IPPP2/443-1319/11-6/KAN/RR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) uzupełnionym w dniu 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 4 stycznia 2012 r.) na wezwanie z dnia 23 grudnia 2011 r. oraz 7 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) na wezwanie z dnia 1 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie;

* wyłączenia od opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest prawidłowe;

* opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 2 stycznia 2012 r. (data wpływu 4 stycznia 2012 r.) na wezwanie z dnia 23 grudnia 2011 r. oraz 7 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) na wezwanie z dnia 1 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stacja Chemiczno-Rolnicza i 17 innych stacji chemiczno-rolniczych działają na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033). Stacje są jednostkami budżetowymi.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 okręgowe stacje chemiczno-rolnicze pobierają opłaty za zadania określone w art. 28 ust. 1 ww. ustawy tj.

a także za zadania określone w art. 18 ust. 3, to jest wydawanie opinii o planie nawożenia.

Wszystkie opłaty stanowią dochód budżetu państwa.

Zadania określone w art. 18 ust. 3 stanowią ustawową wyłączność okręgowych stacji chemiczno-rolniczych, a zadania wymienione w art. 28 ust. 1 takiej wyłączności nie mają. Wysokość i sposób uiszczania opłat określa minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia.

Pierwsze rozporządzenie w tej sprawie wydano w 2004 r. następne w 2006 r., kolejne w 2007 r. i 2008 r.

* Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 października 2004 r. w sprawie sposobu uiszczania oraz wysokości opłaty za opiniowanie planu nawożenia (Dz. U. Nr 231, poz. 2322).

* Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 lipca 2006 r. w sprawie opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. Nr 148, poz. 1071)

* Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłaty za wydanie opinii o planie nawożenia oraz sposobu jej uiszczania (Dz. U. Nr 231, poz. 2322).

* Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze. (Dz. U. Nr 29, poz. 174).

Na etapie ustalania wysokości opłat, do kwoty opłaty wliczono również podatek VAT naliczony przed wejściem w życie ww. rozporządzeń. Pobierając opłaty za wykonywane zadania, Stacja nie nalicza i nie pobiera podatku VAT, nie wystawia faktur, a jedynie rachunki. W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż usługi wykonywane przez Stację Chemiczno-Rolniczą świadczone są na rzecz producentów rolnych, organów administracji rządowej oraz innych zainteresowanych podmiotów. Wnioskodawca w zakresie zadań określonych w ustawie o nawozach i nawożeniu nie wykonuje czynności na podstawie umów cywilno-prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pobierając opłaty za wykonywane zadania, Stacja powinna naliczać i pobierać podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, pobierając opłaty za wykonywane zadania Stacja nie powinna naliczać i pobierać podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie wyłączenia od opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu.

* nieprawidłowe w zakresie opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Jak przedstawiono w opisie zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca - Stacja Chemiczno-Rolnicza i 17 innych stacji chemiczno rolniczych działają na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033 z późn. zm.). Stacje są jednostkami budżetowymi.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 okręgowe stacje chemiczno-rolnicze pobierają opłaty za zadania określone w art. 28 ust. 1 ww. ustawy a także za zadania określone w art. 18 ust. 3, to jest wydawanie opinii o planie nawożenia.Wszystkie opłaty stanowią dochód budżetu państwa.

Zadania określone w art. 18 ust. 3 stanowią ustawową wyłączność okręgowych stacji chemiczno-rolniczych, a zadania wymienione w art. 28 ust. 1 takiej wyłączności nie mają.

Wysokość i sposób uiszczania opłat określa minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia.

Pobierając opłaty za wykonywane zadania, Stacja nie nalicza i nie pobiera podatku VAT, nie wystawia faktur, a jedynie rachunki. Usługi wykonywane przez Stację Chemiczno-Rolniczą świadczone są na rzecz producentów rolnych, organów administracji rządowej oraz innych zainteresowanych podmiotów. Wnioskodawca w zakresie zadań określonych w ustawie o nawozach i nawożeniu nie wykonuje czynności na podstawie umów cywilno-prawnych.

Na wstępie wskazać należy na zapis art. 26 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu, w myśl którego Stacja Chemiczno-Rolnicza, zwana dalej "Stacją", która podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa, oraz podlegające jej okręgowe stacje wykonują zadania związane z agrochemiczną obsługą rolnictwa.

W myśl art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu okręgowa stacja chemiczno-rolnicza, zwana dalej "okręgową stacją", wydaje opinię o planie nawożenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 2.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu podmiot, który prowadzi chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 000 stanowisk lub chów lub hodowlę świń powyżej 2 000 stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg lub 750 stanowisk dla macior:

W myśl art. 18 ust. 2 wyżej powołanej ustawy nabywca nawozu naturalnego, zbytego w sposób określony w art. 3 ust. 3, opracowuje w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy plan nawożenia, spełniający wymagania określone w ust. 1 pkt 1, jednak nie później niż do dnia rozpoczęcia stosowania nawozu naturalnego.

Jak stanowi art. 18 ust. 4 ustawy o nawozach i nawożeniu za wydanie opinii, o której mowa w ust. 3, okręgowa stacja pobiera opłatę. Opłata, o której mowa w ust. 4, stanowi dochód budżetu państwa - art. 18 ust. 5.

Zgodnie z art. 18 ust. 6 podmiot, o którym mowa w ust. 1, oraz nabywca nawozu naturalnego, o którym mowa w ust. 2, przekazują do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) oraz do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, właściwych ze względu na miejsce prowadzenia działalności, o której mowa w art. 1, kopię planu nawożenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, wraz z opinią, o której mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia otrzymania tej opinii.

