IPPP2/443-1326/13-2/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony #61485; przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia oraz sposobu udokumentowania świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia oraz sposobu udokumentowania świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Bank w G. prowadzi działalność, której statutowym przedmiotem jest m.in.: prowadzenie rachunków bankowych oraz przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych tj.: czynności bankowych wskazanych w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 6 prawa bankowego, które to usługi korzystają ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Bank zamierza zawrzeć z Kontrahentem umowę o współpracy w zakresie obsługi płatności z tytułu doładowań kont telefonów pre-paid. Na podstawie tej umowy, Kontrahent uruchomi we współpracy z Bankiem "Platformę", umożliwiającą Klientom Banku zlecenie usługi doładowania telefonu poprzez zapłatę za tę usługę na rzecz Kontrahenta za pośrednictwem systemu transakcyjnego Banku.

"Platforma" jest systemem komputerowym stanowiącym własność Kontrahenta i znajdującym się na jego serwerach. Na podstawie zawartej umowy Bank będzie dokonywał transferu środków pieniężnych z rachunku swojego Klienta, dla którego prowadzi rachunek bankowy i świadczy usługę bankowości internetowej, na rachunek rozliczeniowy Kontrahenta, również prowadzony przez Bank. Z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta, Bank będzie potrącał należną mu prowizję, każdorazowo z kwot pobranych płatności za transakcję zakupu Usługi doładowania. Bank nie będzie natomiast obciążał Klientów dodatkowymi opłatami z tytułu realizacji usługi doładowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługa świadczona przez Bank dla swoich Klientów dla których Bank prowadzi rachunek bankowy oraz świadczy usługę bankowości internetowej polegająca na realizacji zapłaty na rachunek rozliczeniowy Kontrahenta za doładowanie telefonów komórkowych, realizowana za pośrednictwem Platformy stanowi usługę finansową zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

2. Czy dokonując potrącenia prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w związku z przekazaną płatnością za usługę doładowania telefonu Bank zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT.

3. Czy za wartość sprzedaży opodatkowanej w danym roku podatkowym w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu umowy o współpracy w zakresie obsługi płatności z tytułu doładowań kont telefonów pre-paid należy uznać łączną kwotę potrąconych przez Bank prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w danym roku podatkowym.

4. Czy w przypadku gdy łączna wartość prowizji potrąconych z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta nie będzie przekraczać kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Bank będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w tym przepisie przy założeniu, że nie wykonuje żadnych innych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Usługa świadczona przez Bank dla swoich Klientów, dla których Bank prowadzi rachunek bankowy, oraz świadczy usługę bankowości internetowej, polegająca na realizacji zapłaty na rachunek rozliczeniowy Kontrahenta za doładowanie telefonów komórkowych, realizowana za pośrednictwem "Platformy", stanowi usługę finansową zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Bank dokonując potrącenia prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w związku z przekazaną płatnością za usługę doładowania telefonu co do zasady, zgodnie z art. 106 ustawy o podatku VAT, zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT.

Ad. 3.

Za "wartością sprzedaży opodatkowanej w danym roku podatkowym", w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu umowy o współpracy w zakresie obsługi płatności z tytułu doładowań kont telefonów pre-paid, należy uznać łączną kwotę potrąconych przez Bank prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w danym roku podatkowym.

Ad. 4.

Po spełnieniu warunków określonych w przepisie art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT, Bank będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności niewymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze i.

Według art. 96 ust. 3 ustawy podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy faktura powinna zawierać:

Z opisu sprawy wynika, iż Bank prowadzi działalność, której statutowym przedmiotem jest m.in.: prowadzenie rachunków bankowych oraz przeprowadzanie bankowych rozliczeń pieniężnych, które to usługi korzystają ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Bank zamierza zawrzeć z Kontrahentem umowę o współpracy w zakresie obsługi płatności z tytułu doładowań kont telefonów pre-paid. Na podstawie tej umowy, Kontrahent uruchomi we współpracy z Bankiem "Platformę ", umożliwiającą Klientom Banku zlecenie usługi doładowania telefonu poprzez zapłatę za tę usługę na rzecz Kontrahenta za pośrednictwem systemu transakcyjnego Banku.

"Platforma " jest systemem komputerowym stanowiącym własność Kontrahenta i znajdującym się na jego serwerach. Na podstawie zawartej umowy Bank będzie dokonywał transferu środków pieniężnych z rachunku swojego Klienta, dla którego prowadzi rachunek bankowy i świadczy usługę bankowości internetowej, na rachunek rozliczeniowy Kontrahenta, również prowadzony przez Bank. Z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta, Bank będzie potrącał należną mu prowizję, każdorazowo z kwot pobranych płatności za transakcję zakupu Usługi doładowania. Bank nie będzie natomiast obciążał Klientów dodatkowymi opłatami z tytułu realizacji usługi doładowania.

