IPPP2/443-1582/08-4/BM - Koszt transportu zleconego przez nabywcę niezależnemu przewoźnikowi a podstawa opodatkowania w WNT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP2/443-1582/08-4/BM Koszt transportu zleconego przez nabywcę niezależnemu przewoźnikowi a podstawa opodatkowania w WNT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 r.) uzupełnionego pismem z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania -jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca kupuje towar handlowy od kontrahenta ze Szwajcarii. Na granicy szwajcarskiej jest robiona u spedycji austriackiej odprawa. Następnie towar trafia do Polski, do Wnioskodawcy. Transakcja ta jest księgowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. znak IPP2/443-1582/08-2/BM tutejszy organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnieniu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego poprzez dokładne wskazanie kto ponosi koszt usługi spedycyjnej będącej przedmiotem zapytania (kontrahent ze Szwajcarii czy Wnioskodawca) oraz na czyją rzecz regulowana jest przez nabywcę towaru należność z tytułu usługi spedycyjnej (dostawcy czy podmiotu trzeciego), a także przedstawienia własnego stanowiska w sprawie ustalenia kursu waluty stosowanego do przeliczania wartości z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, pismem z dnia 8 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.), Podatnik wyjaśnił, iż koszt usługi spedycyjnej ponosi Wnioskodawca (nabywca usługi).

Należność z tytułu tej usługi regulowana jest na rzecz spedytora.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktura za usługę spedycji austriackiej będzie zwiększała podstawę opodatkowania. Jeśli tak, to na jaki dzień ustala się kurs waluty...

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt związany z usługą agencji celnej zwiększa podstawę opodatkowania, gdyż jest to wydatek pobierany przez dostawcę, a w tym przypadku dostawca jest spedycja austriacka, a nie nadawca towaru czyli kontrahent ze Szwajcarii. Kurs waluty ustalany jest na dzień 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy, zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę art. 31 ust. 2 pkt 1 opłatę z tytułu usługi spedycji austriackiej można zaliczyć do podwyższenia wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż jest to opłata związana z nabyciem towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada ustalania podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów została uregulowana w art. 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu jest to kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Jednakże, stosownie do treści art. 31 ust. 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;

2.

wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Stosownie do postanowień art. 31 ust. 5 ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11, podstawą opodatkowania jest cena nabycia, a jeżeli cena nabycia nie istnieje - koszt ich wytworzenia. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika, że koszty transportu są uwzględniane w podstawie opodatkowania tylko wtedy gdy dostawca obciąża nimi nabywcę (co wynika z reguły z zawartej umowy lub warunków dostawy) i nie ma przy tym znaczenia, czy dostawca koszty te wykazuje odrębnie na fakturze, która dokumentuje dostawę towarów, czy też wystawia zupełnie odrębną fakturę z tego tytułu. Koszty te wlicza się do podstawy opodatkowania również wtedy, gdy dostawca pośrednio obciąża nimi nabywcę tj. cena sprzedaży została skalkulowana z uwzględnieniem kosztów transportu. Natomiast gdy nabywca przewozi towary własnym środkiem transportu lub zleca transport niezależnemu przewoźnikowi, koszty tego transportu nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca nabywa towar od kontrahenta ze Szwajcarii. Towar jest przewożony do Polski przez firmę spedycyjną z Austrii. Należność z tytułu usługi spedycyjnej jest regulowana przez nabywcę towaru na rzecz spedytora austriackiego.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stanowisko Podatnika należy stwierdzić, że nie zwiększa podstawy opodatkowania koszt transportu, którym Strona obciążana jest przez spedytora z Austrii, gdyż koszt ten nie jest generowany przez dostawcę towarów, a zatem nie mieści się w dyspozycji powołanego art. 31 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługi świadczone przez spedytora należy potraktować jako usługę transportową wykonywaną na rzecz nabywcy.

W myśl § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W przypadku niewystawienia faktury w terminie (faktury wewnętrznej w związku z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz przepisem 106 ust. 7 ustawy o VAT), w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio (§ 37 ust. 3 ww. rozporządzenia).

W opisanym przez Podatnika stanie faktycznym, kurs walut winien być zatem określony w oparciu o fakturę dokumentującą usługę transportową. W przypadku, gdy Spółka takiej faktury nie wystawi, ustalenie kursu walut winno nastąpić według kursu właściwego w dniu powstania obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu przedmiotowych usług transportowych nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl