów, kolażów, rysunków itp. wykonanych dla celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, handlowych, topograficznych i tym podobnych - o czym mowa w dalszej części przepisu art. 120 ust. 1a żądania przedstawienia dokumentów potwierdzających, iż autorem działa sztuki jest artysta są nie tylko sprzeczne z przepisami, ale także absurdalne biorąc pod uwagę fakt, że nie istnieje żaden dokument, na podstawie którego można przypisać autorowi dzieła sztuki status artysty. Praktyki takie są szkodliwe gdyż znacznie wydłużają odprawy celne.

Termin "artysta", który występuje w ust. 1 pkt 1a artykułu 120 ustawy o podatku od towarów i usług należy rozumieć tak, jak funkcjonuje on w języku potocznym. Ustawa nie nakłada obowiązku dokumentowania faktu wykonania obrazu przez artystę poprzez składanie organom celnym jakiejkolwiek dokumentacji poświadczającej, iż autor obrazu jest artystą. Zdaniem wnioskodawcy ustawa posłużyła się sformułowaniem "wykonane w całości przez artystę" dla odróżnienia obrazów, kolażów, rysunków itp. wykonanych dla celów estetycznych (artystycznych) od tych obrazów, kolażów, rysunków itp. wykonanych dla celów architektonicznych, inżynieryjnych, przemysłowych, handlowych, topograficznych i tym podobnych - o czym mowa w dalszej części przepisu art. 120 ust. 1 pkt 1a. Nie istnieje żaden dokument, na podstawie którego można przypisać autorowi obrazu status artysty i tym samym uznać obraz za dzieło sztuki. Organ celny jest natomiast uprawniony na podstawie art. 68b) Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października I 992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z dn 19.10.1992 z późn. zm) do przeprowadzenia rewizji towaru poprzez dokonanie jego oględzin w celu weryfikacji czy importowany obraz został w całości namalowany w celach estetycznych (artystycznych) a nie innych i tym samym można mówić o nim jak o dziele sztuki, którego import jest obciążony stawką VAT w wysokości 7%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwana dalej ustawą, ściśle został określony zakres przedmiotowy omawianych regulacji. Należy zauważyć, że wszystkie definicje zawarte w tym ustępie zostały stworzone wyłącznie na użytek rozdziału 4 "Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków" Działu XIII "Procedury szczególne". Definicje zawarte w art. 120 ust. 1 ustawy zostały zbudowane w podobny sposób - opis słowny ustawodawca uzupełnił poprzez wskazanie identyfikujących definiowane przedmioty trzech kodów statystycznych:

* Polskiej Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (PCN),

* Nomenklatury Scalonej (CN) oraz

* Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W myśl przepisu art. 120 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwana dalej ustawą, przez dzieła sztuki rozumie się:

Zgodnie z art. 120 ust. 2 ustawy, stawkę podatku 7% stosuje się do importu dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków. Przepis art. 120 ust. 4 ustawy stanowi, iż w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Stosownie do przepisu art. 120 ust. 10 ustawy, przepisu ust. 4 dotyczy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Na uwagę zasługuje fakt, iż w świetle art. 120 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy:

W przypadku dostawy towarów, o których mowa w ust. 11 pkt 1, kwotę nabycia, którą należy uwzględnić przy obliczaniu marży, o której mowa w ust. 4 i 5, przyjmuje się w wysokości równej kwocie podstawy opodatkowania zastosowanej przy imporcie towarów powiększonej o należny podatek z tytułu tego importu.

Reasumując, zdaniem tutejszego organu Spółka będzie miała prawo do zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług przy imporcie dzieł sztuki, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy pod warunkiem, że będą one sklasyfikowane pod symbolem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU 92.31.10-00.1 lub kodach PCN 9701 lub CN 9701.

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. Zgodnie z komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. U. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11) do zaklasyfikowania usług lub wyrobów zobowiązany jest odpowiednio usługodawca lub producent (importer) danego wyrobu. Również przepis pkt 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi, że zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do obowiązków producenta (względnie usługodawcy) tego produktu. Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Tutejszy organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikacji wyrobów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.