IPPP2/443-1558/08/11-7/S/KOM - Zwolnienie z opodatkowania pożyczek udzielanych przez podmiot zagraniczny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2008 r. (data wpływu 17 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania pożyczek udzielanych Wnioskodawcy przez podmiot zagraniczny - jest prawidłowe.

W dniu 17 lipca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania pożyczek udzielanych Wnioskodawcy przez podmiot zagraniczny.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 15 października 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął 22 października 2008 r., w uzupełnieniu postawiono pytanie w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. otrzymała pożyczkę od spółki-udziałowca mającego siedzibę za granicą. Zgodnie ze statutem pożyczkodawcy, przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest zapewnienie finansowania innym podmiotom m.in. poprzez udzielanie pożyczek (pkt 4. (H) statutu spółki C. pic "The Company's objects are: (..) To lend money to any company firm or person" tłum.: Przedmiotem działalności Spółki jest: (..): Udzielanie pożyczek spółkom, firmom lub osobom fizycznym.). Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa pożyczka podlega pod zwolnienie z podatku od towarów i usług wg polskiej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2007 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowią dostawy towarów. Usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym zostały rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 89, poz. 844 z późn. zm.) zaliczone do usług pośrednictwa finansowego pozostałego (Dział 65 sekcja J). Miejscem świadczenia usług, w przypadku pośrednictwa finansowego, określa art. 27 ust. 3 w zw. z ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług niematerialnych na rzecz osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż świadczący usługę - miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności dla którego usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności stały adres lub miejsce zamieszkania.

Z powyższego wynika więc, iż czynności pośrednictwa finansowego będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże zgodnie z art. 43 ust. 1 zwalnia się z podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W przedmiotowym załączniku, w poz. 3, wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego. Tym samym, udzielanie pożyczki podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, ale stanowi czynność zwolnioną z tego podatku. Podsumowując, udzielenie pożyczki przez udziałowca, który prowadzi działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek, co do zasady stanowi czynność podlegającą wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie ze wspólnotowymi regulacjami dotyczącymi podatku VAT (Dyrektywa 2006/112), a także art. 27 ust. 3 w zw. z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT należy wskazać, iż miejscem świadczenia usługi pożyczki (zaliczanej do usług finansowych) jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Innymi słowy, umowa pożyczki w zakresie podatku VAT będzie zatem podlegała regulacjom polskim. Ponieważ umowa pożyczki w świetle prawa polskiego, które co do zasady powinno być zgodne ze wspólnotowymi regulacjami dotyczącymi podatku VAT (Dyrektywa 2006/112), będzie objęta zakresem stosowania zwolnienia w VAT (art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), to wówczas nie podlega polskiemu p.c.c. w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o p.c.c.

W dniu 24 października 2008 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP2/443-1558/08-5/KOM, w której stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku uznane zostało za nieprawidłowe. W uzasadnieniu napisano, że jeśli w powstałej sytuacji udzielona pożyczka będzie stanowiła usługę finansową - co, jak zaznaczono zależy od klasyfikacji statystycznej - stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 27 ust. 3 i ust. 4 ustawy - a to oznacza, że miejscem opodatkowania przedmiotowych usług będzie terytorium kraju - usługi te podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, o ile przedmiotem dokonanych przez kontrahenta zagranicznego czynności na rzecz Wnioskodawcy jest świadczenie usługi finansowej. W sytuacji, gdy czynność w istocie rzeczy dotyczyć będzie pożyczki udzielanej przez udziałowca, to przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie znajdą w sprawie zastosowania.

Pismem z dnia 4 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) Strona wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie do usunięcia naruszenia prawa wynikającego z wydania interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w piśmie znak IPPP2/443-1558/08-6/KOM z dnia 9 grudnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie stwierdził podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W dniu 8 stycznia 2009 r. (data wpływu 9 stycznia 2009 r.) Strona wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem tut. Organu, skargę na interpretację indywidualną z dnia 24 października 2008 r. znak IPPP2/443-1558/08-5/KOM.

WSA w Warszawie w wyroku z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2102/10 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i stwierdził, iż skarga jest zasadna.

W dniu 28 lutego 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r. sygn. III SA/Wa 2102/10 uchylający ww. interpretację, w którym Sąd poparł stanowisko Strony przedstawione w ww. wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2102/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia z opodatkowania pożyczek udzielanych Wnioskodawcy przez podmiot zagraniczny uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Ustęp 4 tego artykułu stanowi natomiast, że przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Artykuł 17 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Na mocy art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Co do zasady, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W pozycji 3 załącznika wymienione zostały usługi zakwalifikowane do sekcji J posiadające oznaczenie PKWiU ex (65-67) nazwane ogólnie usługami pośrednictwa finansowego.

W dziale tym wyróżnia się usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Z opisanej we wniosku sytuacji faktycznej wynika, iż kontrahent-udziałowiec brytyjski, którego działalność gospodarcza polega na zapewnianiu finansowania innym podmiotom, udzielił Wnioskodawcy (polskiemu podmiotowi) pożyczki. Import dotyczy więc usług sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę, do usług pośrednictwa finansowego pozostałego (PKWiU z 1997 r., dział 65 sekcja J).

Z punktów wymienionych powyżej nie wynika, aby czynność udzielania pożyczek objęta była wyłączeniem ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. W powstałej sytuacji zatem, udzielona przez podmiot zagraniczny polskiemu podmiotowi pożyczka będzie stanowiła usługę finansową (pośrednictwa finansowego) i zgodnie z art. 43 ust. 1 i poz. 3 zał. Nr 4 do ustawy będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W sprawie znajdą również zastosowanie przepisy art. 27 ust. 1 i ust. 4 ustawy, a to oznacza, że miejscem opodatkowania przedmiotowych usług będzie terytorium kraju (Polska).

Do rozliczenia podatku VAT z tytułu pożyczki jako podatnik, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy zobowiązany będzie Wnioskodawca. Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.