Zadania stacji okręgowych zostały również określone w art. 28 ustawy o nawozach i nawożeniu, gdzie w myśl ust. 1 tego artykułu do zadań okręgowych stacji należy:

Zgodnie z art. 28 ust. 2 Okręgowe stacje, wykonując powyższe zadania, pobierają opłaty za:

Pobierane opłaty o których mowa wyżej stanowią dochód budżetu państwa a ich wysokość została określona rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie wysokości i sposobu uiszczania opłat za zadania wykonywane przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze (Dz. U. Nr 29, poz. 174) wydanym na mocy art. 28 ust. 5 ustawy o nawozach i nawożeniu w porozumieniu z ministrem właściwym ds. finansów publicznych.

Jak wcześniej wskazano okręgowe stacje w myśl art. 18 ust. 3 wydają opinię o planie nawożenia, za wydanie której pobierana jest opłata. Producenci rolni oraz inne podmioty zainteresowane przekazują kopię planu nawożenia wraz z opinią do wójta (burmistrz, prezydenta miasta) oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Tylko okręgowa stacja chemiczno-rolnicza ma prawo do wydania ww. opinii o planie nawożenia. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określił, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za wydanie opinii o planie nawożenia oraz sposób jej uiszczania, biorąc pod uwagę koszty ponoszone przez okręgową stację przy wydawaniu opinii.

Wskazać należy, że organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji państwowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Wprawdzie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy odnosząc się do czynności określonej w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu realizowanej przez okręgową stację tj. wydania opinii o planie nawożenia stwierdza, iż działa jak organ władzy publicznej, a wykonywane przez niego czynności należą do kategorii spraw z zakresu administracji państwowej.

W kontekście powyższego należy uznać, iż okręgowe stacje działają jako organ władzy publicznej w zakresie zadań, o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu, zatem nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zatem pobierając opłaty za wykonywane zadania, o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu nie należy naliczać i pobierać podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia spod opodatkowania podatkiem VAT pobieranych opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 18 ust. 3 ustawy o nawozach i nawożeniu należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do zadań wykonywanych przez okręgowe stacje określonych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu, biorąc pod uwagę wcześniej powołane zapisy wskazać należy, iż aby wyłączenie spod zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług mogło być zastosowane w odniesieniu do określonego rodzaju działalności wykonywanej przez organ władzy publicznej (lub podmiot prawa publicznego działający w takim charakterze), działalność ta musi być wykonywana w ramach właściwego dla tych organów reżimu prawnego. Jeśli natomiast organy władzy (lub podmiot prawa publicznego) działają na tych samych warunkach prawnych co prywatni przedsiębiorcy, nie wykonują działalności w ramach pełnienia funkcji publicznych.

Zatem odnosząc powyższe wyjaśnienia do działalności wykonywanej przez okręgowych stacji w zakresie zadań określonych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu Stacje uznawane są za podatnika podatku od towarów i usług.

Dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, które świadczone są przez Stacje, które to zadania określone w art. 28 ust. 1 ww. ustawy jednocześnie mogą być wykonywane również przez podmioty prywatne nie ma znaczenia fakt, że Stacje są zobowiązane stosować ceny lub opłaty w wysokości określonej w ww. rozporządzeniu Ministra Rolnictwa Rozwoju Wsi ustalone w porozumieniu z ministrem właściwym ds. finansów. Okręgowe stacje z tytułu czynności, za które pobierane są przedmiotowe opłaty w zakresie czynności wymienionych w art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Do pobieranych opłat znajdą zatem zastosowanie ogólne zasady określone w przepisach dotyczących VAT, w myśl których zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać tu również należy na zapis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 2 stanowi, że w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Dla potwierdzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług odpłatnie świadczonych wyżej wymienionych czynności przez przedmiotowe stacje przytoczyć można wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 marca 2010 r. (sygn. akt I SA 157/10), w którym Sąd orzekający stwierdził, iż kryterium decydującym o uznaniu organu (urzędu) władzy publicznej za podatnika VAT jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności, co jest szczególnie uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne lub bardzo zbliżone czynności bądź transakcje mogą być dokonywane przez podmioty prywatne.

W ww. orzeczeniu stwierdzono, że podmiot działa w roli organu administracji publicznej "wtedy, gdy przy realizacji danego zadania wyposażony jest we władztwo publiczne, tj. występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w danej czynności. Wniosek taki wynika z brzmienia art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 345 z późn. zm.) - (poprzednio art. 4 (5) VI dyrektywy), zgodnie z którym organy nie są uważane za podatników w związku z działalnością, które podejmują i transakcjami, które zawierają jak władze publiczne. Trybunał Sprawiedliwości UE dokonując wykładni tego przepisu wielokrotnie wskazywał, że dla zastosowania art. 4 (5) VI dyrektywy konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek - działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być ona wykonywana jako organ władzy publicznej (m.in. wyroki w sprawach C-202/90 i C-88/07).

Działalnością wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 6 jest działalność wykonywana przez podmioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego (reżim publicznoprawny), z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nie na tych samych warunkach prawnych, co prywatni przedsiębiorcy.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest okoliczność, iż tego samego typu usługi są wykonywane przez podmioty gospodarcze, a wyłączenie usług wykonywanych przez okręgowe stacje chemiczno-rolnicze z opodatkowania prowadziłoby do zakłócenia układu konkurencyjności między tymi stacjami, a innymi podmiotami gospodarczymi.

Zatem pobierając opłaty za wykonywane zadania, o których mowa w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu należy naliczać i pobierać podatek VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem VAT opłat za zadania wykonywane zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o nawozach i nawożeniu należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.