IPPP2/443-1331/11-2/AO - Prawo spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związku z nabyciem napojów bezalkoholowych, drobnych artykułów spożywczych oraz gotowej żywności w postaci kanapek i zimnych zakąsek, przekazywanych nieodpłatnie pracownikom oraz podawanych w trakcie spotkań z kontrahentami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem napojów bezalkoholowych (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej), drobnych artykułów spożywczych (ciastek, drobnych słodyczy, popularnych owoców) oraz gotowej żywności w postaci kanapek i zimnych zakąsek - jest prawidłowe.

W dniu 1 grudnia 2011 r. wpłynął do Izby Skarbowej w Warszawie, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem napojów bezalkoholowych (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej), drobnych artykułów spożywczych (ciastek, drobnych słodyczy, popularnych owoców) oraz gotowej żywności w postaci kanapek i zimnych zakąsek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części oraz czynności związanych z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych. Spółka posiada siedzibę główną w W. oraz oddziały w K. koło... i w K. koło. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatnikiem podatku od towarów i usług, zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspótnotowych i prowadzi księgi handlowe wg ustawy o rachunkowości. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia drobnych artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, cukier, mleko, ciastka, popularne owoce, bezalkoholowe napoje chłodzące (woda mineralna, soki itp.) oraz kanapki i zimne zakąski.

Przedmiotowe artykuły spożywcze przekazywane są nieodpłatnie w następujących przypadkach:

Wszystkie trzy rodzaje nieodpłatnych przekazań artykułów spożywczych mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem:

Zapewnienie napojów bezalkoholowych i drobnych artykułów spożywczych dla ww. osób ma więc na celu zapewnienie sprawnego przebiegu spotkania roboczego. Z drugiej strony, nie spełniając tych podstawowych wymogów, Spółka wywierałaby na swoich partnerach biznesowych niekorzystne wrażenie. Tym samym, udostępnienie napojów bezalkoholowych, drobnych artykułów spożywczych i gotowej żywności w trakcie spotkań roboczych (tematycznych) z gośćmi, klientami i instytucjami państwowymi charakteryzuje ścisły związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Wszystkie opisywane w stanie faktycznym przekazania napojów bezalkoholowych, drobnych artykułów spożywczych oraz gotowej żywności dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi.

Nieodpłatne przekazania napojów, o których mowa powyżej nie stanowią prezentów o małej wartości oraz próbek w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT. Przekazywanie napojów, o których mowa w stanie faktycznym następuje jedynie w godzinach pracy, w siedzibie i w oddziałach Spółki. Jedynie przekazania opisane w pierwszym stanie faktycznym stanowią wypełnienie obowiązku nałożonego na Spółkę przepisami z zakresu BHP. Pozostałe, tj. przekazanie napojów, drobnych artykułów spożywczych i gotowej żywności na potrzeby spotkań i sekretariatu nie stanowią wykonania obowiązków wynikających z przepisów BHP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nabyciem napojów bezalkoholowych (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej), drobnych artykułów spożywczych (ciastek, drobnych słodyczy, popularnych owoców) oraz gotowej żywności w postaci kanapek i zimnych zakąsek Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Spółki, w związku z nabyciem ww. artykułów Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż w przedstawionym stanie faktycznym zachowuje ona prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu napojów bezalkoholowych, drobnych artykułów spożywczych oraz gotowej żywności w pełnej kwocie, ponieważ wydatki na zakup przedmiotowych artykułów są ponoszone w związku z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem, a tym samym w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Dotyczy to wszystkich przedstawionych w stanie faktycznym możliwości przeznaczenia artykułów spożywczych. Jak bowiem wskazano powyżej, w każdym z nich, zużycie artykułów spożywczych dokonywane jest na cele działalności gospodarczej, w celu wypełnienia przepisów prawa lub przyjętego zwyczaju biznesowego.

Spółka pragnie w szczególności wskazać, iż konieczność ponoszenia części wydatków wskazanych w stanie faktycznym (kawa, herbata, mleko i inne napoje bezalkoholowe przekazywane pracownikom Spółki w godzinach ich pracy) wynika z przepisów prawa pracy, do jakich zaliczają się przepisy BHP (na ich podstawie Spółka ma obowiązek zapewnienia napojów wszystkim pracownikom). Dokonywanie tych wydatków jest więc jednym z warunków prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Z oczywistych względów, wypełnienie obowiązków wynikających z przepisów BHP, jak i prawa pracy, pozostaje w ścisłym związku z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Tym samym, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w ocenie Spółki, przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu kawy, herbaty, i innych napojów bezalkoholowych przekazywanych nieodpłatnie pracownikom, gościom jak i klientom.

