IPPP2/443-1460/08-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r., uzupełniony pismem z dnia 23 listopada 2008 r. (data wpływu 1 grudnia 2008 r.)) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni od 37 lat zamieszkuje na stałe w Wielkiej Brytanii. W dniu 17 września 1991 r. nabyła na podstawie darowizny nieruchomość o powierzchni 53.000m#178;. Darczyńcą był brat Wnioskodawczyni.

Do chwili obecnej ww. grunty użytkuje Wnioskodawczyni i jej najbliższa rodzina w celach rekreacyjnych.

Nieruchomość ta w okresie od 1991 r. do chwili obecnej nie była przedmiotem umów, dzierżawy, użytkowania. Nie posiada żadnych obciążeń.

W planie Wnioskodawczyni ma zamiar dokonać sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości, po uprzednim jej podziale na mniejsze działki o powierzchni nie przekraczającej 2.000m#178;.

W dniu 5 listopada 2008 r. znak IPPP2/443-1460/08-2/AS Podatnik został wezwany do uzupełnienia przedstawionego w przedmiotowym wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia przyszłego zawartego w przedmiotowym wniosku. Ww. wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 listopada 2008 r. W wyznaczonym terminie przedmiotowe braki zostały uzupełnione.

W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Podatnik informuje, że zamierza dokonać podziału posiadanej nieruchomości na dwie równe części. Jedną z ich zamierza zatrzymać i użytkować na dotychczasowych zasadach. Drugą zaś zamierza podzielić na działki o powierzchni 2.000m#178; oraz wydzielić drogę dojazdową do wyodrębnionych nieruchomości. Uzbrojenie działek przeznaczonych do sprzedaży (woda, kanalizacja itp.) pozostanie w gestii nabywców. Wnioskodawczyni wystąpiła do Wójta Gminy o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Wniosek został zaopiniowany pozytywnie. Nie ma przeszkód faktycznych i prawnych dla wydania decyzji o warunkach zabudowy zgodnej z wnioskiem Wnioskodawczyni. Obszar, na którym położona jest nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego. Aktualnie nieruchomość ta posiada status gruntów rolnych. Po zaopiniowaniu w Urzędzie Gminy, Wnioskodawczyni uzyskała informację, że nie istnieją przeszkody dla podziału tej nieruchomości na mniejsze działki z przeznaczeniem na zabudowę mieszkalno - rekreacyjną. Dla nieruchomości nie jest wymagana zgoda na zmianę przeznaczenia gruntów z rolnych na inne, gdyż zgodnie z obowiązującym do 2003 r. planem zagospodarowania przestrzennego Gminy, nieruchomość przeznaczona była pod zabudowę mieszkalną i gospodarczą. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem. Nie jest również podatnikiem podatku rolnego. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała tej nieruchomości dla celów gospodarczych i rolniczych. W momencie sprzedaży przedmiotowe działki będą nieruchomościami niezabudowanymi.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości gruntowych, które przeznaczone są do sprzedaży. W przeszłości nie dokonywała sprzedaży innych nieruchomości.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że fakt sprzedaży wydzielonych nieruchomości w sposób opisany w niniejszym wniosku nie czyni go podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedając nieruchomość, Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt sprzedaży wydzielonych nieruchomości w sposób opisany w niniejszym wniosku nie czyni go podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w myśl przepisu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcie podatnika w ww. ustawie o podatku od towarów i usług zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, do czynienia mamy z podatnikiem VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej wyłącza z grona podatników podatku VAT osoby fizyczne, w przypadku, gdy dokonują one dostawy towarów. Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podatnik dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te czynione są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu wyżej wskazanym.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż nawet kilkakrotna przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu.

Podatnikiem w obrocie nieruchomościami byłby podmiot, który jest handlowcem i obraca częstotliwie budynkami, lokalami lub gruntami. Czynności podlegające opodatkowaniu wykonane przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika pozostają poza zakresem opodatkowania.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni planuje zbyć kilka działek, wyodrębnionych z jednej działki rolnej, nabytej w 1991 r. w drodze darowizny.

Działki rolne nie zostały nabyte z zamiarem ich odsprzedaży, lecz w celu zaspokojenia osobistych potrzeb. Nic nie wskazuje na to, że planując dokonanie sprzedaży działek (powstałych po wydzieleniu z przedmiotowej działki), Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła działkę w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi ona z majątku osobistego, otrzymanego w formie darowizny.

W związku z powyższym sprzedaż działek dokonana przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym Podatnikowi prawem do rozporządzania własnym majątkiem.

Ponadto Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, z którą przedmiotowa nieruchomość byłaby związana. A zatem, w opinii tutejszego organu, Wnioskodawczyni z przedmiotowej nieruchomości nie czerpie zysków z tytułu jej wykorzystania do działalności rolniczej, ani też innej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działalność rolnicza jest działalnością gospodarczą.

Oznacza to zatem działanie Wnioskodawczyni w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawczynię zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.