Analizując opis sprawy oraz powołane przepisy wskazać należy, że zwolnienie od podatku dotyczy m.in. usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Podkreślić należy, iż usługa polegająca na świadczeniu przez Bank na rzecz swoich Klientów, dla których Bank prowadzi rachunek bankowy i świadczy usługę Banku Internetowego, usługi zapłaty dla Kontrahenta za pośrednictwem systemu transakcyjnego Banku za zlecenie usługi doładowania telefonów komórkowych realizowanej za pomocą "Platformy " - stanowi element usługi finansowej, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Bowiem - jak wskazano w opisie sprawy - polega ona na dokonaniu transferu środków pieniężnych z rachunku Klienta prowadzonego przez Bank, na rachunek Kontrahenta, który również prowadzony jest przez Bank, tytułem płatności za doładowanie telefonów komórkowych.

Tym samym, Wnioskodawca wykonuje jedną z usług związanych z prowadzeniem rachunku Klienta. Dochodzi zatem do świadczenia usług, tj. przelewu przez Bank pieniędzy, w związku z chęcią doładowania telefonu przez Klienta Banku.

W konsekwencji stwierdzić należy, że świadczona przez Bank usługa finansowa polegająca na dokonaniu transferu środków pieniężnych z rachunku Klienta na rachunek Kontrahenta tytułem płatności za doładowanie telefonów komórkowych, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług, jako element usługi finansowej zwolnionej od podatku.

Zatem w tym zakresie stanowisko Zainteresowanego uznano za prawidłowe.

W związku ze świadczoną usługą Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta wynagrodzenie, które sam sobie potrąca każdorazowo z kwot pobranych płatności za transakcję zakupu usługi doładowania wpłacanych na konto rozliczeniowe Kontrahenta.

Wobec powyższego, dokonując potrącenia prowizji z tytułu transferu środków pieniężnych z rachunku Klienta na rachunek Kontrahenta w związku z płatnością za doładowanie telefonów komórkowych - Wnioskodawca świadczy usługę na rzecz Kontrahenta i z tego tytułu zobowiązany jest do wystawienia faktury VAT dla Kontrahenta, na zasadach ogólnych określonych w art. 106b ust. 1 pkt 1, o ile Bank jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie uznano za prawidłowe.

W analizowanej sprawie wąliwości Wnioskodawczy sprowadzają się również do tego czy za wartość sprzedaży opodatkowanej w danym roku podatkowym w rozumieniu art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, z tytułu umowy o współpracy w zakresie obsługi płatności z tytułu doładowań kont telefonów pre-paid należy uznać łączną kwotę potrąconych przez Bank prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w danym roku podatkowym.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 113 ust. 1 ustawy miał następujące brzmienie: zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy o VAT ustawy o VAT obowiązującą od 1 stycznia 2014 r., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 pkt 2b do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Daną usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. W omawianej sprawie świadczone przez Stronę czynności nie mają charakteru transakcji pomocniczych, gdyż stanowią one element usługi finansowej, korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Analizując treść ww. przepisów wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług korzystających ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 40 do wartości sprzedaży, która korzysta ze zwolnienia określonego w art. 113 ustawy wlicza się wartość wynagrodzenia z tytułu ww. świadczeń, tj. w analizowanej sytuacji wlicza się łączną kwotę potrąconych przez Bank prowizji z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta w danym roku podatkowym.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Końcowo Wnioskodawca zadaje pytanie czy w przypadku gdy łączna wartość prowizji potrąconych z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta nie będzie przekraczać kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Bank będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w tym przepisie przy założeniu, że nie wykonuje żadnych innych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z treści wyżej powołanych przepisów art. 113 ustawy o VAT wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł a do wyliczenia wyżej wymienionego limitu wlicza się wartość sprzedaży korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40.

Zatem gdy łączna wartość prowizji potrąconych z rachunku rozliczeniowego Kontrahenta nie będzie przekraczać kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Bank będzie mógł korzystać ze zwolnienia określonego w tym przepisie przy założeniu, że nie wykonuje żadnych innych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Dodać należy, że do ww. limitu wlicza się czynności korzystające ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38-41 ustawy.

Podkreślić jednak należy, że w omawianej sprawie, jak wcześniej wskazano, Wnioskodawca w zakresie świadczenia usług polegających na dokonaniu transferu środków pieniężnych z rachunku Klienta na rachunek Kontrahenta tytułem płatności za doładowanie telefonów komórkowych, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, jako element usługi finansowej zwolnionej od podatku. Zatem przy założeniu (jakie poczynił Wnioskodawca), że nie wykonuje żadnych innych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a w zakresie usług wskazanych we wniosku korzysta ze zwolnienia przedmiotowego (art. 43 ust. 1 pkt 40) nie ma konieczności rozstrzygania możliwości korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. W analizowanej sprawie, przy założeniu, że Wnioskodawca nie świadczy innych usług opodatkowanych podatkiem VAT, nawet gdyby Wnioskodawca świadcząc usługi zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy opisane we wniosku przekroczył limit 150 000 zł. (określony w art. 113 ust. 1 ustawy) Wnioskodawca nie miałby obowiązku rejestracji jako podatnik VAT, gdyż korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.