IPPP2/443-1337/13-2/KBr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia do spółki komandytowej lub spółki jawnej wkładu w postaci wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wniesienia do spółki komandytowej lub spółki jawnej wkładu w postaci wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką będącą podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Wnioskodawcy polega na udzielaniu finansowania jego klientom, w tym udzielaniu krótkoterminowych pożyczek osobom fizycznym.

W związku z poczynionymi planami biznesowymi Wnioskodawca wniesie do spółki komandytowej lub spółki jawnej wkład niepieniężny w postaci wierzytelności z tytułu pożyczek udzielonych klientom w trakcie uprzednio prowadzonej działalności pożyczkowej. W zamian za wnoszony wkład, Wnioskodawca stanie się komandytariuszem spółki komandytowej lub wspólnikiem spółki jawnej.

Przedmiotowe wierzytelności pożyczkowe będą wnoszone po cenie rynkowej. Wartość wkładu objętego w zamian za wierzytelności będzie odzwierciedlać rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili wniesienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie przez Wnioskodawcę wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek tytułem wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej lub spółki jawnej będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu do spółki komandytowej lub spółki jawnej w postaci wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Artykuł 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa VAT") stanowi, że opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ustawy VAT stanowi natomiast, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel.

Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Przeniesienie praw do wierzytelności, jako niematerialnych praw majątkowych nie stanowi dostawy towarów. Należy rozpatrzyć jednak, czy może zostać sklasyfikowane jako świadczenie usług na gruncie ustawy VAT.

Przeniesienie wierzytelności z majątku wierzyciela do majątku nabywcy zgodnie z art. 510 § 1 k.c. następuje na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. Przeniesienie to stanowi wykonanie przez dotychczasowego wierzyciela przysługującego mu prawa własności i jest skutkiem rozporządzania tym prawem.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji, Wnioskodawca nie może być potraktowany jako podatnik VAT z uwagi na brzmienie art. 15 ustawy VAT, ponieważ w związku z tą czynnością nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT, a jedynie swoje prawo własności.

Na poparcie powyższego stanowiska można powołać stanowisko Komisji Europejskiej, poparte orzecznictwem polskich sądów administracyjnych, z perspektywy zbywcy, zbycie wierzytelności własnych nie powinno być traktowane jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, lecz pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT, Komisja Europejska uznała bowiem, że sprzedaż własnych wierzytelności, jako wykonywanie prawa własności nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno-Finansowych z dnia 1 stycznia 2005 r., Nr 1).

W sprawie tej wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 października 2011 r. o sygn. I FSK 537/11, w którym orzekł iż: "Zbycie wierzytelności nie stanowi zatem świadczenia usługi, gdyż jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi)".

Podobnie wypowiadają się organy podatkowe - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji IPPP1/443-1479/11-2/ISz z dnia 3 stycznia 2012 r. potwierdził brak opodatkowania podatkiem VAT przy zbyciu wierzytelności: "W oparciu o opis sprawy oraz wskazany wyżej stan prawny należy stwierdzić, iż czynności polegającej na wniesieniu przez Wnioskodawcę aportem wierzytelności własnej, nie można uznać za dostawę towaru. Wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, określającego co należy rozumieć na potrzeby podatku od towarów i usług, pod pojęciem towaru. Czynność tego rodzaju nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ona jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu". Podobnie w tej kwestii wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji ILPP2/443-191/12-3/SJ z dnia 15 maja 2012 r.

Kwestię braku opodatkowania podatkiem VAT przy zbyciu wierzytelności rozstrzygnął także Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE" lub "Trybunał") w sprawie GFKL C-93/10 z dnia 27 października 2011 r. Orzekł mianowicie, iż w ramach transakcji transferu wierzytelności własnych nie dochodzi do świadczenia odpłatnego usługi w rozumieniu Dyrektywy i nie dokonuje się tym samym czynności z zakresu działalności gospodarczej objętej zakresem stosowania Dyrektywy, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży.

W związku z przytoczonym stanowiskiem popartym orzecznictwem oraz stanowiskami organów podatkowych należy zatem stwierdzić, że wniesienie wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek w drodze aportu do spółki komandytowej lub spółki jawnej, po wartości odzwierciedlającej jej rzeczywistą wartość ekonomiczną, nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.