Spółka twierdzi również, iż przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do pozostałych przypadków przedstawionych w stanie faktycznym. Zarówno napoje bezalkoholowe, drobne artykuły spożywcze jak i gotowa żywność przekazywane w związku z organizowaniem narad i konferencji oraz na potrzeby sekretariatu w celu ich udostępnienia w trakcie wizyt w Spółce gości, kontrahentów i instytucji państwowych stanowią wykorzystanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w ramach jego działalności gospodarczej. Zakup tych towarów, podobnie jak np. materiałów biurowych, wizytówek i innych podobnych materiałów charakteryzuje się związkiem z realizowanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Na podstawie art. 6 rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. do Dyrektywy 2006/112/WE, Spółka wykluczyła możliwość zakwalifikowania zakupu gotowej żywności do usług cateringowych, które to usługi zgodnie z obowiązującym PKWiU z 2008 r. mieszczą się w sekcji I pod nazwą: "usługi gastronomiczne". W związku z powyższym, skoro Spółka nabywa gotową żywność wraz z transportem, ale bez innych usług wspomagających, nie można tu zastosować art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, który uniemożliwia obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych usług gastronomicznych, ponieważ gotowa żywność w rozumieniu art. 6 wymienionego rozporządzenia Rady UE nie stanowi usług kateringowych ani restauracyjnych.

W ocenie Spółki, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje jej pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupu napojów bezalkoholowych, artykułów spożywczych i gotowej żywności przekazywanych w związku z organizowaniem wskazanych na wstępie narad, spotkań oraz wizyt gości, kontrahentów i instytucji państwowych.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, iż przysługuje jej prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego w pełnej kwocie w związku z zakupem napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz gotowej żywności przekazywanych nieodpłatnie:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Treść art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) cyt. ustawy stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku VAT stosuje się PKWiU wprowadzoną Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Powyższa Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I - Usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne wskazując, iż sekcja ta obejmuje m.in.:

* usługi gastronomiczne,

* usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

* usługi stołówkowe,

* usługi przygotowywania i podawania napojów.

I tak w dziale 56 ww. klasyfikacji mieszczą się "usługi związane z żywnością", w tym pod symbolem PKWiU 56.10 "usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych" oraz pod symbolem PKWiU 56.29 "pozostałe usługi gastronomiczne". Natomiast usługi cateringowe zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21 "usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)".

Z powyższego wynika, iż usługi cateringowe są usługami odrębnymi w stosunku do gastronomicznych, co wynika wprost z cyt. wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Zatem wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług od usług gastronomicznych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji konstrukcji metalowych i ich części oraz czynności związanych z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka ponosi koszty nabycia drobnych artykułów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, cukier, mleko, ciastka, popularne owoce, bezalkoholowe napoje chłodzące (woda mineralna, soki itp.) oraz kanapki i zimne zakąski. Przedmiotowe artykuły spożywcze przekazywane są nieodpłatnie pracownikom w godzinach pracy (woda mineralna i inne napoje), w związku z organizowaniem narad, konferencji oraz spotkań (napoje oraz drobny poczęstunek w postaci ciastek i owoców), do sekretariatu (napoje bezalkoholowe i drobne artykuły spożywcze, w celu zapewnienia poczęstunku gościom, potencjalnym klientom Spółki w trakcie wizyt w siedzibie oraz w oddziałach Spółki). W tym samym celu Spółka zamawia również gotową żywność w postaci kanapek i zimnych zakąsek wraz z transportem (bez innych usług wspomagających). Wszystkie trzy rodzaje nieodpłatnych przekazań artykułów spożywczych mają związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Wszystkie przekazania dokonywane są w związku z realizowanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi. Przekazywanie napojów, o których mowa w stanie faktycznym następuje jedynie w godzinach pracy, w siedzibie i w oddziałach Spółki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca dla pracowników w godzinach pracy udostępnia wodę mineralną i inne napoje. Spółka traktuje napoje jako świadczenie, do zapewnienia którego jest zobowiązana jako pracodawca, zgodnie z przepisami BHP.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych (...). Stosownie do art. 23715 § 1 Kodeksu pracy Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (art. 23715 § 2 Kodeksu pracy). Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

Na podstawie § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zużycie przez pracowników napojów takich jak woda, kawa, herbata, mleko, soki nie będzie przekazaniem towarów na cele osobiste pracowników. Konieczność zapewnienia tychże napojów przez Wnioskodawcę swoim pracownikom w czasie pracy wynika bezpośrednio z powołanych przez Wnioskodawcę przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Reasumując stwierdzić należy, że zakup napojów, drobnych artykułów spożywczych oraz gotowej żywności ponoszony jest w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem. Służy prawidłowemu funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, ma zatem związek (pośredni) z wykonywaniem czynności opodatkowanych wykonywanych przez Wnioskodawcę. W konsekwencji powyższego, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem napojów (kawy, herbaty, mleka, soków, wody mineralnej), drobnych artykułów spożywczych (ciastek, drobnych słodyczy, popularnych owoców) oraz gotowej żywności w postaci kanapek i zimnych przekąsek przekazywanych nieodpłatnie pracownikom w godzinach ich pracy i w trakcie narad, konferencji spotkań a także do sekretariatu w celu zapewnienia poczęstunku gościom i klientom.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.